Prologue
Turquie-Zacharias
Laconnaissancen’apasdeprix.
Entièrementraséetvêtuàl’occidentale,nulnereconnaîtrasoussanouvelleapparencelefrèreZacharias,l’humblemoinecopte…
Depuismafuited’Égypte,renduepossiblegrâceauxdollarsvolésàcettestupideLeyla,élèvearchéologueignareetquiapourtantréussiàmeberner,jenecessederuminer.Jemesuislaisséaveuglerparmacupidité,j’aiprisl’argentetj’ailaissél’objetôcombienplusprécieux…laragemedévoretelleunratlogeantdansmesentrailles!
Quandj’aicomprisquel’objetquejedevaisrapporteràHannibalétaittoujoursenpossessiondecetteLeylaetdesonaméricain,j’aisuquejenepourraismeprésenterfaceàmoncommanditairesansrisquermavie.J’aiéchoué,lafuiteétaitleseulchoixpossible.J’aiensuiteapprisparlesmédiasqu’unvolmystérieuxavaitétécommisdanslelieuleplussûrduCaire,leMuséenational.Detouteévidence,Hannibalavaitdoncréussiàrécupérerleprécieuxfragmentdemétal,ensepassantdemonaide.Jeveuxcomprendrepourquoicethommequiadéjàtout,lafortune,lapuissanceetlagloire,accordetantdevaleuràcemisérabletriangledemétalgravé.
JesaisàquoiressemblelefragmentdemétalpuisqueHannibalm’avaitenvoyélaphotod’unfragmentsimilaire,avantmeconfierlamissiondeleprendreàcetteLeyla.Aujourd’huijepressensquejepourraisregagnerl’estimedeHannibalsijeluifournissaisuneinformationcapitale,quiluimanque.Etjem’apprêteàrécupérercetteinformation…
Lorsdemaformationdemoine,j’aivécuetétudiédansdemultiplesmonastèresàtraverslemonde.Aprèstantd’années,mevoicideretourenAnatolie,danslapartieestdelaTurquie.Icinombreuxsontlespeuplesquisesontcroisés:Sémites,Turcs,Romains,Hittites,Lydiens,Grecs,Perses,Arabes,etc.CesontlesPersesquiontdonnésonnomàcetterégion,laCappadoce,quisignifie«Terredesjolischevaux».Ceseraitplutôtunterritoireauxpaysageslunaires,àl’aspectquasi-surnaturel.Lessouvenirsdemonpremierséjouraffleurentets’entremêlentdansmonesprit.Unevalléehérisséedeformationsrocheusesvolcaniques,descônesdebasalteetdetufcreusésparl’hommeetquel’onasurnommés«cheminéesdefées».LesflancsdelamontagnerocheusesurplombantGöremeàplusdemillemètres,puisunlongetétroitcanyonencaisséentredeuxfalaisesregorgeantd’habitationsetd’églisestroglodytessculptéesetpeintesdecouleurssomptueuses.Jemesouviensaussid’uneimmensecitésouterraineetdelasensationdeclaustrophobiequej’yavaiséprouvée.Jerespireprofondémentpourchasserletourbillondesouvenirsetpourmeconcentrersurmonobjectif:atteindrelaYüksekKilise,l’églisesanctuairelaplushautedelamontagne,oùjeséjournaientantquenovicecopiste…
J’escaladelesescaliersuséstaillésdanslarocheauIVesièclepardesermiteschrétienspersécutés,jusqu’àcettegrottenaturelleperchéedanslamontagneescarpée.Cerefuge
devintaufildutempsunimportantmonastèreorthodoxetroglodyte,avantd’êtreabandonnéàcausedesadifficultéd’accèsauprofitdeconstructionsenplaine.Oùestpasséelaténacitédespremiersmoines,quicreusèrentlamontagnepourréaliserunréfectoireetdescanauxd’aération,ainsiquedescellulestellesdesalvéolesd’abeillespourlacommunautéquinecessaitdes’agrandir?Ilstaillèrentaussidesgaleriespours’enfuirencasd’attaque.Ilscréèrentunebibliothèqueincroyableenrassemblantetclassanttablettesetparcheminsemportésparlesfuyards.C’estprécisémentlà,danscettebibliothèqueoubliéeetcachéedesregards,quej’espèretrouvercequejecherche.Mamaintrembleunpeuquandjeretirelegrillagedesécuritéquiobstruel’entréedelagrotte…
Jeparcourslessallesdésertes,accompagnéparl’échodemespas.Toutcequiaétéjugétroplourdouinutileaétélaissésurplace.Mevoicidanslabibliothèque.Jemerevoisassisdevantcettetabledepierre,éclairéparunechandelledecire,frustréetfortementdécouragéparlatâchequim’attendait.Pouréprouvermafoicommemonabnégation,j’avaisétéassignéàlacopied’écritsmineurs.J’ignoraislesensdecequejedevaisrecopier,carleparcheminoriginelsedélitaitsousl’effetdutempsetquelePèresupérieurs’obstinaitàconserverexhaustivementtouslesécritsanciens.Enserrantlesdents,j’airecopiédesproposincompréhensibles,quim’avaientsembléàlalimitedeladémence.
Ungrecquisedisaitsoldat,àlafinduIVesiècleavantJC,ynarraitunehistoiredefuiterocambolesquedepuislesconfinsdel’Inde.Ilycitaitlamalédictiondesamissionsecrète,l’obsessiondel’étoiledeZeusquiconsumaitàpetitfeusonfoieetsacervelle.Aucentreduparcheminsetrouvaitundessinquej’airecopiéavecpeinetantilétaitindiscernable,commesileparcheminavaitétégrattéavecfureurpoureffacercequiyavaitétédessiné.Ilm’afallulanuitpourobtenirunecopieintégraleduvieuxparchemin.Àl’aube,pleind’espoird’unemarquedereconnaissance,j’aitendulerésultatdemontravailaufrèrebibliothécaire,quiahochédistraitementlatêteavantderoulermonparcheminetdel’archivertoutenbas,toutaufonddesalcôvesdeclassement,danslasectionécritsmineurs…
Commejel’espérais,seulslesécritssaintsetlesécritsditsmajeursontétédéménagés,etmoncœurs’emballequandjemerapprochedufonddesarchives.Àgenoux,jefouillefébrilementdansl’alcôvebasse,ouvrantpuisrejetanttouteslescopiesinutilesexécutéespardesapprentisaufildesannées.Lavoici!Macopie,intacte,l’encreàpeinedélavée.Lesangbatbruyammentàmestempestandisquejefixeledessincentral:untriangleàlabasebrisée,couvertdelettresgrecquesetdesymbolesétranges,sisemblableparlaformeàlaphotodutriangleenvoyéeparHannibal!
Unrireirrépressiblemonteenmoitandisquejerelismacopie.LadernièrephraseditquelesoldataconfiéàlaprotectiondesprêtresdeZeuscequiappartenaitàZeus.Queleshommessontfaiblesetcraintifsdevantlatoute-puissancequ’ilsontaccordéeàleursdieux…EtquejesuispuissantdésormaisfaceàHannibal,puisquejedétienslacléd’unnouveaufragmentdel’étoiledeZeus!
Laconnaissancen’apasdeprix…
-1-
Paysbasque,Nadja
Jen’avaisencorejamaisvul’océan.Juchéesurlafalaise,jeregardelesvaguesblanchird’écumeetsefracassercontrelesrochers,j’écouteleurrugissementtêtu,jesensleventmarinfouettermescheveuxetdéposersurmeslèvresdesgouttelettessalées.J’écartelesbrasetoffremoncorpsàlapuissancedeséléments,riantcommelesmouettesquijacassentensurvolantlesflots.Peut-êtrequejepourraism’envoler,planercommecesoiseauxquidéfientlevent,puisplongentd’untraitprécisversl’eaupoursaisirdansleurbecl’infortunépoissonqu’ilsontchoisipourproie.
-Nadja!Viensm’aider!
Jelèchemeslèvresavecgourmandiseavantdequitteràregretleborddelafalaise.Pèremefusilleduregard,l’airdedire«nousnesommespaslàpournousamuser».Maismoij’aitellementenviedesavourerladécouvertedel’océan,decourirlelongdelacorniche,dedanserentrelesgentianescieletlesjonquillessoleil,lesorchidéesmauvesetlescoquelicotsradieux,depoursuivrelespapillonsivresdecouleurs.Jemeprometsdeprofiterdechaqueinstantdelibertépourrevenirexplorercettenatureflamboyante,etjemedirigeversletarmacoùsetientl’avionprivéquinousatransportésdepuislaRussie,moi,monpèreetnoschevaux.
UnesortedevoituredegolfadéjàchargénosbagagesetlematérielquePèreatenuàemporter.Jelaregardes’éloignersurunsentiersinueuxtracéàtraverslesrochers,puisdisparaîtreaudétourd’unbosquetdechênesquimasquelepanoramaversl’intérieurdesterres.Jemedemandebienoùnousseronslogés.Deuxhommesraidescommedespiquetssetiennentdevantlalargeportemétalliquedel’avion,prêtsàl’abaissersurlesignaldemonpère.Cederniermetenddeuxlonges,jemechargeraideMishkaetdeMysh’,luis’occuperadeZaldia.Aprèstoutescesheuresdevol,etmalgréles«calmants»àbasedeplantesqu’onleuraadministréspourlesfaireembarquerdansl’avion,leschevauxaurontpeut-êtredesréactionsimprévisiblesenretrouvantlaterreferme.Surlesignaldemonpèrelesdeuxhommesactionnentl’ouverturedelaporte,quiformeunerampeinclinéeverslesol.Nouslagravissonsetnousdirigeonsverslesboxesmatelassésoùs’impatiententleschevaux.J’accrocheleslongesauxlicolspuisjesorsMishkaetMysh’,lesjumeaux«ours»et«souris»,enlesencourageantdelavoix.Ilsexplorentcenouvelenvironnementdesyeux,desoreillesetdesnaseaux,puisnesentantaucundangerproche,ilssemettentàbrouterjoyeusement.Zaldia,lui,faitplusdemanières.Illuifautl’assurancedemonpère,touteslesparolesqu’illuimurmureàl’oreille,pourqu’ilacceptedes’engagersurlaplateformeàsescôtés.Chacundesespuissantsmusclestressaille,satêtesetournedanstouslessens,sonregardméfiantscrutechaquedétail.DereconnaitreMishkaetMysh’dansuneattitudepaisiblelerassureunpeu,etZaldiafaitquelquespassurletarmac,puissurlalande.Ilsecouesalonguecrinièreondulée,dévoilantsonencoluremassive.Souslesoleil,sarobetenduesursesmusclespuissantsresplendit,devientparurederoi.SonpassiélégantsoulignelanoblessedecetétalonAndalousifier,
sifortetsifragileàlafois.
-MonsieurTkachev,l’aviondoitrepartir,intervientl’undesdeuxhommes.Nousdevonséloignerleschevaux.Sivousvoulezbiennoussuivre,nousvousguideronsjusqu’auxécuries.
PèrehochelatêteettenantsouplementlalongedeZaldia,empruntelepasauxdeuxhommestoujoursaussiraidessurleurspattes.JelessuisavecMishkaetMysh’,surlecheminqu’asuivilavoituredesbagages.Lorsquenousarrivonsaubosquetdechênes,j’entendsleclaquementmétalliquedelaportelatéraledel’avionetleschevauxsursautent.Jelesrassuredelavoixetjetteunregardenarrière.Lejetroulesurletarmac,effectueundemi-touravantdeprendredelavitesseenfaisantvrombirsesmoteurs.Ilrouleendirectiondel’océan,deplusenplusvite,etjusteavantleborddelafalaise,décollemajestueusement.Lepilotereplielesrouesdansleurhabitacleetl’oiseaudemétals’éloignedansleciel,disparaissantdemonchampdevisionauboutdequelquessecondes.Jeressensunserrementaucreuxdemapoitrineetjem’efforcederespirerprofondément.Jeviensderéaliserquenousavonsétédébarquéssurcetteterreinconnueetquetoutretourenarrièreestdésormaisimpossible.J’espèrequePère,toujoursaussisecretetsilencieuxetquinem’aavertiequ’auderniermomentdenotredépart,aunebonneraisondenousavoirfaittoutquitter…
-2-
Waow…Dèsquenousavonsfranchilebosquetdechênes,unevisioninvraisemblabledanscettenaturesauvages’imposeànous.Unchâteaunéogothique,commenousl’indiqueleplusâgédesdeuxhommes,surplombelafalaiseetl’océan,perchéauboutd’unepointerocheuseetdressantsestoursorgueilleusescommepourdéfierleciel,lameretlevent.Ilestsertid’unimmensejardin«àlafrançaise»,parfaitemententretenu,offrantdesrotondesfleuriesetlieuxpréservéspourdesconversationsdiscrètes,ouencoreunimpressionnantthéâtredeverdurepourdesreprésentationsaupublic.Unfrissonparcourtmonéchine.Quel«Seigneur»contemporainpeutvivredansunchâteauaussiétrange?
