NTINOS PAPASPYROYNTINOS PAPASPYROY

Sur ce PowerPoint, les Sur ce PowerPoint, les enfants choisissent les enfants choisissent les

œuvres du peintre qu’ils œuvres du peintre qu’ils désirent décrire et créent désirent décrire et créent de petites présentations de petites présentations

magnifiques des tableaux, magnifiques des tableaux, en français.en français.

La statue d’Alexandre le Grand à La statue d’Alexandre le Grand à Thessaloniki, peint par PapaspyrouThessaloniki, peint par Papaspyrou

Tableau : ‘ Le quartier de la Tour Blanche’, Thessaloniki, 1983

Πίνακας : « Περιοχή Λευκού Πύργου» Θεσσαλονίκη, 1983

Déscription Νικολέτα

Sur ce tableau, nous voyons un chemin entre des arbres, une allée. Cette allée se trouve sur le quai de Thessalonique. Au fond, sur un socle se trouve une statue.

C’est la statue d’Alexandre le Grand, roi de la Macédoine, Grèce. Il est sur son cheval

Voukefalas. Les arbres, à gauche et à droite sont des peupliers. Le ciel est sans

nuages. Le paysage est beau.

Πίνακας : « Περιοχή Λευκού Πίνακας : « Περιοχή Λευκού Πύργου» Θεσσαλονίκη, 1983Πύργου» Θεσσαλονίκη, 1983

Περιγραφή ΝικολέταΠεριγραφή Νικολέτα

Σ΄ αυτό τον πίνακα, βλέπουμε ένα δρόμο ανάμεσα σε δένδρα, μια αλέα. Αυτή η αλέα βρίσκεται στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Στο βάθος, πάνω σε ένα βάθρο βρίσκεται ένα άγαλμα. Είναι το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, βασιλιά της Μακεδονίας. Βρίσκεται πάνω στο άλογό του, τον Βουκεφάλα. Τα δένδρα αριστερά και δεξιά είναι λεύκες. Ο ουρανός είναι καθαρός χωρίς σύννεφα. Το τοπίο είναι όμορφο.

‘ ‘La place de GoumenissaLa place de Goumenissa’’

Sur cette photo, on voit un village, Goumenissa Kilkis.

Devant, au premier plan, Il y a deux grands arbres verts et deux statues en marbre. La place est un petit espace comme un carré avec de nombreux restaurants,

cafés, bistrots et des petites boutiques qui préparent des sandwiches. Il y a aussi des

maisons jaunes avec des toits et des portes rouges et marron. Les

fenêtres sont nombreuses comme les vitrines de magasins

et les portes de maisons.Marie Joé

‘‘Από την Πλατεία της Από την Πλατεία της Γουμένισσας’Γουμένισσας’

Σ’ αυτή τη φωτογραφία βλέπουμε ένα χωριό, τη Γουμένισσα Κιλκίς. Μπροστά, σε πρώτο πλάνο, υπάρχουν δύο μεγάλα πράσινα δένδρα και δύο αγάλματα από μάρμαρο. Η πλατεία είναι ένας τετράγωνος χώρος με πολλά εστιατόρια, καφέ και μαγαζάκια που φτιάχνουν τοστ. Υπάρχουν επίσης κίτρινα σπίτια στην εικόνα με σκεπές και πόρτες κόκκινες και καφέ. Τα παράθυρα είναι πολλά όπως και οι βιτρίνες των μαγαζιών και οι πόρτες των σπιτιών.

Τοπίο 1Τοπίο 1

Επίκληση στο φως Επίκληση στο φως

Πλατεία ΑριστοτέλουςΠλατεία Αριστοτέλους• Le Projet ‘ Classe Virtuelle’, « Virtual e-

classe » est un Programme Européen d’échanges pédagogiques et culturels entre les classes des écoles des pays européens

• Dans le cadre du Programme nous avons choisi comme thématique cette année une thématique culturelle ‘L’art un pont qui uni les cultures des peuples’. Nous sommes en train de collaborer avec une école roumaine, de la ville de Racary près de Bucarest.

