Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

226
MANIOC.org Conseil général de la Guyane

description

Auteur : Montagne Auctore Cam. / Ouvrage patrimonial de la bibliothèque numérique Manioc. Service commun de la documentation Université des Antilles et de la Guyane. Conseil Général de la Guyane. Archives Départementales.

Transcript of Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

Page 1: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

MANIOC.orgConseil général de la Guyane

Page 2: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

MANIOC.orgConseil général de la Guyane

Page 3: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

MANIOC.orgConseil général de la Guyane

Page 4: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

MANIOC.orgConseil général de la Guyane

Page 5: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

MANIOC.orgConseil général de la Guyane

Page 6: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 7: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

C R Y P T O G A M I A

G U Y A N E N S I S .

Page 8: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

PARISIIS. — Ex typis L , MARTINET, via vulgo dicta Mignon, 2 .

Page 9: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

C R Y P T O G A M I A G U Y A N E N S I S

S E U

PLANTARUM CELLULARIUM IN G U Y A N A G A L L I C A

ANNIS 1 8 3 5 - 1 8 4 9

A C L . L E P R I E U R C O L L E C T A R U M

E N U M E R A T I O U N I V E R S A L I S ;

AUCTORE CAM. M O N T A G N E , D . M . , Academiæ Scientiarum Instituti Imperialis Gallici,

Societ. Imp. Agricul ture , Botanices , Philomathicæ, Biologiæ, etc. , etc. , Sodal i ,

Ord. Imp. Legionis Honorariæ Equite.

P A R I S I I S , S U M P T I B U S VICTORIS M A S S O N ,

FORO d i c t o é c o l e - d e - m é d e c i n e .

M DCCC LV.

Page 10: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 11: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

EXTRAIT DES A N N A L E S DES S C I E N C E S N A T U R E L L E S , TOME XIV, CAHIER N° 5 .

C R Y P T O G A M I A G U Y A N E N S I S ,

seu Plantarum cellularium in Guyana gallica annis 1835 — 1849 a Cl. Leprieur collectarum enumeratio universalis,

Auctore C. M O N T A G N E , D . M.

J'ai déjà fait connaître dans ces Annales un grand nombre d'espèces découvertes dans la Guyane française par M. Leprieur, pharmacien de première classe de la marine à Cayenne. Ce na­turaliste ayant rapporté dans le voyage qu'il vient de faire une multitude de nouveautés cryptogamiques, dont il a bien voulu encore me confier la publication, je profiterai de ce dernier travail pour enregistrer ici dans un ordre systématique toutes les espèces antérieurement décrites ou énumérées par moi. Il va sans dire que pour celles-ci, je me bornerai à en rappeler le nom sans en­trer dans aucun détail, à moins toutefois que de nouveaux docu­ments ne viennent compléter l'histoire restée imparfaite de quel­ques unes d'entre elles.

Mais avant d'entrer en matière, je veux appeler l'attention des phycologistes sur le fait singulier de la station insolite de quel­ques Floridées.

N O T E

SUR LA STATION INSOLITE DE Q U E L Q U E S F L O R I D É E S DANS L E S EAUX DOUCES

ET C O U R A N T E S D E S RUISSEAUX D E S M O N T A G N E S A LA G U Y A N E .

(Adressée à l 'Académie des sc i ences le 13 mai 1850.)

Tous les botanistes, mais surtout ceux qui se sont spécialement occupés des Algues, savent très bien que , des trois familles qui composent cette grande classe de végétaux, il n'en est qu'une seule, celle des Zoosporées, dont plusieurs tribus (les Confer-

Page 12: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

2 — 284 c. M O N T A G N E .

vées, les Vaucheriées, les Ulvacées, etc.) aient des représentants clans les eaux douces et salées, c'est-à-dire dont les espèces puis­sent vivre à la fois dans la mer et dans les fleuves, les étangs, les mares, etc. Quant aux Phycoïdées ou Fucacées, et aux Flori dées surtout, on n'en avait pas encore rencontré ailleurs que dans les eaux salées, ou du moins saumâtres. Une seule espèce, le Fucus amphibius Huds., vit quelquefois dans ces dernières con­ditions, mais n'a jamais été trouvée dans des rivières qui , ne communiquant pas directement avec la mer, ne sont pas sou­mises à l'influence des marées.

Or M. Leprieur, comme on le verra dans les pages qui vont suivre, a recueilli dans les eaux courantes de la Guyane trois Bostrychia, un Gymnogongrus et deux Ballia. Ce fait, quelque étonnant qu'il soit, l'est peut-être moins cependant pour les trois premières Algues que pour les trois dernières, par la raison que celles-là font partie d'un genre, le Bostrychia, que j ' a i établi sur une espèce de nos côtes, qui s'égare parfois dans les eaux sau­mâtres des étangs formés par la mer.

Ces Algues, et quelques autres propres aux eaux douces, ont été récoltées dans les ruisseaux de la montagne de Mahuri, dans ceux de la crique Cacao, distante de Cayenne de plus de 80 kilo­mètres, et dans les cours d'eau de la crique Gravier des mon­tagnes de Kau, à environ 40 kilomètres de la mer, et à une alti­tude de 100 à 150 mètres. Et ce qu'il est surtout important de considérer, c'est que l'eau de ces ruisseaux ne présente aucune espèce de salure; ce sont des eaux vives, torrentielles, dont la source filtre à travers les minerais de fer qui constituent les som­mets de ces montagnes. L'élévation du lieu est d'ailleurs une autre circonstance, qui doit exclure toute idée que le flux puisse pénétrer jusque-là pour y apporter les germes de ces plantes, dont les formes sont d'ailleurs complètement nouvelles. Il y a encore ceci à noter, c'est que M. Leprieur a constaté sur les lieux mêmes que ces Algues répandaient une forte odeur de marée , tout à fait semblable à celle qu'exhalent leurs congénères marines. L'état de dessiccation récente ne détruit même pas entièrement ce caractère.

Page 13: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

C R Y P T O G A M I A G U Y A N E N S I S . 285 — 3

Comment donc expliquerons-nous maintenant ce curieux fait de station phycologique? J'avoue que cela me semble impossible dans l'état actuel de la science. Si une seule de ces espèces vivait dans la mer qui baigne les côtes de la Guyane, on pourrait s'in­génier à rechercher comment et par quelle voie ses spores ou séminules sont arrivées à franchir un aussi long trajet, et ont pu conserver la faculté de germer, de végéter et de se reproduire dans des conditions si différentes. Mais ces espèces sont toutes nouvelles, et à moins d'admettre que leur structure et leur forme ont pu être modifiées par cette station inusitée et pour ainsi dire anormale , on ne saurait les rapporter à aucune des trois congé­nères qui croissent à Cayenne où remonte la marée.

Ce qu'il y a de très singulier dans ce fait déjà lui-même si sin­gulier , c'est surtout la présence d'un Ballia, genre exclusive­ment marin sur les filaments d'un Batrachosperme nouveau, fixé aux rochers de la crique Gravier des montagnes de Kau. Le bo­taniste bien connu qui a découvert ces plantes mérite d'ailleurs toute confiance; mais s'il était possible d'élever des doutes sur sa véracité, cette Floridée parasite sur une Zoosporée, dont les con­génères ne vivent que dans les eaux douces, suffirait pour les dissiper à l'instant.

ALGÆ.

1. Delesseria Leprieurii Montag., Ann., 2 , XIII , p. 196, icon. — Coll. n. 356 et 362.

OBS. Cette jolie Floridée, don t M. Harvey était tenté de faire u n genre, se rencont re dans trois localités fort dis tantes l ' une de l ' au t re , à Cayenne, à New-York et à la Nouvel le-Zélande. Dans les deux premières, les con ­dit ions de végétation sont les m ê m e s , c'est-à-dire qu'el le habi te des fleuves qui reçoivent la marée montan te . Chose remarquab le , la Polysi-phonia subtilissima croît aussi dans ces deux fleuves.

2. Hypnea musciformis Lamx. — H A B . Cayenne. — Coll. n. 1117.

3. Hypnea setacea Kg., Sp. Alg., p. 761 . — Cum priori. — Coll. n. 837.

Page 14: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

4 — 286 C. M O N T A G N E .

fi. Bostrychia Calliptera Montag., l. c., p. 197, icon. sub Rhodo-mela. — Coll. n. 355.

5. Bostrychia radicans Montag., l. c . , p. 198, icon. s u b Rhodo-mela. — Coll. n. 3 6 1 .

6 . Bostrychia pilulifera Montag., l. c., XVIII, p. 252. — Coll. n. 349.

7. Bostrychia cornigera Montag. mss. : cæspitosa, fronde c a p i l -

lari vage ramosa, ramis ramulisque alternis d i s t i c h e pinnula-t i s , secundariis cornuformi-reflexis, ramellis erectis setaceis rigidulis in stichidia lanceolata intumescentibus, articulis i n -ferioribus diametro 2plo brevioribus 6-8siphoniis, superiori-b u s diametrum subsequantibus oligosiphoniis. — HAB. C æ s p i t e s

crassiusculos efformat ad rupes aquis dulcibus et perennibus torrentis Remire dicti inundatas , in parte occidentali montis Mahuri 80 kilom. a Cayenna distantis. — Coll. n. 835.

DESC. F r o n d e s ecor t ica tæ, capi l la res , teretes, erectæ a u t decumben te s , infcricatæ, 3 ad 5 cen t im. longæ, 2 dec imi l l im. d e o r s u m , 5 cen t imi l l im. su r sum d i ame t ro æquantes , a basi vage r a m o s æ , c i rcumscr ip t ione s u b -eorymbosæ. Rami secundar i i d i s t i ch i , a l te rn i , b r ev iuscu l i , r i g i d i , t a n ­d e m divar icato-ref lexi , cornuformes ( u n d e n o m e n ) ex axilla p r o m u n t ramel los p innula tos seu dist iche a l ternos apice sæpius bifurcos, q u a n d o -que in m o d u m fulcri di la tatos et r up ibus adhæren tes . Art iculi inferiores d i ame t ro d u p l o b r e v i o r e s , e s iphon ibus 6 - 8 in per ipher ia c o n s t a n t e s , super iores sensim longiores , r a m e l l o r u m t a n d e m d i a m e t r u m long i tud ine æquan tes submonos iphon i i , ad e n d o p h r a g m a t a leniter constr ic t i . Stichi­dia in apice in tumescen te r a m e l l o r u m lanceolata acumina ta , 12 cent i ­mi l l im. c rassa , quoad longi tudinem max ime var iant ia , specie ord ines t e t r a s p o r a r u m binos sed revera qua te rnos long i tud ina les inc ludent ia . Color obscure sord ideque violaceus.

OBS. Quoique plus pet i te , cet te espèce a un peu le facies du Bostrychia scorpioides de nos côtes, mais elle n 'a pas ses r a m u l e s externes enroulées . Elle est beaucoup plus g rande que les B. mixta, vaga et Hookeri, et d 'a i l ­leurs elle vit dans des condi t ions si différentes qu ' i l n 'y a pas l ieu de les c o m p a r e r . Celle des nombreuses espèces de Cayenne d o n t elle se r a p ­proche davan tage est, sans cont red i t , le B. monosiphonia que je vais d é ­cr i re tout à l 'heure , et don t j ' i nd ique ra i alors les po in t s de d i s sem­blance.

Page 15: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA G U Y A N E N S I S .

8. Bostrychia Leprieurii Montag. mss. : pusilla, fronde capiHari corymboso-ramosissima, ramis ramellisque subfastigiatis tan-dem patentibus in stichidia lanceolata aut conceptacula ovoidea apice intumescentibus, articulis polysiphoniis diametro 3 plo-4 plo brevioribus. — H A B . In locis aqua dulci et salsa alter-nalim obrutis ad radices montis les Gémeaux dicti, in consor-tio sequentis lecta. Coll. n. 1 1 1 3 .

DESC. Frons teres , semuncia l i s , capillo h u m a n o vix crassior, violacea, corymboso-ramosissima. Rami vagi, inferiores elongati sensim sensimque m i n o r e s , ramellos subdistichos vel a l terne dichotomos fastigiatos pr imo str ictos dein p a t e n t e s , nunquam recurvo-secundos , c rebre in stichidia aut conceptacula in diversis individuis in tumescen tes , proferentes. Sti-ehidia numerosa , quoad formam varia. Conceptaculaovoideo-acuminata , pyr i fo rmia , fere semimill im. c r a s sa , apice pellucida, sporas longe obo -voideas pedicellatas foventia. S t ruc tu ra ut in B. radicanti, at siphones rec tanguie nec obiique dispositi. Color frondis violaceus , ramel lo rum viridis.

OBS. Si l'on compare ce Bostryckia au B. radicans, la seule des especes guyanaises avec laquelle on pourrai t le con fond re , on l'en dist inguera aisement a ses r ameaux ou dresses , ou ouverts , mais jamais r e c o u r b e s , ni encore moins tournes du même cote ; aux gonidies des endochromes plus sveltes et disposées hor izontalement et suivant une ligne p lus ou moins oblique ; e n f i n a ses ramules qui ne s 'epatent point pour se fixer aux corps environnants . Du reste, il faut bien l 'avouer, les especes de la seconde section de ce genre , c 'est-a-dire les B. radicans, Hookeri, fasti-yiata, mixta et Leprieurii, sont tellement voisines que ce n'est pas chose facile que de trouver des signes certains auxquels on puisse toujours les rcconnai t re .

9 . Bostrychia monosiphonia Montag. mss. : cæspitosa, fronde tenuissima elatiori vage ramosa, ramis virgatis undique oriun-dis , ramellis distichis longissimis setaceis alternis rigidulis monosiphoniis ad genicula constrictis, articulis inferioribus ecorticatis 6siphoniis, fructus — H A B . In eisdem locis at non promiscue cum B. cornigera lecta. — Coll. n. 1115.

DESC. Frons ecorticata, 6 ad 8 cent im. longa, capillo vix crassior, 15 cent imil l im. inferne d iametro metiens, apicem versus t enu iss ima , 4 cent imi l l im. haud at t ingens, violaceo-fusca, ramosiss ima. Rami virgati i t e rum ramellosi. Ramelli distiche pinnulat i , p innul is patenti-erectis se-

2 6 7 — 5

Page 16: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

6 — 2 8 8 c. m O N T A G N E .

taceis a l t e r n i s , ut in Bostrychia pilulifera disposi t is . Ar t icu l i inferiores d i ame t ro d u p l o breviores s iphon ibus in pe r iphe r i a senis t u b u m longius a r t i c u l a t u m axilem angus t io rem c i r cumagen t ibus o n u s t i , superiores d i a m e t r u m iongi tudine superan tes s iphonem u n i c u m laxe inc ludentes et a d genicula leviter constr ic t i , ita u t r amel lus submoni l i fo rmis v idea tu r . Fructif icat io u t r aque deest .

OBS. Le seul B. cornigera, decr i t p ius h a u t , a des r appo r t s avec celui -ci. On l'en p o u r r a n e a n m o i n s , je crois , d i s t inguer p a r son po r t et sa r a -mification q u i , b ien q u ' a n a l o g u e s , n'offrent pas ce t te disposit ion d o n t j ' a i t ire ie carac tere specifique du premier , c ' e s t - a -d i r e le p remie r r a m u l e de la base devenu ro ide et re f lech i , et se r e c o u r b a n t encore en dessous. Le n o m b r e des stries de la fronde pr inc ipa le est different , et la gonidie qu i occupe les endoch romes des dern ie r s r a m u l e s est non seu lement p lu s d i s t inc tement so l i t a i r e , mais encore l a rgemen t bordee d 'un l imbe gela-t ineux hya l in .

1 0 . Bostrychia leptoclada Montag. mss. : amnicola, cæspitosa, elata, fronde vage ramosissima, ramis corymbosis, ramulis ramellosis primariis reflexis, ramellis distiche bipinnulatis, pinnulis tenuissimis, articulis frondis diametrum subæquantibus decasiphoniis, ramellorum multo superantibus subtrisiphoniis; fructus.. . . . — HAB. In rivulo loci dicti Crique Cacao in mon-tibus Comitatus ad altitudinem 2 0 0 m. supra mare cum Gymnogongro amnico lecta. — Coll. n. 1 1 1 6 .

DESC. F rondes cæspi tosæ, setaceæ, r amis res iduis brevi ter s p i n u l o s æ , t r iunc ia les , v i rga to - ramos i s s imæ. R a m i pr imar i i vagi , secundar i i dis t iche p innu l a t i , p innu lo inferiori r igido reflexo, cæter is i t e rum plur ies p i n n u -l a t i s , p innul i s longiuscut is capil lo t enu io r ibus fere a rachnoide i s apice u t p l u r i m u m cinc innula t i s . E n d o c h r o m a t a frondis ecort icata c rass i tudine l ong i tud inem æquant ia , s iphonibus in per ipher ia senis graci l ibus u t roque fine incrassatis dispositis i n s ign ia , p i n n u l a r u m d i a m e t r u m sescuplicem æquant ia . Conceptacula s t ich id iaque defuerunt in nostr is q u a m plur imis spec imin ibus .

OBS. À par t la ténui té r e m a r q u a b l e et ca rac té r i s t ique des r amu le s et l eu r p lus g r a n d e division, cette espèce ressemble en m i n i a t u r e au B. pilu-lifera. Mais celui-ci diffère en ou t re du p remie r , par sa fronde pr inc ipa le p o u r v u e d ' u n e couche cort icale qui en recouvre les s t r i e s , et la p lace d a n s la p remière section du genre .

Page 17: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA G U Y A N E N S I S . 289 — 7

11. Polysiphonia subtilissima Montag., Ann., 2, XIII, p. 199. — Coll. n. 353.

12. Polysiphonia spinescens Montag. mss. : oligosiphonia, filo primario basi repente tenui flaccido irregulariter ramoso,ramis raris virgatis ramulos breves patentes rectos monosiphones

spiniformes gerentibus, geniculis haud constrictis ; fructus... — HAB. Ad radices arborum aqua alternatim dulci et salsa

fluminis inundatas circa Cayenne lecta. — Coll. n. 1114.

DESC. Cæspites valde intricatos efformat hæcce species. Fila basi co r -ticibus ad repen t i a , mox erecta , capillo tenuiora , d iametro 12 cent imil l im. metient ia , biuncialia, parce ramosa, u t et rami ipsi r a r i , v i rga t i , ramellis brevibus patent ibus a l terais reetis apicem versus sensim minor ibus obsita, spinescentia. Articuli filorum r a m o r u m q u e longi tudine d i ame-t r u m arquantes vel su r sum p a u l u l u m superan tes , te t ras iphoni i , eellulis scilicet quatern is t u b u m cent ra lem minorera c ingen t ibus , ramellorum sublongiores, monosiphoni i . Genicula haud constr ic ta . Uterque fructus deest. Color sordide purpureo-v io lascens .

OBS. Bien que cette espèce ait des endochromes semblables à ceux du P. subtilissima, et qu'elle croisse dans les mêmes c i rcons tances , on ne saurai t pour t an t les confondre . La ramification et le por t qui en résulte sont si différents, qu ' i l suffit d 'une loupe pour dis t inguer ces deux algues l 'une de l 'autre . Pa rmi les Polysiphonies à r ameaux aculéiformes, le P. spinulosa se dist ingue du nôt re par ses fi laments pr inc ipaux recouverts d ' une couche corticale ; le P. aculeifera Kg. pa r ses r ameaux pénic i l l i -fôres, et par ses endochromes inférieurs hui t fois plus longs que le d ia ­m è t r e ; le P. subulifera Ag. par ses articles marqués de cinq s t r i es , et sur tout par ses filaments bien plus gros .

13. Lomentaria impudica Montag., l. c, p . 197. — Coll. n. 354.

OBS. M . Lepr ieur a rappor té cet te fois des individus fructifiés. Les tétraspores sont quadr i jugués comme dans les Hypnea, ce qui est remar­quable , et renfermés dans un immense périspore qui forme au tour d 'eux un large l imbe t ransparent et dont ils s 'échappent à la matur i té . Ces tétraspores sont épars sur les dernières divisions des frondes qu ' i l s r e n ­dent granuleuses et d 'un violet foncé. Comme leur g rand axe est dirigé du centre à la pér iphérie , on n 'en aperçoit pas les divisions.

14. Gymnogongrus amnicus Montag. mss. : rhodomeloides, fronde cæspitosa gracillima unciali et ultra atro-violacea irregulariter

Page 18: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

8 — 290 C . M O N T A G N E .

dichotome virgato-ramosa, divisionibus extremis bifurcis, nematheciis semiamplectentibus sparsis. – HAB. Ad rupes in torrentibus aquæ dulcis montium Kau dictorum in consortio Bostrychiœ leptocladis lecta. — Coll. n. 1112.

DESC. F rondes cap i l l a res , cæspitosæ, i n t r i c a t æ , sescuncia les , in sicco a t r æ , r ig id iusculæ, d ichotomo - ramosiss imæ, 0 ,05 mi l l im. d i ame t ro æquantes . Rami virgat i , ex t remi bifurci, hinc inde præser t im apices ver­sus præ nematheci i s tuberculos i . S t ruc tu ra generis . Nemathec ia m e d i u m r a m u m amplec tent ia , hemisphær ica aut subapical ia to tam rami p e r i p h e -r i am occupant ia , e filis r ad ian t ibus ar t icula t is , ar t icul is d iamet ro æ q u a -libus composi ta . Te t rasporæ n o n d u m evolu tæ.