-Lesécuriessontparici,intervientleplusjeunedeshommesendésignantladirectionopposéeauchâteau.
Jem’arracheàlacontemplationdecechâteaumonumentalpourobserveruneesplanadeencadréedehautesgrillesenferforgé,aucentredelaquellesedresseunmanègecarrépuisunecarrièredetravail.Devastespaddockss’égrènentjusqu’aufonddel’esplanade,oùdesécuriess’alignentautourd’unesellerieetd’unegrangeenbois.Toutsembletellementpropre,léché,parfait…àpartquejenevoisaucunetracedechevauxoccupantl’espace!
Enmerapprochantdesécuries,jeconstatequelapropriététouteentièreestprotégéepardehautesgrillesenmétalforgé.Aucunpiéton,aucunvéhiculenepeuts’yintroduire.Niensortir…Jefrissonnemalgréladouceurprintanière,envahieparunesensationd’isolementetd’oppressiondignedelacoloniepénitentiairedeKrasnokamensk,enSibérie.Sommes-nousdansuneprisondorée?Jedétestemesentirenfermée,autantqued’êtremisedevantlefaitaccompli.PourquoiPère,cecosaquefieretinflexibleaupointd’endevenirunmurdesilence,n’est-ilpascapabledemeparler,demefairepartagersespensées,sesprojets,sansparlerdesesémotions?Commentmamère,morteàmanaissance,a-t-elleacceptécetteduretédegranit?J’enrage.Jemecontiensdepuissilongtemps,j’aienviedehurler,dequittercelieusurlechamp.Maisjen’aipasd’ailespourm’envoler,etsijesautaisdansl’océanjemefracasseraissansnuldoutesurlesrochersencontrebasetjen’yauraisriengagné.Jen’aid’autrechoixquedemetaire,desuivrelesvolontésdePèrejusqu’aujouroùjeprendraimonenvolensolitaire…
Jequitterailemondeducirqueoùj’aigrandi,malgrélaprofondeaffectionquej’aipourmononcleVassilietmatanteIrina,aussitendreetsouriantequemonpèrepeutêtretaciturne.Aprèsledécèsdemamère,tanteIrinaàconvaincusonfrèred’abandonnersesfonctionsmilitairespourrejoindresoncirqueetm’yélever.Enboncosaque,ils’estconsacréauxchevaux,communiquantfinalementseulementaveceux.Iladéveloppéprogressivementsestalentsde«chuchoteur»àtelpointquesaréputationattiraitsurnotreroutedeplusenplusdepropriétairesdechevauxdits«difficiles»,qu’ilparvenaitàapaiseretéduquer.
Moi,j’aiapprisàjongler,àmarchersurunfiltenduau-dessusdelapiste,àmelancer
d’untrapèzeàl’autre,àvoltigersurdeschevauxlancésaugalopsouslesapplaudissementsdupublic.Toutcelaàforcedetravailacharné,dedisciplineetdeconfiancedansmespartenaires,surtoutdansnoschevaux.Jecroisquesanslebonheurcomplicedesmomentspassésaveceux,jamaisjen’auraiseulaforcedefaireétincelermonsouriredescèneaussifortquelespaillettesdemoncostume…
JecaresseletoupetdeMishka,quiestvenufourrersonboutdenezdansmoncou,aussitôtimitéparsasœurjumelleMysh’.C’esttellementrarequ’unegrossessegémellairearriveàtermechezlesjuments,ettrèssouventunseulpoulainsurvit.Mysh’veutdiresouris,elleétaitsipetiteetfragileàsanaissancequ’onignoraitsielleauraitlaforcedevivre.Pourtantelleagrandietforciaupointderattrapersonfrère,Mishkal’ours.Lesjumeauxrivalisentdemordillagesetsoufflagesetjefinisparriresousleschatouillisdesdeuxchevauxquiréclamentdescaresses.J’aiunélandetendressepourtanteIrina,quiditqu’entreleurscrinsalezandoréetlafollebroussailledemescheveuxroux,onsecroiraitdansunebatailled’écureuils!Jemedétendsenfinetjedistribuedescâlinsàtourdebrasàmescompagnons.Aveceuxàmescôtés,peuimportecequinousattend,toutsepasserabien,j’ensuissûre!
-3-
Noschevauxontprisleursmarquesdanslepaddock,etquandnousavonsfiniderangerlematérielapportéparPèredanslasellerie,nousgrimponsdansunedesvoiturettesélectriquesgaréessousunauvent.
-Laconduiteenesttrèssimple,précisel’undesdeuxhommesenappuyantsurungrosboutonsurletableaudebordpourdémarrer.Cettemanetteatroispositions:avant,arrêt,arrière.Nousvousaccompagnonspourvotrepremiertrajetpuisvousserezlibresdevousdéplaceràvotreguise.
Jesuistrèsimpressionnéeparlesilenceduvéhiculeélectrique,autantparlesilencedenosaccompagnateurs,etmalgrémondésirdeleurposermillequestionsjechoisisdemeconcentrersurletrajetverslechâteauoùnouspourronsnousinstallerdansnoschambres.
Noustraversonsdeshectaresdepaysagestoutsaufurbains:hautesfalaisesdécoupées,landesàbruyèresetajoncs,prairies,bosquets,pournousapprocherdumajestueuxchâteaudepierresblanchestirantsurlerose.Dresséfaceàl’océan,ilsembleconstituéd’uncorpscentrald’oùpartenttroisailesachevéesparunetourellecoifféed’ardoise.Nouscontournonslesdeuxpremièresailespournousarrêterfaceàl’entréeducorpscentral,surmontéed’unearchedécoréedegargouillesetdemonstreseffrayants.Jeréprimeunfrissonetdétournemonregardversleparkingoùs’alignentsagementd’autresvéhicules.
-Sivousvoulezbiennoussuivre…
Nousgravissonsunescaliertaillédanslamêmepierrequelesfaçades,pouraccéderauhallcentralinondédesoleilàtraversdehautsvitraux.
-Àvotregaucheladirectiondelachapelle,enfacelabibliothèqueetlesappartementsprivésdeMonsieurHannibal,etàdroitel’aileréservéeauxinvités.Jevousconduisàvoschambresetvousmontreraileslieuxdereposetderestauration.
Ah.Noussommeslesinvitésd’unMonsieurHannibaldontjen’aijamaisentenduparler.J’espèrequ’unefoisquenousseronsposés,Pèrecommenceraenfinàmedonnerquelquesexplications!Enattendant,jesuislemouvementlelongd’unlargecouloir,nonsansjeterunœilenarrièresurl’impressionnantescalierencolimaçonmenantàlazoneprivée,étenduesurtroisétages.Ledômevitréàsonsommetenfaitmiroiterlarampeetprojetteàtraverschaquemarchedesraisdelumièredusoir,quizèbrentlesportraitsdefamilletapissantlesmurs.C’estpurementhypnotisantetj’aidumalàm’extirperdecettespiraled’ombresetdelumières.Chaqueemployédenotrehôteouvredansunballetparfaitementrythmélaported’unechambre,etPèreetmoientronsdansl’espacequinousaétéréservé.
Lapremièrechosequejeremarquec’estquemesquelquesvêtementsquej’avaisfourrésàlava-vitedansunsac-à-dossontdéjàsoigneusementpliésoususpendusàdescintres
dansunearmoire.Jemesensrougircommeunetomateetjemedétourneviteverslafenêtre.Jemesenshorriblementgênée,mêmemessous-vêtementsfatiguésontétépliésetrangéspardesmainsd’hommes!J’ouvregrandlafenêtrepourmedonnerunecontenance,etlecridesmouettesm’assailleagréablementàtraverslechantdel’océan.Jemepencheàl’extérieur:c’estfabuleux,machambreestsuspendueaudessusduvide,etdonneenpleinsurlesoleilcouchant,toutauboutdesflots!
Finalement,jevaispeut-êtrefinirparapprécierceluxeinattendudedormirdansunchâteau,moiquin’aiconnujusqu’àprésentquelesroulottesconfortablesmaissuperkitchducirque!
-4-
-Nadja?
Mmm…Quimeparleàuneheureaussimatinale?
-Nadja,debout!Petitdéjeuneràlaquatrièmeporteàdroite.
Zut,jefaisaisunsijolirêve…Jerepoussedespiedsl’épaisédredonquim’emmitouflaitcommeunefourrureetjem’étireparesseusement.J’aidormicommeunebûche!Jevaisàlafenêtresaluerl’océanavantd’enfilerunvieuxjeansetunsweat,etjefilepiedsnusrejoindrePère.
Surprise!Àcontrejourdanslasalleàmangerentièrementvitrée,unhommesetientassisàlagauchedePère.Ilauraitpumeprévenir!Jesuishabilléecommeunesouillonetmescheveuxdoiventressembleràunetornadedelave!
-OngietorriEuskalHerria!BienvenueenPaysbasque,traduitnotrehôte.
Quellevoixsaisissante,graveetmagnétique…Gauchement,j’exécuteunesortederévérenceinspiréedenosspectaclesetcelagénèreunesortederiresansaucunetonalitédejoiecheznotrehôte.
-Venezvousassoir,BosikomPrintsessa.
Entrelaconsciencedemonlook«réveilàl’arrache»et«laprincesseauxpiedsnus»deceluiquejeprésumeêtreMonsieurHannibal,jemesuisrarementsentieaussiembarrassée!
-CommevousavezgrandidepuisMoscou…poursuit-ilavecunepointedenostalgie.
Jeplongelenezdansunetassedechocolatchaud,mousseuxetveloutéàsouhait,ensouhaitantydisparaîtreàjamaistantjesensleregarddeHannibalmeperforer,commes’ilvoulaitsondermonâme.Jenemesouviensabsolumentpasl’avoirdéjàrencontré!HeureusementPèredétournesonattentionenluiposantunequestion:
-Êtes-vousprêt?
Prêt?Prêtàquoi?Est-cequejevaisenfincomprendrepourquoiPèrenousaemmenésdanscechâteauinsensé,aupropriétairesiinquiétant,etcequ’ilattenddenous?
Lesyeuxtoujoursbaissés,j’entendsjustelesond’unechaisequ’ondéplace,puislefroissementlégerd’unvêtement.Lebruitdepassurlesoldallédemarbrem’indiquequeHannibalquittelasalleàmanger.Undétailmeforceàreleverleregard:lesondesessemellessurlesolrenvoiequelquechosed’inégal.JecomprendsenobservantlesjambesdeHannibalàtraversl’écrandemescheveux,ilboîtelégèrement.Vitejebaisseànouveaulesyeux,tandisqu’ils’arrêteetfaitvoltefaceauniveaudelaporte.
-Jevousretrouveaupaddockdansunedemi-heure.
Lepaddock?J’attendsquelebruitdesespass’éloignesuffisammentpourfusillermon
pèreduregardetluidire:
-Àpartlesnôtres,jen’aivuaucunchevaldanscettepropriété!Etdoncaucuncheval«difficile»queSergueïlechuchoteurseraitsensérééduquer!J’espèrequetunenousaspasfaitvenirjusqu’icipourluivendrenoschevaux?!!
-Non,répondsobrementPèreenquittantlatable.
-Alorspourquoionestlà?D’oùtuconnaiscethomme?Tuvasfinirparm’expliquer?
-Nousallonsluiréapprendreàmonteràcheval.Dépêche-toidetepréparer,jeteretrouveauparking.