• Ainsi les élèves ont échangé des lettres de présentation par PTT et aussi électroniques, et des affiches et collages par notre école, notre ville, Athènes et autres régions splendides de la Grèce.

Ντίνος Παπασπύρου Μέγας Ντίνος Παπασπύρου Μέγας ΑλέξανδροςΑλέξανδρος

• Ensuite nous avons commencé à aborder des œuvres picturales des artistes qui vivent (ont vécu) à Thessaloniki, ils l’ont aimée et ils l’ont empreinte sur la toile. Œuvres artistiques témoins du changement continuel de la ville dans les années qui coulent..

• Nous avons déjà examiné quelques tableaux de Papaspyrou ainsi nous avons commencé peu à peu à se familiariser avec la simple description de la nature, les couleurs, les arbres, les fleurs, la montagne, les maisons. A la question, ‘qu’est -ce que vous voyez ?’, les élèves répondent, ‘on voit des maisons’. Nous avons commenté les peintures de Papaspyrou, on a mentionné que ce sont des tableaux pointillistes, il peint avec la couleur, ses tableaux expriment la joie de vivre, la beauté, la terre qui s’unit à l’univers avec ces courants de lumière qui flottent dans les ciels du peintre.

Papaspyrou ‘Le nouveau quai, Papaspyrou ‘Le nouveau quai, Thessaloniki’Thessaloniki’

Pensées de Dinos Papaspyrou sur Pensées de Dinos Papaspyrou sur ThessalonikiThessaloniki

• «Οι Τζακαράντες είναι ένα από τα αγαπημένα μου δέντρα. Υπάρχουν και στη Θεσσαλονίκη επί της οδού Παύλου Μελά – από τον παλιό κινηματογράφο «Ηλύσια» μέχρι την εκκλησία της Αγίας Σοφίας, καθώς και σε άλλους δρόμους. Δυστυχώς, όμως, εδώ βάνδαλο χέρι άσχετων τα κλαδεύει κάθε χρόνο, τα κάνει κούτσουρα και δεν τα αφήνει να αναπτυχθούν για να μας μαγέψει η μωβ ομορφιά των ανθών τους...».

Papaspyrou, AlkazarPapaspyrou, AlkazarLe peintre parle de sa ville Le peintre parle de sa ville

aiméeaiméeThessalonique de Dinos PapaspyrouJe me sens un frisson quand je me promène dans le centre, dans cette ville paisible, dimanche matin. Comme si j’étais un nouveau venu dans ma propre ville natale, je remarque des choses, des regards, des lumières, qui dans des itinéraires quotidiens pressés m’échappent, noyés dans le bruit de la circulation, des piétons.... Quelle relation m’attache à cette ville ? C’est l’amour, la passion, je ne sais pas. Ce sentiment cependant, j’essaye d'exprimer dans mes peintures ....

Papaspyrou exprime sa plainte pour Papaspyrou exprime sa plainte pour les arbres du centre de Thessalonique les arbres du centre de Thessalonique • Les Tzakarantes est un de

mes arbres préférés. Il y en a aussi à Thessalonique depuis la rue Palvou Mela - du vieux cinéma « Elysées» jusqu’ à l'église de Sainte-Sophie et d'autres routes. Malheureusement, ici une main vandale , chaque année, les fait tailler jusqu’au tronc et ne les laisse pas pousser et nous étonner de la beauté pourpre de leur fleurs…..