OBS. Certes, à la vue s imple , on n ' imag ine ra i t j ama i s qu 'on a sous les yeux une Algue de ce g e n r e ; on croirai t voir bien p lu tô t une Rhodomèîe ou une Polys iphonie . L'analyse et l 'observation microscopique ne laissent pour t an t p a s de dou te , et nous avons ici tou t à la fois la s t ruc tu re et la fructification d 'un Gymnogongrus. Mais c o m m e n t expl iquer sa présence dans l 'eau douce des ru isseaux su r des mon tagnes à hu i t lieues de la m e r ?

15. Acrocarpus gracilis Kg., l. c, p. 661 . — Coll. n. 836.

16. Centroceras rhizophorum Montag. mss. : sescunciale, purpu-reum, inerme, filis dichotomis, divisionibus longis incurvo-forcipatis, articulis cylindricis inferioribus diametro triplo Longioribus, apicem versus sensim brevioribus, cellulis cortica-libus longitrorsum seriatis subrotundis mediocribus, annulis

geniculorum inermibus radicellas hyalinas promentibus. — Ceramium clavulatum Montag., l. c., p. 199. — Coll. n. 359.

OBS. A l 'époque où je dé terminai cette espèce, on n ' ava i t point encore établi le g e n r e Centroceras, et l'on ne dis t inguai t pas les formes diverses que revêt le Ceramium clavulatum d 'Agardh . D e p u i s , non seulement ce genre a été c r éé , et à bon droit admis par la p lupa r t des phycologis tes , mais on a c ru devoir séparer spéci l iquement ses différents é t a t s , p e u t -ê t re au delà des l imites du vrai. Ma plante ne pouvan t en t re r dans a u c u n e des espèces énumérées dans le Species de M. Kützing, je suis b ien forcé, pu i squ 'on a d iv i s é , de la donne r c o m m e une espèce d i s t i n c t e , r e m a r ­quab le par l 'absence complète d 'a igui l lons, p a r les radicel les qui sor tent des filaments au n iveau de presque tous les e n d o p h r a g m e s , enfin p a r la régu la r i t é , la g r a n d e u r et la forme des cellules cort icales, lesquelles dans la périphérie forment environ t ren te-deux stries.

Page 19: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA G U Y A N E N S I S .

17. Ballia Leprieurii Kg., l. c, p. 665. — H A B , Ad rupes sub-mersas rivulorum les Gemeaux in monte Mahuri, quas strato velutino dilute castaneo glaucescente obducit. — Coll. n. 832.

18. Balliapygmœa Montag. mss. : callithamnioides, microscopica, irregularis, roseo-purpurea, fitis subsimplicibus (apice nudis) simpliciterque pinnulatis, pinnulis oppositis patenti-erectis acutis, articulis cylindricis, omnibus diametro subduplo lon-gioribus. — H A B . In filis Batrachospermi equisetifolii parasi-tantem inveni. — Coll. n. 1109.

DESC. Fila cæspitoso fasciculata, vix mi l l imetro longiora , tenuissima, simpliciuscula aut parcissime r a m o s a , ramis ad angu lum 45° egredien-t ibus pinnula t is . P innulæ b reves , p a t e n t i - e r e c t æ , s t r i c t iuscu læ , omnes u t et filum p r imar ium apice longe n u d u m acuti . Articuli d iametro s u b ­duplo longiores. Color roseus. An potius Callithamnion?

19. Batrachospermum cayennense Montag. in Kütz., Spec. Alg., p. 537. — B. moniliforme Montag., var. guyanense, Ann . , 2 , XIII , p. 201 . — Coll. n. 348.

20. Batrachospermum excelsum Montag. mss. : maximum, cæru-leo-viride, fronde crassa ramosissima, ramis alternis patenti-erectis iterum et iterum ramosis, ramulis verticillatis cymosis subflabellatis, fructu — H A B . Ad caules plantarum in flumine Oyak immersos. — Coll. n. 1104.

DESC. Frons elata, dodranta l i s , pedalis et u l t ra , gen icu la ta , interne d iamet ro sextam mil l imetr i pa r t em adæquans , a basi ramosissima, apice cymosa. Rami secundari i a l t e r n i , raro opposi t i , rar issime t e r n a t i , l on -g i ss imi , i terum r a m u l o s i , omnes verticillis magnis ad genicula obtecti. Verticilli subsphærici , sesquimil l imetrum crassi, su r sum c y m o s i , deor -sum vero cum verticillo infero ramellis sensim brevior ibus confluente subcuneiformes seu i label la t i , e quovis filorum r a m o r u m q u e ar t iculo orti et alter ab altero spatio mi l l ime t rum æquante sejuncti. Ramell i ver-t ici l lorum ut p lu r imum erecti aut e r e c t o - p a t e n t e s , internodii ho r i zon­tales, longe dichotomi , ex endochromat ibus pr imo clavatis, 7 ad 1 0 centi-mil l im. longis sensim brevior ibus , extremis oblongis composit i .

OBS. E n l 'absence du fruit, il est difficile d ' indiquer , en termes clairs et précis, les différences qui dis t inguent de ses congénères ce b a t r a c h o -sperme véri tablement gigantesque. Rien qu 'à le voir , on reconnaî t qu' i l

291 — 9

Page 20: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 0 — 2 9 2 C. M O N T A G N E .

doit incontes tablement const i tuer une espèce, et l 'observation microsco­pique des r a m e a u x verticillés m o n t r e que l e u r forme, de m ê m e que leur disposition en éventail p lutôt qu ' en boule, semble confirmer cette déter­mina t ion . P a r m i les nombreuses espèces de Cayenne que je vais d é c r i r e , il y en a d 'aussi g randes sans dou te , mais la conformat ion des verticilles et la ramification en sont fort différentes. Le B. cayennense l u i - m ê m e , qu i acquier t d 'aussi g randes d i m e n s i o n s , s'en dis t ingue à sa ramif ica­tion en p y r a m i d e , à ses verticilles sphér iques et à sa couleur d 'un rouge b r u n .

2 1 . Batrachospermum torridum Montag. mss. : e latum, gracile, cserulescens, fronde setacea irregulariter virgato-ramosa, ramis inferioribus longissimis, verticillis ellipticis distinctis, ramulo-rum confluentibus, sporarum glomerulo inter ramellos verti-cillorum ad genicula sessili. — HAB. Ad rupes in aquis quietis rivuli prope montem des Tigres nuncupatum in insula cayennensi lectum. — Coll. n. 833 . — B. cayennense var. denudatum Kg., Sp. Alg., p . 537???

DESC. Frons gracil is , subsetacea, vix decimil l im. crassa, \ 2 ad 1 5 c en t i -mi l l im. longa, p e r q u a m i r regular i te r ramos iss ima, e cærulescenti v i r i -descens. Rami inferiores longissimi, a l terni , erecto-patentes , rect i , i t e rum vi rga to- ramulos i . Articuli frondis p r i m a r i æ d iamet ro sextuplo- longiores , ad genicula vix i nc ra s sa t i , r a m u l o r u m sens im et pede ten t im breviores apicem versus d i a m e t r u m sescuplicem superan tes . Ver t ic i l lo rum d i s -t inc to rum el l ip t icorum in ramel l i s novis modo confusorum fi lamenta horizontalia, d i cho toma , axillis acut is , apice fastigiata, a r t i cu la ta , a r t i -culis inferioribus b rev ibus subcyl indricis d i a m e t r u m longi tud ine æ q u a n -tibus au t dup lo s u p e r a n t i b u s , super ior ibus longe clavatis qu in tup lo sex-tuplove d iamet ro longior ibus , sup remo acumina to . In medio h o r u m f i lamentornm conspic iuntur g lomerul i s p o r a r u m in fronde ipsa ad g e ­nicula ibi p a u l u l u m constr icta sessiles, subg lobos i , ex sporis innumer i s u n d i q u e i r rad ian t ibus constantes . Sporæ ped ice l l a tæ , l imbatæ seu n u -eleum g ranu lo sum in perisporio i n c l u d e n t e s , s p l æ r i c æ , d iamet ro 0 , 0 1 mi l l im. vix met ien tes .

OBS. J 'ai r appor t é l e synonyme de M. Kützing à cause du n u m é r o qu ' i l indique ; m a i s il y a eu nécessai rement que lque e r r eu r dans l ' é t i q u e t t e ,

car c e t t e espèce que je viens de décrire n ' a a u c u n r appor t m ê m e éloigné a v e c le B. cayennense. Elle se r app roche b i e n p l u s de notre B. nodiflo-rum q u i croît d a n s l e s m ê m e s localités, et s o n p o r t lui d o n n e que lque ressemblance avec certaines formes de n o t r e B. moniliforme var . , B. de-

Page 21: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

C R Y P T O G A M I A G U Y A N E N S I S .

tersum ou B. Dillenii Bory. J ' indiquerai p lus loin à quels signes on pour ra le dis t inguer de son congénère de Cayenne avec lequel je viens de le comparer . Dans le n . 833 de M. Lepr ieur , je ne retrouve rien qui se rappor te à la phrase de la variété de M. Kützing.

22. Batrachospermum macrosporum Montag. mss. : procerum, plumbeo-griseum, fronde setacea tandem denudata, irregula-riter ramosissima, ramis longis et brevibus intermixtis patenti-erectis, verticillis turbinatis aut (in ramulis) subconfusis, spo-

rarum maximarum glomerulo stipitato, stipite articulato. — HAB. Lignis adhærens in fundo rivulorum Orapu et Comté

lectum — Coll. n. 1105.

DESC. Frons longissima, ul trapedalis , a basi setacea ramosissima. Rami longiusculi brevesque i n t e r m i x t i , e r ec to -pa t en t e s , capil lares, verticillis dense vestiti. Verticilli deorsum m a t u r e c a d u c i , unde frons denudata remanet , r a m o r u m distincti , turbiniformes, r a m u l o r u m confusi, q u o r u m o m n i u m filamenta e geniculis orta sunt d i c h o t o m a , 1/4 mil l im. l o n g a , art iculata. Art icul i omnes clavæformes, inferiores longissimi sextuplo septuplo — superiores breviores duplo t r iplo t an tum d iame t rum supe ran -tes, l imbo muci lagineo hyalino cincti. In te r filamenta vert ici l lorum sur­git g lomerulus spo ra rum longe st ipi tatus. Stipes 5 ad 7 centimill im. longus , ex articulis æqualibus quaternis au t quinis constans a fibris des-cendent ibus or iginem ducere videtur. Glomeru lus ipse constat e sporis maximis obovoideo-subpyriformibus perisporio inclusis, nucleo g r a n u -loso viridi farctis. Sporæ m a t u r æ deo r sum a c u m i n a t æ , 5 ad 6 centi­mil l im. longæ, apice 4 cent imil l im. crassæ.

OBS. Les caractères tirés de la fructification sont si sail lants, si remar­quables dans cette espèce, qu'i ls l 'éloignent de toutes ses congénères , et dispensent d ' un plus long paral lèle. Quoique a t te ignant presque les mêmes dimensions que le B. excelsum, on peut l 'en dis t inguer à la vue simple, ses verticilles é tant propor t ionnel lement très pet i ts .

23. Batrachospermum oxycladum Montag. mss. : atro-cæruleum, fronde capillari laxe virgato-ramosa, ramis longissimis e quoque geniculo breves et alternos ramellos oppositosque pa­tentes conicos vel lanceolatos emittentibus, verticillis ramorum sphæricis subdistantibus ramellorum confluentibus, fructu — H A B . Ad truncos arborum in medio flumine Gomitatus

293 — 11

Page 22: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

12 — 294 c. M O N T A G N E .

superioris (La Comté), loci a Cayenna 120 kilom. distantis, dejectos. — Coll. n. 1106.

DESC. Frondes capi l lares , congrega tæ , cortici a r b o r u m in aquis fluen-t ibus dejec tarum affixæ, n a t a n t e s , 8 ad 12 cen t im. longæ, in sicco et chartæ a d h æ r e n t e s , a t r o - c æ r u l e s c e n t e s luteo va r iega tæ , a basi v i rga to -ramosœ. Rami e rec to-pa ten tes i t e rum ramel los i . Ramelli e geniculis constr ic t is inter f i lamenta vert ic i l lorum egredientes , oppositi a u t a l t e r n i , quod ra r ius e v e n i t , et ut p l u r i m u m brevissimi, m i l l i m e t r u m met ientes , cum verticillis conf luentes , fine acu t i s s imi , u n d e n o m e n . Verticilli a u -tem frondis r a m o r u m q u e sphær ic i , ab invicem mi l l ime t rum d i s t an t e s , r a m e l l o r u m vero approximat i et confus i , e f i lamentis composi t i infern clavatis m o x o b o v a t i s , t andem exacte sphær ic i s , l imbo la to cinctis. Fructif icatio deerat .

OBS. Bien que la fructification m a n q u e , le por t et la ramification sin gul ière de ce ba t r achospe rme en font u n e espèce bien t r anchée . Les r amules , qu i sur tou t la caractér isent , naissent des cloisons des r ameaux ou m ê m e d u fi lament pr inc ipa l , e t , confondus à leur base avec le vert i-cil le, ils forment ensemble u n cône p lus ou mo ins a l longé, ma i s toujours a igu. Je n e connais aucune aut re espèce, soit eu ropéenne soit guyanaise , qui offre u n tel caractère .

24. Batrachospermum nodiflorum Montag. mss. : elatum, gracilli-m u m , atro-cærulescens, fonde setacea basi denudata irregu-lari modo ramosissima, ramis virgatis ramulos breves patentes incurvos aut recurvos apice subincrassatos proferentibus, ver­ticillis omnibus confusis, glomerulo sporarum subgloboso nu-dalo. — HAB. Ad rupes in rivulo montis des Tigres nuncupati radices subluente in insula Cayennensi lectum. — Coll. n . 1107.

DESC Frondes cæspi tosæ, capi l lares , a t r o - c æ r u l e æ , interne d iamet ro 0 ,15 mil l im. æquantes , ut p l u r i m u m filamentis denuda tæ et fusceseentes, l ong i s s imæ, s p i t h a m e æ , a basi ordine nul lo r amosæ , æ t a t e provecta nodoso-genicu la tæ. Rami longi, v i rga t i , t enu iores , e rec to-pa ten tes , r a -mellis numeros is et filamentis verticillatis ad genicula brevissimis tan tum onust i . Ramell i approximat i , patent iss imi , seu c u m r amo a n g u l u m rec tum formantes, breves et b rev i ss imi , inter s emimi l l ime t rum et 2 ad 3 mil l im. longi tudine va r i ab i l e s , ad apicem r e c u r v u m aut i n c u r v u m crassiores, verticillis confertis prorsus cooper t i . Ar t icul i f rondis d i a m e ­tro 5plo — 2plo longiores, ramel lorum bréviorés. Glomeru lus s p o r a r u m

Page 23: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

subsphæricus, fronde dup lo triplove crassior, e filis undique radiant ibus composi tus . Fila glomeruli r epe t i to -d icho toma , decimill im. l onga , ex endochromat ibus crassitudine duplo longioribus apice subglobosis hinc aut in dichotomia sporas sust inent ibus formata. Sporæ initio perisporio i n c l u s æ , t andem liberæ ovoideo-oblongæ, 0,02 millim. longæ, a n g u s -tiores, granulosæ, virides.

OBS. Cette espèce se dénude avec l ' âge , et a lors les glomérules de spores, très visibles m ê m e à l'œil nu , occupent le sommet de l 'angle des géniculations qu'i ls produisent sur la fronde et les r ameaux . El le est sur tout remarquable par ce caractère et pa r celui des r amules c o u r t s , sor tant à angle droit du filament principal ou des r ameaux . Ces ramules , comme j e l'ai dit dans la descript ion, sont les seules port ions de l 'a lgue qui soient recouvertes de verticilles cour ts et rapprochés . Ils donnent à cette espèce un facies propre et la font s u r - l e - c h a m p dis t inguer du B. torridum, qui d 'ail leurs a tous ses endophragmes plus cour ts .

25. Batrachospermum equisetifolium Montag. mss. : minusculum, capillaceum, fronde violacea basi ramosiuscula, sursum sub-simplici, articulis diametro quadruplo longioribus, verticillo-rum ramellis omnibus incurvis ; fructu..... — H A B . Ad rupes

loco dicto crique Gravier in montibus Kau Guyanæ lectum. — Coll. n. 1109.

OBS. Je ne crois pas nécessaire de décrire cette espèce , parce qu'el le ressemble assez à certaines formes de notre ba t rachosperme le plus vul ­gaire. Toutefois je l'en crois bien d i s t inc te , soit p a r ses longs rameaux te rminaux , soit et sur tout par la disposition r emarquab le des filaments verticillés. Ceux-c i , en effet, au lieu d ' i r radier en tous sens autour de l ' a r t icula t ion, se relèvent et se courbent au sommet . Les articles de ces filaments sont d 'ai l leurs au t rement confo rmés , puisqu' i ls sont tous en massue plus ou moins allongée. Elle est fixée aux rochers p a r une sorte de disque. C'est enfin sur elle que j 'a i t rouvé parasites le Ballia pygmœa et le Scytonema adnatum.

26. Batrachospermum vagum Ag. var. guyanense Montag. mss.: fronde setacea seruginosa virgato-dichotoma, articulis 8plo-3plo diametrum superantibus, verticillorum fere omnium con-fusorum filamentis ovoideo-moniliformibus apice botryoideo-proliferis. — H A B . In aquis dulcibus fluentibus haud longe ab urbe Cayenna. — Coll. n. 1103.

OBS. J'ai dé terminé ce joli Batrachosperme sur un exemplaire du

295 - 13

Page 24: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

14 - 296 B. vagum, r e ç u , en 1 8 2 3 , de mon savant confrère et ami M. Grate loup, qui , c o m m e le savent bien tous les phycologistes , s'est livré avec succès autrefois à u n e é tude que la p ra t ique médicale l'a forcé de négliger depu i s . Or, au dire de B o r y , c'est T h o r e , compat r io te et a m i du doc teur Gra te ­loup, qu i a découver t cette espèce à Dax. On ne peu t donc guère me t t r e en dou te l 'exact i tude de la dé te rmina t ion . Reste à savoir si le B. vagum Ag. et le B. turfosum Bory sont iden t iquement les m ê m e s , ce don t u n exemplaire angla is d u p r e m i e r , que je t iens de M. R a l f s , m e por tera i t fort à douter . Quoi qu ' i l en soit, l 'espèce, o u t r e sa couleur g lauque , p o r -racée, offre un carac tè re micrologique r e m a r q u a b l e , don t pe r sonne , q u e je sache, n 'a fait men t ion , et qu i consiste en ceci : les extrémités des fila­men t s verticillés por ten t des g rappes de gonidies globuleuses. Ces g o n i -dies sont des endoch romes p lus cour ts , c o m m e entassés (congesta), de la division d icho tomique des f i laments . Ces g rappes forment un t rès joli effet sous le microscope . J 'ai analysé, c o m m e on peut voir , un g rand n o m b r e de Ba t rachospermes , et r ien de semblab le n e s'est p résenté à m o n observat ion. La variété de Cayenne diffère un peu pa r la ramification moins év idemment d i cho tomique et le r a p p r o c h e m e n t des divis ions. Peu t - ê t r e est-ce bien aussi une espèce dis t incte ; mais il faudrai t en c o n ­naî t re le fruit. Nos exemplai res les p lus g r ands ont 12 cent imèt res de hau t . Le filament pr inc ipa l b r u n i t ou devient r o u x avec l 'âge.

27. Batrachospermum ambiguum Montag. mss. : fronde primaria fusca, verticillis globosis subconfluentibus cæruleo-violaceis., sporarum glomcrulis frondi sessilibus crassis numerosis. — HAB. Radicibus vulgo æreis dictis, cum e summis arboribus dependent et in flamine Orapu innatantibus hanc speciem ut videtur genuinam adhærentem invenit cl. Leprieur. — Coll. n. 1110.

OBS. Avec le por t du B. turfosum Bory, cet te Algue , qui n ' a guère p l u s de 2 à 3 cent imèt res de h a u t e u r , a la ramificat ion et les verticilles du B. moniliforme, et la fructification d u B. nodiflorum, avec lequel il ne m ' a pas semblé possible de la r éun i r . La fronde pr inc ipale est d ' u n j a u n e b r u n , qu i t r a n c h e beaucoup sur le bleu violet des verticil les. Les articles sont q u a t r e à h u i t fois p lus longs que le d i amè t re ; m a i s , c o m m e d a n s tous les B a t r a c h o s p e r m e s , cette p ropor t ion c h a n g e à m e s u r e qu 'on les observe de plus en plus h a u t .

Je n e t e rmine ra i pas l 'exposit ion des espèces de ce genre sans faire r e m a r q u e r , ce qu ' au reste chacun a pu voir faci lement , que Cayenne est la localité q u i , p ropor t ion g a r d é e , offre les formes les p lus diverses. On m'objec tera peu t - ê t r e que cela t ient à ce q u e j ' a i t rop dis t ingué ces formes

C . M O N T A G N E .