-5-
J’aiàpeineeuletempsdemebrosserlesdents,d’attachermescheveuxetd’enfilerdesbasketsquelavoiturettenousemmènedéjàverslepaddock.Moscou,notrecirques’yproduittouslesans,enpériodedeNoël,maisj’aibeaufouillermamémoire,jeneretrouveaucuneimagedeHannibal.Jedevaisêtrevraimenttrèsjeunesiluisesouvientdemoietpasmoi.Lesquestionssebousculentdansmatête.PourquoiHannibala-t-ilbesoindegensducirquepour«réapprendre»àmonteràcheval?Avectouslesmoyensqu’ilsembleavoir,ilpourraits’offrirlesmeilleursinstructeurséquestresdumonde!Pourquoia-t-il«désappris»àmonteràcheval?Lefaitqu’ilboiteest-illaconséquenced’unaccidentdecheval?Unterribleaccidentquil’auraitaffreusementtraumatisé?
Çayest,monimaginaireestlancéautriplegalopetélaboredixmillescénariospossibles.Jemesurprendsàm’apitoyersurlesortdecethommeglacialdontjeneconnaisstrictementrien,siçasetrouvelechevalc’estjusteuncapricedemilliardaireblasé,ilvapeut-êtrechangerd’avisdanslafouléeetsemettreausautenparachuteouàlabroderie,tiens!Jesecouelatêteetrespireprofondémentpourchassertoutescesidéessaugrenues.SiseulementPèredaignaitm’expliquerleschoses,jemeferaistellementmoinsdenœudsaucerveau!
Hannibalestdéjàdevantlepaddock,ilsetientdroitcommeun«i»,àbonnedistanceduportail.Ilestvêtud’unetenuecomplètedecavalier,bombe,veste,culotte,bottes,toutesflambantneuves.Jegrimaceenapercevantlacravachequ’ilplaquecontresacuisseetleséperonsquiluisentautalondesesbottes.Ohoh…s’ilveutmonternoschevaux,j’espèrequePèreluiferaretirercesdeuxderniersaccessoires.Sinonjegarantisquec’estmoiquim’encharge!
Jem’étonnequeMishkaetMysh’nesoientpasagglutinésdevantleportail,quêtantunecaresseouunefriandise.Ilssontaufonddupaddock,enretraitdeZaldiaquisemblelesreteniretmonterlagarde,toutaussirigidequeHannibal.C’estseulementquandilnousaperçoit,Pèreetmoi,queZaldiapousseunhennissementdereconnaissanceetrelâchesaposture.Iltrottineversnous,dépasséparlesjumeauxlancésaugalopetquifreinentjusteavantlaclôture.Jesuistropcontentedelesvoir.C’estplusfortquemoi,jepassesouslabarrière,jevaislessalueretlescaresseretilsfouillentmespochesdeleurboutdenezàlarecherchedecarottes,excitéscommedejeuneschiots.Jelesapaiseendouceur,j’appelleZaldiamaisjem’aperçoisqu’ilresteenretrait,observantHannibalducoindel’œil,toujoursaussiméfiantdevantl’inconnu.JemetourneversPère,guettantsesinstructions.Jesupposequ’ilvam’envoyerchercherunebrideetunesellepourcommencerlesleçons,maisilchoisitdes’avancerversleportailetdelanceràHannibal:
-Déposezlacravacheetleséperons,etsuivez-moi.
Bien,Pèreaassurélamission«sedébarrasserdesobjetsdetorture».Leregardd’Hannibalsembleperdu,commes’ilvisionnaitunfilmintérieur.Maislavoixdemonpèrel’arracheàsonvisionnageetilsepasseunemaindanslescheveuxd’ungestenerveux,avantd’obéiretdesedirigerversleportail,d’unedémarchestressée.Unefoisle
portaildupaddockrefermé,Pères’avancelentementversleschevaux,suivideHannibalquisecachepresquederrièreluicommes’ils’agissaitd’ungardeducorps.Zaldiarecule,couchelesoreilles,envoieunepetiteruadesurlecôtéavantdepartiraupetitgalopverslefonddupaddock.Plusconciliants,lesjumeauxs’avancentdoucementversPère.
-JevousprésenteMishkaetMysh’,fait-ilàl’attentiondeHannibalenlesdésignantdegaucheàdroite.
Pères’arrête,leurfaitunsalutdelatête,etenréponse,lesjumeauxs’arrêtentenmêmetemps,posentungenouenterreeteffectuentleursalutdespectacle.
J’auraispresqueenvied’applaudirsijeneressentaispaslatensionextrêmedeHannibal.Ilesttrèspâle,sesmâchoiressontcontractéesetjedevinesoncombatintérieurpoursemaîtriser.Pèreneluiaccordepasunregard.Ilcaressel’encoluredeschevaux,puisappelleHannibal:
-Approchez.
MaisHannibalrestefigécommeunestatue.Jecomprendsenfinquecethommeapeurdeschevaux,unepeurquileparalyseintégralement!AlorsjefaisdesgestesdelamainendirectiondePère,etaprèsuninstant,ilhochelatête.Déterminée,jemarcheversleschevaux,endemandantàMishkades’écarter.Puisjem’appuiecontrel’épauledeMysh’,luidemandantdes’allongersurlecôté.Elles’exécuteaimablementetjemeglisseentresesjambes,toutcontresonventre.J’appelleMishka,quivientàsontourprendrelamêmeposition,sondosdevantmoi.
-C’estbien,mesbeaux,jelesremercie.
Nousrestonsimmobilesunbonmoment,jecommenceraispresqueàavoirchaud,puisj’enlacel’encoluredeMishkaetpasseunejambepar-dessussondos.D’unpetitclaquementdelangue,jeluidemandedesereleveretj’enprofitepourglissermadeuxièmejambeautourdesondos.Toutendouceur,nousvoilàtousdeuxdeboutetjepoussedesmolletsMishkaaupaspuisaupetitgalop,encercleautourdeMysh’toujourscouchée.Puisnoussautonsau-dessusd’elle.Ellen’amêmepasfrémi.JeremetsMishkaaupas,luicaressel’encolureetglisseausol.JeclaquelalangueetMysh’selève,jelaflatteàsontour,avantdemetournerversHannibal,encadréeparlesjumeaux:
-Cesdeux-lànevousferontaucunmal,Monsieur.Vouspouvezvousapprocher,jevousassure.
Est-cequemadémonstrationvasuffisammentlerassureretleconvaincredefaireunpasversleschevaux?
-6-
Aprèsuntempsquimesembleinterminable,Hannibalamorceunpasversnous,unautre,maiss’arrêtenetquandMishkasecouelatêtepourchasserunemouche.Jerepenseàlapremièrefoisquej’aidûm’approcherd’untigre,aucirque.J’avaiscinqans,j’étaispétrifiéedevantsamâchoirepleinededentsqu’ilvenaitd’exhiberenbaillantdevantmoi,maismononcleasum’encourager.Ilagrattéletigrederrièrelesoreilles,ill’afaits’allongerpourlerendremoinsimpressionnantetm’aappeléedenouveau:
-Approche,Nadja.Ilneteferaaucunmal.Dis-toiquec’estunjusteungroschatquiaenvied’uncâlin.
J’aisurmontémafrayeuretjemesuisapprochéedutigre.Jemesuisagenouilléeettoutdoucement,jel’aicaressé.Quelquessemainesaprès,jechevauchaisletigreennousfranchissionsdescerceauxenflamméssanscrainte.Jesourisàcetteévocation,jemevoismaldireàHannibalquenoschevauxsontjustedesgroschatsquiontenvied’uncâlin.Maispeut-êtrequesimplementmonsourireinvolontairesuffitàdéciderHannibalàfairequelquespasdeplus.
-C’estbien,tendezvosmainspaumesouvertesdevantvous.
Leschevauxtendentdélicatementleurboutdenezverslespaumestendues,lesreniflentdoucementetseremettentaugardeàvous.
-Vouspouvezleurcaresserl’encoluresivousvoulez,ilsnebougerontpas.
LesmainsdeHannibalretombentlentementlelonglesoncorps.Unticnerveuxagiteunedesespommettes,maistoutlerestedesoncorpsresteimmobile.C’estalorsquej’entendsunlégerbourdonnement,quisemblesortirbrusquementHannibaldesatranse.Ilremontelamanchedesavesteetjetteunregardagacésursonpoignet,oùjerepèreunesortedegrosbraceletdoréornédepierresbrillantes,peut-êtredesdiamants?Cettecoquetteriedénotecomplètementaveclepersonnage!LevisagedeHannibalsetransformesousnosyeux.Ilfroncelessourcils,plisselesyeux,regardeauloin.Puissonvisagesedécrispe,tandisqueseslèvress’étirentdansunrictusdigned’unloup.Jefrissonnetellementcettemétamorphoseestdérangeante,leschevauxdoiventressentirmonmalaisecarilss’agitentunpeu.Vitej’enveloppeleurencolured’unbraschacunetilss’apaisent.J’observeànouveauHannibal,quiareculédequelquespas.Uneintenseexcitationselitmaintenantsursestraits,tandisqu’ilprononce:
-J’arrive.
Iltapoteduboutdesonindexsursonbraceletavantdesetournerversmonpère,lesyeuxbrillantscommes’ilétaitdévoréparlafièvre:
-Une…urgence.Jereviendraitrèsvite,sentez-vousàl’aiseenattendantmonretour.
Etaussitôt,ilnousplantelàetsediriged’unpaspresséversunvéhicule4x4quiapprocheàviveallure.Cebraceletseraitdoncnonpasunecoquetterie,maisunoutildecommunicationhigh-techdugenremontreconnectée?
Pèremesortdemesréflexionsenhochantlatête:
-Tadémonstrationétaitunetrèsbonneidée,Nadja.Maisjecroisqu’ilyaencoreducheminàfaireavantquecethommeacceptedefaireconfianceàuncheval…
-Etl’inverseestvraiaussi.Jenem’inquiètepastroppourMishkaetMysh’,ilsontungrandcœurettantquejesuisàleurcôtétoutirabien.MaisZaldia,j’ailesentimentqu’ildétectelesondesnégativesdecethommeàdeskilomètres!Tupensesqueturéussirasàaccordercesdeux-làunjour?
-C’estledéfiquej’aidécidéderelever…
-7-
EnattendantleretourdeHannibal,leplusjeunedesemployésdeHannibal,Filipe,aproposédenousemmenerenvoiturefairedescourses«enville»,auxfraisdenotrehôtebiensûr.Pèreadéclinél’invitation,préférantresteravecleschevaux,maismoij’aisautésurl’occasiondepouvoirsortirdelaprisondorée.Etj’avouequel’idéed’allerfairedushopping,pourmoietpaspouraideràporterleskilosdenourrituredestinésànourrirl’équipeducirque,seraitunegrandepremière!
J’enprofitepourinterrogerFilipesurletrajet:
-CelafaitlongtempsquevoustravaillezpourMonsieurHannibal?
Àsonregardinterloqué,jemerendscomptequ’ilneparlepasunmotderusseetjerépètemaquestiondansunanglaisunpeubancal.Ilmeréponddansunanglaisencoremoinsbonquelemien:
-Unan.
Cen’estpastrèsfacilededialoguer,maisj’apprendstoutdemêmequelechâteauestrestévidependantdenombreusesannées,etqueFilipeetl’autrehommeontétérecrutéspourpiloterlestravauxdesouvriersetdejardiniersquiontremislapropriétéenétat.Parcontre,quandj’essaied’obtenirdesinformationspluspersonnellessurHannibal,Filipebredouilleenagitantsamainpourmesignifierqu’ilnesaitpas,ouplutôtqu’ilnepeutrienmedire.Déçue,jemerenfoncedansmonsiègeetdécidedeprofiteraumoinsdupaysage.
Quelacôtebasqueestbelle!Lafenêtredelavoituregrandeouverte,j’inspirelesparfumssauvagesd’herbesetd’océan,jem’emplislesyeuxdecouleursetdelumièresnouvelles.Etçam’évited’observerdetropprèsceFilipesiprévenant…Jesuiscontentequecesoitluiquim’accompagne,l’autreaunomimprononçable,Garbixo,estnettementplusâgéetmoins…joliàregarder.Oh!maisçasuffit,jenepassepasmontempsàreluquerlesbicepsdeFilipe,nisescuissesquisecontractentquandilpasseunevitesse,nisesbouclesbrunesquiondoientsouslevent,nisonprofilaunezdroitjusteparfait,ni…Vivementqu’onarriveenville!