ParcoursParcours de de ThessaloniqueThessalonique, , égliseéglise Sainte Sophie Sainte Sophie

Τοπίο 2Τοπίο 2• Νιώθεις ένα πρωτόγνωρο

συναίσθημα όταν σεργιανάς σ' αυτήν την πόλη νωρίς τα ήρεμα κυριακάτικα πρωινά και περιδιαβαίνεις στο κέντρο της. Σαν νεοφερμένος στην ίδια σου γενέθλια πόλη, βλέπεις αυτά που σου διαφεύγουν στις καθημερινές ρουτινιάρικες διαδρομές, πνιγμένα στον ορυμαγδό της κίνησης, πεζής και εποχούμενης……….Ποια σχέση άραγε με δένει μ' αυτήν την πόλη; Να 'ναι αγάπη, έρωτας, πάθος; Δεν ξέρω. Αυτό πάντως προσπαθώ να εκφράσω με τις ζωγραφιές μου….(Ντίνος Παπασπύρου )

PrPremière description du tableau ‘Le emière description du tableau ‘Le nouveau Quai’ par Pierrenouveau Quai’ par Pierre

• Il y a une allée d’ arbres. Il y a des arbres.Il y a une statue d’ Alexandre le grand.

Παπασπύρου, ΧαλκιδικήΠαπασπύρου, Χαλκιδική

Πίνακας : «Από τα παλιά ξενυχτάδικα στη Πίνακας : «Από τα παλιά ξενυχτάδικα στη Θεσσαλονίκη»Θεσσαλονίκη»

Tableau : Images de vieilles boites musicales de

Thessalonique’Πίνακας : «Από τα παλιά

ξενυχτάδικα στη Θεσσαλονίκη»

C’est un tableau de Ntinos Papaspyrou.

Il y a une compagnie de musiciens.

Ils jouent de la musique.Il y a des instruments de

musique ANTOINE

Tableau ‘Chania’ de Tableau ‘Chania’ de PapaspyrouPapaspyrou

Description de Rallou du tableau Description de Rallou du tableau ‘Chania’ de Papaspyrou‘Chania’ de Papaspyrou

Sur le tableau, il y a une maison et des grands tilleuls. Je pense que c’est un après-midi d’automne. J’aime bien la sérénité de la montagne. C’est très beau ! RallouΣ΄ αυτόν τον πίνακα, υπάρχει ένα σπίτι και μεγάλες φλαμουριές. Νομίζω ότι είναι ένα φθινοπωρινό απόγευμα. Μ΄ αρέσει πολύ η ηρεμία του βουνού. Είναι πολύ όμορφο.

Description de Pierre du tableau Description de Pierre du tableau ‘Chania’ de Papaspyrou‘Chania’ de Papaspyrou

Description de Pierre du tableau ‘Chania’ de Papaspyrou

Sur cette image, il y a une petite maison sur la montagne. A coté il y

a des pins, il y a aussi d’autres arbres. Plus bas il y a beaucoup de

fleurs : des rosiers et des coquelicots. Je pense qu’il y a du

calme, de l’harmonie. C’est beau. Pierre

Σ΄ αυτή την εικόνα υπάρχει ένα μικρό σπίτι στο βουνό. Δίπλα υπάρχουν έλατα, υπάρχουν επίσης και άλλα δένδρα. Πιο

χαμηλά υπάρχουν πολλά λουλούδια. Τριανταφυλλιές και

παπαρούνες. Σκέφτομαι ότι υπάρχει ηρεμία και αρμονία. Είναι

πολύ όμορφο.Πέτρος

««Γεντί ΚουλέΓεντί Κουλέ»: πίνακας του Θεσσαλονικιού ζωγράφου »: πίνακας του Θεσσαλονικιού ζωγράφου Ντίνου ΠαπασπύρουΝτίνου Παπασπύρου(τέμπερα, 22Χ32 εκ., 1987) [πηγή: (τέμπερα, 22Χ32 εκ., 1987) [πηγή: το το

ιστολόγιοιστολόγιο του ζωγράφου του ζωγράφου]]

Πίνακας του Ντίνου Παπασπύρου «Γεντί Κουλέ» 1967Tableau de Dinos Papaspyrou : ‘Yenti Coulé’Il y a une forteresse. Au premier plan il y a des champs et des jardins potagers.