Page 25: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 297 — 15

en les érigeant en espèces. Je p e n s e , m o i , qu'il faut plutôt a t t r ibuer cet accroissement considérable de leur n o m b r e , car celui-ci est doublé , à ce que jusqu ' ic i on avait peu et mal é tudié ces p lantes dans toutes leurs pa r t i e s , et encore moins celles d 'entre elles qui croissent sous la zone torr ide . Je regret te de n 'avoir pu donner de dessins des analyses que j'en ai faites ; il eût fallu un t rop g rand nombre de p lanches pour en montrer convenablement tous les détai ls .

28. Ectocarpus spinulosus Montag., l. c., p. 198 . — Coll. n. 358.

29. Chantransia cœrulescens Montag. mss. : investiens, fdis c æ r u -

Icscentibus crassis ramosis, ramis fastigiatis erectis strictis, articulis diametro duplo triplove longioribus, sporis didymis. — HAB. In aquis fluentibus rivulorum prope Cayenne lecta. — Coll. n. 1103.

OBS. Cette espèce ressemble te l lement au Chantransia chalybœa F r . , que je ne me serais pas cru autorisé à l 'en dis t inguer si le microscope ne m'avai t révélé deux caractères qui me semblent légit imer cette d is t inc­tion ; ce sont 1° des filaments u n peu p lus longs ( 0 , 0 1 m.) , présentant d'ail leurs un d iamètre d 'un bon tiers p lus g rand ; 2 ° des spores gémi ­nées portées par un r ameau cour t , bifurqué et dressé contre les filaments. Ces spores sont ellipsoïdes ou obovoïdes , environnées d 'un l imbe formé par la cellule pér iphér ique , et mesurent en longueur jusqu 'à 0 , 0 3 mill im. Les filaments ont un diamètre moyen de 0 , 0 2 mil l im. Comme l'espèce européenne , elle envahi t les radicelles des plantes qui nagent dans les ruisseaux. Sa couleur est d 'un b leu t i ran t sur le vert, au moins dans l 'état de dessiccation où je la possède.

30. Bulbochœte pedicellata Montag. mss. : filis a basi ramosis arti­culatis, articulis sursum incrassatis seta basi bulbosa hyalina instructis diametro subtriplo longioribus, sporis sphæricis pe-dicellatis lutescentibus. — HAB. In rivulis montium ad folia decomposita lecta. — Coll. n. 1096.

DESC. Fila intr icata, brevia, vix 5 mill im. longa, 0 , 0 1 5 mi l l im. crassa, pr imo hyal ina , m o x lutescentia , ar t iculata , a basi ramosa, ramis erecto-patent ibus . Art iculi apice p a u l u l u m incrassa t i , d iamet ro subtr ip lo lon-g io res , h inc setam hyal inam r ig idam basi bu lbosam longissimam 1/5 mi l l im. æquan tem producen tes . Sporæ pedicellatæ seu endochromate secundo ramul i brevissimi t ransformato or tæ nec unquam ad genicula

Page 26: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

16 — 298 C. M O N T A G N E .

sessiles ut in B, setigera nos t ra o b s e r v a t u r , sæpe ar t iculo residuo coro-n a t æ et ad matur i t a tem c u m pedicello dec iduæ. Ar t icu lus fdorum extre-m u s setis binis ins t ruc tus est.

OBS. La descript ion de cette Algue me semble suffisante p o u r é tabl i r sa dist inct ion spécifique, qu i réside sur tou t dans la position des spores. Celles-ci s o n t , en effet, sessiles d a n s l 'espèce e u r o p é e n n e , ou naissent dans les endochromes du filament pr inc ipa l .

3 1 . Bryopsis Leprieurii Kg., l. c., p. 490. — Coll. n. 817 et 827.

GOMPSOPOGON Montag.

Char. explet. Frons filiformis, ramosa, rarius subsimplex, intus septis tenerrimis evanidis articulata, e pluribus cellularum stratis constans. Gellulæ interiores autem maximæ, vesiculato-inflatæ, hyalinæ, corticales vero monogonimicæ, in parenchy-mate continuo contextæ. Articuli aut inconspicui aut ad genicula constricti. Fructus : sporæ continuæ in verrucas corticales aggre-gatæ, cellulis periphericis matricalibus innatæ, mox liberatæ.

Nomen e vocibus græcis xouwoc, élégant, et T t o y w v , barbe, non autem Campsopogon ut apud Kutzing, Sp. Alg., p. 432 mendose legitur. — Compsopogon Montag., Fl. Alg., I , p. 154.

OBS. Je donne ici une nouvelle définition de ce genre . Il est si dis t inct des Conferves où l 'espèce type avait été placée par Balbis, puis avec doute p a r M. C. Agardh , qu'i l a été admis et méri ta i t de l 'être. La fructification, restée jusqu ' ic i i n c o n n u e , s'est mon t rée à m o n observat ion d a n s u n e des espèces de Cayenne ; elle vient confirmer l 'analogie q u e M. Kützing avait r e m a r q u é e entre la s t ruc ture de ces a lgues et celle d u genre Ceramium, analogie q u i les assimile en que lque sor te , quo ique en les r a n g e a n t d a n s une série paral lè le . En effet, les s p o r e s , qui résu l ten t de la m é t a m o r ­phose des nuc léus colorés des cellules co r t i ca l e s , restent e n t i è r e s , et ne dev iennen t jamais des té traspores.

32. Compsopogon leptoclados Montag. mss. : cæspitosus, griseo-fuscescens (in vivo cæruleo-glaucus), fronde primaria elongata setacea virgato-ramosa lanceolata, ramis ramulisque brevibus confertis alternis erecto-patentibus arachnoideis, articulis dia-

Page 27: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 299 — 1 7

metro brevioribus aut æqualibus. — HAB. In aquis dulcibus profluentibus prope Cayenne. — Coll. n. 1098.

DESC Frons longissima, 2 0 ad 2 5 cent im. met iens , a basi setacea, 6 ad 8 centimillim. c r a s s a , v i rga to- ramosa et ramosissima. Rami secundarii ad angulum 45 e fronde egredientes, i te rum al terne ramosi . Ramul i tertii ordinis millim. aut semi-mil l im. longi, erecto-patentes , t enu iss imi , fere a rachnoide i , d iametro vix 0 , 0 2 mi l l im. m e t i e n t e s , art iculati . Articuli frondis pr imar iæ diametro subæqua le s , cor t ica t i , centro globoso exca-va t i ; r a m u l o r u m m o n o - a u t p le iogonimici , ad genicula subincrassati . Cellulæ corticales granulosæ ; gonidia a r t i cu lorum super iorum incudini-formia seu ossula p h a l a n g a r u m s u p r e m a r u m refe ren t ia , simplicia a u t , ut in Polysiphoniis, bi- t r ipart i ta .

OBS. Aucune aut re espèce ne justifie mieux q u e celle-ci le n o m de leptoclados. El le forme par la réunion de ses frondes une longue cheve­lure , don t les dernières divisions sont de la plus g rande ténui té . Les cloi s o n s , ou au moins les t races de leur ex i s t ence , persistent dans toute l 'é tendue des filaments. Ceux-ci offrent deux couches de cellules dans le bas de la p lante , une seule dans les r ameaux . Les ramules mon t r en t l 'or­ganisation des Conferves ou de quelques Polysiphonies.

33 . Compsopogon chalybœus Kg., l. c., p . 433. — Coll. n. 828.

34. Compsopogon subsimplex Montag. mss. : obscure violaceus, fronde subsimplici setacea flexuosa passim incrassato-inflata verrucosa obsolete articulata, e verrucis prolifera. — HAB. Ad rupes maritimas æstu decedente nudatas et tum aqua dulci irrigatas prope Cayenne lectas. — Coll. n. 830.

DESC. Frondes intr icatæ, flexuosæ, unciales, simplices, apicem versus u n u m au t a l t e rum r a m u m e verrucis p romentes , bas i crassiusculæ, cri-nales, h inc inde incrassatæ, obscure ar t icu la tæ, nec ad genicula ullo modo constr ictæ, e contrar io verrucis spo ra rum tuberculosæ, inæquales , gonidiis violaceis b ina t im conjunctis punc ta tæ . Ramul i proliferi, quando adsunt , tenuissimi, 0 , 0 1 mil l im. crassi , h y a l i n i , gonidiis uni-biserial ibus nullo septo sejunctis insignes. Sporæ e globoso ovoideæ , o b l o n g æ , cellulis matr ical ibus corticis innatæ, li lacinæ, in verrucas sparsas conglomera tæ, t andem liberæ, diametro sesqui-bimillim. æquantes. Color in vivo æneus aut d i lu te castaneus.

OBS. Cette espèce se dis t ingue de ses c o n g é n è r e s , qui c o m m e n c e n t à devenir nombreuses , pa r son habi ta t dans les eaux al ternat ivement douces

2

Page 28: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

18 — 300 C . M O N T A G N E .

et sa lées , par la s implici té de sa f ronde , et par l 'absence de tout re t ré ­cissement au niveau des cloisons. 35. EnteromorphacompressaGrev., Montag., l. c. — Coll. n. 347,

350 et 822.

36. Enteromorpha ramulosa Hook. — HAB. In Chœtomorpha nodosa Kg. parasitans. — Coll. n. 825.

37. Bangia fusco-purpurea var. 0 guyanensis Kg., l. c., p. 360. — Coll. n. 832.

38. Stygeoclonium plumosum Kg,, l. c., p. 356. — HAB. Ad ru-pes alterna vice aqua dulci et marina submersas prope Gayenne lectum. — Coll. n. 829.

CHLOROPTERIS Montag., Nov. Gen.

Frons confervacea, heterogenea, ramosissima, basi fdis lon-gissimis ramosisque stuposo-radicans. Rami in rachide angu-loso-geniculata a l terni , simplices, plumosi. Color herbaceo-viridis.

OBS. Ce genre serait ana logue au Ballia p a r m i les Confervées , si ses r ameaux , au lieu d'être al ternes, étaient opposés . P a r m i les genres n o u ­vel lement fondés dans cette t r i b u , je ne vois que l 'Acanthonema J. A g . qui s'en r approche un peu par la s t ruc tu re , quo ique le nôt re semble dif­férer par la disposition géniculée du filament p r i n c i p a l , et la l ongueur des r a m e a u x pennés qui le garnissent . L ' au t eu r ayant établi ce genre su r ma Conferva aculeata du Sertum patagonicum, p. 4, je puis facilement en apprécier les analogies et les différences.

39. Chloropteris Leprieurii Montag. mss. : fronde pygmæa stupa radicellarum intricata radicante, prolifero-ramosa ramisque alterne pinnatis uno latere versis e quoque geniculo angulato (en zigzag) egredientibus articulatis, articulis filorum radican-tium diametro duplo-triplo — frondis primariæ ramorumque sesquilongioribus aut eumdem vix superantibus. — H A B . Gum Ballia Leprieurii ad rupes rivulorum les Gémeaux sed hisce rationibus loci diversis distinctæ. Genus novum summitatem

Page 29: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 301 — 19

rupium quam aqua dulcis defluens lambit priusquam ruat; Ballia autem semper immersa manet latera rupis insidens vestiensque. — Ægagropila Leprieurii Kg., l. c., p. 413, ex numero collectionis 831 citato.

OBS. Il faut que M . Lenormand n'ait envoyé à M . Kutzing qu 'un exem­plaire incomplet ; au t rement , il n'est guère probable que ce genre eût échappé au coup d'œil exercé de mon savant ami de Nordhausen . Sa description du Cladophora (Ægagropila) Leprieurii ne saura i t convenir , en effet, qu 'aux filaments radicants feutrés qui par tent de la fronde prin­cipale. Cette f ronde , quelquefois mélangée avec celle d u Ballia, peut être prise pour celui-ci , car elle a à peu près les mômes dimensions. C'est sous le microscope qu 'on peut seulement les dist inguer. Sa h a u t e u r totale est d 'environ un cent imètre , et la longueur des r ameaux pennés est de moitié plus petite. Les ramules qui naissent a l te rnat ivement de chaque sommet des endochromes ont u n e longueur de 1 à 1 1/2 mill im. Le dia­mètre des filaments entrecroisés est de 3 cent imil l im. , celui des ramules n'est que de 2 ; mais la fronde pr incipale a environ 4 à 5 cent imil l im. d'épaisseur. La couleur de cette Algue pendan t la vie est d 'un beau vert p r é , tandis que celle du Ballia est d ' une nuance mar ron clair avec des reflets glauques ou bleuâtres L'organisation des deux Algues est d 'ail leurs fort différente.

40. Conferva (Cladophora) œdogonia Montag. mss. : flaccida, pal-lide viridi-lutescens, filis membranaceis cylindraceis arach-noideis intricato-ramosissimis, ramis patenti-erectis ramulis alterne subternatim secundis brevibus, articulis longitudine variis diametrum bis aut duodecies et ultra superantibus, bre-vioribus fructiferis tumidis oblongis. — HAB. In puteis hospitii nautici apud Cayenne lecta. — Coll. n. 826. An C. putealis Kg. haud descripta eadem sit ac hæc nostra non liquet.

DESC. Cæspites lutescentes, pallidos, ad superficiem aquæ, at p robab i -liter pr imi tus fundo pute i adhærescentes , efformat. Fila, q u o r u m longi-tudo vera vix def inienda, intricatissima ramos iss imaque , crassitie 1 /20 ad l/1O millim. æquantia. Rami secundari i erecto-patentes , r amulos subternatos secundos breviores b imi l l imet rum metientes pauciar t icula-to s , subter non autem ex ipso endophragma te proferentes. Art iculi quoad longi tudinem maxime varii : al teri au t em bis, alteri vero plus quam duodecies d i ame t rum superant et ad genicula leniter constricti sont . Priores seu breviores ad tempus fructificationis tumidi , t um ell ip-

Page 30: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

20 — 302 C . M O N T A G N E .

s o i d e i , 0 , 1 5 millim crassi , passim solitarii au t s e r i a t o - g e m i n a t i , nuc leo con t inue viridi-fusco.

OBS. Cette espèce semble jo indre les OEdogonium aux Cladophora. Si elle était s imple au lieu d 'ê t re très r ameuse , on pou r r a i t s'y m é p r e n d r e . Je ne connais que le C. putealis Kg. , t rouvé dans des localités semblables en A l l e m a g n e , qui offre quelques u n s des carac tè res de celui-ci. Tou te ­fois no t re a lgue en présente plusieurs don t ne par le pas M. K ü t z i n g , e t qu i valaient bien la peine d 'ê t re m e n t i o n n é s , si les deux a lgues sont réel lement i den t iques ; ce sont : 1° la na issance des r a m e a u x et des r a -mules à u n e dis tance, au-dessous de la cloison, égale au d iamèt re du filament ; 2° la forme de la fructification. On t rouve parasi te su r cette a lgue un Fragillaria que j ' a i r appor t é dans le t emps au F. hyemalis, mais qui pourra i t bien être le F. glabra E h r e n b . , t rop br ièvement décr i t ou caractér isé pour qu 'on puisse ê t re cer ta in de la dé t e rmina t ion . On y rencon t re encore u n e nouvel le espèce, selon moi , de Rhipidophora, q u ' à cause de sa forme s ingul ière et cons tan te j e n o m m e r a i R. Craticula. Voyez sa descr ipt ion ci-après.

41. Conferva (Cladophora) delicatula Montag. mss. : cæspitosa, sordide virescens, filis tenuissimis laxe intricatis virgato-ramo-sis longe articulatis iterum ramulosis, ramulis brevibus breviter articulatis, geniculis paululum constrictis. — HAB. Ad rupes æstu maris inundatas apud Cayenne lecta. — Coll. n. 1100.

DESC. Fi la dec imet rum circi ter longa, laxe in t r ica ta , tenuiss ima, fere a rachnoidea , 8 cent imil l im. deorsum crassa, v i rga to- ramosa , sordide virescentia, longe a r t icu la ta . R a m i e l o n g a t i , s t r i c t i u scu l i , a n g u l u m 20 ad 30° c u m filo formantes , u n d i q u e e genicul is constr ict is egredientes . R a m u l i u l t imi ordinis breviores , t e rna t im secundi , vix sextam q u a r t a m v e mil l imetr i pa r t em longi tud ine a d æ q u a n t e s , 2 ad 3 cen t imi l l im. crassi , brevissime ar t icula t i . Art iculi fili p r imar i i et r a m o r u m secundi ordinis d iamet ro 6plo-4rplo (exsiccat ione medio diaphani) r a m u l o r u m vix du-plo t a n t u m longiores. Facies Chœtomorphœ implexœ at toto cœlo diversa. Ramificatio Compsopogonis leptocladi..

42. Conferva (Cladophora) polyacantha Montag. mss. : cæspitosa, obscure viridis, filis biuncialibus rigidiusculis inferne subdi chotomo-ramosis, ramis irregulariter ramulosis, ramulis lon-giusculis spiniformibusque crebris intermixtis, articulis 2plo-3plo diametro longioribus, — HAB. Cum priori. — Coll., n. 1101.

Page 31: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 303 — 21

DESC. Cæspites obscure et sordide virides, exsiccatione olivaceos, b i u n -ciales, rupibus æstu accedente inundat is adhærescentes efformat. Fila capillo h u m a n o tenuiora , r igidiuscula, 3 ad 5 cent im. longa, 5 ad 8 centi­mil l im. crassa, a basi t a n t u m dichotomo-ramosa . R a m i p r o rat ione divi-s ionum inferiorum longiusculi , apice denudat i , und ique sub genicula r a -mulos variæ longi tudinis emit tentes . Alteri en im 0,035 mill im. crassi 1 ad 4 mil l imetra a s sequun tu r , alteri spiniformes binis ternisve e n d o -chromat ibus constantes , vix decimillim. me t iun tu r . Articuli duplo t r i -plove d iametro longiores. Ramell i acanthoidei i n t e rdum secundat i fere ex quoque geniculo at semper rat ione prorsus i r regular i o r iundi .

OBS. On ne saurai t compare r cette Algue qu 'avec le C. spinigera Montg. dont elle a la c o u l e u r , et le C. spinulosa Kg. Elle diffère du premier par la ramif ica t ion , la r igidité plus grande des f i l amen t s , p a r la longueur proport ionnel le des endochromes qui dans la p lan te de Montevideo dé ­passe cinq fois le d i a m è t r e , et enfin par la position des r amules spini­formes. Je la crois distincte du second, dont je ne connais que la diagnose. par la g randeur relative des articles, etc.

43. Conferva (Cladophora) sertularina Montag., Ann., 2, XIII . p. 200 ; an Ag.? — Kg., l. c., p. 396. — Coll. n. 360.

hh Conferva (Chætomorpha) nodosa Kg., l. c., p. 376. — HAB. In lacunis marinis ad Cayenne. — Coll. n. 825.

45 . Conferva (Chætomorpha) geniculata Montag. Hb. : filis sim-plicibus rigidiusculis obscure viridibus longis laxe intricatis flexuoso-crispatis hinc inde geniculatis, geniculis plus minus patentibus, articulis diametro sesqui-duplo longioribus raro æqualibus. — HAB. Apud Cayenne in mari lecta. — Conferva Linum Montg., l. c, p. 199, non Lin. — Coll. n. 357.

DESC. Fila elongata, obscure viridia, cylindrica, d iametro dec imam ad qu in tam millimetri par tem æquant ia , passim geniculis instructa. Genicula angu lum o b t u s u m , r e c t u m , imo acutum (20°) efficientia. Articuli aut d iametro æquales aut et duplo longiores cæte rum u t in C. Lino con ­formati.

OBS. Je possède dans m a collection dix Conferves différentes sous le nom de C. Linum. Je n 'a i réel lement connu l 'espèce l innéenne qu 'après la communica t ion qui m 'a été faite par mon ami le révérend M. J. Ber­keley d 'un échantil lon pr is de la publication de Jurgens . Voyez à ce sulet

2*

Page 32: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

2 2 — 304 C . M O N T A G N E .

les observat ions que j ' a i consignées à la p a g e 165 d u tome I de la Flore d Algérie. Les génicula t ions qui carac tér i sent cette confervée m'ava ien t , je le confesse, échappé au p remie r examen . El les s o n t , au r e s t e , c o n ­s t a n t e s , et telles que je ne sache pas qu'il existe un au t re Chœtomorpha qui les p résen te .

46. Rhizoclonium bolbogenum Montag. mss. : cæspitosum, sub -marinum, filis et basi bulbosa radicantibus subsimplicibus tenuissimis obscure olivaceis articulis diametro sesqui-triplo longioribus ad genicula vix constrictis. — HAB. Apud Cayenne rupibus maritimis in lacunis adhærens lectum. — Coll. n. 1092.