Danscettegrossestationbalnéaire,lesembouteillagesetlafouleétourdissantemeferaientpresqueregrettermaprisondecalmeetdesolitude!Filipeperçoitmonindécisiondevantlescentainesdeboutiquesflashyencadrantlesrues,etdansunmélanged’anglais,delanguebasqueetdegestes,ilmeproposedemeconduiredansunquartierplustranquille.Jelesuisavecreconnaissancedansunzigzagderuellesduquartierancien,jusqu’àuneplacepavéeombragéepardesmûriers.Etlàilentredansuneboutiquetranquille,parlementeenbasqueaveclaresponsable,nomméGaléria,etmelaisseavecelleavecunhochementdelatêteencourageant.Cettefemmetrèsdoucemejaugeavecdélicatessedelatêteauxpieds,avantdemeproposerdefouillerdanslesrayons.Jerepèreunepetiterobebleusaphirdécolletée,autissusoyeuxetléger.Jelasors,laplaquecontremoidevantunmiroir.Jesuis…elleestmagnifique…saufqu’avec
desbasketsquidépassentsousunjeanauxextrémitésélimées,çafaitpastrèsclasse.Jereposeprécipitammentlarobedanssonrayon,sentantmesjoueschauffercommeunbrasero,jamaisjen’oseraisporteruntrucpareil.JemeconcentresurlesT-shirts,j’ensorsungrispâleetunnoirbasiques,jepourraistourneraveclesdeuxoutroisquej’aiprisavecmoi.Galériarevientalors,lesbraschargésdevêtementssurcintres,qu’ellesuspendsurunportantavantdemefairesignedemerapprocher.Ausol,jedécouvredesboîtesdechaussuresouvertes,ballerines,sandalesetescarpins,depleindecouleursdifférentes.Dequoiavoirletournis!Surl’injonctiondeGaléria,jemerapprocheetfaisglisserlescintres,incapabledechoisirparmicesvêtementsbeaucouptropfemmepourmoi!Alorsjesecouelatête,luitendlesdeuxT-shirtsquejeserraiscontremapoitrine.Jemetslamaindansmapochepourensortirdessousmaisellesecoueénergiquementlatête.Ellesoupirealorsensouriantavantd’allermettrelest-shirtsdansunsacetdemelesrendre.Commejemesensgênéeetgaucheenquittantlaboutique!
Jemesenscomplètementperdue.Filipeattendaitdehors.Ilmeprendgentimentdesmainslesacenplastiqueetmetendàlaplaceunsacenpapier:
-Carise?Cherries?
Dusacdépassentdescerisesd’unrougeprofondetluisant,ellessemblentmûresàpointetentempsnormaljemejetteraisdessus.Maislàjemesenstoutenouéeetjesecouelatêtepourrefuser.Jelesensdéçu.JesuisincapablederegarderFilipeenface,nideluiadresserlaparole,letempsderegagnerlavoiture.Etensuite,jefaissemblantdedormirtoutlelongdutrajet.Maisquejesuisnulle!
-8-
Quoi?Jemesuisvraimentendormie?Onestdéjàrentrésauchâteau?Laportièreduconducteurestouverte,Filipeadisparu.Jemefrotteénergiquementlesyeuxetm’extirpedemonsiège,pourdécouvrirsurlaterrasseunepetitetablesousunparasol.Jeregardepartoutautourdemoi,personne.Jemedirigeverslatable,dresséepourunepersonneetgarnied’unecollationfraîche.JemedemandeoùestPère?Enattendant,jemesersungrandverred’eau,etcommeiln’yatoujourspersonnepourm’indiquercequejedoisfaire,jepiochedanslesfromagesetlesfruitsdélicieuxquis’offrentàmavoracité.Jemesensmieux,etdécided’allervoirleschevaux,ilsm’ontmanqué!
Jecroisquej’airatéungrandpandel’histoire,carcequejedécouvremelaissetotalementébahie.Hannibalestdéjàrentré,etilestjuchéàcrusurledosdeMishka?Enplusilportejusteunpoloetuneculottedecheval,etilalespiedsnus?Incrédule,jemerapprochedupaddock,maisPèremefaitdiscrètementlesignedem’enaller.Ah,jedérange?Jereculesilencieusement,observantHannibalsuperraide,lesmainscrispéessurlacrinièredeMishkaquiluisetientaussiimmobilequesoncavalier.Hannibalaleregardfixéauloinetsapoitrinesesoulèveaurythmed’unerespirationforcée,trèslente.Pèreparleàvoixtrèsbasse,j’ignorecequ’ilditmaisjevoisjusteHannibalhocherlégèrementlatête.Mishkasemetenmarche,aupasettoutdoucement.Lesmainsdesoncavaliertirentfurieusementsurlescrins,commes’ils’agissaitderênes,maisleplacideMishkanesemblepass’enoffusqueretcontinuedemarcherenrondautourdePère.Petitàpetit,lecorpsdeHannibalsedécontracte.Sesmainss’abaissent,sonbassins’assouplitetsemetàaccompagnerlemouvementduchevalplutôtqued’yrésister.BientôtPèredemandeàMishkadechangerdemain,avantdereprendresamarcheencercle.LesjambesdeHannibalsesontànouveaucontractées,sesmainsetsestalonsremontent.MaisbercéparlemouvementrégulierduchevaletlesconseilsdePère,ilarriveàserelâcher.Pèrelefélicite,maisceprogrèsneluisuffitpas.Illuidemandedelâcherlacrinièreetdeposersesmainssursatête.IldoitinsisterpourqueHannibalaccepte,etquandlecavaliersihésitantfinitparposersesmainssursatête,etqu’ilréalisequelechevaln’apasréagietcontinuedemarcherdocilement,lacraintelaisseplaceàunesurprisepassidésagréablesursonvisage.Auboutd’unmoment,Pèreluidemandeautrechose,quivisiblementneplaitpasdutoutàHannibalquiabaisselesbraslelongducorpsetsecouelatêteensignededénégation.
PèrefaitarrêterMishkaetserapprochedelui.IlparlementeavecHannibal,quifinitparcéder.UnejambetenueparPère,ilabaisseavecméfianceetpresquerépugnancesontorseversl’avant,puisenlacel’encolureducheval.LebraveMishkaselaissefaire,etjevoisledosdeHannibals’assouplirlégèrement.PèredemandealorsàMishkadeseremettreenmarche,ill’accompagnesurquelquesfouléesavantdelâcherprogressivementlajambedeHannibal.Cedernier,d’abordfigé,finitparselaisserfaire,puismêmeàselaisserpromenersanssedéfendresurledosducheval.Maislaissévolontairementsansconsignesdelapartdepère,Mishkacommetoutbonchevaldécidedesemettreàbrouter,allantd’unetouffed’herbeàuneautre.Hannibaln’osepasbouger,
jusqu’aumomentoùj’entendsPèrerire,tandisqu’ilditàHannibalqu’ilpeutseréveilleretmêmedescendredecheval.
Jem’éclipsediscrètement,percevantdesbribesdeconversationdanslesquelslesmotscourbatures,respiration,confiance,persister,objectif,Zaldia,reviennentrégulièrement.Sil’objectifestqueHannibalparviennebientôtàmonter,etàmaîtriserunchevalcommeZaldia,ilvavraimentdevoirfairetombertoutessesdéfenses…
JechercheduregardMysh’etZaldia,ah,ilssontchacundansunautrepaddock,leplusloinpossibledeceluideMishka.PèreadûleséloignerpournepasdéconcentrerlebinômeMishka-Hannibaljesuppose.Tousdeuxbroutenttranquillement,ondiraitqueZaldiacommenceàsedétendredanscenouvelenvironnementetçamefaitvraimentplaisir.Levoilàquiétiresapuissanteencolure,humel’airsalin,secouesacrinière.Jevoisroulersesmusclesquandileffectuequelquespaspoursedirigerversl’océan,ilestàlafoisforceetgrâce,unevraiesplendeur.Quipourraitreconnaîtrel’étalonsauvage,blessé,efflanquéetfoudecolèrequenousavionsrecueilliquelquesannéesauparavant?
-9-
NousétionsentournéeaveclespectacleducirqueenSibérieoccidentale.Noussavionsqu’ilyavaitdanslasteppedeKoulounda,entrel’Ob,l’IrtychetleKazakhstan,unélevagedepur-sangespagnols.OncleVassiliavaitréussiàconvaincrePèred’acquérirdenouveauxchevaux,pourélaborerdesspectacleséquestresencoreplusspectaculaires.Leurchoixs’étaitportésurlesélégantsandalous,auxalluresrelevées,avecuneaptitudenaturelleaupiafferetaupassage.Leurbouchedélicateenfaitdeschevauxfinsetobéissants,quandilssontdressésetmontéscorrectement.D’ailleursilsserventsouventdemonturesaucinéma,oùleurattitudeetleurbontempéramentsontappréciés.S’ilssontfiersetcourageux,ilsgardenttoujoursuntempéramentagréableetquandonleurendonnelegoût,ilsadorentparaderharmonieusementsurunepistedecirque,augrandbonheurdesspectateurs.
Nousnousétionsdoncrendusàl’élevageenquestion,oùlepropriétaire,undénomméVaniaauxcheveuxlongsetgras,etàl’expressionsournoise,proposaitunlotdequatrepoulainsàunprixraisonnable.Ilsétaientalignésdansdesstabulationsétroites,dansunhangarsombrefaitdetôles.Pèreavaittiquédevantleurmaigreuretleurregardéteintets’apprêtaitàrebrousserchemin,quandoncleVassili,plusdiplomate,avaitdemandéàlesexamineràlalueurdujour,enmouvement.
Père,renfrogné,secouaitlatêteenlesregardantmarcher,gauches,efflanquésetapeurés,tirésparleurlongeparVaniaquileshouspillaitdurement.Iladit«Niet»àmononcleavantd’amorcerunmouvementdedépart,quandsoudain,untintamarreépouvantableasurgidel’arrièreduhangar.Deshennissementsfurieux,accompagnésdecoupsdanslatôlequifaisaienttremblertoutl’édifice.Vania,lamineextrêmementcontrariée,aremisleslongesdespoulainsdanslesmainsdeVassiliavantdeseprécipiteràl’arrièredubâtiment:
-Zaldia,mauditétalon!Jevaislebriserlesreins!
Pèrel’asuivi,etj’aicourudemespetitesjambesderrièrelui.Vaniaavaitsaisiunechambrièreetilfouettaitsanspitiél’étalongrisquisedébattaitàl’intérieurd’unestalle,ruantdanslesparoisdetôleetsedémenantcontrelescordagesquileretenaientprisonnier.Lepauvrechevalétaitstriédezébruresetdemarquessanguinolentes,ilavaitl’œilblancderageetdelabavemoussaitaucoindeseslèvres.Pères’estalorsjetésurVania,luiaarrachélachambrièredesmainsavantdeluibalanceruncoupdepoingenpleinvisage.L’homme,assommé,gisaitdanslapoussièreetsemassaitlenez,incrédule:
-Mais…commentvoulez-vousquejepuissevendrecetanimalsijenel’aipasmatéavant?
Pèrealevélachambrière,prêtàfairesubiràVaniacequ’ilvenaitdefairesubiràl’étalon,maisj’aicriéd’unevoixsuraigüe:
-Non!Arrête,s’ilteplaîtarrête!
Pèrem’adévisagéecommesij’étaisuneextra-terrestre,ilavaitlevisagerougecommeunebetteraveetleregardpresqueaussifouqueceluidel’étalonmaltraité.Aprèsuntempsquim’asembléinterminable,ilalâchélachambrièreavantdesefrotterlevisageénergiquement,commepourchasserlesrestesdelacolèrequil’avaitsubmergé.Puisilasortidesapocheunrouleaudebilletsattachésparunélastique,l’alancételuncrachatsurVaniaquiseprotégeaitlevisagedesmainsparcraintederecevoirunepluiedecoupssupplémentaires:
-Jeprendslespoulainsetl’étalonpourlemêmeprix.Priezvotredieupourquejenecroiseplusjamaisvotreroute.
Pèreatoujoursprovoquéenmoiunesortedepeurmêléederespect.J’aicommencéàl’aimerquandjel’aivucapabled’empathiepourseschevaux,capabled’unepatienceinfiniepourlessoigneretsurtout,conquérirleurconfiance.
Cen’avaitdéjàpasétéuneminceaffaired’embarquerleschevauxdansnotrevandepuisl’élevage.Lespoulains,aprèsavoirétéabreuvés,etàforcedeparolesdouces,decarottesetdecaresses,avaientacceptédegrimperlarampeduvan.RestaitàamadouerZaldia.