A droite, il y a des maisons blanches.

A gauche il y a des oliviers. Au centre du tableau, en haut, il y

a une forteresse. C’est une prison. La terrible prison Yendi Coulé, qui veut dire ‘sept tours’.

Devant la forteresse il y a une clôture et des fleurs, des tulipes.

Le ciel est bleu.

«Γεντί Κουλέ» 1967

Έκθεση ζωγραφικής για το ελληνικό παιδικό Έκθεση ζωγραφικής για το ελληνικό παιδικό χωριό Φιλύρου Θεσσαλονίκης, 11 χωριό Φιλύρου Θεσσαλονίκης, 11

Δεκεμβρίου 2011Δεκεμβρίου 2011

Πάσχα 1939 με τον πατέρα στον λαχανόκηπο του παλιού Πάσχα 1939 με τον πατέρα στον λαχανόκηπο του παλιού μας σπιτιού. Πίσω ο Στρατώνας του Γ-Σ.Σ. (σημερινό μας σπιτιού. Πίσω ο Στρατώνας του Γ-Σ.Σ. (σημερινό

ΣτρατοδικείοΣτρατοδικείο

• Mon oncle d'Amérique nous a aidés à acheter la maison de la Fosse. Ce cette maison de la peinture, plus tard un immeuble a été construit à sa place, ou se trouve notre appartement actuel. La fosse était le ruisseau. L'actuelle rue Kaftantzoglou.

Κυριακή, 22 Απριλίου 2012. Ο Ντίνος Παπασπύρου στη Κυριακή, 22 Απριλίου 2012. Ο Ντίνος Παπασπύρου στη βεράντα του, επί της οδού Καυτανζόγλου. βεράντα του, επί της οδού Καυτανζόγλου. 

Φωτογραφία: Άρις ΓεωργίουΦωτογραφία: Άρις Γεωργίου

• Je me souviens encore du petit pont sur le ruisseau ou nous passions sur avenue de l'Armée, à cet hauteur, lorsque les dimanches on allait rendre visite à mes tantes à la rue Bizaniou, juste au-delà. Oui, c'était un pont- l’autre pont, le plus caractéristique de la fosse, se trouvait plus haut, il était voûté, à la hauteur de l'hôpital militaire 424, comme le montre la peinture qui est sur la couverture du livre, "La Fosse".

Το μέγαρο στον λάκκο Στρατηγείου Το μέγαρο στον λάκκο Στρατηγείου (ανάμνηση),(ανάμνηση),

τέμπερα, 35.5Χ47.5 εκ., 2000 τέμπερα, 35.5Χ47.5 εκ., 2000 Δημοτικό πάω το ’45, στο Β΄ Πρότυπο της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, στην Αρχαιολογικού Μουσείου. Χωματόδρομος, όπως τον θυμάσαι κι εσύ, παίζαμε στις αλάνες και στον δρόμο εκεί γύρω, τρέχαμε καταϊδρωμένοι να πιούμε νερό στη βρύση που έτρεχε ασταμάτητα πίσω από το Γενί Τζαμί, την άλλη μέρα ανάσκελα, σχολείο γιοκ. Χωματόδρομοι όμως ήταν και όλοι οι γύρω δρόμοι, με μοναδική εξαίρεση την άσφαλτο σε ένα τμήμα της Ευζώνων από Περδίκα μέχρι Ιωαννίνων, ποιος ξέρει για ποιον λόγο, πάντως προς μεγάλη μας χαρά, γιατί εκεί μπορούσαμε να τσουλάμε με τα πατίνια μας. Το ’50, που τέλειωσα το Δημοτικό, από ένα τυχαίο γεγονός έδωσα εξετάσεις στο Αμερικάνικο Κολέγιο και πέρασα, βρέθηκα λοιπόν στο «Ανατόλια».