DESC. Cæspes ol ivaceus, t r iunc ia l i s , lu to et Grammatophora marina conspurca tus . Fi la e r e c t a , capillo h u m a n o m u l t o tenuiora , 0 ,03 mi l l im. crassa, basi bulbosa , rar iss ime r a m u m u n u m aut a l te rum emi t ten t ia . B u l b u s , ex quo surgi t f i l u m , d e p r e s s u s , o rb icu la tus au t et a n g u l a t u s , inferne radicel las agens nonnu l las descendentes con t inuas 1/3 mil l im.

longas, 0 ,015 mil l im. crassas pel lucidas. Art icul i subcyl indr ic i , d i amet ro sesqui- t r ip lo longiores , r a ro t a n t u m eodem æquales, ad genicula leniter r o n s t r i c t i , in tus n u c l e u m (exsiccatione c o l l a p s u m ) , o l ivaceum foventes.

OBS. Si le genre est bon, cette espèce en offre b ien tous les caractères . Elle m e paraî t su r tou t différer de ses congénères p a r la présence d 'un renflement bu lbeux ou c o l l e t , d ' où naissent et le f i lament ascendan t et les fils radicel la i res .

47. OEdogonium? didymosporum Montag. mss. : filis crystallinis simplicibus tenuissimis intricatis articulatis, articulis diametro triplo-quintuplo superantibus, sporis didymis. — HAB. In aquis pigris fossarum secus vias circa Gayenne lecta. — Coll. n. 1094.

DESC. Fila in t r ica ta , cyl indr ica , d i ame t ro 0,015 ad 0,02 mi l l im. æ q u a n t i a , longi tudin is vix de t e rminab i l i s , c u m alga aliis p lu r ibus i m -mixta sit, a r t i cu la ta . Art icul i cr is tal l ini , n u n q u a m ad genicula constr ic t i , d i a m e t r u m longi tudine 3plo-5plo , imo 8plo superan tes , fructiferi h a u d tumid i . Sporæ g l o b o s æ , q u o q u e e n d o c h r o m a t e b ina t im s e r i a t æ , con-t iguæ, luteo-fuscidulæ, 0 ,015 mi l l im . crassæ.

OBS. Cette espèce, qu i appar t i en t p e u t - ê t r e au genre Zygogonium (ce que je ne saura is affirmer), croî t pê le-mêle avec une foule d ' au t res algues dans les fossés d 'eau douce des env i rons de la ville. Je ne conna i s

Page 33: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS 305 — 23 aucun OEdogonium qui présente ce caractère de spores réunies deux à deuxs selon la longueur de l ' endochrome de maniè re à représenter un 8

de chiffre, comme dans la Conferva bipunnctata Dillw., Brit. Conf. t. 2.

48. Spirogyra ovigera Montag. mss. : filis ilexuosis obscure viridi-bus, articulis diametro sesqui-septuplo longioribus, spiris ter­nis densis, sporis ovato-ellipticis. — HAB. In rivtdis per imbres crescenlibus apud Cayenne et eu m priori mixta lecla. — Coll. n. 821,1094 et 1095.

DESC. Fila elongata, tenuiss ima, fîexuosa, imbr ica ta , obscure yiridia, subolivacea absque n i lore , 0,04 millim. crassa. Articuli quoad longitu-dinem varii, d iamet ro sesqui-7plo longiores, cylindrici . Fascias gonimica-ternas s a t d e n s a s , gonidiis e globoso ellipticis. Sporæ in endochromate medio p a r u m dilatato ex ovoideo ellipsoideas, magnas, decimil l im. longas, 0,06 mil l im. crassas, in tus granulosa ; , granul is gonidiis s im i l i bus , ep i -sporio vestitas, t andem brunneas.

OBS. E tendue sur le papier, cette Algue est si semblable par son port au S. nitida, qu ' i l faut le secours du microscope pour en voir les diffé­rences essentielles, lesquelles consistent dans des filaments de moitit: moins épais, à endochromes p lus longs et variables, et dans la forme et la disposition spirale des gonidies.

49. Staurospermum cœrulescens (Ag.) Kg., l. c., p. 436. — HAB. In aquis dulcibus circa Cayenne fertile lectum. — Coll. ni 1097.

50. Scytonema Leprieurii Kg., l. c, p. 307. — HAB. Ad rupes imbribus madefactas circa Cayenne lectum. — Coll. n. 824 et 1099.

51 . Scytonema adnatum Montag. mss. : microscopicum, fdis initio adnatis solitariis aut geminis tenuissimis brevissimisque æru-ginosis tandem subliberis decumbentibus cyanescentibus, ramis

geminis e medio filo exeuntibus filo primario æqualibus, vagi nis crystallinis lævissimis, articulis sexcuplici longitudine

diametrum æquantibus sæpe dimidiatis ad juncturas constric-tiusculis interdum punctatis aut linea longitudinali percursis. — HAB. In Batrachospermo equisetifolio in consortio Balliœ

pygmœœ parasitans observavi. — Coll. n. 1109. DESC Fila asruginoso-cyanescent ia , p r i m o adna ta b rev io ra , solitaria,

Page 34: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

24 — 306 C. M O N T A G N E .

rar i ss ime paral le l i ter g e m i n a t a , mox l i b e r a , modo d e c u m b e n t i a , 2 ad 3 mil l im. vix l o n g a , 0,015 mi l l im. d iamet ro æ q u a n t i a , ad med ium r a -m o s conformes geminos œque crassos p roment ia . Cætera ut in diagnosi exposui .

OBS. Cette espèce se d is t ingue de ses congénères par ses filaments é p a r s , so l i ta i res , tout au plus g é m i n é s , ne croissant j amais pa r touffes plus ou mo ins fournies, etc .

52. Lyngbya gvyanensis Kg., l. c., p. 282. — L. œruginosa Montag., Ann . , t. XII I , p . 200, non Ag. — Coll. n. 351 .

5 3 . Lyngbya putcalis Montag., l. c. — Coll. n. 352.

54. Leiblinia cœrulea Montag. mss. : cæspitosa, fdis tenuissimis uncialibus et u l t r a e glauco-viridi cærulescentibus breviter articulatis et transversim punctatis , vaginis achrois basi aspero-rugosis summo apice flaccido vacuis, sporis globosis aggregatis. — HAB. Ad rupes maritimas nec non ad Confer-vas apud Cayenne. — Coll. n. 820.

DESC. Cæspes u n c i a l i s - s e s c u n c i a l i s , siccitate cæruleseens et specie L y n g b y a m q u a m d a m æ m u l a n s . Fila t enu i s s ima , rec ta , vix flexuosa, basi i n t e rdum r a m u l o (?) sexies tenuior i sub apice orto rad icant ia , 0 ,0 i 0,015 m i l l i m . cum vagina , 0 .007-0 ,01 mil l im. sine vagina c r a s s a , madet 'acta et sub mieroscopio posita pu lchre æ r u g i n o s o - c a 8 r u l e a . Vagina subcrassa , deorsum aspero rugu losa , s u b v e r r u c o s a , su r sum lævissima . hya l ina , apice vacuo flaccida con tor taque . Articuli d iamet ro duplo-qua-d rup lo breviores, i n t e rdum t ransvers im granulosi . Spo ræ globosæ, l imbo c inc tæ, ad latera f i l i soli tariæ aut et p lures a g g r e g a t æ , d iamet ro 0,01 mi l l im. æquantes aut superan tes , nucleo cæruleo-ii lacino tenuiss ime g ranu loso .

OBS. Cette espèce est b ien un Leiblina, si toutefois je n 'a i pas fait e r r eu r en p r e n a n t pour sa fructification des corps qui lui seraient é t ran­gers. Elle diffère de toutes les aut res par la couleur , les rugosités de sa g a î n e , et que lques autres caractères qui ressor t i ront de la descript ion q u e j ' en ai donnée . Parasi te e l l e -même , elle por te les parasi tes suivants : Cymbosira Agardhii, Biddulphia septemlocularis, Isthmia polymorpha, Achnantes subsessilis et Melosira salina Kg. var . concatenata.

55. Nostoc lacunosum Montag. mss. : rupestre et terrestre, fronde gelatinosa membranacea bullata ex ærugineo fucescenti-oliva-cea exsiccatione nigro-viridi, filis moniliformibus dense impli-

Page 35: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS 307 — 25

catis, articulis globosis puncto centrali notatis diametro circi-ter 0 , 0 0 7 mm. æquantibus, temnogenesi tandem bipartitis, tum gonidiis transversim oblongis. — HAB. Ad rupes in ipso urbis Cayenne circuitu inprimis in posticis Hospitii nautici partibus obvium. — Coll. n. 8 1 8 .

- OBS. Ce Nostoc acquier t une g randeur de 10 à 15 cent imètres , et offre les nuances du N. verrucosum, mais il ne croît pas dans les eaux c o u ­

rantes comme celui-ci. Je ne puis penser que ce soit là le N. pelluci dum Kg., dont l'auteur dit les articles elliptiques. En tout cas, le n° 346

que je ne connais p a s , et sous lequel M. L e n o r m a n d l'a c o m m u n i q u é , n'est pas celui que portent les exemplaires que j ' a i vus .

5 6 . Sirocoleum guyanense Kg., l. c., p. 2 4 9 . — HAB. In rupibus maritimis circa Cayenne lectum. — Coll. n. 8 1 9 .

5 7 . Phormidium guyanense Montag. mss. : strato membranaceo obscure olivaceo ambitu cærulescente, filis flexuosis perquam tenuibus, 0 , 0 0 4 Mm. circiter diametro metientibus apice ob-tusis, articulis vix conspicuis apicalibus diametrum subæquan-tibus, vagina hyalina achroa sursum undulata. — HAB. Fundo limoso rivulorum adhærens circa Cayenne lectum. — Coll. n. 1 0 9 3 . t

OBS. Cette espèce diffère du P. vulgare p a r ses sommets obtus et les ondula t ions de sa gaîne. Dans notre a l g u e , ce ne sont pas les a r t ic les , mais les ondula t ions en question qui font para î t re le filament toruleux. De là sa dissemblance avec le P. subtorulosum. C'est sur elle que vit en parasite le Navicularia œquinoctialis.

5 8 . Desmidium Swartzii var. Ralfsii Kg., l. c., p. 1 6 0 . — Coll., n. 9 4 .

5 9 . Desmidium quadrangulatum Ralfs, Ann. of nat. hist., X I , p. 4 0 5 ; et Brit. Desmid., p . 6 2 , t. V. — Coll. n. 1 0 9 4 .

6 0 . Micrasterias rotata Ralfs, l. c., XIV, p . 2 5 9 , et Brit. Desmid., p. 7 1 , t. VIII, fig. 1 . M. Rota Menegh. in Linnœa 1 8 4 0 , p. 2 1 5 . Kützg., Sp. Alg., p . 1 7 0 . — M. denticulata Breb., Alg. Falais., p . 5 4 , t. VII. — Echinella rotata Grev. in Hook., Brit. Fl. (1830). - HAB. Cum prioribus.

Page 36: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

26 — 308 C. M O N T A G N E .

6 1 . Closterium Lunula (Müll.) Nitzsch. — Ralfs, l. c, p. 163 , t. XXVII, fig. 1. — HAB. Cum Spirogyra ovigera, n. 821 .

62. Biddulphia septemlocularis Kg., Bacill., p . 138, t. XIX, f. I I , et Sp. Alg., p. 138. — HAB. Ad rupes æstu recedente denudatas apud Cayenne lecta. — Coll. n. 815. Singularis, et a B. pulchella maxime diversa.

63 . Odontella polymorpha Kg., Bacill., 1. c , t. XXIX, fig. 90 , et Sp. Alg., p. 136. — Isthmia polymorpha Montag., Ann., 1. c . , p . 200. — Coll. n. 353.

64 Grammatophora marina Kg. — HAB. In Bhizogonio bolbogeno parasitantem inveni. — Coll. n. 1092.

65 . Rhipidophora Craticula Montag. mss. : breviter stipitata sub-flabellata basi dilatata craticuliformis, bacillis 2-6 lanceolatis sursum truncatis deorsum obtusis. — HAB. In Cladophora œdogonia parasitica. — Coll. n. 826.

DESC Stipes t e n u i s , 1-2 centimil l im. l o n g u s , basi d i l a t a t u s , apice bacil la 3 ad 6 oblongo- lanceola ta 4 -6 cen t imi l l im . l o n g a , 0 ,05 mi l l im. in medio lata , apice t runca ta , basi obtusa vix a t t enua ta .

66. Schizonema parvum Menegh. inlitt. Kg., l. c., p. 100. — Coll. n. 823.

67. Schizonema investiens Montag. mss. : parasiticum, fascicula-tum, minutum, lubricum, fuscum, opacum, filis a basi dilatata vage ramosis , ramis anastomosanti-concretis, naviculis uni-biserialibus majusculis binucleatis cymbiformibus. — HAB. In

Bostrychia monosiphoniasupra descripta parasitans lectum. — Coll. n. 1111.

DESC. Fila mucosa , breviss ima, vix mi l l ime t rum l o n g a , basi di latata sesqui - (mox a t t enua ta et modo) cen t imi l l ime t rum d iame t ro a d æ q u a n s , i r regular i te r ramosa , e luteo fusca. Rami vagi , s imul concret i et anas to­mosantes . Naviculæ serie u t p l u r i m u m un ica ra ro dupl ic i annexæ, u t ro-que f ine pau lu lum imhr ica tæ, cymbi formes , obtusiusculas, 0 ,03 mi l l im. longæ, 0;008 mil l im. circi ter in medio crassæ, in tus nucleos binos colo-ratos foventes.

OBS. Cette Algue envahi t les filaments et les r ameaux du Bostrychia, et leur donne un aspect sale. Elle ne ressemble à aucun Schizonema d é -

Page 37: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 309 — 27

crit, et il en est à peine un seul avec lequel je puisse la comparer . Les deux nucléus des navicules représentent deux triangles isocèles opposés par la base.

68. Navicula œquinoctialis Montag. mss. : majuscula, lineari-oblonga apicibus rotundatis, pinnulis radiantibus validis, in 0,01 mm. 4. Longit. 1/10 ad 1/6 mm. — HAB. In consortio Phormidii guyanensis inveni. — Coll. n. 1093.

OBS. Quant à la forme g é n é r a l e , cette navicule ressemble aux N. Dac-tylus et N. suecica, mais elle en diffère au tan t pa r ses dimensions que par ses stries beaucoup plus larges. Sous ce dernier rappor t , elle se rap­proche du N. pachyptera, qui se d i s t i n g u e , lui , de notre espèce pa r un renflement méd ian .

69. Cymbosira Agardhii Kg., Bacill., p. 77, t. XX, fig. III. — Achnanthes seriata Ag., Bot. Zeit., 1827, et Consp. Diatom.,

p. 60. Montg., l. c. p. 2 0 1 . — Coll. n. 353, 815-817 et 823. 70. Achnanthes subsessilis Kg., Alg. Dec., n. 42. Bacill., p. 76,

t. XX, fig, IV. — Coll. n. 817 et 830. 71. Melosira salina Kg., Bacill., p. 52, t. I I I , fig. IV, 1-4. Sp.

Alg., p. 27. — Coll. n. 820. 72. Podosira hormoides Kg., Bacill., l. c., t. XXIX, fig. 84, et Sp. Alg., p. 26. — Melosira Montg., l. c, p. 200. — Coll.

n . 353. 73. Odontidium hiemale Kg., Bacill., p. 44, t. XVII, fig. IV, et

Sp. Alg., p . 13. — Coll. n. 826. 74 . Himantidium pectinale Kg., Bacill., p . 39, t. XVI, fig. X,

1-4, et Sp. Alg., p. 9. — Coll. n. 352. 75. Himantidium guyanense Ehrenb., Amer., p . 129. Kg.,

Bacill., p . 39, t. XXIX, fig. 41 , et Sp. Alg., p. 10. — Coll. n. 1096.

76. Himantidium Papilio Ehrenb., 1. c ? — Coll. n. 826. — Species mihi valde dubia.

Paris. — Imprimerie de L. MARTINET, rue Mignon, 2 .

Page 38: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 39: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

EXTRAIT DES A N N A L E S D E S S C I E N C E S N A T U R E L L E S , TOME XVI, CAHIER N° 5.

C R Y P T O G A M I A G U Y A N E N S I S ,

teu Plantarum cellularium in Guyana gallica annis 1835 — 1849 a Cl. Leprieur collectarum enumeratio universalis,

Auctore C. MOKTTAGKTE, D. M.

COLLEMACEAE Montag. (Byssaceœ Fries).

7 7 . Cœnogonium Linkii Ehrenb., Hor. Phys. Berol., p. 1 2 0 , t. XXVII. — Montag., Cuba, Crypt. ed. fr., p. 108. Observ. — HAB. In ramis arborum cum sequente varietate lectum. — Coll. absque n.

VAN. Leprieurii Montag. mss. : thallo laxius contexto, exci-pulo discoque hemisphærico marginem excludente primitus li-vidis.

OBS. Cette espèce présente deux formes bien distinctes, qui ne me pa­raissent pas liées pa r des intermédiaires. Dans l ' u n e , que je considère

3

Page 40: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

30 — 48 C . M O N T A G N E .

comme le type, l'apothécie est d'abord blanche, comme pédicellée, en toupie ou cyathii'orme ; peu à peu elle s'évase, s'aplatit; le disque se colore, et devient safrané ou du moins ochracé. Dans l'autre, dont on pourrait peut-être faire une espèce, l'apothécie, plane dès l'origine, ou munie d'un rudiment de pédicelle, reste telle ou devient convexe, et con serve à peine la trace d'un rebord. Sa couleur, qui ne change pas, est toujours livide, et ne revêt jamais la couleur gaie que l'on remarque dans la première forme. Au reste, la fructification est identique dans les deux variétés. Je demande à cette occasion la permission de rectifier une erreur de typographie qui s'est glissée au lieu cité de la Cryptogamie de Cuba. Au lieu de deux centièmes de millimètre indiqués comme mesure du diamètre des thèques, c'est un deux-centième de millimètre qu'il faut lire.

78. Collema Boryanum Pers. in Gaudich. Voy. Uran. Bot., p. 205. — Montag. Ann. Sc. nat., 3 e sér., t. X, p . 133, ubi descriptio. — C, byrsinum Ejusd. (non Ach.) in eodem Diario, 2 e sér. , t. XVI, p. 112. — HAB. Ad cortices arborum. — Coll. n. 520.

79. Leptogium bullatum (Ach. Raddi), var. sertatum Eschw. — Montag. l. c., p. 113. — Stephanephorus Fw. — HAB. Ad

cortices arborum lectum. — Coll. n. 530.

80. Leptogium marginellum (Swartz). — Montag. Cuba, Crypt., p. 115, t. VI, f. 2. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 526.

8 1 . Leptogium azureum (Swartz). — Montag., l. c., p. 114, et Ann. l. c. — HAB. In iisdem locis cum priore lectum. — Coll n. 527.

82. Leptogium reticulatum, Montag., Ann. l. c. — HAB. Ad cor­tices arborum. — Coll. n. 630.

83 . ? Lichina microcarpa Montag. mss. : thallo c a 2 s p i t o s o fili-formi-compresso, sicco atro, madido lurido. apice dilatato la-ciniato, laciniis planis linearibus imbricatis subdigitatis ; apo-theciis terminalibus minutis concoloribus, f ructu . . . — HAB. In rupibus? circa Cayenne. — Coll. n. 1340.

DESC. Thallus cæspitosus, sesquilineam altus, siccus atro-fuscus, fra-gilis, humectatus lentus luridus, e frondibus erectis compositus. Frondes

Page 41: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA G U Y A N E N S I S . 49 — 31

ramosissimæ, basi filiformes, a t r æ , intricatissimæ et aqua admota sine rup tu ra vix extricabiles, apicem versus d i l a t a t æ , c o m p r e s s æ , digitat im lac in ia tæ, laciniis l inearibus sursum patent ibus imbr ica tu l i s , subtus atr is , facie superiori luridis. Apothecia te rminal ia scutel l i formia, sessi-l i a , minut iss ima, qua r t am millimetri pa r t em h a u d superant ia ( a n j u -n i o r æ ) thallo concoloria et n o n d u m fertilia. S t ruc tura thalli hæc est : S t ra tum medullare a lb idum, e fibris anas tomosant ibus re t icu lum p e n t a -g o n u m , gonidiis i n t e r spe r sum, const i tuent ibus c o m p o s i t u m ; s t ra tum

corticale fuscum, 0,06 mm. crassum, e cellulis minutissimis densis go nidia cærutea tandem fusca foventibus constans.

OBS. Je ne suis pas certain de la place à assigner à cette p roduc t ion , parce que je n 'ai pu réussir à t rouver u n e seule apothécie fertile. Toute­fois, le port et la s t ruc ture concourent à légitimer celle que je lui donne provisoirement. Elle a bien quelques r appor t s avec certaines Lécidées à thalle foliacé, dressé et imbriqué, comme sont, par exemple, les L. vesi-cularis, conglomerata, cinereo-virens et imbricata; mais l 'organisation du thalle et l 'absence d 'excipulum propre carbonacé exclut la possibilité d 'un semblable rapprochement .

LICHENES,

Parmeliaceoe Fries.