OncleVassili,quiélevaitpourtantdestigresdepuislebiberon,étaitatterrédevantlafureurdeZaldiaetmeretenaitàl’écartdelastalle:
-C’estuneerreurdeprendrecetanimal,Sergueï.C’estunfauveadulteàl’étatsauvage,impossibleàdompter.Ilvanoustueravantqu’onpuissemêmel’approcher.
L’étalon,prisdanssescordages,nousobservaitducoindel’œil,lecorpsparcourudefrissonsnerveuxetlesmusclestenduscommeunarc.
-Jenepeuxpaslelaisserici,arépondumonpère.
Ils’estalorsavancéversl’étalonàpaslentsmaisdéterminés,paumesouvertes,luiparlantàvoixbasse:
-Jenevaispastefairedemal,l’andalou.Laisse-moitelibérerdetesentraves.
Ilacontinuéàprononcerdesparolesrassurantes,lamusiquedesavoixm’hypnotisaitcommecelleduhangdontjouemoncousinIgor.C’estunesortedetambourarrondienmétal,unepointeensoncentreetcinqrenfoncementsautourcommel’empreintedelapaumed’unemain.Rienàvoiravecunegrossecaissequel’onmartèleavecunmaillet.QuandIgorfaitdansersesdoigtssurletambourposésursescuisses,lecaressecommeunchat,lesvibrationsetlessonss’entremêlentdansunemélodieenvoûtante.Lesoiraucoindufeu,quandIgorjouedesonhang,leventdessongesselève,celuidesvoyagesimaginaires.Lesyeuxseferment,desimagesheureusesounostalgiquesseformentderrièrel’écrandespaupières,lesespritsvoyagentsurleclapotisdesvaguesdesmerschaudes,surlesailessoyeusesdesoiseaux.Lestigresfeulenttoutdoucementenéchoàcettevoixvenuedufonddesâges,duventresecretdelaterre.
Est-cecettevoixqu’écouteZaldia?Frémissant,sursesgardes,illaissePères’approcher,sesoreillesdansentunballethésitant,sesnaseauxfrémissent.Maisquandladistanceluisembletropcourteavecl’humain,illesignifieencouchantlesoreillesetenmontrantles
dents.Ils’agite,àchaquepasqu’iltentepourprendrelafuite,l’attachebarbaredescordesluicisaillelesjarrets,lecuirtendudesonlicolattachédeface,degaucheetdroite,brûlesatête,sagorge.Pères’arrête,resteimmobileunlongmoment,continuedeparler.Puisilsorttrèslentementdesonceinturonunlongcouteau,letendverslechevalquitrépigned’inquiétude,recommenceàcognerdesesflancslesparoisdetôle.LatonalitédelavoixdePèrechangeunpeu,devientplusgutturale,jen’entendspassesparolesmaisjevoisl’étalontenterdesetournerfaceàPère,ilcessedecognerlesparois,ilfinitpars’immobiliser.Pèreavanceànouveau,lentement,etd’ungesterapideetprécistranchelacordequiemprisonnelesjarretsducheval.Ilreculeprestement,tandisquel’étalonsedémène,rue,faitdessautsdemoutonàdéfautdepouvoirsecabrerets’enfuir.Pèreattendquelechevalsecalme,toutenpsalmodiantsesparolesderéconfort.BientôtlepoitraildeZaldia,quis’enfleetsedégonfletelunaccordéon,entameuntempopluslent,sesjambeslibrespiétinentlalitièresale,hésitantesdevantcettelibertépartielle.Iltiresurlesentravesdesatête,maiscomprendvitequ’ilnepourralesbriserseul.Alorsilfixeduregardl’humainunlongmoment,avantdesetassersurlecôtépourluilaisseruncouloird’accès.Pères’avance,semetparallèleaucorpsducheval,évitanttoutcontactaveclui,puistranchelesdernièresentravesavantdereculerdansl’angledelastalle.Zaldia,enfinlibre,secouelatête,pousseunlonghennissementavantdesecabrerfaceàmonpère.Moncœurmanqueunbattement,jesenslamaind’oncleVassilisecrispersurmonépaule,saprédictionva-t-elleseréaliser?L’étalonva-t-ilpiétinerPèrepourlepunird’êtreunhumain?
Zaldiarestedresséenl’airunmomentquimesembleinterminable,avantderetombersursesquatresabotsetdesortirenfindecetteprisondemétal.Ivredesalibertéretrouvée,ilgalopeàfonddetrain,virevolte,alterneruadesetcabrades,s’éloignedanslasteppe,avantdedisparaîtreaudétourd’unecolline.JeregardePère,unsourires’estdessinésursonvisage,sesyeuxsuiventuneétoileauloin,désormaisinvisible,ilestcommetransfiguré.Etpuisd’ungestefurtifilessuiesesyeux.
Vassilitapotematête,jelèveleregardverslui,unejoiepuresemêleausoulagementsursestraits.PourPère,c’étaitcommesid’avoirrendusalibertéàcechevalmaltraitépouvaitsurmontertouteslesmisèresdumonde,consolerdetouteslespertessubies,redonnerdésiretespoirenl’existence.
-10-
LetrajetderetoursurlesroutescabosséesdelasteppedeKouloundadéserte,aveclesquatrepoulainsdanslevan,s’étaitfaitdanslesilence,aucund’entrenousn’osantbriserl’émotionfragiledelalibérationdeZaldia.Detempsàautre,lespoulainsquiavaientlenezauventcommentaientàleurfaçonlepaysage,réagissantpardeshennissementsdesurpriseoud’appelàdesparfumsnouveaux,aumurmureduventdanslestigesdebléenherbequis’épanouissentdanslaterrenoire,saluantlevold’unebuseoulacoursed’uneantilopesaïgaàtraversleschâtaigniersdéployantleurparured’été.Puisunmoment,ilssemirentàhennirdeconcert,àpleinevoix.Deshennissementstrèsaigus,répétés,commes’ilsapercevaientunebellepâtureous’ilsreconnaissaientuncompagnond’écurie.OncleVassiliregardadanssonrétroviseur,parunautomatismedeconducteur,etjevissonvisageexprimerlaplusgrandesurprise.Ilralentitetsegarasurlecôtédelaroute,regardantmonpèreavecinsistance.Celui-cisomnolaitàmoitié,etnecomprenaitpaspourquoilevans’arrêtait.
-Maisdescends,Sergueï!Onadelavisite!
Père,interloqué,sefrottalevisagepourémergerdesatorpeuretouvritsaportièreengrommelant.Sesprotestationscessèrentnetlorsqu’ilaperçutnotrevisiteur,Zaldia!Ilnousavaitsuivis,peut-êtreentantquechefdetroupeaupourprotégerlespoulains,oualorsparbesoindecompagnie?
-Nadja,attrapelesacdecarottesetviens,a-t-ilmurmuré.
Zaldias’étaitretranchéderrièrelesarbres,guettantnosmouvements.Pèreasaisiunebellecarotte,s’estavancéverslalisièredechâtaigniers,s’arrêtantàdistancerespectueusedel’étalon.Ilatendulacarotteverslui,l’aappelédesavoixrassurante.Lèvresretroussésetnaseauxécarquillés,l’étalonreniflaitavidementleparfumdescarottes.Ilémitdespetitsronflementsdecuriositégourmande,trépignantderrièrelabarrièredesarbres,encoreindécisàlafranchir.Danslevan,lespoulainss’excitaient,appelantleurcongénèreàgrandsrenfortsdehennissementsjoyeux.MaisZaldiarésistaitencore.AlorsPèreposalacarottequ’iltenaitenmainsurlesoletreculadequelquespas,toutencontinuantd’appelerl’étalon,lesbraslelongducorpsetpaumesdirigéesverslui.Aprèsunebrèvehésitation,Zaldiasortitdesonabri,dansad’uncôtéàl’autreavantdesedécideràvenirhapperlacarotteetseréfugierànouveauderrièrelesarbres.Pèrepritunesecondecarottedanslesacquejeportaisetavançadequelquespas.Lesacétaitbienlourdetjedécidaideleposerausoletdem’assoiràcôté.PèrerepritsaconversationavecZaldia,pourlecharmer,l’attirerverslui.Lechevaldansa,hésita,puisvintsaisirunemoitiédecarottedanslamaindePère,puisrecula,dansaencore.Lorsqu’ileutdévorélasecondemoitiédecarotte,reculé,dansé,iltrottinaversmoi.Enfinverslesacdecarottesouvertdevantmoi.
-Pasdemouvementsbrusques,Nadja,merecommandaPèred’unevoixoùperçaitdel’inquiétude.
Jenebougeaipasd’uncil,laissantZaldias’approcher,danser,venirchipersoncontentdecarottesjuteusesetsucrées.Était-ceparcequejen’étaisqu’unemoitiéd’humainqu’ilnemecraignaitqu’àmoitié?Toujoursest-ilquejeneressentaisaucunepeur,maisdelacompassionpourcepauvrechevalauxplaiesàvif.Jeluimurmuraidesmotsdetendresseet,aurisquedelefairefuir,j’aitendumamainversluietj’aicaressésonencolure,dansunezonepréservéedeblessures.Ilafrémi,maiss’estlaisséfaire.
UngrincementnousfitsursautertousdeuxetjecraignisqueZaldianesesauve.Ilrecula,lessensauxaguets.OncleVassiliavaitouvertsaportièreetdiscutaitavecPère.
-Vienstrèsdoucementverslevanaveclesac,ditPère.
Jemerelevailentement,sentantZaldiafrémird’inquiétude,maisilnes’enfuitpas.Jereculaiverslevan,etintuitivementjeposaidetempsentempsunecarottedansmonsillage,telslescaillouxdupetitpoucet.Zaldiapoussadeshennissementsdefrustration,refusantpourl’instantdem’emboîterlepas.C’estseulementquandj’étaisentréedanslevéhicule,etquenousnousétionsremisenrouteàfaibleallure,queZaldiasedécidaàallercroquerlescarottes-cailloux.Accompagnédesencouragementssonoresdespoulains,ilnoussuivitjusqu’aucampement,etacceptaderejoindretousleschevauxdanslepaddock.Etc’estainsiquenousavonsrécupéréunétalonetquatrepoulainsàquiilfallaittoutapprendre,àcommencerparl’amour…
PèreaconsacréuneimmenseénergieàZaldia,luiparlant,l’éduquantpeuàpeu,gagnantsaconfianceetsonestime.Jecroism’êtresentieparfoisjalousedutempsquePèrepassaitaveclui,àmesdépens.Ilsontunetelleentente,cesdeux-là,qu’iln’yaguèred’espacepourd’autres.Enlesregardantmarchercôteàcôte,épaulesimpeccablementalignées,jevoisuncoupleparfait,deceuxquiseconnaissentsibienqu’ilscommuniquentsansparoles.Jemedemandeparfoissicen’estpasZaldiaquia«guéri»Père,quelquesannéesaprèsladisparitiondemamère.Malgrésanatured’étalon,laplacequ’ilaconquiseentantqueroiincontestédeschevauxducirque,ilaenquelquesortefaitallégeanceàPère.Etpourtantnuln’auraitcruqueZaldiaobéiraitànouveauàunêtrehumain,tantilavaitdebonnesraisonspourleshaïr…
JemesuisconsoléeunpeudeladistancequePèreprenaitavecmoipours’occuperdeZaldia,carducoupilm’adéléguéledressagedesnouveauxpoulains!Commeilsétaientdoux,dociles,joueurs,ilsapprirentviteetnouspûmesbientôtproduireunnuméroquiplutbeaucoupaupublic.Zaldianousobservaitintensémentquandnousrépétionsàl’extérieur,apprenantàdistancelarelationqu’ilpouvaitnoueravecdeshumainsbienveillants.Jusqu’aujouroù,àlaplusgrandesurprisedePère,ilsautalabarrièredupaddocketsejoignitànous!
-11-
Jen’aiaucuneenviedemelever.Hannibalfaitd’énormesprogrès,ilsembleàl’aiseàtouteslesalluresbienquepréférantvisiblementmonterMishkaetMysh’harnachésplutôtqu’àcru.Moijenesersàrienpuisqu’iltravailleseulementavecPère.Cedernierestd’unehumeurexécrabledepuisdeuxjours,quandnousavonsdécouvertaupetitmatinHannibaldanslemanège,juchésurMysh’,selléeetbridée,lacravachantcommeunforcenépourlaforceràluiobéir.