Με δάσκαλο ζωγραφικής Με δάσκαλο ζωγραφικής τον Γιώργο Παραλή στο τον Γιώργο Παραλή στο

«Κολέγιο»«Κολέγιο»Η «Ακαδημία» ήταν πρωτοποριακό σχολείο, Πρότυπα τα λέγανε. Πάντοτε, όταν μας βάζανε να γράψουμε ένα κείμενο, μας ζητούσαν να ζωγραφίσουμε μαζί και κάτι σχετικό. Τα δικά μου ζωγραφίσματα ήταν πάντοτε τα καλύτερα.

Αργότερα, στο Κολέγιο, είχαμε την τύχη να έχουμε δάσκαλο στα τεχνικά τον αείμνηστο Γιώργο Παραλή, από την πρώτη κιόλας τάξη. Έμαθα πάρα πολλά από εκείνον, η ώρα που είχαμε μαζί του στο Art Room, πίσω από το Macedonia, με τα μεγάλα τραπέζια σε διάταξη Π, ήταν πραγματική όαση, μας έδειχνε ακόμη και γλυπτική, ή ζωγραφική σε πιάτο, ή σχεδιασμό κεφαλογράμματος για ποιήματα. Υπήρχε λοιπόν ο σπόρος προς αυτή την κατεύθυνση μέσα μου.Το πραγματικό "κλικ" όμως έγινε αργότερα, ίσως κάπως όψιμα.

Papaspyrou Dinos, il se rappelle de son école Papaspyrou Dinos, il se rappelle de son école primaire, l’Académie, son prof de dessin George primaire, l’Académie, son prof de dessin George

Paralis.Paralis.

L’ «Académie» était une école d’avant-garde, une école pionnière et on les appelait Écoles Modèles avec l’autre école Modèle d’ Agias Sofias. Toujours quand les profs nous mettaient des textes à écrire et avec le texte ils nous demandaient de faire des dessins. Mes propres peintures étaient toujours les meilleures.Plus tard, au Collège Américain, nous avons eu la chance d'avoir comme prof au cours du dessin Georges Paralis, à partir de la première classe. J'ai beaucoup appris de lui, le temps que nous avions avec lui dans la salle d'art, avec de longues tables disposées en Π, était un vrai oasis, il nous montrait même de la sculpture, la peinture sur céramique et porcelaine, la création d’une Lettre Initiale pour le poèmes (κεφαλογράμματα), Il y avait donc la semence en moi-même. Mais le vrai "clic"est venu plus tard.

To To Μέγαρο στο λάκκο ΣτρατηγείουΜέγαρο στο λάκκο Στρατηγείου Παπασπύρου: Δημοτικό πάω στο Πρότυπο της Παπασπύρου: Δημοτικό πάω στο Πρότυπο της

Παιδαγωγικής ΑκαδημίαςΠαιδαγωγικής ΑκαδημίαςA l’école primaire, je vais à l’ Académie A l’école primaire, je vais à l’ Académie

PédagogiquePédagogique

Εn 1945, je vais à l’ Académie Pédagogique, (à l’école primaire), dans la rue ‘Musée Archéologique, (archeologikou mouseiou). Chemins de terre, comme tu te souviens toi aussi, nous jouions dans les terrains vagues et dans les rues voisines, nous courions tous en sueur à boire de l'eau de la source qui jaillissait sans cesse derrière la mosquée Yeni Tzami.

Η μπυραρία Ζύθος στα Λαδάδικα", του Ντίνου Παπασπύρου Η μπυραρία Ζύθος στα Λαδάδικα", του Ντίνου Παπασπύρου (Τέμπερα(Τέμπερα) )

• Il y avait des chemins de terre, sans bitume, dans toutes les rues avoisinantes, à l'exception du bitume dans une partie de la rue Evzonon de la hauteur de la rue Perdica jusqu’à la rue Ioanninon, qui sait pour quelle raison, à notre grande joie cependant, car on pourrait y courir avec nos planches à roulettes. En 1950, j’ai terminé l’élémentaire, j'ai passé des examens dans le collège américain et j’y ai réussi, puis je me suis retrouvé à Anatolia.