84. Sticta Cinchonœ Delise. — Montag., Ann. 2, XVI, p . 114. — Coll. n. 499.

85. Sticta guercizans Delise. — Montag., l. c. — Coll. n. 519 et 525.

86. Ramalina linearis Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 500 et 501.

87. Ramalina rigida (Pers.) Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 502.

88. Parmelia (Imbricaria) perlata ( L . ) Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 500. Var. latissima (Fée) Montag., Cuba, Crypt, p . 231 . — Coll. n. 500 cum typo.

89. Parmelia (Imbricaria) sinuosa Var. angutifolia (Pers.). , — Montag., in Gaudich. Voy. Bonite, Bot., p . 140, et Ann., l. c., p . 115. — Coll. n . 504, 508 et 629.

Page 42: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

32 — 5 0 C. M O N T A G N E .

90. Parmelia (Physcia) obsessa Ach. — Montag., Cuba, Crypt., p. 227, et Ann., l. c. — Coll. n. 506 , 1282.

9 1 . Parmelia (Physcia) picta Swartz, Lich. Amer., p. 3 , tab. I I , fig. sup. P. applanala Fée, Essai, p . 126, tab. XXXII, f. 2. — Montag., Cuba, l. c., p. 223, tab. 8, fig. 1, et Ann., l. c. — Coll. n. 513.

OBS. Je n e connaissais pas encore la figure donnée par Swar tz de son Parmelia picta, q u a n d j ' a i adopté p o u r cette espèce le nom de P. appla­nata. En la voyant , je me suis convaincu que le L ichen , publ ié pa r M. Fée sous ce de rn ie r n o m , n 'en étai t pas différent, opinion par tagée éga lemen t pa r M. Churchi l l Bab ing ton , de C a m b r i d g e , et qu ' i l m 'a expr imée dans sa cor respondance . Il résulte de là que m o n P. picta (Cuba, Crypt., p. 221 , t a b . 9, fig. 3), n ' é t an t pas celui de S w a r t z , doit se n o m m e r à l 'avenir P. viridis.

92. Parmelia (Physcia) speciosa (Wulf.) Ach. — HAB. Ad cor­tices arborum lecta. — Coll. absque numero. Sterilis et mar-gine soredifera.

93 . Parmelia (Amphiloma) pellita Swartz., l. c., p. 7, tab. VI, fig. sup. — Montag., Ann., l. c., p. 116. — Coll. n. 444.

94. Parmelia (Amphiloma) pannosa Swartz., l. c., p. 6, tab. V, fig. sup. — Montag., Ann., l. c. — Coll n. 514.

95 . Parmelia (Amphiloma) gossypina (Swartz) Montag., Cuba, Crypt., p. 217, tab. 6, fig. 3. — Coll. n. 507 et 1409, 759 et 760.

Var. Biatorina Montag., Ann., l. c. — Lecidea gossypina Swartz, l. c., p. 1, tab. 1 . — Ach., Syn. Lich., p. 54. — HAB. Cum typo ad cortices arborum lecta. — Coll. n. 512.

Var. Filamentosa Montag. mss. : thallo byssino filiformi ramoso floccis crispulis contexto, apolheciis junioribus extus purpuras-centibus. — Byssocaulon niveum Montag., Fl. J. Fern, p . 9, n. 52, in Ann. Sc. nat. 2, III, p. 355. — HAB. In m u s c i s . — Coll. n. 1404.

OBS. Quand j ' a i publ ié le genre Byssocaulon, cet te p roduct ion était te l lement é t range p o u r moi qu ' i l m e fut impossible de la r a p p r o c h e r de quoi que ce soit En prenan t pour des spores les gonidies éparses de ce

Page 43: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 51 — 33

lichen larvé, je fus t rompé de la même manière que j ' a i mont ré ( C u b a , Crypt., p. 133) que l'avait été Kunze dans l 'établissement de son genre Cephaleuros, qui n'est lui-même autre chose q u ' u n Strigula. La présence des apothécies, trouvées à Cayenne par M. Lepr ieur , ne laisse plus la moindre prise au doute , pas plus que celle des péri thèces, dans les p la ­ques du Strigula comptartata, ne pouvait m 'en laisser quant à la vraie na tu re du lichen de Kunze.

Notre lichen est, comme on voit, un véritable p ro t ée ; car celui qui aurai t devant les yeux, sans t ransi t ion, les trois formes principalesqu e j ' a i signalées, et dont une seule était c o n n u e , en ferait indubi tab lement au tant d'espèces.

96. Parmelia (Amphiloma) undulata (Fée) Montag., Ann. 2 , XVI, p. 117. — Coll. 517.

97. Parmelia (Psoroma) prolifera Montag. mss. Cfr. infra Bia-tora prolifera.

98. Parmelia (Psoroma) pholidota Montag., l. c., p. 118. — Coll. n. 515.

99. Parmelia (Psoroma) parvifolia (Pers. sub Lecidea) Montag., Cuba, Crypt., p. 214, t. X, fig. 3 et l. c., p. 119. — Coll. n. 569, 754-758.

100. Parmelia (Lecanora) cinereo-virens (Eschw.) Montag., Ann. l. c. — Coll. n. 212, 213, 518, 737.

101. Parmelia (Lecanora) diploloma Montag., l. c. — Coll. n. 473.

102. Parmelia (Lecanora) subfusca (L.) Ach. — Var. byssiseda Montag., l. c, p. 120. — Coll. n. 158. — Typus, n. 762.

103. Parmelia (Lecanora) punicea Ach. — Montag., l. c, p. 121. — Coll. n. 474.

104. Parmelia (Lecanora) gyrosa (Fée mss.) Montag., l. c. — Coll. n. 598.

105. Parmelia (Lecanora) pallescens (L.) Ach. — Montag., l. c. — Coll n.

106. Parmelia (Biatora) aurantiaca (Lightf.) Fries. — HAB. Ad cortices lecta. — Coll. n. 764.

Page 44: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

34 — 52 C. M O N T A G N E .

Lecidineœ Fries.

107. Biatora prolifera Montag. mss. : thallo foliacéo papyrino tenuissimo helvolo, subtus pallido villosulo, laciniis imbrica-tulis polymorphis ex ambitu repando proliferis; apotheciis submarginalibus planiusculis vaccinis, sporidiis lineari-cym-biformibus medio transverse septatis. — HAB. Ad cortices inter muscos et hepaticas. — Coll. n. 1405.

DESC. Tha l lus m e m b r a n a c e u s , t e n u i s s i m u s , pal l ide h e l v o l u s , s u b t u s pa l l idus au t a i b u s fibrillisque b rev ibus hyal in is ramosisque vi l losulus, e squamis po lymorphis sub imbr ica t i s constans . S q u a m æ l a c i n i a t o - r e p a n d æ , laciniis omn ibus r o t u n d a t i s , m i n u t a i , majores 4 ad 5 mil l im l o n g i t u -d i n e , 1 ad 2 mil l im. la t i tudine m e t i e n t e s , h u m e c t a t æ et cont ra lucem visæ puncta to-pel lucidai . Apothecia s u b m a r g i n a l i a , rufa aut v a c c i n a , vix m a r g i n a t a , marg ine disco concolor i , m i n o r a 3 / 8 , majora s u b r e -panda mi l l im l a t a , ambi tu s u b t u s l ibera. Lamina prol igera ex ascis gelat inosis cohæren t ibus absque pa raphys ibus composi ta . Spor id i a , ut asc i , hyal ina , l inearia, a t t enua ta , subtfusiformia, 0,01 mil l im. longa, medio septata seu in terval lo nuc leos se jungente vix aut diff ici l l ime consp icuo .

OBS. Je ne connais pa rmi les Biatores a u c u n e espèce à laquelle j e pu isse compare r celle-ci. El le est plutôt ana logue au Parmelia hypnorum d o n t elle diffère, en outre des caractères génér iques , par la minceur p a -pyracée de son tha l l e , et pa r ses apothécies immarg inées . Le thal le offre enco re cette par t icular i té , que de ses bords naissent des prol f ica t ions orbicula i res q u i , pa r leur d é v e l o p p e m e n t , con t r ibuen t à en accro î t re l ' é tendue . Si l 'on lait abstract ion d e la g r a n d e u r , ces prolifications sont assez semblables pour la l'orme à celles de m o n Sticta marginifera (Voy. Bonite, Bot. Crypt., t. 166, fig. 2), ou de la var ié té h o m o n y m e d u Rhodyrnema palmata.

108. Biatora vernalis ( L . ) Fries. — HAB. Ad cortices varios lecta. — Coll. n. 1287.

Var. Varians Eschw., l. c, p. 253. — Coll. n. 150.

109. Biatora vestita Montag., Ann. 2, I I , p. 374, et XVI, p. 1 2 1 . — Coll. n. 159 , 505 , 557, 1273 et 1288, 1274-76.

110. Biatora tuberculosa (Fée) Montag., Ann., l. c. — Coll n. 570 .

Page 45: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 5 3 — 3 5

111. Biatora aurigera (Fée) Montag., Ann. 2 , X I X , p. 8 5 . — Coll. n. 1408.

1 1 2 . Biatora anomala (Ach.) Fries. — HAB. Ad cortices et trun-cos arborum. — Coll. n. 1286.

1 1 3 . Biatora russula (Ach.) Montag., Ann. 2 , X V I , p 1 2 1 . — Coll. n. 1 6 .

1 1 4 . ? Biatora tricholoma Montag. mss. : thallo membranaceo tenuissimo effuso olivaceo; apotheciis minutis rufo-fibrilloso-marginatis, disco atro-fusco, ascis breviter clavatis sporidia octona cymbiformia triseptata hyalina foventibus. — HAB. Ad folia coriacea, Opegraphœ filicinœ, Porinœ epiphyllœ, Strigulœ Rotulœ comes. — Coll. n. 1 3 6 6 .

DESC. Thal lus tenuissimus, vix ullus, e gonidiis vir idibus juxtapositis composi tus , ob colorem folii subjecti olivaceus, effusus. Apothecia m i -nitna, punctiformia, 1/5 ad 1/3 millim. d iamet ro met ient ia , rufo m a r g i -nata . Margo autem e fibrillis ramosis intricatis constans, madefactus hyalinus. Lamina proligera ex ascis erectis absque paraphysibus facta. Asci c l ava t i , 0,05 mil l im. longi, 0,015 mill im. superne c ra s s i , sporidia octona includentes hya l ina , ob longa , u t r inque a t t e n u a t o - o b t u s a , s u b -cymbi fo rmia , 0,012 millim. l o n g a , septis ternis transversis d iv i sa , seu nucleos quaternos foventia.

OBS. Je signale ce lichen à cause de ses apothécies, remarquables sur­tout par leur bord ent ièrement formé de filaments byssoïdes entrelacés et nés des gonidies du thalle. C'est une s t ruc ture qui a quelque analogie avec celle de l 'excipulum de mon genre Bystophytum, de Taïti. C'est a peine un Biatora.

1 1 5 . ? Biatora microscopica Montag. mss. : hypothallo atro fibril-loso radiante, squamis raris glaucis adsperso ; apotheciis mi-nutissimis urceolatis carneis, ascis cymbifonnibus sporidia conformia trinucleolata foventibas. — HAB. In foliis coriaceis. — Coll. n. 1 3 6 2 .

DESC. Thalli squamai raræ et ut detr i tæ apparent . Hypothal lus e libril lis atris ramosis e cent ro radiant ibus , illas Asteromatis cujusdam æ m u -lantibus compositus et maculas orbiculatas d iamet ro 5 millim. æquantes consti tuens. Apothecia punct iformia pe rquam minu ta , carnea , 0,10 ad 0,15 mil l im. c rassa , quæ vix oculo n u d o , nisi præ co lo re , consp icua ,

Page 46: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

36 – 54 C. MONTAGNE. cent ro depresso u r c e o l a l a , m a r g i n e valido concolor i muni ta . Asci b r e vissimi, u t r o q u e fine a t tenuat i , 0,05 millim. longi , 0,005 millim. in medio crassi , hyal ini , spor id iasubsena fusiformiabiseptata , 0,013 millim. longa includentes .

OBS. Si j e n 'avais observé quelques écailles sur la t r ame de l ' h y p o -t h a l l e , j ' a u r a i s r ega rdé cet te p lante c o m m e un Nectria, car je vois une g r a n d e ressemblance ent re ses apothécies et les pér i thèces du Spliœria Peziza Tode . On pour ra i t encore la p rendre p o u r une espèce de Pez ize , t an t son faciès la rend ambiguë . La double cloison des sporidies exc lu t , d u r e s t e , tou t r a p p r o c h e m e n t avec les deux genres . Bien que c e lichen ne soit représenté d a n s la collection que p a r un seul exempla i re , je n ' a i pas voulu néanmoins le passer sous silence.

SPOROPODIUM Montag., Nov. gen.

Excipulum proprium nullum. Hypothecium orbiculare erum-pens , cellulo-vesiculosum, laminam proligeram primo thallo marginatam, mox nudam fulciens. Sporidium solitarium, oblon-gum, multicellulosum, initio asco diaphano (mucilagineo?) re-ceptum, dein, hoc deliquescente, nudum longeque pedicellatum, unde nomen. Thallus (erusta) epiphlœodes, indeterminatus, t e -nuissimus, viridi-glaucescens, granulis adspersus. Folia ut plu-rimum coriacea incolens, inter tropicos. An Echinoplacæ Fée.

Tous les caractères de végétation assignés à son genre pa r M. F é e , moins toutefois celui pris des p iquants du thal le , se r e t rouven t dans l 'es­pèce que je vais décr i re . Il n 'en est pas ainsi de la fructification qui est bien s ingul ière , et q u e l ' au teur de l 'Essai sur les Cryptog. des écorc. offic. avoue n ' avo i r vue que fort impar fa i t ement ; aussi les figures qu ' i l en d o n n e n 'on t rien de comparab l e avec ce q u e j ' a i r e n c o n t r é . C ' e s t , sans d o u t e , à ce nouveau genre , dont je propose l 'adopt ion aux l i chénog ra -p h e s , qu' i l faut r appor te r l 'espèce de Ta ï t i , que j ' avais p rov i so i rement n o m m é e Biatoræ Phyllocharis. Voy. Ann., 3 e sér . , t. X , p. 128.

116. Sporopodium Leprieurii Montag. mss. : thallo effuso tenuis-sime granulato glauco ; apotheciis tandem immarginatis fuscis. — HAB. In foliis coriaceis. — Coll. n. 1357. — Pl. 16, fig. 1.

DESC. Crusta effusa, suborbicular is et ambi tu r e p a n d a , sordide vir idi-g l aucescens , granul is tenuissimis exaspera ta . Apothecia s p a r s a , con-vexa, fere semimi l l im. d iamet ro metient ia , primo m a r g i n e tha l lode se r -

Page 47: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANEINSIS 55 — 37

ta ta , t andem crassiuscula et i m m a r g i n a t a , excipulo proprio p ro rsus dest i tuta. Hypothecium e cellulis sphæricis hyalinis c o n s t i t u t u m , 0,16 millim. c r a s s u m , superne fuscescens, l aminam prol igeram suffulciens. Asci clavati , hyalini , spor idium s ingulum, oblongo - fusiforme, u t roque fine scilicet a t t enua tum ob tusumque , trigesies a n n u l a t u m , annul is c e l -lu los i s , tandem ped ice l l a tum, di lute o l ivaceum, decimill im. l o n g u m , foventes. Paraphyses, ut videtur , nul læ, nisi asci jun iores .

OBS. Ce lichen est fort intéressant sous le rappor t de la morphose des sporidies, dont chaque thèque, en effet, ne renferme qu 'une seule. Celle-c i , c o m m e tou jours , se forme dans la strie de matière sporacée qui occupe l 'axe de la thèque. Toutefois, et c'est en cela q u e consiste la s in­gulari té du fait, il n'y a que la moitié ou les deux tiers supérieurs qui servent à cette formation, la portion inférieure s 'organisant en une sorte de pédicelle, qui reste fixé que lque temps à l 'hypothèce avant la d i sper ­sion des sporidies. A cette époque, la thèque , l impide et comme muci la -gineuse, est résorbée et ne s 'aperçoit plus. Serait-ce d 'après la même loi que se formeraient les spores de plusieurs Pyrénomycètes dépourvus de thèques , comme cela se voit dans les genres Diplodia, Hendersonia Sphœropsis, e tc .? Le rapprochement est cur ieux et mérite d 'at t i rer l 'a t ­tention des observateurs. S'il en était ainsi, comme il est probable , le fait expliquerait , par un arrêt de développement , cette anomal ie singulière que nous avons signalée ailleurs (Fl. Alg., tom. I, p. 480) d ' un Sphœria diplodioides, croissant (sur la même écorce) à coté d 'un Diplodia, qu i lui ressemble tellement par ses caractères extérieurs, que la fructification seule peut servir à les faire dist inguer.

EXPLICATION DES FIGURES.

Pl. 16, fig I. — 1 a, Sporopodium Leprieurii sur une feuille, et vu de gran­deur naturelle; 1 b, coupe verticale dune apolhécie, montrant en c la couche inférieure, et en d la couche supérieure de l'hypothèce épais sur lequel est étendue la lame proligère. On voit en e cette même lame, non marginée, avec quatre sporidies sorties déjà de leur enveloppe; 1 f, 1 f, montrent des thèques jeunes avec la strie de matière sporacée; I g, une autre plus avancée, et dont la moitié inférieure de cette matière s'organise en pédicelle. 1 h, 1 h, deux sporidies parfaites, pédicellées, et entièrement libres de leur thèque résorbée; sur l'une d'elles, on voit pourtant encore en i des débris de la thèque. La figure I b est grossie 80 fois, et les figures g et h, h, environ 400 fois.

Page 48: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

3 8 — 56 c. M O N T A G N E .

117. Coccocarpia molybdœa P e r s . — M o n t a g . , Ann. 2, X V I , p . 124. — Coll. n. 510.

118. Coccocarpia smaragdina Pers. — Montag., l. c. — Coll. n. 521 .

119. Coccocarpia incisa Pers. — Montag., l. c, p. 125. — Coll. n. 511 .

120. Lecidea Brebissonii Fée. — Montag., l. c. — Coll. n. 471 .

121. Lecidea Leprieurii Montag. mss. : crusta membranacea effusa lævigata viridi-olivacea tenuissima ; apotheciis bimar-ginatis a tris, margine proprio crasso tandem rimuloso, acces-sorio angusto submembranaceo disco rufo-velato concolori, sporidiis acicularibus multiseplatis. — HAB. Ad corticem ra-morum lævigatam lecta. — Coll. n. 763.

DESC. Thal lus ( c r u s t a ) tenuis , m e m b r a n a c e u s , lævigatus au t g ranul i s tenuissimis nec nisi bonæ lentis ope conspicuis conspersus , vi r idi-ol iva-ceus , nu l la linea ambi tu l imitatus . Apothecia ca rbonacea , a t ra , ejusdom formæ et magni tud in i s ac illa Pyxines sorediatœ, a qu ibus t a m e n , ut ta-ceam spor id iorum formam perquam diversam, colore disci et s t ruc tu ra laminæ prol igeræ maxime differunt. Hæc au tem jun io ra m i n u t a , s u b -sphærica, punc to rufulo impressa , progressu œtatis di la ta ta et m a r g i n e crasso extus r imuloso c renula to muni ta . Discus r u f o - f u l v u s , p u l v e r u -len tus , annu lo augusto concolori ad speciem c inctus , ita ut apo thec ium duplici ter m a r g i n a t u m videatur . Lamina prol igera haud m u l t u m crassa, q u a r t a m mil l imetr i pa r tem ad s u m m u m met iens , ex ascis clavatis p a r a -phys ibusque tlexuosis composi ta . Asci e l o n g a t i , c l a v a t i , sporidia o c -t o n a , achromat ica , acicular ia , t r ansvers im mul t i sep ta ta , inter se c o h æ -r e n t i a , ordine nul lo includentes . Sporid. longit . 0,08 mi l l im . , crassit . semimil l imi l l im.

OBS. Cette espèce r emarquab le n 'a de c o m m u n avec la précédente que la couleur du d i sque . Tou t le r e s t e , y compr i s la fructification, est fort différent. Ces deux Lecidea n 'en doivent pas moins être r a p p r o c h é s , ne fut-ce q u e pour nous fournir une nouvel le p reuve que l 'analogie des formes ex t é r i eu re s , dans cette fami l le , ne concorde pas toujours avec des organes de reproduct ion semblables ou m ê m e ana logues , et qu ' a moins de mul t ip l ier d é m e s u r é m e n t les g e n r e s , on ne saurai t les fonder sol idement sur la forme des spor id i e s , i n d é p e n d a m m e n t des carac tères offerts par le thalle.

Page 49: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 57 — 39

122. Lecidea parasema Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 638 , 762.

123. Lecidea imbricata Montag., l. c. — Coll. n. 577.

124. Pyxine sorediata Fries. — Montag., l. c. — Parmelia Tuckerm. Syn. Lich. boreali-amer., p. 35. — Coll. n. 5 0 3 , 512 et 761 .

Graphideœ Fries.