-Jevousinterdisdefrappermeschevaux!Vousn’avezdoncriencompris?s’estemportéPèreenseprécipitantsurluipourluiarrachersacravacheetl’obligeràmettrepiedàterre.Jamaisvousnevousferezobéirdurablementparunchevalparlaviolence.Jereparsimmédiatementavecmeschevaux!
Jen’aipasassistéàlasuitedeleuraltercationpuisquejemesuisempresséed’allersortirlapauvreMysh’dumanègeetdel’éloignerdeceméchanttype.MaisHannibaladûtrouverlesargumentspourfairechangerd’avisPère,puisquenoussommestoujourscoincésdanscemauditchâteau.Aujourd’huiilestcensémonterZaldia,maisjecroisqueçavaêtrereportévuletempsépouvantablequis’estabattusurnous.Lecielaoubliéqu’ilétaitbleu,touteslesnuancesdegrisetdenoiralternentlugubrement,leventfaitployerlesarbresetlapluieinondetout,àcommencerparmonmoral.
Jefinisparcraqueretsortirdesouslacouettepourallermedégourdirlesjambes.J’avaisenviedemepromenersurlacornicheausoleil,maisjevaisreportermonprojetetenprofiterpourexplorerl’intérieurduchâteau.L’undesemployés,celuiaunomimprononçable,n’avait-t-ilpasparléd’unebibliothèque?Nousquisillonnonsconstammentlesroutes,avonsrarementl’occasiond’emprunterdeslivres.Etàpartlesvieuxmanuelsscolairesponcésparlesgénérationsd’enfantsducirque,jen’aipasbeaucoupvoyagédansl’écrit!Jemedirigeverslehalld’entréesansrencontrerâmequivive.Jelance:
-Euh…Ilyaquelqu’un?
Seull’échodemavoixmerépond.Bon,tantpis,j’hésiteuncourtinstantavantdegrimpersurlesmarchesdel’escalierencolimaçon.Cettefois,lalumièrequiprovientdudômedeverrenezèbreplusl’espace.Griseetviolacée,elleternittouslesportraitsd’ancêtres,lesregardsdesdisparusmesuiventcommedesfantômesetjecommenceàregrettermonintrusiondansl’universdeHannibal.Jeréaliseàleurfacturequeplusjemonte,pluslescostumesdanslestableauxserapprochentdenotreépoque.Tiens,lacollectiondetableauxs’arrête?J’observelederniertableau.Unefamilledequatrepersonnes,envêtementsdesannées1970-1980jecrois.Toussourient,àpartungarçonbrunâgéde6ou7ans.Jescrutesestraits,ondiraitbienqu’ils’agitdeHannibal.Maispeut-êtreest-cedûauvieillissementdutableau,ondiraitqu’ilalesyeuxvairons,l’unbleuetl’autremarron.IlmesemblequeHannibalalesdeuxyeuxbleuacierpourtant?L’expressionsursonvisagemedérangeunpeu,alorsjedétournemonregardverslegarçonplusjeuneauxcheveuxclairsquiposeavecfiertéàcôté.S’agirait-ildesonjeunefrère?Pourquoila
collectiondeportraitss’arrête-t-ellebrusquementàcetteépoque?
Sansréponsepossibleàcesquestions,jepoursuismonascensionjusqu’àl’ultimeplateformedesservieparl’escalier.Sousledômedeverre,j’entendslapluietambourinersansdiscontinuer.Lesnuagesquicaracolentfurieusementprojettentdesombresmouvantessurlesmursetlesolrecouvertd’unparquetblondparfaitementciré.Jefermelesyeuxunmomentpourrespireràfondcetteodeurnouvelledecire,debois,traverséeensuitepardeseffluvesdecuir.Enmeconcentrantencore,jecroisreconnaîtreleparfumdepapierdenosmanuelsscolairesetjesourisenrouvrantlesyeux:jesuisentréedansleroyaumedeslivres!
Surcinqousixmètresdehauteur,lesmurssonttapissésdelivres.Unrailcourtàlabasedesétagèresetuneglissièreparcourtleursommet,permettantàuneéchelledeboisdecoulissertoutlelong.Lesdoigtsunpeutremblants,jepoussel’échellesurlecôté,elleglisseparfaitementsansmêmeunchuintement.Jefrissonned’excitationetjemonteuneàunelesmarchesdel’échelle,savourantcommedansunfilmenaccéléréledéfilédeslettresd’orgravéessurlatranchedecuirdeslivres.Ilmefaudraitplusd’uneviepourpourvoirliretouslesouvragescontenusdanscettebibliothèque!Parvenuetoutausommetdel’échelle,jelanceunregardcirculairesurcestrésorsdepapier,jemesensnonpascommelemaîtredumonde,maiscommelecapitained’unnavirejuchéàladunetteetveillantsursaprécieusecargaison,celledusavoiruniversel!
Jesorsdélicatementunlivredesonrayonnage,plongemonnezdanssespagesàl’odeurdouceâtre,celamegrise.Sijepouvaissuspendrelacoursedutemps,jem’enfermeraisicietjedévoreraisunàuntousceslivres,dansl’ordredebasenhaut,oupeut-êtreenlaissantauhasardlesoindedésignerteloutelquim’appellerait!C’estalorsqu’unbruitinattendum’extirpebrutalementdemonrêveetjemanquedetomberdel’échelle.Quelqu’unvientderefermerlaported’entrée!Jeremetsvitelelivreàsaplaceetjeredescendsl’échelleenfaisantlemoinsdebruitpossible,jemerecroquevilledanslecoinlepluséloignédelabibliothèque,metassantaubasdesétagèrescommeunepetitfilleattendantdesavoirsielleserapriseenfaute,lesoreillesgrandesouvertespourguetterdebruitsdepasenapproche…
Jereconnaisalorslavoixdel’employéleplusâgéquiparletoutseul,ouquirépondàquelqu’unautéléphonepuisquesesparolessontentrecoupéesdeblancs:
-TrèsbienMonsieurHannibal…Istanbul,immédiatement.Oui,Monsieur,jem’enoccupe…Demain10h…
Lavoixs’éloigne,desportess’ouvrentetsereferment,lesilencedenouveau.Ouf!Desoulagement,j’affalemondoscontrelesétagèresetsoudain,lesolpivoteetjeretrouveprojetéedansunlieutotalementinconnu.Ausecours!
-12-
Turquie-Zacharias
Jeluiaidonnérendez-vousdansleKapaliÇarsid’Istanbul,leplusgrandmarchécouvertancienaumonde,chezmonamiantiquaireYilmaz.Ilm’estarrivédefaireaffaireaveclui,luivendantquelquesunesdesoffrandesdefidèlesorthodoxesvenusaumonastèreéchangerunevieillerieinutilecontrelapromessed’uninfinitésimalmorceaudeparadis.Parmicesvieilleriessecachentparfoisdestrésorsdegrandevaleurmarchande,détectablesseulementparunœilexpert,etYilmazatoujoursétéceluiquim’enproposaitlemeilleurprix.Au-delàdesagrandecivilitéetdesadiscrétion,puis-jeappeler«ami»quelqu’unaveclequellelienserésumeauprofitcommun?Toujoursest-ilqu’ils’agitd’unedesrarespersonnesàquijepeuxdemanderunservicediscret,commeceluiderecevoirdanssonarrière-boutiqueuninconnudontjemesuisbiengardéderévélerl’identité.
J’aifixél’heuredurendez-vousquelquesminutesavantlafermeturedumarché,à19h.Ilseraponctuel,iln’estpasdeceuxquiseperdentdanslesdédalesdescouloirs,despassages,descours,des58ruessurmontéesd’unesuccessiond’arcadesparéesdemosaïquesdecouleurbleue,rougeetverte,renfermantplusde4000boutiques.Lui,Hannibal,ignoreralesharanguesdesmarchandsdetapisetsauraserendredirectementau«VieuxBazar»,lecaravansérailprincipaletleplusancien,aucentredetouslescouloirs.Danslacorporationdesantiquaires,Yilmazestconnucommeleloupblanc.D’ailleursYilmazécartelalourdetenturedamasséequimasquel’arrière-boutiqueetabritedesregardsetdubrouhahadelafoule.Ilinclinelatêtedevantlevisiteuretlefaitpénétrerdanslaconfortablealcôveoùjel’attends.
J’airépétél’entrevueavecsoin.Jenechercheraipasàm’excuser.Jenelaisseraipasmavoixtrembler.Jenemecourberaipasdevantlui.Lepasséestlepassé,icietmaintenantnoussommeségauxdevantledieudesAffaires.Pourtantquandl’hommes’assiedenfacedemoi,posesurlatableunemalletteencuirbienplusrenfléequecellequej’étaiscenséremettreàLeyla,lapressiondansmesviscèresaugmentesubitementetj’avalemasaliveinvolontairement.Ilestdecesgensquisoumettentlesfaiblesparl’émanationdepuissancedeleurseuleprésence,deceuxdontleregardvousjugeàlamanièred’uneguillotine.Jedétourneleregardettendsàmoninterlocuteurleparchemincontenantlespropostestamentairesdusoldatgrec,aveclareproductiondufragmentdel’étoiledeZeus.Ildérouleleparcheminavecprécaution,leparcourtduregardsansmontreraucunesorted’émotion.Puisillerefermeavantdemetranspercerduregard:
-Zacharias,vousn’avezdoncpudéduiredecetécritl’emplacementdutempledeZeus,auxprêtresduquellesoldatauraitconfiélefragmentd’étoile?
-Non.
J’aipourtantcherchéàreconstruirel’itinérairedusoldat,parcourantlesarchivesdesdécouvertesarchéologiquespersesethellénistiques,scrutantlescartestopographiques
lesplusanciennesdesmondesindou,perseetgrec,maisj’aifiniparcomprendrequejen’yparviendraispasenuntempsraisonnable–entoutcaspasseuletsansconnaîtrelestenantsetlesaboutissantsdecetteaffaired’étoiledeZeus.J’aidécidéalorsdevendreàHanniballedocumentquipourraitlemenersurlapistedufragmentd’étoile,renonçantàunprofitquiauraitétéencoresupérieurmaisbeaucoupmoinscertain.
Devantmaréponsenégative,Hannibalhochelatêteavantdesereleveretdeglissermonparchemindansunepochematelasséeàl’intérieurdesaveste:
-Alorsvousnem’êtesplusd’aucuneutilité,faitilentendantversmoiunrevolvergarnid’unsilencieux.Jevousauraispeut-êtreépargnésivousnem’aviezpastrahiunepremièrefois.
Àpeineunsifflementétouffé,etunedouleuratroceserépanddansmapoitrine.J’aperçoislasilhouettevoiléed’Hannibaldisparaîtrederrièrelatenture,jel’entendsproférer:
-Gardezl’argentpourlesfraisdenettoyage,Yilmazmonami.
Enpendantquejeréalisequejesuisentraind’agoniserdansunemaredesang,seuldanscettealcôveprêtéeparmon«ami»pouravoirosémecroirel’égaldeHannibalenaffaires,jerassemblemesdernièresforcespoursaisirmontéléphoneportable.Jefaisglissermesdoigtsdeplusenplusrigidessurl’écran,sélectionnelaphotoduparcheminquej’avaisprisepourpouvoircontinueràl’étudiersecrètement,l’envoieàladernièrepersonneaveclaquellej’auraissouhaitém’allier:Leylal’Égyptienne.Cetacteultimeaccompli,mesdoigtsengourdislâchentletéléphone,jemesenssouriredansmaconsciencedéclinanteauxdémonsvenusmechercher.Hannibal,tunel’emporteraspasauparadis…
-13-
Égypte-Leyla
-Alors,habibti,vousavezfixéladatedumariageJohnettoi?Aïe!
C’estbienfaitpourellesij’aitiréunpeufortsurlabandedecireausucreétaléesurlacuissedeMadameArfaoui.DepuisquematanteWadihaalâchél’informationsurmonamoureuxauxclientesdusalondebeautéBaisersucré,ellessonttoutescommedesmouchesaffaméessurmoi.Ellesnepourraientpastrouverunautreâneàtourmenter?D’autantqu’iln’estpasquestiondemariage,Johnnem’amêmepasencoreprésentéeàsesparents…Bon,ilshabitentàSeattle,c’estunpeuloinduCaire,maisc’estpasuneraison,etjamaisjen’iraihabiterdanslavillelapluspluvieusedesUSA,etpuis…Ahzut,j’aioubliémonsmartphoneallumédanslapochedemabloused’esthéticienne.