Λιβάδι στην ομίχληΛιβάδι στην ομίχλη Το εβραϊκό ζήτημαΤο εβραϊκό ζήτημα

Το πιο δραματικό πάντως που έχει μείνει στη μνήμη μου για τους Εβραίους είναι ότι καθόμασταν με τη γιαγιά στα σκαλιά της εξώπορτας του παλιού μας σπιτιού, πάνω στον Λάκκο, και βλέπαμε να περνούν στη λεωφόρο Στρατού εκατοντάδες κάρα, ξέρεις, εκείνα με τη μεγάλη επίπεδη καρότσα, φορτωμένα Εβραίους, με κατεύθυνση τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό, από όπου τους προωθούσαν στα γνωστά στρατόπεδα του εξωτερικού. Πράγματι, η περιοχή, ιδιαίτερα το 151 (όπου είναι σήμερα η ΔΕΗ), είχε πολλούς Εβραίους.

Ντίνος Παπασπύρου, «Ανοιξιάτικο τοπίο στην Ντίνος Παπασπύρου, «Ανοιξιάτικο τοπίο στην Ευαγγελίστρια»Ευαγγελίστρια»

Souvenirs de Dinou Papaspyrou de son enfance pendant l’Occupation

• Un évènement très dramatique, cependant, est resté dans ma mémoire et concerne encore les Juifs. Nous étions assis avec ma grand-mère sur les marches de la porte d'entrée de notre maison ancienne, et nous regardions s'éloigner dans l'avenue, de centaines des chariots, vous savez, ceux avec le grand plateau , chargés des Juifs.

• Ils se dirigeaient vers l'ancienne gare de chemin de fer, d'où ils partaient les trains pleins pour les camps de concentration connus, à l'étranger. En effet, le quartier, en particulier 151 (où aujourd'hui l’ Electricité- ) avait beaucoup de Juifs.

Το παλιό μας σπίτι στη Λεωφόρο Στρατού 1Α,Το παλιό μας σπίτι στη Λεωφόρο Στρατού 1Α,τέμπερα, 35.5x48 εκ., 2000τέμπερα, 35.5x48 εκ., 2000

Το εβραϊκό ζήτημαΤο εβραϊκό ζήτημα

Οι Γερμανοί, πριν αρχίσουν να μαζεύουν τους εβραίους, είχαν ζωγραφίσει ένα μεγάλο κίτρινο άστρο του Δαυίδ στον μαντρότοιχο του Λυσέ, πριν από τον Λάκκο. Αυτό ήταν ένδειξη, σύμφωνα με τον Γερμανό στρατιωτικό διοικητή, ότι οι Εβραίοι της περιοχής δεν επιτρεπόταν να κυκλοφορήσουν πιο πέρα, δηλαδή προς το κέντρο της πόλης.

Το εβραϊκό ζήτημαΤο εβραϊκό ζήτημα

Η μητέρα είχε μια στενή φίλη Εβραία, τη Ρόζα, η οποία λίγο πριν τους μαζέψουν είχε παντρευτεί. Ήρθε λοιπόν στη μητέρα και την παρακάλεσε να της αφήσει τα προικιά, έπιπλα, όλα καινούργια, και άλλα τιμαλφή, για να της τα φυλάξει μέχρι να γυρίσουν πίσω. Βέβαια, η Ρόζα δεν γύρισε πίσω.

épilogueépilogue

• Τα κείμενα που περιγράφουν την παιδική ηλικία του ζωγράφου, τη γειτονιά μας στον πόλεμο και μετά είναι από το βιβλίο του ζωγράφου ο «Λάκκος» και από άλλες δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο. Ευχαριστούμε πολύ.