125. Graphis pavoniana Fée. — Montag., Ann. 2 , XVIII , p. 967. — Coll. n. 197, 206 , 619, pr. part.

126. Graphis illinita Eschw. — Montag., l. c. — Coll. n. 24.

127. Graphis Afzelii Ach. — Montag . , l. c. — Coll. n. 1 9 3 , 194, 492.

128. Graphis oryzœformis Fée. — Montag., l. c., p. 268. — Coll. absque numero.

129. Graphis virginea (Eschw.) Montag., Cuba, Crypt., p . 1 7 5 , et l. c. — Coll. n. 207.

130. Graphis Poitœi Fée. — Montag., Ann., l. c., — Coll. n. 208, 5 6 1 , 564, 565 et 1306.

131 . Graphis chrysenteron Montag., l. c, p. 269 . — Coll. n. 2 3 .

132. Graphis rufula Montag. mss. : thallo (crusta) sordide oli-vaceo membranaceo lævi limitato; apotheciis sparsis erum-pentibus simplicibas rectis aut curvulis latescentibus, disci canaliculati marginibus crassis rufis madore vaccinis a mar -gine tballode simplici subopertis, excipulo rufo (haud carbo-naceo) laterali tectiformi, nucleo niveo ; ascis cylindricis spo-lidia oblonga hyalina tetrapyrenia uniserialia longitudinalia aut obliqua subimbricata foventibus. — H A B . Ad cortices a r -borum lecta. — Coll. n. 784 et 785.

- OBS. Je ne me propose pas de décr i re ce t t e e s p è c e , c'est p o u r q u o i j e viens d ' en d o n n e r u n e d iagnose un peu é t e n d u e . Qu' i l me suffise d ' a j o u ­ter qu 'e l l e ressemble à p lus ieurs d e ses c o n g é n è r e s de la m ê m e sect ion, e t , e n t r e au t r e s , a u x G. chrysenterun, G. chlorocarpa e t G. Balbisii. P o u r

Page 50: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

40 — 5 8 C. MONTAGNE.

achever de la faire c o n n a î t r e , j ' i nd iquera i tes pr inc ipaux caractères qu i la r a p p r o c h e n t ou l 'é loignent de c h a c u n e d 'el les.

Elle a cette même croûte limitée par une ligne obscure qu'on observe dans la première, et la description que j'ai donnée de celle-ci (Ann.,

2e sér., t. XVIII, p. 269) s'appliquerait en beaucoup de points au G. ru fala. Toutefois les lirelles, qui sont agrégées et rameuses dans le 67. ckry-

senteron, sont rares, éparses et simples dans notre nouvelle espèce ; leur c o u l e u r , qui est seu lement un peu différente dans l 'état de séche­resse, le devient beaucoup q u a n d on les h u m e c t e , et elles p rennen t a lors la nuance châtain c la i r : d ' a i l l eurs elles ne por ten t pas de stries l ong i ­tud ina les . L ' e x c i p u l u m , au lieu d 'ê t re noir et ca rbonacé c o m m e d a n s l 'espèce d é c r i t e , est d 'un roux qui passe au b r u n q u a n d on l ' h u m e c t e , et il a la consistance de la corne lorsqu 'on l ' en tame avec un rasoir . Le nucléus repose sur la couche médu l l a i r e , et les parois latérales de l ' ex­c ipu lum incomple t sont inclinées l 'une vers l ' au t re c o m m e la to i ture d ' u n e maison. Les organes de la reproduc t ion sont essent iel lement dif­férents dans l 'une et dans l ' au t re . E n effet, au lieu de ces g randes s p o -ridies mura les , c o m m e les appelle assez jus t emen t M. de F lo tow, vous n 'avez ici q u e de fort petites sporidies oblongues dans lesquelles sont ren­fermés qua t r e seuls nuc léus ou sporidioles .

Notre espèce ressemble encore bien plus au 67. chlorocarpa F é e ; ma i s ses lirelles p lus allongées, qu i changen t de cou leur q u a n d on les moui l le , et sur tou t la forme et la g r andeu r des spor id ies , suffisent p o u r é tabl i r en t re elles u n e dist inct ion fac i le , puisque d a n s le l ichen de M. Fée les sporidies sont très g randes et mul t ice l lu leuses ou mura le s .

Je ne connais le 67. Balbisii que par la f igure , m a l h e u r e u s e m e n t d é ­pou rvue d 'analyses, qu 'en a donnée l ' au teur ; mais les sporidies , décr i tes et figurées dans le s u p p l é m e n t à l 'Essai , s 'opposent à tout r app roche ­men t avec le G. rufula.

133. Opegrapha Comma Ach. — Montag., l. c., p. 270. — Coll n. 36, 197, 202, 548, pr. part. , 1805.

134. Opegrapha tenella Ach. Syn. Lich., p. 8 1 , sub Graphide. — Coll. n. 1314,

135. Opegrapha prosodea Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 35 et 1307.

136. Opegrapha aurita (Eschw.) Montag., l. c. — Coll. n. 550 et 648.

137. Opegrapha ovata Fée. — Montag., p. 2 7 1 , l. c. — Coll., n. 645 et 1310.

Page 51: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

C R Y P T O G A M I A G U Y A N E N S I S . 59 – 41

J 38. Opegrapha Acharii Fée. — Montag., l. c. — Coll. n. 567 , 792 et 793. — An ab O. prosodea diversæ

139. Opegrapha elegans Smith. — Montag., l. c. — Coll. n. 114, 119 et 1309.

1 4 0 . Opegrapha striatula Ach., l. c, p . 74. – HAB. Ad cor-tices arborum. — Coll. n. 773 .

141. Opegrapha rimulosa Montag., l. c. — Coll. n. 116, 200 , 204, 798, pr. part . , 1316, 1319, 1322 , 1347.

142. Opegrapha enteroleuca Ach., l. c., p. 78. — HAB. Ad cort ices arborum. — Coll. n. 1349. — An, utcenset cl. Fée, cum

sequente conjungendæ

143. Opegrapha scaphella A c h , l. c. — HAB. Ad cortices lecta. Coll. n. 1298.

144- Opegrapha chrysocarpa Raddi , in Att. della Soc. delle Scienze di Mod., XVIII , p. 34, t. I I I , f. 2. — Eschw., l. c., p. 84 , et Syst. Lich., fig. 4, analysis. — HAB. Ad cortices a r ­borum lecta. — - Coll. n. 485 et 486, antea prætermissa.

145. Opegrapha myriocarpa Fée. — Montag., l. c., p . 273 . — Coll. n. 546, 640 , 649.

146. Opegrapha scripta (L.) Ach. Mtth. — Montag., l. c. — Coll., n. 642 , 646, 789, pr. part . , 1283.

Var. pulvendenta. — Coll. n. 37 , 38 , 2 0 1 , 1284, 1302.

147. Opegrapha angustata (Eschw.). — Montag. , l. c. — Coll. n. 554 , 787, 788 , 794, 797, 1311 et 1315.

148. Opegrapha varia Pers . — Montag., l. c. — Coll. n. 585.

149. Opegrapha atra Pers . — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 1 3 5 1 .

150. Opegrapha anfractuosa (Eschw.) — Montag. , l. c. — Coll. n. 6 2 1 .

151 . Opegrapha Leprieurii Montag., l. c., p. 274. — Coll. n. 19.

Page 52: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

42 - 60 C . M O N T A G N E .

152. Opegrapha sealpturakt (Ach.) — Montag., l. c. — Coll. n. 118, 126, 188 a, 196, 203 , 219, 545, 626, 749, 776, 780, 782, 783 , 1300.

153. Opegrapha obtrita (Fée) Montag., l. c., p. 275. — Coll. n. 117.

154. Opegrapha filicina Montag., Cuba, Crypt., p. 184, t. IX, f. 1. — HAB. In foliis coriaceis frequens. — Coll. n. 1353, 1360.

155. Opegrapha depressa Montag. mss. : thallo (crusta) meinbra-naceo lævi cinereo-olivaceo linea obscura ambitu limitato ; apotheciis oblongo-linearibus atris complanatis appositione bifurcis ramosisque in medio rima clausa longitrorsum fissis, perithecio laterali, nucleo pallido, sporidiis oblongis multicel-lulosis. — HAB. In cortice lævigato arborum. — Coll. n. 786.

DESC. Crusta h y p o p h l œ o d e s , lævigata, o l ivacea , l inea fusca l imitata . Apothecia a t r a , o p a c a , sparsa aut confe r ta , oblongo-l inear ia , s impl ic ia , apposi t ione bifurca aut et ramosiora prorsus dep lana ta nec super t h a l -l u m exstant ia , u t roque fine obtusa r imaque clausa longi t rorsum divisa. Pe r i thec ium laterale, sub tus o m n i n o deticiens, in sicco depressum, m a -defactum vero modice p r o m i n u l u m et fo rmam tecti induens . Sporidia (an m a t u r e e v a c u a t æ ) pauciss ima, oblonga , 0,03 mi l l im. longa, 0,01 mi l l im. crassa, decies-duodecies annu la ta . Asci?

OBS. Je ne connais aucun Grophis d 'Achar ius , auquel je puisse c o m ­pa re r YO. depressa; car cette e spèce , n ' ayan t pas son exc ipu lum ou pér i thèce ent ier , appar t i en t bien à cette section du genre Opégraphe .

156. Lecanactis confluens (Fée) Montag., l. c. — Coll. n. 1 9 5 , 205. Var. calcea(Fée mss.) Montag., l. c., p. 277 — Coll. n. 578,

811 .

157. Lecanactis serograpta (Spreng.). — Montag., l. c. — Arlhonia sinensigrapha Fée. — Coll. n. 211, 551, 624, 769,

772, 1271-93-94-96-97.

158. Lecanactis lobata Fschw. — Montag., l. c. — Coll. n. 562, 563, 1295.

Page 53: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 61 — 43

159. Lecanactis pruinosa Eschw. in Mart . , Fl. Bras., I , p. 100, t. V I I , f. 3 . — HAB. Ad corticem arborum lecta. — Coll. n. 781 .

160. Ustalia gracilis Eschw. — Montag., l. c, p. 277. — Coll. n. 25 , 6 2 7 .

161 . Ustalia fuscescens (Fée) . — U. adspersa Montag., l. c., p. 278. — Coll. n. 1269.

162. Ustalia anguina Montag., l. c. — Coll. n. 198, 199, 547.

163. Ustalia speciosa Eschw. — Montag., l. c., p. 279.

164. Ustalia Flammula Eschw. — Montag., l. c. — Coll. n. 1.

165. Sclerophyton colliculosum Montag. mss. : crusta crassa oli-vacea, lævigata, nit ida; apotheciis oblongis elongatisve appo-sitione ramosis thallo lineari-colliculoso tenui-marginat is , hy-potheciorufo discum concolorem, siccum canaliculatum, made-factum planum, suffulciente. Asci et sporidia generis. — Hab. Ad cortices arborum, stromata orbicularia Sphœriœ hetero-stomœ cingens lectum. — Coll. n. 1406. — Pl. 16, fig. 2.

D e s c . Tha l lus c r u s t a c e u s , c r a s s iu scu lus , la te effusus, lævis, s iccus e t oculo n u d o visas o l i v a c e o - c i n e r a s e e n s , l en t i s ope vero conspec tus c o l c -r em n i t o r e m q u e f ructus oleæ m a t u r i i n d u e n s , m æ e r a t u s fulvus, p r o j e c -tur is l i nea r ibus confer t is flexuosis co l l icu losus . Apothec ia e u m o r p l i a , vertice co l i cu lo rum inscu lp ta t ha l l oque i m m e r s a , m a r g i n e t h a l l o d e tenui e rec to tamen c i n c t a , forma au tem o b l o n g a , q u o a d l o n g i t u d i n e m vero m a x i m e v a r i a , a l tera m i n o r a , q u a r t a m mi l l ime t r i p a r t e m æ q u a n -t i a , a l tera c o n t i n u a au t m o n i l i f o r m i - i n t e r r u p t a s e squ imi l l ime t rum m e -tientia. H y p o t h e c i u m al te i m m e r s u m , o b c u n e a t u m , r u f u m . L a m i n a p ro l ige ra (d iscus) in sicco rufa, c o n c a v i u s c u l a , m a d i d a t u r g e s c e n s , p lana , d i lu t e fulva, 0,10 mi l l im . a l t a , 1/4 m i l l i m . l a t i tud ine a d æ q u a n s . Asci c l a v a t i , p a r a p h y s i b u s t i l i formibus c o n c o m i t a t i , spor id ia o c t o n a , m i n u t a foventes. Spor id ia h y a l i n a , b r e v i t e r o b l o n g a , 0 ,015 m i l l i m . long. 0 ,0055 mi l l im. c u m ep ispor io ad spec iem m u c i l a g i n e o in med io crassa, q u a d r i n u c l e o l a t a .

OBS. Ce lichen ne peut ê t re r a p p o r t é q u ' a u g e n r e s u s n o m m é d ' E s c h -weiler , . et qui a p o u r s y n o n y m e le genre Embterhia , publ ié deux a n s plus tard pa r Pe r soon . (Voy. Voyage Uranie, Bot., p. 1 8 3 , et P r e s l , Me-

Page 54: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

44 — 62 C. M O N T A G N E .

166. Fissurina Babingtohii Montag. in litt. ad cl. Churchill Babington : crusta tenuissima hypophlœode sordide cinereo-glauca, nucleis subsimplicibus aut confluentia radiato-ramosis thallo elevato albicante labiato-marginatis ; sporidiis subglo-bosis sporidiola quaterna foventibus. Facies Graph id i s , at excipulum nullum. Species elegantissima. = F. insculpta Montag. , Ann. 2 , XVIII , p 280 , excl. synon. — Graphis illinitæ Babingt. in Sched. Lich. Americ. R. Spruce, n. 84. — HAB. Ad corticem arborum. — Coll. n. 129 et 618 ve-tusta. — Cfr. descript. et observ. in Ann. Sc. nat., l. c . , 167.

167. Fissurina nivea Fée. var. congregata Montag. , l. c, p. 279. — Coll. n. 130, 7 7 4 ( 1 2 1 ? ) .

168. Fissurina radiata Montag. , l. c, p. 280. — Coll. n. 219 , 1273 .

pert. Bot. Syst., fasc. 1 , p . 85.) J 'ai ana lysé les d e u x espèces de Persoon e t j ' a i p u a ins i cons t a t e r qu ' e l l e s ava ien t et la m ê m e o rgan i sa t i on et la m ê m e fructif icat ion q u e celles de n o t r e l i c h e n . E l les d o i v e n t d o n c p ren­d r e p l ace p a r m i les S c l e r o p h y t o n s . On sait q u e la co rve t t e l 'Uranie ayan t fait n a u f r a g e , toutes les col lec t ions fu ren t p lus o u m o i n s e n d o m m a g é e s p a r l ' eau de m e r . E h b i e n , les E. venosa et contex ta offrent a b s o l u m e n t la m ê m e n u a n c e de rou i l l e q u e ce lu i de nos é c h a n t i l l o n s q u e j ' a i laissé m a c é r e r p e n d a n t que lques h e u r e s . Les thèques et les spor id ies son t les m ê m e s d a n s les q u a t r e espèces , si l 'on s'en r a p p o r t e p o u r le t y p e , le S. elegans, à la desc r ip t ion d o n n é e d a n s la Fl. Bras., t. I , p . 1 0 4 , non à l ' impar fa i t e et i nco r r ec t e figure du Systema Lichenum.

EXPLICATION DES FIGURES,

Pl. 16, fig. 2. — 2 a, portion d 'écorce, montrant le Sclerophyton colltculosum de grandeur naturelle; on y voit en 2 b un stroma ou plaque du Sphœria he-ierosloma ; 2 c, montre des lirelles creusées sur les saillies colliculeuses du thalle, et grossies environ 12 fois. En 2 d se voit un profil de deux lirelles coupées verticalement, et dans l'état de dessiccation, à un grossissement de 25 fois. Une autre coupe, vue au même grossissement, montre une de ces l i­relles mouillée, où l'on peut facilement distinguer en 2 e la lame proligère, et en 2 f l'hypothèce brun enfoncé dans la substance médullaire. 2 g, représente une thèque entre des paraphyses, et grossie 380 fois. 2 h, montre deux spo­ridies isolées, vues au même grossissement.

Page 55: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 63 — 45

169. Fissurina nitida (Eschw.). — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 209. — Diorygma nitidum Eschw., l. c.

170. Fissurina incrustans Fée. — Montag., l. c., p. 2 8 1 . — Coll. n. 210.

1 7 1 . Fissurina grammitis (Fée) Montag., l. c., excl. synon. Emblemia renosa, quæ Sclerophyti Speciés. — Coll. n. 115, 122.

172. Arthonia polymorpha Eschw.! (an et Ach.?). — Montag., l. c, p . 282. — Coll. n. 477, 482, 1290.

173. Arthonia complanata Fée. — Montag., l. c. — Coll. n. 650, 1256 pro parte.

Sphœrophoreœ Fries.

OzocLADIuM Montag., Nov. Gen.

Apothecia terminalia, a thallo formata, initio sphærica, velata, velo lacero urceolata, deorsum versa, e margine prolifero moni-liformi-concatenata. Nucleus gelatinosus ex ascis constans te-nuissimis erectis, sporidia numerosa globosa hyalina uniserialia foventibus. Thallus fruticulosus, horizontalis, supra corticatus, viridis, subter nudus, pallidus, intus fibroso-cartilagineus, pro-lificatione apotheciorum dichotome et fastigiatim ramosus. In ramis fruticum circa Cayennam crescit hoc genus maxime sin-gulare et abnorme, cui nomen e vocibus græcis o^oç, nodus, et vSké-^oq ramus factum et ramum nodosum denotans, imposui.

OBS. Ce l i c h e n , bien qu 'hétérocl i te , me paraî t pour t an t se rapprocher des Sphé rophorées , t an t pa r ses apothécies t e rmina l e s , d 'abord c loses , puis se déchi rant au sommet pour s'évaser en c u p u l e , q u e par son n u ­cleus composé de thèques remplies de spores unisériées. Il ne saurai t être comparé qu ' à certaines Cladonies sous le r appo r t de la prolification de ses apothécies, q u i , p a r leur success ion , const i tuent le thalle en entier. Son mode d 'accroissement n 'a d 'analogie que dans un au t re règne , chez les Polypiers flexibles, ou chez les Corallinées p a r m i les Algues.

174 . Ozocladium Leprieurii Montag. mss. : characteres iidem ac h

Page 56: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

40 — 64 C. M O N T A G N E .

g e n e r i s . — H A B . Ad ramulos (an vivos?) prope Cayennam lcctum. — Coll. n. 1292. — Pl. 16, fig. 3 .

DESC. T h a l l u s f ru t icu losus , h o r i z o n t a l i s , m o n i l i f o r m i s , 5 ad 7 m i l l i m . l o n g u s , s e squ imi l l im . c r a s sus , s u p r a e o d e m , q u o r a m u s , s t ra to cor t ica l i o b d u c t u s , h u m e c t u s in tense v i r i d i s , s iccus æ n e u s n i t i d i u s c u l u s , illi Po-rinœ americanœ s i m i l l i m u s , s u b t e r s t r a to g o n i m i c o e p i d e r m i d e q u e def i -c i e n t i b u s p a l l i d u s , ex apo thec i i s h i n c prol i fer is fere lo tus c o m p o s i t u s . A p o t h e c i a t e r m i n a l i a , ini t io g lobosa , m i n u t a , c a p u t ac icul i m i n i r n i (ca­mion) re ferent ia , c l a u s a , m o x velo r u p t o a p e r t a et c r a t e r i fo rmia , d i a m e t r o s e s q u i m i l l i m e t r u m ad m a r g i n e m c r a s s u m et i n v o l u l u n i m e t t e n t i a , e v o -l u t i o n e p e r a c t a s e c u n d a , n e m p e d e o r s u m ve r sa et e v a c u a t a ( f u r f u r o s a ) , m a r g i n e , u t ita d i c a m , dorsa l i p r o l e m sibi c o n s i m i l e m p r o c r e a n t i a , mo-n i i i fo rmi c o n c a t e n a t a et t h a l l u m n o d o s u m efficientia. Si a u t e m u n i c u m e m a r g i n e p r o g i g n i t u r a p o t h e c i u m , c o n t i n u a t i o m o d o tha l l i , si ve ro b i n a , r amif ica t io e jusdem succed i t . N u c l e u s ge la t inosus , m a t u r e fat iscens, n e c nisi in apothec i i s c laus is a u t p a r u m a d h u c d u m evolu t i s r e p e r t u s . Asci f i l i formes, 0 ,06 m i l l i m . long i , e rec t i , t enu i s s imi , vix 0 ,002 mi l l im . d i a ­m e t r o a r q u a n t e s , spor id ia (?) g l o b o s a , h y a l i n a , n u m o r o s a , serie un ica foventes .