-Excusez-moiuninstant,madameArfaoui,jereviensdesuite.
-Ahl’amourn’attendpas!Youyouyou!
Maisjevaisl’épilerintégralementcelle-là,cheveuxcompris,nonjevaisluifaireavalertoutelacasseroledecirepourlafairetaire!Vitejefiledansl’arrière-boutiquepourconsulterlemessagequejeviensderecevoir.
Cequej’ydécouvremedonneuncoupaucœuretjesensmesjambesflancher.Lemessagedit:«venge-moiettrouve-leavantlui».
J’ouvrelapiècejointe.JezoomesurledocumentenvoyéparfrèreZacharias,l’âmedamnéedeHannibal,reconnaissantaveceffroiensoncentreledessind’unfragmentdel’étoiled’AlexandreleGrand,unfragmentquenousn’avionspasencorevu.SiHanniballeretrouveoul’adéjàretrouvé,ilauraensapossessionquatresurlescinqfragmentsdel’étoile!NonLeyla,nepaniquepas.Jechercheàretrouvermoncalmeetjetransfèreledocumentauxmembresdemonréseau,demandantunevisioconférenceurgente.Jetenteensuited’appelerfrèreZachariaspourcomprendrecommentils’estprocurécedocument,etpourquoiilmel’atransmis,maismonappelrésonnedanslevide,sansfin,iln’yamêmepasderépondeur.Houlà,ças’annoncemal…Trèsbien,jemedébarrassedemablouse,enfilemonJeansetmesbaskets,attrapemoncasqueetfileprévenirmatanteWadihaquejedoism’absenter,pouruneduréeindéterminée.LespoilsdrusdeMadameArfaouisepasserontdemesservices!
J’enragedemettreautantdetempspourarriveràl’universitéenscooter,àcausedelacirculationdefousquirègne24hsur24auCaire.Enfinlasalleinformatique,jefonceverslecoinleplusreculéoùj’airepéréunordilibre.Jemeconnecteànotreréseau,enfileuncasqueavecmicro,prêteàentendrelapirecommelameilleuredesnouvelles.
Battushigestlepremieràserendrecomptedemaprésence,ilmefaitunsalutdelamainsurundesécransscindés:
-BonjourLeyla,pastropchaud,auCaire?
-Bonjouràtous,alors,oùvousenêtes?
-LeprofesseurKeusséoglouàAthènesdéchiffreletexte,ilnousadéjàorientésurlapisted’unsoldatd’AlexandreleGrandauquelleGénéralPtoléméeauraitconfiélamissiond’éloigner…
-…lequatrièmefragmentdel’étoilemaudite!Ledessincorrespond?
-OuiLeyla,intervientleprofesseurTemudjin.Ettouslesmembreshistoriensetgéographesduréseautravaillentsurledocument,noustentonsdereconstituerletrajetcesoldatdepuisl’Inde,bienquelesproposdupauvrehommesemblentunpeuincohérents.
-Etmoicommentjepeuxvousaider?intervientalorsmonJohnchérid’amour,quivienttoutjusted’apparaîtreàl’écranetquiseréveilletoutjustevulacoiffuredepoussinélectrocutéetlesmarquesdel’oreillerquiluizèbrentlevisage.
-Dèsquenousauronsétabliuntracéassezprécisdesontrajet,reprendleprofesseurTemudjin,Leyla,toietlesarchéologuespourrezplanchersurlestemplesdédiésàZeusexistantàlafinduIVèmesiècleavantJC.
-Dis,monpiou-piouquej’aimeplusquelesloukoums,c’estquandquetureviens?
-Euh…fait-ilenprenantuneteintetomatepiléeaupimentextrafort,Leyla,onn’estpasenconversationprivée…
-Oups!fais-jeenroulantdesyeuxeffarés.Excusez-moi,jevouslaissetravailler…
Malgréleurstressapparent,lesmembresduréseaunoussaluentetlâchentunsourireavantd’interromprelavisioconférence.C’esttoutmoiça,Leylalaboulette!
-14-
Paysbasque-Nadja
J’aiactionnémalgrémoil’ouvertured’unpassagesecret,etjemeretrouveprisonnièredansunesallecapitonnée,sansfenêtresniportes,cachéederrièrelabibliothèque.Unesallequipourraitdaterdu22èmesiècletantl’équipementhigh-techquil’ameublesemblesortidufutur.Jevoisdesécransplatspartoutsurlesmurs,éteints.Aucentredelapiècetrôneunetabledeverrepoliassezhaute,quidiffuseunemaigrelumièreunpeubleutéedanslapiècesombre.Sonplateauestgarniensoncentredesortesdemannettesquiendépassent.Lestroismannettesmerappellentlelevierdevitessedesvoiturettesduchâteau.Jechassecettepenséeincongruepourmeconcentrersurunmoyend’ouvrirlepassagesecretdansl’autresens,jem’imaginedéjàmourantdefaimdanscetteprisoninsonorisée,lagorgedesséchéeparmesappelsausecoursinaudiblesdel’extérieur,tandisquePèresetorturedechagrindenepasmetrouver,explorantchaquecaillouaubasdesfalaises,conjurantl’océandeluirendrelecorpsdesapetitefilleperdue…Nonj’aiunscénariopresquepire:jesuisdécouverteiciparHannibal,leseulàconnaîtrel’existencedecepassagesecret,àsonretourd’icidemain10h…Danslesdeuxcas,jesuismorte!
Fébrile,j’appuiesurlesrayonnagesdelivresderrièremoi,cherchantundéclicsalvateur.Jetentedelesretirerdeleuremplacement,maisonlesdiraitcollésentreeuxetsurlesplanches.Jem’attaqueausol,deboutpuisàquatrepattesjetentedelefaireglisser,coulisser,maisrien,strictementrienneseproduit.Jeparcoursdesmainslesmursnusdelapièce,enfinlecapitonlisseetinsonorisantquilesrecouvre.Maisjenesensaucuneaspérité,aucunsystèmedepoignéeoudeverrou.Cen’estpaspossible,ildoitbienyavoirunefaçonsimpled’ouvrirdansl’autresenscefichupassage!Àmoinsqu’unedesmanettessurtableenverreservedecommandepourouvriretfermercetteporteinvisible?
Jemediriged’unpasdéterminéverslatable…avantderesterpétrifiéedevantl’examendesoncentre.Jemesenscomplètementperdueetincompétentedevantcetinstrumentdepilotageaussiinconnupourmoiquelacabined’unenavettespatiale!J’espéraistrouverunsemblantdeclavierd’ordinateur,quiàdéfautd’écriremontestamentm’auraitpermisd’envoyerunappelàl’aideverslemondeextérieur,untrucdebasecommeunmailparexemple.Maisnon,iln’yarienquecestroismannettes…J’eneffleureune,etjemanquehurlertantl’effetproduitmesurprend.
Lesécransquitapissentlemurs’allumenttoutd’uncoup,jesuisassaillied’imagesenmouvementquimedonnentletournis.Ondiraitquecesécranssontreliésàdescamérasfilmantunballetdescènesentempsréel,unpeupartoutdanslemonde.Jemetrouvedansunetourdecontrôledigned’unesociétéd’espionnagesecrète!Jerespireprofondémentpourreprendremoncalme,avantdescruterlesécrans.Unepremièrepartiemontretouslesalentoursduchâteau,ycomprislapisted’atterrissageparlaquellenoussommesarrivés,etlapartieréservéeauxchevaux.Unedeuxièmepartiemontre…l’intérieurduchâteau,dontleschambresattribuéesàPèreetmoi!Jesuisscandalisée
devantcevioldemonintimité!C’estquicetype,undétraquéparanoïaque?Allez,jereprendsmesesprits,jeveuxcomprendrecequeHannibalguettedanscettetourdecontrôle.
Là,onchanged’environnement,depaysprobablement.Desimagesprisesdansuneentrepriseultramoderne,c’est…laHannibalCorp.,dansleMassachussetts,d’aprèsuneplaqueincrustéeàl’entréedubâtiment.Àl’intérieur,denombreuxlaboratoiresoùilsemblerégnerunfroidàpierrefendretantleslaborantinssontcouverts.Lasociétéfabriquedescongélateursouquoi?Jecontinue.Cettefois,unevitrined’antiquités,allantdecostumesanciens,àdesarmesblanches,enpassantpardelasellerieenpiteuxétatetunbijoubrisé.Ondiraitlesquatresommetstriangulairesd’unecouronneantique,quiauraientétédétachésviolemmentdel’anneaudisparudelacouronne.Etlà,tiens?Desvisagesdejeunesgensquidiscutentdevantleurécrand’ordinateuroudetéléphone…Pourquoiespionne-t-ilcesjeunes-làenparticulier?Enplusiln’yapasdeson,doncimpossibled’ycomprendrequoiquecesoit.Etenfin,voiciunchâteauinvraisemblable,sortid’uncontedefées,nichéaucœurd’uneétroiteetsombrevalléetapisséed’uneforêtdegrandspinsnoirs.Ilestencoreplusimpressionnantquelechâteauoùjemetrouve,enpleinpaysbasque.Chaquepierrenoire,chaquetourelle,chaquesculpture,chaquepland’eausembleavoirétéélaboréparunarchitectehantépardelointainesetmeurtrièreslégendeschevaleresques…Brrr!Etpuis,dansuneespècedeclairièreaplanieencontrebasduchâteau,jedécouvreunétalonpresqueadulte,entièrementnoiravecunetâcheblanchesurlefront.
Ilauneallureformidable,unemusculaturedéveloppée,uneélégancemajestueuseetrare.Jen’aijamaisvudechevauxdecetteraceetjesuisfascinéeparlapuissance,ladéterminationquiémanedecetétrangeetmagnifiqueétalon.
Puismonregardestaspirépard’autresimages,extrêmementperturbantes.Dansunbâtimentabritantdesécuries,j’aperçoisdesboxesoùquelquesjumentsauventrerenflésontallongées,commeendormiessousl’effetdesperfusionsauxquellesellessontreliées.Puisdansdessous-solsdecebâtiment,jeplongedansdeslocauxdignesdesexpériencesdeFrankenstein.Partout,destablesetdumatérielchirurgicalentailleXXL,desgensenblouseblancheetmasquésquis’affairent,deséprouvettes,desmicroscopes,desordinateurs.Surundesmurssontaffichésdesschémassurl’ADNdeschevaux,puisdescroquisreprésentantunchevalnoiràsesdifférentsstadesdedéveloppement.Jen’ycomprendsrien.Monregardestensuiteattirépardessortesd’aquariumsinsérésdanslesautresmurs.J’ydistingued’étrangespoissons,deschevauxflottants,inertes,dustadedel’embryonaujeunecheval.Hébétée,jefixeànouveaulechevalnoircaracolantdanslepré.Uneressemblanceindiscutableentrel’étalonetlesderniersspécimensflottantsmefaitpousseruncrid’horreur:
-Quelmonstre!
Hannibalestungrandmaladeavecsesmanipulationsgénétiquessurleschevaux!Ilfautquejesorted’ici,quejepréviennePère,quenousfuyionsàtoutesjambesloindecefoudangereux!Maisjen’aitoujourspastrouvélemoyendesortirdecetteprison!
-15-
Commeunefurie,j’agitelesmanetteslesunesaprèslesautresetlevertigemeprenddevantlesmilliersdesonsquisurgissentdesécrans,deslanguesdetouslespayssemélangentenunesoupecacophoniqueétourdissante.Jemebouchelesoreilles,cherchantunmoyend’éteindrel’électricitépourinterromprelevacarme,uncâbleàdébrancherouunautremoyen,quandj’aperçoisenfindevantmoi,surlatranchedelatable,cequiressembleàuninterrupteur.J’appuiedessus,etsoudainiln’yaplusdesons,plusd’images.Jesuisànouveaudanslenoir,àpartcettelumièrebleutéequiémanedelatable,telleunblocdeglace.Ducalme,Nadja,réfléchis.
Jevaisêtreméthodique:unechoseàlafoisetl’uneaprèsl’autre.Jerappuiesurl’interrupteur,lesécransserallumentmaiscettefoisjen’aipasleson.Premièremanette,lesonémaned’unécransituéverslecentre.Cesontdesbruitsdecirculationdansunevilleinconnue.Jedéplacelégèrementlamanetteverslagauche,jechangedelieu,desjeunesgenss’affairentautourdetablesjonchéesd’élémentsmécaniquesetélectroniques,bavardantdansunelangueincompréhensible.Malgrémoi,jechercheunvisagerassurantauquelmeraccrocher,jeglisseaveclamanetted’unécranàl’autre,partoutdumouvement,desgensenaction,destourbillons.Puisjem’arrêtesurunécransurlequellesimagesnebougentpasbeaucoup.Jedécouvreunhommeassezâgé,auteintplutôtsombre,assisdevantunbureaucouvertdelivres.Ilsetientfaceàunécrand’ordinateur,leregardunpeusoucieuxderrièreseslunettesrondes,concentrésurungroscahiersurlequelilgriffonnedessignesétranges.Ondiraitunsavant,unvieuxsagebienveillant,siseulementjepouvaiscommuniqueraveclui,ilpourraitalerterjenesaispasquimaisquelqu’unquim’aideraitàsortird’ici!
Allezlesautresmanettes,àquoivousservez?
Ladeuxièmesertàzoomeretdézoomersurl’écranchoisi,jepeuxexplorerlebureauduvieuxsavantoudéchiffrercequ’ilécritsursoncahier,maisçanemesertpasàgrand-chose.Essayonsdefairebougerlatroisièmemanette.Ah,ilnesepasserien.Si,j’entendsplusfortlecrissementdustylosurlespages,jeperçoismêmelarespirationduvieuxsavant.Okicionpeutespionnerpleindegens,fouillerdanslesmoindresdétailssonoresetvisuelsdeleurvieprivée…maisya-t-ilunmoyendecommuniqueraveceux???Defrustration,mamainsecrispesurlamanette,ilaunesortedepetitclicetjepoussedesjuronsdansunrussetoutsaufsoutenu.Etsoudain,levieuxsagesursauteetregardetoutautourdelui.Ilposeunequestionàvoixhaute,dansunelanguequejeneconnaispas,puislarépèteenrusse:
-Ilyaquelqu’un?Vousêtesrusse?Madame?Vousêtesoù?
Jememetsàdéblatéreràtoutevitesse:
-Monsieur!Monsieur!Aidez-mois’ilvousplait!Jem’appelleNadja,jesuisenferméedansun,dansunendroithorrible,chezMonsieurHannibal,jenesaispascommentsortird’ici,il…
-Hannibal?VousavezbienditHannibal?
-Ouioui,c’estunesallesecrètedanslechâteau,ilydescamérasd’espionnagepartoutavecdesmicros,j’aiouvertlasalleparaccidentetjenesaispascommentensortir,monpèrenesaitpasoùjesuis,je…
-Doucement,respirez,onvatrouverunesolution.JecontacteBattushig,notreexperteninformatique,réseaux,camérasettoutlereste,ilsauraquoifairepourvoussortirdelà.
Surl’écran,jelevoispianoteràtoutevitessesurleclavierdesonordinateur,tandisqu’ilmarmonne:
Si«BigBrother»nousregarde,alorsnousaussipouvonsleregarder…
Puisilrelèvelatêteens’efforçantdemesourire:
-Mademoiselle,jenevousvoispas,maisenattendantBattushig,vouspourriezm’expliquerquivousêtes,oùvousvoustrouvezetpourquoi?Encequimeconcerne,jesuisleprofesseurTemudjin,delafacultédessciencesd’OulanBatorenMongolie…
JeraconteauprofesseurTemudjintoutemonhistoire,ilm’écouteattentivementenhochantlatêted’unairdeplusenplusconsterné,enmedemandantdesprécisionsdetempsentemps.Ilmedemandedeluidécrirel’écransurlequelapparaissentlesquatretrianglesdelacouronnebriséeetsamines’assombritbrusquementlorsqu’ilmurmure:
-Ilenpossédaitdoncdéjàun…
Ilsereprendaussitôtetm’expliquecequele«Réseau»dontilfaitpartieessaiedefairepourcontrerlesprojetsterrifiantsdeHannibal…
Puisunevoixdegarçonassezjeuneretentitdanslebureauduprofesseur,danscettelanguequ’ilsparlentenMongolie,etleprofesseurtraduitpourmoienrusse:
-Nadja,BattushigaréussiàinfiltrerlesystèmedeHannibal,ilvaouvrirlepassagesecretetvouspourrezsortir.MaisHannibalvaforcéments’apercevoirdenotreintrusionetvotrepèreetvouspourriezvoustrouverendanger.Faitesdevotrepossiblepourquitterlechâteauauplusvite.VouspourrezcontacterleRéseauenpassantparleliendel’universitéd’OulanBator.Boncourageetbonnechance.
J’entendsalorsunlégerchuintement,etlecoindelapièce,celuiparlequeljesuisentrée,commenceàpivoter.Jem’yprécipite,quittantenfinl’antred’espionnagedeHannibal.Vite,ilfautquej’avertissePèredetoutcequisetrameetquenousfuyionsd’ici!
-16-
Jedescendslesescaliersencolimaçonàunevitessefulgurante,repassantdansmatêtelesinformationseffroyablesquej’aireçuesduprofesseurTemudjin.Jen’osepascrierpournepasmefairerepérer,maisjesuisobsédéeparl’idéederetrouverPère.Jecoursversleschambres,ouvrelaportedecelledemonpère:entièrementvide!Pareilpourlamienne,drapsretirés,placardsvidés.J’ouvreàlavoléelaportedelasalleàmanger,encoreledésert.Madernièrechancedeletrouver:avecleschevaux.Jemeprécipiteàl’extérieurduchâteau,oùjeprendsunedouchedepluieglaciale.Mespiedsnussecontractentsurlescaillouxdel’alléecentrale,tantpisjevaissauterdansunevoituretteetfoncerverslespaddocks,maishélasjenerepèreaucunevoituregaréeàproximité.Allez,àlaguerrecommeàlaguerre,jevaiscourirtelleunemarathonienneportantleflambeaudel’alertegénérale!
Lapluiesemêleauxcouléesdesueursurtoutmoncorpstandisquejecoursdroitdevant,lesouffledeplusenpluscourt.Jenepeuxmêmeplusréfléchirtantlebattementdusangdansmesveinesrésonnedansmatête.Jenesensplusmespiedsécorchés,jesaisjustequ’ilsmartèlentlesolcommemusparleurproprevolonté.Àl’approchedespaddocks,jecrieàm’endéchirerlespoumons,appelantàtourderôlemonpèreetleschevaux.Maisseulleventetlesélémentsdéchainésrépondentàmesappelsdésespérés.
Jecroisquelechâteauettoutessesdépendancesontétédésertéspendantquej’étaisenferméedanslabibliothèque.Uneterreurpaniquemesubmerge,ilssonttouspartis,ilsm’ontabandonnéetouteseuledanscetteprisonimmense,sijeveuxsortird’icijen’aid’autresolutionquedesauterdansl’océanetdenagerjusqu’àrejoindrelacôteouunnaviresortienmer,trouverdesêtreshumainsquipourraientm’aideràretrouverPère.Telunautomatejem’avanceverslereborddelacorniche,lesyeuxaveuglésparleslarmes,lescouléesdesueuretlapluie.Leventmesecoue,mefaittituber,jeluttepourécarterlesbranchesdesgenêtsquirefusentdem’accorderlepassage.Mavoixcasséeparmeshurlementsprécédentslessuppliedemelaisserpasser,demelaisserunechanced’atteindrel’océan,quanddesbruitsstridentsetdeséclairslumineuxdétournentmonattention.Jemetsmesmainsenvisièrepourregarderleciel,leséclairscontinuentmaislafoudrenetombepas,l’oragenetonnepas,quelphénomèneclimatiqueétrangeest-ilentraindeseproduire?
Soudainjesenslestentaculesd’unepieuvremesaisirparl’arrière,m’arracheràl’entrelacsdesgenêts,metirerdeforce,tandisquedessonsétrangessebousculentàmesoreilles.Jerassemblemesdernièresforcespourmedélivrerdestentacules,pourcontinuerd’avancerversl’océan,maismonprénomrépétéentrelessonsétrangesfinitparmerameneràunfragmentderéalité,etjebaisseunmomentlagardepourtenterd’apercevoirceluiquiscandeainsimonprénom.Jemeretourne,Filipe,c’estlui,trempécommeunesoupe,lesyeuxbrillantsd’inquiétude,setientfaceàmoi,jenecomprendsrienàcequ’ilessaiedemedire.Ilmetirealorsdeforceparlebraspourquejelesuive,maismespiedssedérobentsousmoietjemesenspartir.Mavolontécèdeavecmoncorps
etjelesensmereteniravantlachute,puisavantdesombrerdansl’inconsciencejelesensmehisserdanssesbraspourm’éloignerdelabarrièredegenêts,loindelafalaiseassassine…
-Père!
J’ouvrelesyeuxencriantd’unevoixérailléequejepeineàreconnaître.Jemedébatscommeunetigressepouréchapperauxliensquimeretiennent,avantd’apercevoirlevisagedeFilipe,monsauveur,penchéau-dessusdemoietquiprofèredessonsréconfortants.Jem’apaiseunpeu,découvrantquejesuisallongéeaux3/4,bienauchaud,surundivanconfortable.Non,jenesuispassurundivandansunsalonmalgrélatassedethéfumantquemetendFilipe,maissurunsiègeinclinédansunpetitavionétantdonnélesnuagesquejevoisdéfileràtraversleshublots.JeharangueFilipe:
-Oùsontmonpèreetleschevaux?
MaisFilipesecouelatête,décidémentilnecomprendtoujourspaslerussenimoilalanguebasque.L’angoissem’envahitànouveau:Père,Mishka,Mysh’,Zaldia,oùêtes-vous?Filipeposealorslatasseetmetendàlaplaceunetablette,memontrantparsignesquejedoisappuyersurunetouche.
LavoixmagnétiqueetdoucereusedeHannibalémanedelatablette:
«Nousn’avonspaspuattendrequevousvousdécidiezàvousmontrer.Maisjetiensàvousrassurer:votrepèreetleschevauxsontensécuritéavecmoi.Aprèsvotre…décisiondejoueràcache-cache,dirons-nous,vouscomprendrezaisémentquejenevousdivulguepasl’endroitoùnoustrouvonsactuellement.Letravailpourlequelj’aiengagévotrepèreseratrèsbientôtachevéetvousretrouverezvoscompagnonsenparfaitesanté.ÀconditionbienévidemmentquevousneparliezàpersonnedevotreséjourauPaysbasque.L’avionvousdéposeraàVladivostok,oùvotreoncleetvotretanteviendrontvousrécupérer.Voustrouverezdansvosbagages,outredequoivouschausser,quelquesprésentspourvotrefamille.J’auraisaimémieuxvousconnaître,BosikomPrintsessa…»
Lemessages’arrêtelà,sur«laPrincesseauxpiedsnus».Commeunefurie,j’arrachelacouverturequimerecouvre,pourdécouvrirmespiedschaussésdeballerinesdesoiebleusaphir,assortiesàlapetiterobebleuequejen’avaispasoséeessayerdanslaboutiqueoùFilipem’avaitconduite,etquejeportesurmoi.Jemesensrougirjusqu’àlaracinedescheveuxtandisquejerabatssurmoilacouverture,etqueleregarddeFilipefuitprestementlemienpoursenoyerdanslesnuages.
Sijepouvais,jehurleraisjusqu’àfaireexploserl’avion,jehurleraisdepeine,dehonte,decolèrecontrecesaletypequicroitpouvoirtoutacheter,toutcommander.Dèsquej’auraiposélespiedssurlaterreferme,jemedébrouilleraipoursortirmonpèreetleschevauxdesgriffesdecefoudangereux.JecontacteraileRéseau,jejoindraimesforcesauxleurspourempêcherHannibalderéalisersonbut.Jamaisnousnelelaisseronsgagner!
Sicettehistoirevousaplu,venezdèsàprésentretrouverZaldiaetdécouvrirlesautreschevauxlégendairessurwww.equideow.com
Auteurdel’histoiredesChevauxLégendaires:ChristineFrasseto
©2015Owlient.AllRightsReserved.
Top Related