Obs. R ien de p l u s é t r a n g e n i de p l u s c u r i e u x q u e ce t te p r o d u c t i o n n a t u r e l l e . Ses affinités ne son t pas b ien c l a i r e s , et ce n ' es t q u ' a v e c hés i ­ta t ion que je la p lace p a r m i les S p h é r o p h o r é e s , où la r a m è n e n t s u r t o u t son tha l le f r u t i c u l e u x , ses apo théc ies t e r m i n a l e s et son n u c l é u s c a d u c {fatiscens). On cro i ra i t voir u n e Cora l l inée ou u n de ces Po lyp ie rs à cel­lu les (Ser tula i re) d o n t l ' a cc ro i s semen t se fait d e la m ê m e m a n i è r e , c ' es t -à-d i re par l ' ad jonc t ion success ive de n o u v e a u x i n d i v i d u s adnés a u x a n -ciens. J 'ai ana lysé un g r a n d n o m b r e d e n u c l é u s sans j a m a i s r e n c o n t r e r d a n s les t h è q u e s a u t r e chose q u e des spores un i sé r i ées excess ivement pet i tes .

EXPLICATION DES FIGURES.

Pl. 16, fig. 3 . — 3 a, plusieurs individus de l'Ozocladium Leprieurii de gran­deur naturelle, et vus en dessous dans la position qu'ils occupent sur les ra­meaux. 3 b, un individu grossi 8 fois, détaché, et vu en dessus. 3 c, le même, vu par sa face inférieure. 3d, coupe verticale d'une apothécie, montrant en 3 e un débris du velum, grossie 25 fois comme la figure suivante 3 f, qui représente la même apothécie entière et vue de face, et en g laisse voir un dé­bris ou un résidu du velum. 3 h, amas de thèques, dont est composée la lame proligère, grossies 380 fois. On voit qu'elles sont remplies de globules sériés.

Nota. Le graveur, n'ayant pas compris le dessin, avait fait de ces thèques des filaments cloisonnés, en sorte qu'il lui a été difficile ensuite de corriger cette

Page 57: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 65 — 47

erreur Je n'ai pas fait figurer de sporidies libres, parce que je n'en ai pas vu dans cet état isolé.

Verrucariœ Pries.

175. Verrucaria prostans Montag., Ann., t. XIX, p. 53. — Coll. n. 215.

176. Verrucaria Cinchonœ Ach. — Montag., l. c., p. 5/4. — Coll. n. 60.

177. Verrucaria thelena Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 154, 589, 679, 707, 708, 7 I 5 , 717, 719, 1232 et 1238.

178. Verrucaria catervaria Fée. — Montag., l. c. — Coll. n. 60, 67, 68, 73 , 79, 84, 85, 9 1 , 94, 100, 113 et 1242.

179. Verrucaria tropica Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 52, 478, 494, 635, p. p. et 712.

180. Verrucariaplanorbis Ach. — Montag., l. c. p . 55. — Coll. n. 632, 1255.

181. Verrucaria melanophthalma. — Montag., l. c. — Coll. n. 154, 694, 695, 703 et 1243.

182. Verrucaria analepta Ach. — M o n t a g . , l . c. — Coll. n. 480, 600, 615, 616, 698-700.

183. Verrucaria socialis Zenk. w Gœb. Par mac. Waarenk. 1, p. 133, t. 15, fig. 6. — HAB. In cortice arborum lecta. — Coll. 721 , 1249, 1251-53.

184. Verrucaria aggregata Fée, Essai, p. 91, dein Pyrenula. — HAB. ad cortices. — Var. nigro-cincta. — Coll. n. 616 et

1250.

185. Verrucaria punctiformis Pers. Fries. — Coll. n. 1260.

186. V. (Pyrenula)nitens? Fée. — Montag., Le. — Coll. n. 498.

187. V. (Pyrenula) myriocarpa Fée. — Montag., l. c. — Coll. n. 47.

188. V. (Pyrenula) marginata HOok. — Montag., l. c. — Coll. n. 144, 1241, 1259.

Page 58: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

48 - 66 C. MONTAGNE.

1 8 9 . V. (Pyrenula) aspistea Ach. — Montag., l. c, p. 5 6 . — Coll. n. 6 1 5 .

1 9 0 . V. (Pyrenuia) Eschweileri Montag. , l. c. — Coll. n. 1 2 7 , 149, 1 5 5 .

1 9 1 . V. (Pyrenuia) micromma Montag., l. c., p. 5 7 . — H A B . Ad cortices lecta. — Coll. n. 2 1 4 , 6 1 1 , 7 0 2 et 1 2 6 1 .

DESC. T h a l l u s m e m b r a n a c e u s , t e n u i s , læv iga tus a u t q u i b u s locis p e -r i thec ia con f luun t c r a s s iuscu lus , t u m c a r t i l a g i n e u s , e c i ne r eo pa l l e scens , l onge l a t e q u e effusus, n e c u l l a l inea l i m i t a t u s d iscolor i . V e r r u c æ t u m s p a r s æ , t u m aggregatæ s u b c o n f l u e n t e s , s e m i m i l l i m . ad s u m m u m m e -t i en tes , h e m i s p h æ r i c a ; a u t p ressu o b l o n g æ , p e r i t h e c i u m a t r u m fere t o -t u m o b t e g e n t e s . Pe r i thec ia e g loboso ovo idea , p a r i e t i b u s crass iss imis (15 c e n t i m i l l i m . ) t e r t i a m e o r u m d i a m e t r i p a r t e m æ q u a n t i b u s m u n i t a , in tus a t r a o p a c a , n u c l e u m ( m a d i d u m m u c i l a g i n o s u m ) o p a l i n u m f o v e n -t i a , ad a p i c e m d e n u d a t u m p o r o p e r t u s a v ix c o n s p i c u o . Ra r i s s ime a p e r -t u r a m m i n u t a m a l b o - f a r i n o s a m obse rvav i ; v e r r u c a tha l lodes ad a p i c e m per i thec i i s e n s i m a t t e n u a t u r et pers i s t i t i l lud a r c t e c i n g e n s . Asci c l a v a t i , spo r id i a sena o c t o n a v e , o b l o n g a , t e t r a p y r e n i a foventes et in ter p a r a -p h y s e s s imp l i ce s flexuose e rec tas n i d u l a n t e s , e p a r i e t i b u s u n d e q u a q u e a d c e n t r u m ve rgen te s .

OBS. A y a n t r e ç u des exempla i r e s p lu s c o m p l e t s de ce l i c h e n , j ' a i c r u devoi r en d o n n e r ici u n e desc r ip t ion q u i m a n q u a i t au l ieu c i té . On p o u r ­r a i t a p p l i q u e r à cet te espèce ce q u ' A c h a r i u s disai t (Lich. univ, p . 317) de sou. Pyrenuia henalomma, d o n t il a fait p lu s t a r d u n Thelotrema, c 'es t -à-dire q u ' e l l e r e s semble b e a u c o u p au Pertusaria communis. El le est é g a l e m e n t voisine d u Pyrenuia verrucarioides A c h . , et des Verrucaria pustulosa Z e n k . et V. ochroleuca E s c h w . No t r e l i chen diffère de celui d ' A c h a r i u s , d o n t a u res te la d i agnose seule m ' e s t c o n n u e , soit p a r la c o u l e u r de la c r o û t e , soit p a r l ' absence de b o r d u r e et de t o u t e t r ace d e pap i l l e a u p é -r i t h è c e , soit enf in p a r ce d e r n i e r c a r ac t è r e q u ' à a u c u n e é p o q u e de sa vie l e m ê m e p é r i t h è c e n ' e s t d é n u d é j u s q u ' à la base . Si j e n ' a i pas de type des d e u x d e r n i e r s , j ' e n ai p u consu l t e r les f igures ; n o t r e espèce s 'é lo igne d u V. pustulosa p a r la c o u l e u r et la n a t u r e d u t h a l l e et p a r la d i m e n s i o n des v e r r u e s , e t du V. ochroleuca, qu i d ' a i l l eu r s se r e n c o n t r e d a n s la c o l ­l e c t i o n , p a r ces m ê m e s ca r ac t è r e s et p a r l ' absence de p a p i l l e . T o u t e f o i s , la c o u p e c, d, e, f de la f igure 7 de Z e n k e r , si j ' e n excep te l ' épa i sseur d e la p a r o i des pé r i t hèces b i en m o i n d r e q u e d a n s m a p l a n t e , en r e n d p a r ­f a i t emen t le p o r t , et j u s q u ' à l ' e n f o n c e m e n t de ceux-ci d a n s l ' écorce .

Page 59: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 67 — 49

192. V. (Pyrenula) variolosa (Pers.). — Montag., l. c. — Coll. n. 8 1 , 128, 147, 148, 150, 152, 156, 555, 696, 1262.

193. V. (Pyrenula) prœlucida Montag. mss. : crusta cartilagi-nea fulva fasciis longituclinalibus nigrescentibus interrupta; peritheciis erumpentibus atro-nitentibus magnis poro pertusis, nucleo atro, sporidiis cymbiformibus tetrasporis tandem brun-neis, sporidiolis mediis maximis. — HAB. in cortice arborum eheu! parce lecta. — Coll. n. 705.

DESC. Thal lus crustaceus, s ingular is (an n o r m a l i s ? ) , e fasciis longi tu-dinal ibuscart i lagineis fulvis mi l l imet rum vix latis, quas se jungunt fasciæ alteræ æque latœ atro-violaceæ (an corticis color na tura l i s? ) , compositus. Perithecia ovoideo-globosa, mil l imetro crass iora , basi et ultra med ium crustæ i m m e r s a , pariet ibus crassis u t e n t i a , intus a t r a , apice nudo maxime lucentia sp lenden t i aque , ibique poro vix conspicuo perforata. Nucleus muc i l ag inosus , ex ascis cylindricis magnis paraphys ibusque erectis consti tutus. Sporidia sena octonave, uniserialia, cymbi fo rmia , magna, regularia aut h inc gibbosa inæqualia, p r i m o h y a l i n a , tandem brunnea, fragilia, sporidiola qua te rna foventia inæqual ia , bina media apicalibus plus quam decies majora.

OBS. Malgré la présence de la c r o û t e , cette product ion est, peu t -ê t re , une Sphériacée. Le caractère tiré des sporidies est si singulier, que je n'en ai pas vu un second exemple dans cette t r ibu ; réuni à l 'éclat du sommet des pér i thèces , il suffit pour bien dis t inguer cette espèce de ses congénères.

194. V. (Pyrenula) ochroleuca Eschw. — Montag., l. c, p. 58. — Coll. 63 , 163.

195. V. (Pyrenula) trypetheliiformis Montag., mss. : thallo (crusta) membranaceo tenuissimo dilute olivaceo ; peritheciis atris conico-depressis subtus deficientibus apice poro pertusis stromate pulverulento croceo immersis; ascis clavatis sporidia fusiformia multiannulata longissima foventibus. — HAB. In cortice lævigato arborum. — Coll. n. 1344.

DESC. Crusta hypoph lœodes , m e m b r a n a c e a , lævigata, c inereo-ol iva-c e a , tenuiss ima. Apotheciorum verrucœ sparsæ, r a ræ , convexæ, ambi tu depressæ, intus pu lverem croceum progressu ætatis d e n u d a t u m per i the -ciaque occul tantem foventes. Peri thecia atra, dimidiata nempe subtus

Page 60: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

50 — 68 C . M O N T A G N E .

defic ient ia , con ico -depres sa , c rassa , bas i e x p a n s a , d i a m e t r o fere m i l l i m . æ q u a n t i a , ap ice po ro p e r t u s a et c r u s t æ , i m o cor t ic i s e m p e r i m m e r s a . N u ­c l é u s pa l l i dus , ascis p a r a p h y s i b u s q u e fi l iformibus t a n d e m int r ica t is c o m ­pos i tus . Asci m a g n i , c l ava t i , 0 ,14 m i l l i m . l o n g i , spor id ia q u a t e r n a au t s e n a r a r o oc tona i n c l u d e n t e s . Spor id i a m a t u r a l i b e r a , f u s i f o r m i a , l o n -g i t u d i n e ascos ipsos t a n d e m s u p e r a n t i a au t s a l t em æ q u a n t i a , vigesies ad t r igesies a n n u l a t a , a n n u l i s seu nuc leo l i s s i m p l i c i b u s ob longis t r ansve r s i s , a n m a t u r i t a t e ce l lu los is (?) q u o d m i h i v ide re h a u d con t ig i t .

OBS. Cet te espèce a des r a p p o r t s avec le Pyrenuia clandestina A c h . d o n t elle diffère p a r le s t r o m a coloré , q u i e n v i r o n n e le pé r i thèce et en fait u n e sor te de t r y p e t h e l i u m m o n o c a r p e . Dans le j e u n e â g e , la c o u c h e cor t ica le d u tha l l e c o u v r e la pouss i è r e o r a n g é e qu i cons t i t ue le s t r o m a et on ape rço i t diff ic i lement les pus tu l e s peu s a i l l an t e s d u f ru i t ; m a i s à la m a t u r i t é , le f ro t t emen t a usé et d é c h i r é le t h a l l e et m i s à n u les p é r i -t h è c e s , o u , p o u r p a r l e r p l u s e x a c t e m e n t , le s t r o m a qu i les r e c o u v r e . L e Trypethelium pruinosum F r i es ( S . 0 . V. p . 2 8 7 ) , offre u n e d i a g n o s e t r o p s u c c i n c t e p o u r q u e j ' y puisse r e c o n n a î t r e m o n l i c h e n , q u e d e u x c a r a c t è r e s i m p o r t a n t s en é lo ignen t .

196. V. (Pyrenuia) leucostoma Ach. — Montag., l. c., p. 60. — Coll. n. 117 et 217.

1 9 7 . V. (Pyrenuia) infernalis Montag, mss. : crusta cartilaginea stratosa gilvo-fulvescente peritheciis sparsis vel aggregatis im-mersis absconditis colliculosa, ostiolo papillato tandem deciduo, sporidiis ovoideis nucleolos binos inæquales foventibus. — HAB. Ad corticem lævigatam arborum lecta. — Coll. n. 722 , 725 .

DESC. Species q u o a d f r u c t u m m a x i m e s i n g u l a r i s , quæ v ix h u j u s c e g e n e r i s foret si vero c h a r a c t e r e f ruc tu d e s u m p t u s h u i c vege t a t i on i s p r æ v a l e r e t . T h a l l u s l a t i s s i m u s , c a r t i l a g i n e u s , læv iga tus , e s t ra t i s p l u -r i b u s f a c t u s , ætate p rovec t a p e r i t h e c i o r u m a u t e t i a m v e r r u c i s c o r t i c a -l i bus co l l i cu losus , e gi lvo fulvescens , i l l imi ta tus . Pe r i t hec i a a t r a , s p a r s a a u t a g g r e g a t a , g l o b o s o - o v o i d e a , t h a l l o ( n o n c o r t i c e ) o m n i n o s e p u l t a , p r o g r e s s u æ ta t i s ve ro c r u s t a m s u b l e v a n t i a et i l l am m o n t i c u l o s a m r e d -d e n t i a , p a r i e t i b u s p r o m a g n i t u d i n e , quæ d i a m e t r o 3/4 mi l l im . a d æ q u a t , c rass i s m u n i t a , i n t u s a l b a , os t iolo p a p i l l a t o vix a b s q u e vi tr is a u g e n t i -b u s c o n s p i c u o c o r o n a t a , pap i l lu la t a n d e m d e c i d u a . N u c l e u s ge la t inosus o p a l i n u s . Asci c l a v a t i , m a x i m i , 1/5 mi l l im. l o n g i t u d i n e , 0 ,04 m i l l i m . c r a s t i t u d i n e m e t i e n t e s , h y a l i n i , spo r id i a s u b o c t o n a foventes p a r a p h y ­s i b u s q u e i n n u m e r i s n i d u l a n t e s . Spo r id i a m a g n a , ovo idea , u t r i n q u e o b -

Page 61: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 69 - 51

tusa nucleolos glaucos, grurnosos, inæquales, super iorem inferiore duplo majorem includent ia . Longit . spor. , 0,05 ; latit. m a j , 0,025 millim.

OBS. Il faut placer cette espèce à côté du Pyrenula çlandestina, avec lequel elle offre tant de points de ressemblance que la diagnose d 'Acha-r ius pourrai t lui convenir . Mais les sporidies ont une forme si singulière et si é t rangère à ce g e n r e , qu'il n 'es t pas permis m ê m e de l 'en consi ­dérer comme une modification. Ces sporidies n 'on t point d 'analogues parmi les l ichens , si ce n'est peu t -ê t r e celles de l 'Arthonia complanata, lesquelles en diffèrent cependant pa r six n u c l é o l e s , dont les deux extrêmes sont les p lus grands . On n 'en rencont re de semblables que dans les sphéries et nos S. apiospora Fl. Alg. p . 482, et S. unguicu-lata Fl. Chil. ined., en offrent des exemples. Et pour t an t la présence d 'une véritable c roûte thal lodique me semble s 'opposer à ce qu 'on rapporte cette p lante aux sphéries.

198. V. (Pyrenula) cinnamomea Montag., Ann., l. c., p. 58. — Coll. n. 102, 103, 1246.

199. V. (Pyrenula) chionea Montag., L c. — Coll. n. 613.

200. V. (Pyrenula) porinoides (Ach.) Montag., l. c, p. 59. — Coll. n. 97, 145, 155, 220, 455, 456, 729, 731, 735, 1247.

201. V. (Pyrenula) clandestina (Ach.) Montag., l. c. — Coll. n. 556, 601 , 1248.

202. V. (Pyrenula) nitida (Weig.) Ach. — Montag., l. c. — Coll. 609, 610. Var. americana Fée. — Pyrenula nilida var.

B. nitidella Schœr. Enum. crit. Lich. europ., p. 212. — Coll. n. 157.

203. V. (Pyrenula) complanata Montag., l. c, p. 60. — Coll. n. 593, 594 et 1233 bis.

204. V. (Pyrenula) heterochroa Montag., l. c. — Coll. n. 64, 66, 444, 450, 452, 470 et 730.

205. Pyrenastrum americanum Spreng. — Montag., l. c., p. 62. — Coll. 123, p. p. 495, 595, 602, 1329.

206. Pyrenastrum septicollare Eschw. — M o n t a g . , l. c. — Coll. n . 596, 800, 1341.

207. Pyrenastrum macrospermum Montag., l. c. — Coll. n. 111.

Page 62: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

52 – 70 C . M O N T A G N E .

208. Pyrenastrum eustomum Montag. , l. c., p. 6 3 . — Coll. n. 179.

209. Pyrenastrum album Eschw. — Montag. , l. c., p. 6 3 . — Coll. n. 6 4 1 .

210. Pyrenastrum? seminudum Montag. , l. c., p. 64 . — Coll. n. 588 .

2 1 1 . Pyrenastrum fuscum Montag. mss. : thallo (crusta) mem-branaceo colliculoso fusco atro-limitato ; peritheciorum plurium a g g r e g a t u m decumbentiumque collis ostiolo minuto carneo-areolato centrali conniventibus, ascis cylindricis sporidia oblonga tetrapyrenia uniserialia foventibus. — H A B . In cortice verruculoso arborum lectum. — Coll. n. 801 et 803 .

OBS. Ce Pyrenastrum, dont il n'existe que deux exemplaires dans ma collection, se rapproche par la couleur de son thalle du P. cinnamo-meum Eschw., mais il n'y a point de verrues et les rugosités du thalle appartiennent à l'écorce. Il en résulte que les cols des périthèces, au lieu d'être dressés pour venir aboutir dans l'ostiole commun, sont au con­traire couchés comme dans le P. septicollare. Notre espèce semble pour­tant différer de ce dernier par la couleur du thalle, si c'est un bon caractère, mais principalement par la saillie des périthèces. Or, comme je l'ai fait pressentir dans ma seconde Centurie, à l'occasion des trypé-théliacées de cette contrée, cette saillie pourrait bien tenir à l'atrophie locale de la couche médullaire de la croûte.

Trypetheliaceœ Pries.

212. Trypethelium madreporiforme Eschw. — Montag., l. c., p . 6 8 . — Coll. n . 2 7 , A et B, 7 7 , 496 ; normale.

2 1 3 . Trypethelium megaspermum Montag. , l. c. — Coll. n. 6 0 3 .

214. Trypethelium pyrenuloides Montag. l. c., p . 69 . — Coll. n. 607 , 7 0 9 , 723 .

215. Trypethelium porosurn Ach. — Montag., l. c, p. 70. — Coll. n. 62, 99. 107, 109, 456, 458, 466, 706.

216 . Trypethelium Leprieurii Montag. , l. c. — Coll. n. 28 A-D. 50 , 70 , 7 1 , 9 5 , 104 , 459 , 466.

Page 63: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 71 — 53

217. Trypethelium Feei Meisn. in Fée Monogr., p. 33, t. XIV, fig. 2, ex descr. — Coll. n. 177 et forsan n. 55 nimis exiguum.

218. Trypethelium nudum? Fée, Suppl, p. 6 1 . — Coll. n. 714, p. p. cum Verrucaria analepta.

219. Trypethelium annulare (Fée) — Montag., l. c, p. 71. — Coll. n. 51, 162, 166, 167, 169, 505 et 1257.

220. Trypethelium plalystomum Montag., l. c., p. 72. — Coll. n. 43 , 76, 124, 161 , 170, 469, 556.

221. Trypethelium cruentum Montag., l. c., p. 93. — Coll. n. 14, 161 , p. p. 162.

222. Trypethelium sphœrioides Montag., l. c. — Coll. n. 80, 457, 461 .

223. Trypethelium Sprengelii Ach. — Montag., l. c, p. 74. – Coll. n. 57, 464, 1277.

224. Astrothelium sepultum Montag., l. c. — Coll. n. 63 , 88, 168, 181 , 452.

225. Astrothelium conicum Eschw. — Montag., l. c, p. 75. — Coll. (normale) n. 53, 92, 93, 105, 106, 112, 173, 182.

226. Porodothion Acharii Montag., Cuba et l. c., p. 77. — Try­pethelium anomalum Ach. Syn. Lich., p . 105. Vid. l. c. alia synonyma. — Coll. n. 42, 123, 147, 462, 779, 1231.

Endocarpeœ Fries.

227. Pertusaria leucosticta Montag., l. c. — Coll. n. 599, 732.

228. Pertusaria verrucosa (Fée) — Montag., l. c, p. 78. — Coll. n. 6.

229. Porina endochrysa Montag. l. c, p. 79. — Coll. n. 481 , 704, 710.

230. Porina americana Fée. — Montag., l. c. — Coll. n. 481 , 704, 710.

Page 64: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

54 – 72 C. MONTAGNE.

2 3 1 . Porina epiphylla Fée, Supplém., p. 76 . — Montag. Ann. 3 , X, p. 130. — HAB. In foliis Astrocaryi, Strigulœ Rotulœ et Opegraphœ filicinœ consors. — Coll. n. 1352-53 .

232. Sagedia compuncta Ach. — Montag., Ann. 2, XVIII, p. 79. — Coll. n. 743.

233. Sagedia granulata Montag. mss. : Crusta granulata effusa, haud limitata fuliginosa intus nivea, punctis rubris creberrimis inspersa, verrucis apotheciorum orbiculatis convexo-deplana-tis, nucleis periphericis ovatis, ostiolis punctiformibus lividis demum in lirellas brevissimas confluentibus. — HAB. In cor-

tice arborum vetusto Parmeliœ angustatœ Pers. confinis. — Coll n. 641, 738, 739 et 740.

DESC. T h a l l u s ( c r u s t a ) c a r t i l ag ineus , t enu i s t a m e n et t enu iss ime g r a -n u l a t u s , in cor t i ce effusus, n e c l ineis n igr i s d e c u s s a t u s , c o r n e o - f u l i g i n o -s u s , in tus n iveus et p u n c t i s r u b r i s c r e b e r r i m i s i n t e r s p e r s u s . V e r r u c æ n u c l e o s foventes illis Chiodectonis sphœralis, ita s imi les u t p r i m o i n t u i t u h u n e c e l i c h e n e m s u b ocul i s h a b e r e c rede res ; s u n t t a m e n d i a m e t r o pau-l u l u m m a j o r e s , b i n a mi l l im. sequantes et m a g i s a p p l a n a t a ï , a p p r o x i -m a t æ a u t spa r sæ . Nuc le i p e r i p h e r i c i , in pe r i thec i i s m e m b r a n a c e i s ovoideis e rec t i s pa l l id is os t io lo d e m u m a m p l o ape r t i s recep t i . H o r u m p e r i t h e c i o r u m i n t e r d u m p l u r e s c o n f l u u n t , u n d e fit u t confusio o s t i o -l o r u m l i r e l lu las s i m u l e t . Asci c l a v a t i , nul l i s p a r a p h y s i b u s c o n c o m i t a t i e f undo per i thec i i s u r g u n t , qu i spo r id i a ac i cu l a r i a t r i s e p t a t a , q u a m in Sagedia aggregata d i m i d i o m i n o r a , fovent .

OBS. Il n e fau t pas se le d i s s i m u l e r , ce l i chen est si voisin d u p r é c é ­d e n t , qu ' i l est p e u t - ê t r e t é m é r a i r e de les s épa re r . Toutefois la c o u l e u r et les g r a n u l a t i o n s d u tha l le et s u r t o u t les n o m b r e u s e s p o n c t u a t i o n s d ' u n rouge vif , d o n t sa c h a i r est c o m m e p a r s e m é e , m e s e m b l e n t , i n d é p e n d a m m e n t des o r g a n e s d e r e p r o d u c t i o n d e p l u s pe t i t e d i m e n s i o n , me s e m b l e n t , d i s - j e , des motifs suffisants p o u r l ég i t imer sa d i s t inc t ion spécif ique.

234 . Thelolrema platystomum Montag., l. c. — Coll. n. 4 9 1 . Var. thallo helvolo, n. 812 .

235 . Thelotrema Auberianum Montag., l. c, p . 80 . — Coll. n. 569. — Anamorphosis verrucarum. — Coll. n. 1276 bis.

OBS. Il est fort malaisé de reconnaître ce lichen d a n s l 'é tat ou il n o u s

Page 65: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 7 3 — 55

est représenté par ce dernier n u m é r o 1276 bis. Sa déformation tient, à c e q u ' i l paraî t à l 'hyper t rophie des cloisons des excipulum conf luen ts , qui const i tuent les verrues composées de l 'espèce. On s'en rendra bien compte n é a n m o i n s , si l 'on veut prendre la peine de jeter les yeux sur la fig. d, grossie, représentant plusieurs apothécies (Voy. Cuba, Crypt., tab. VIII, fig. 2 ) ; l 'une d 'e l les , la p lus développée , m o n t r a n t la réunion de plusieurs e x c i p u l u m , donnera l 'idée de ce que doit être notre lichen dans l 'état anormal et pa thologique dont il est ici ques t ion , si l 'on suppose, par la p e n s é e , que le bord boursouflé des exc ipu lum a pris un développement excessif, qu i permet à peine de dis t inguer leur o u v e r t u r e , et encore moins la lame proligère qu ' i l s sont dest inés à protéger. La fructification est ident ique.

236. Thelotrema olivaceum Montag., l. c. — Coll. n. 558.

237. Thelotrema atralum Fée. — Montag., l. c. — Conotrema Tuck. Syn. Lich. Brit. amer., p. 86? — Coll. n. 472 et 586.

238. Thelotrema urceolare Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 614, 800 et 810.

239. Thelotrema immersum Eschw. in Mart. Fl. Bras. 1, p. 76? — Coll. n. 813 .

240. Thelotrema depressum Montag. mss. : crusta membranacea lævigata olivacea longitrorsum fissa, verrucis orbicularibus depressis, apertura punctiformi albo-pulverulenta, perithecio laterali conico atro cortici defosso, sporidiis maximis elongatis (muralibus) cellulosis. — HAB. In cortice quodam ignoto lævi-gato lecta. — Coll. n. 701.

DESC. Crusta lævigata , hypophlœodes , tenuis , illæ Thelotrematis Bon-plandiœ subsimil is , colore olivaceo ins ign i s , in speciminibus diffractis quæ ante oculos habemus h a u d l imitatus . Verrucæ sparsæ, orbiculares, s u b p r o m i n u l æ , ita depressæ u t nisi vi tro augen te adhibi to vix conspi-cuæ, b imil l imetra et quod excedit basin versus d iamet ro æ q u a n t e s , aper tura m i n u t a , rect ius porum dicenda apice per tusæ. Hascce autem

mill im. lata , fundo albo pulverulento , haud marg ina ta . Peri thecium tenuiss imum, a t r u m , con i cum, ore pro rat ione a m p l o , nempe eamdem cum aper tura magni tud inem me t i en t e , pe r tusum. Nucleus muci lag i -n o s u s , a lbus , ex ascis longe clavatis paraphys ibusque s implicibus, e fundo assurgent ibus composi tus . Sporidia cito l i b e r a , m a x i m a , t r ype -

Page 66: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

56 — 74 C. MONTAGNE. the l in is s i m i l i o r a , o b l o n g a , u t r o q u e fine r o t u n d a t a , h y a l i n a , vigesies a n n u l a t a , a n n u l i s mul t i ce l lu los i s ; l ong i t . 18 c e n t i m i l l i m . , latit. 4 c e n ­t i m i l l i m .

OBS, Cet te espèce est u n peu a n o r m a l e q u a n t à sa f ruct i f ica t ion et fou rn i t u n e n o u v e l l e p r e u v e , e n t r e m i l l e , de la difficulté de fonder les g e n r e s , soit d a n s les l i c h e n s , soit d a n s les p y r e n o m y c è t e s , s u r les ca rac t è r e s m i c r o s c o p i q u e s , à m o i n s d 'en p r e n d r e son p a r t i et d e les m u l t i p l i e r o u t r e m e s u r e . Mais a l o r s m ê m e , les d i spa ra t e s q u e v o u s r e n c o n t r i e z sous le r a p p o r t du f r u i t , vous les r e t rouve rez q u a n t a u sys tème v é g é ­tatif. Je ne c o n n a i s q u e le T. terebratum ( q u e n o u s a v o n s aussi) , qu i s 'en r a p p r o c h e p a r l ' o u v e r t u r e d u s o m m e t ; les spor id ies d e ce d e r n i e r , i nd iquées p a r M. F é e , e t q u e j e r e t r o u v e d a n s son e x e m p l a i r e , la c o u ­l eu r de son t h a l l e , et l ' a m p l e u r de ses v e r r u e s d ' a i l l eu r s fort e s p a c é e s , e t à pe ine c o n v e x e s l 'en é l o i g n e n t suf f i samment .

2 4 1 . Thelotrema cavatum Ach. Syn. Lich., p. 116. — H A B . Ad corticem arborum lectum. — Coll. 11. 814,.

242. Thelotrema occultum? Eschw., l. c., p. 174, ex descrip. — HAB. Ad cortices. — Coll. 1234.

2 4 3 . Thelotrema lepadinum. Ach. Lich. univ., p . 312. Syn. Lich., p . 115 . — Engl. Bot., t. 678. — H A B . Ad corticem arborum. — Coll. n. 1 3 3 5 , 1 4 1 1 .

244. Thelotrema terebratum Ach. Syn. Lich., p . 114. — H A B . Ad cortices lectum. — Coll. n. 7 3 3 .

245 . Thelotrema Bonplandiœ Fée, Essai, p . 94 , t a b . XXI I I , fig. 2 . — H A B . Ad corticem arborum lectum. — Coll. n. 1342.

ASCIDIUM Fée.

Char. emend. Apothecium (verruca) h e m i s p h æ r i c u m apice de -presso-umbilicatum, poro marginato a p e r t u m , monoearpum. Stroma medullare, pulverulentum. Perithecium carbonaceum, atrum, con ico-hemisphær icum, subtus deficiens, ap i ce poro per -tusum, nucleum pallidum mucilaginosum tegens. Asci maximi, paraphysibus immixti mono- aut pleiospori. Sporidia fusiformi-oblonga multicellulosa. — Thallus crustaceus, membranaceus effusus, lævis aut granulatus, strato medullari albo aut roseo

Page 67: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 7 5 — 5 7

pulverulento insignis. — Genus eximium Trypethelio quam The-lotremati magis affine sed ab utroque distinctissimum. A priore autem, quem verruca stromateque thallode approximat et quodam-modo refert, perithecio solitario incompleto, verruca ostiolata marginata sporidiorumque forma ab eodem maxime distat; a pos­teriori vero forma perithecii nunquam discoideo-aperti velique defectu nec non fructificatione recedit. Est Trypethelium mono carpum, verruca et perithecio distincte et seorsum ostiolatis ge-nerice diversum.

246. Ascidium rhodostroma Montag. mss. : thallo membranaceo olivaceo-fulvescente subgranulato ; apotheciorum verrucis he misphœricis magnis vertice umbilicatis ostiolatis, ostiolo, ut in Tulostomate mammoso, regulari marginato, stromate pul-cherrime-roseo ; perithecio atro conico sursum incrassato, sub­tus deficiente ; ascis fusiformi-clavatis sporidium singulum, maximum, fusiforme, subquadragesies nucleolatum foventibus. — HAB. Ad corticem arborum in viciniis urbis Cayennæ lec­tum. — Coll. n. 1334 — Pl. 16, fig. 4.

OBS. Ma nouvel le et p lus explicite définition du g e n r e , et ma longue diagnose, me dispenseront de donner u n e descript ion de l 'espèce guya-naise. Je me bornera i à t racer ent re elle et sa congénère un paral lè le , qui aura pour eifet de les faire bien connaî t re et d is t inguer l 'une de l 'aut re .

Dans not re l ichen, les verrues , deux fois plus volumineuses que dans VA. Cinchonarum, ont u n d iamètre de 6/5 de millim. et une hau teu r , en y comprenan t le nucléus qui est enfoncé dans l ' écorce , d'un mi l l i ­mètre ou envi ron . Le péri thèce m a n q u e de fond dans l 'une comme dans l 'autre espèce, et, quoique M. Fée ne par le point de ce caractère impor­tant dans sa d iagnose , n i même dans sa courte et incomplète descr ip ­t ion, la fig. 5 c, de sa p lanche X X I I I , mon t re parfai tement qu'il en est ainsi. Je m 'en suis, d 'ai l leurs, assuré sur des exemplaires que je tiens de lu i -même. Dans l'A. Cinchonarum, ce périthèce est niché d a n s un s t roma b l a n c , lequel est du p lus beau rose dans notre l ichen. Les thèques du premier sont cyl indracées ou en massue, et quoique grandes , n 'on t pas plus de 0,14 mill im. de l ongueu r ; elles renferment hui t spor idies , dispo­sées sans o r d r e , lesquelles sont oblongues, longues de 0,035 mil l im. sur une épaisseur trois fois m o i n d r e , et cont iennent une dizaine de nucléus lenticulaires ou disciformes. Les thèques de l'A. rhodostroma, sont i n -

Page 68: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

58 — 76 C. MONTAGNE. e o m p a r a b l e m e n t p lus l o n g u e s , p u i s q u ' e l l e s a c q u i è r e n t p l u s d ' u n q u a r t de m i l l i m è t r e ; la m a t i è r e spo racée qu 'e l l es r e n f e r m e n t p r i m i t i v e m e n t se m é t a m o r p h o s e en u n e seule spor id ie f u s i f o r m e , d o n t la l o n g u e u r est selon l ' â g e , de 0 , 0 7 à 0 , 2 0 , et la p lus g r a n d e é p a i s s e u r de 0 , 0 2 5 mi l l im . , et q u i c o n t i e n t , s u p e r p o s é s l ' un à l ' au t r e c o m m e les d i sques d ' u n e pi le , de t r e n t e à q u a r a n t e n u c l é u s . Vues de t ro is q u a r t s ap r è s leur r u p t u r e , ces s p o r i d i e s m o n t r e n t q u e les n u c l é u s en ques t ion n ' o n t p o i n t la fo rme q u ' o n l eur a t t r i b u e g é n é r a l e m e n t , m a i s b i en ce l le d ' u n d i sque ou d ' u n e r o n d e l l e p lus ou m o i n s l e n t i c u l a i r e , c 'es t -à-dire a m i n c i e à la pé r iphé r i e .

Glyphideœ Fries.

247. Chiodecton sphœrale Ach. — Montag., Ann. 2. XIX, p. 81. — Coll. 736, 1264-1267.

248. Chiodecton nigro-cinctum Montag. mss. : thallo membra-naceo byssino-tomentoso e pallido-cinereo rufescente marginato, marginato, verrucis sparsis initio convexo-planiusculis tandem ambitu repando-crenatis, peritheciis monostichis ovoideis atris, ostiolis minutis margine thallode obtuso cinctis. = SYNON. Hypochnus nigro-cinctus Ehrenb. Hor. Phys. Berol.,

p. 85, t. XVII, fig. 4. — Montag., Ann. 2. XIII, p. 206. — HAB. In cortice arborum variarum legit fructiferum cl. Le-

prieur. — Chiodecton umbratum Fée, Monogr. Chiod., p. 22, fig. 1, ABC hujusce loci videtur. — Coll. n. 686 (sterile), 745-748 (fertile).

D E S C . T h a l l u s m e m b r a n a c e u s , cor t ic i effusus e t a d h æ r e n s , e pa l l ido c i n e r e u s , p r o g r e s s u æ t a t i s ru fe scens , bys saceus e t illis P. P. gossypinœ, undulatœ et lanuginosoe a n a l o g u s , s u b f a r i n a c e o - f l o c c o s u s , ad a m b i t u m la t i ss ime h y p o t h a l l o n i g r o - c i n c t u s . V e r r u c æ e c r u s t a e r u m p e n t e s , in i t io o r b i c u l a r e s , c o n v e x o - d e p r e s s æ , t a n d e m e l e v a t æ , i r r e g u l a r e s a m b i t u r e p a n d o - c r e n a t æ , c r u s t æ c o n c o l o r e s , n i g r o - p u n c t a t æ . Per i t l iec ia m o n o -s t i c h a , ve r ruc i s s e p u l t a , o v o i d e a , a t r a , ore m i n u t o fusco-a t ro m a r g i -n u l a t a , u n d e v e i r u c æ leviter colliculosæ fiunt. N u c l e u s m a d i d u s o p a l i n u s , ex ascis e rec t i s c lavat is spo r id i a s u b o c t o n a foven t ibus p a r a p h y s i b u s q u e f i l i fo rmibus t enu i s s imi s spec ie a n a s t o m o s a n t i - r a f n o s i s c o m p o s i t u s . Spo­ridia fusiformia h y a l i n a , 2 - 4 s e p t a t a , l o n g i t u d i n e 0 , 0 2 mi l l im . m e -t ien t ia .

O B S . J 'a i a n n o n c é d a n s ces Anna le s ( 3 e sér. t o m . X I I , p . 3 0 4 ) , q u e M. L e p r i e u r , en m e c o m m u n i q u a n t u n e n o m b r e u s e série d ' é c h a n t i l l o n s ,

Page 69: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 77 – 59

présentant la plante dans ses divers â g e s , m'avai t fourni le moyen de constater que l'Hypochnus nigro-cinctus n 'était aut re chose que le thalle stérile d 'un Chiodec ton , comme mon H. albo-cinctus n 'étai t l u i - m ê m e , ainsi que j ' en ava is , dès le p r i n c i p e , manifesté le soupçon (V. Cuba, Crypt. p . 161 et 368) , que la c roûte également stérile du Chiodecton lac-teum Fée. C'est main tenan t un fait qui ne peu t plus laisser l 'ombre d 'un doute. On pourra i t s ' imaginer au premier a b o r d , que les verrues du lichen sont seulement parasites sur la membrane hyméniale du d é ­funt hyménomycè te ; il n 'en est absolument r ien. Elles se développent normalement dans la couche cort icale très mince que représente le prétendu hyménium. Le thalle est en effet composé de deux couches distinctes, l 'une inférieure, noire , formée de filaments rameux et anas ­tomosés , couleur de s u i e , lesquels const i tuent un hypo tha l l e , dont les fibres rayonnent d 'un centre c o m m u n vers la pér iphér ie ; l 'autre supé­r i eure , d 'un blanc de neige sous le microscope , composée des mêmes filaments, mais incolores, et mélangée de nombreuses gonidies fort pe ­t i tes , qu 'on aura sans doute prises pour les spores du c h a m p i g n o n , comme cela m'étai t ar r ivé à moi -même pour le Byssocaulon. Il n 'y a pas d 'ép iderme, et c'est en cela que ce thalle ressemble fort à celui des P. P. gossypina et lanuginosa. Il pousse de sa face libre des espèces de ramules cy l indracés , f loconneux, b l a n c s , quelquefois terminés pa r un point noir, et qu 'on ne saurait mieux compare r qu 'à ces prolifications des autres l i chens , auxquel les on a donné le n o m d'Is idium. Je m e suis assuré que ces prolifications se rencont ra ien t également sur des échantil lons types de l'Hypochnus. J'ai tout lieu de penser, sans en être toutefois a s s u r é , que le C. umbratum, F é e , est sinon la même espèce, du moins une espèce b ien voisine.

249. Glyphis favulosa Ach. — Montag., Ann. 3. XIX, p. 8 1 . — Coll. n. 32 .

250. Glyphis cicatricosa Ach. — Montag., l. c. – Coll. 33 .

OBS. Je ne veux pas laisser échapper cette occasion d ' annoncer aux l ichénographes q u e , pa rmi une foule de nouveautés cryptogamiques intéressantes, rapportées du Por tugal pa r M. W e l w i t s c h , se t rouvent de fort beaux échant i l lons du Glyphis cicatricosa, croissant sur l 'écorce du Châtaignier, à côté des Opegrapha scripta et Verrucaria nitida. Voilà donc un g e n r e , autrefois exclusivement t r o p i c a l , devenu européen , comme naguère le Chiodecton.

M. Welwitsch m'a aussi commun iqué des individus de Sticta sylva-tica, chargés d 'une sorte de fructification, qui n'est pas celle des autres congénères. Je c rus d 'abord à la présence d 'apothécies biatorines,

Page 70: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

60 — 7 8 C . M O N T A G N E .

mais le défaut d'excipulum me dissuada promptement de les considérer de cette manière. Ces prétendues apothécies consistaient, en effet, en de petites verrues ou pulvinules, convexes, hémisphériques, sans rebord ni propre ni thallodique, et tellement semblables à celles d'un Agyrium, que si, au lieu de sporidies simples, je n'avais pas trouvé des sporidies biloculaires, je n'aurais guère pu me défendre de les prendre pour une espèce de ce genre, parasite à la surface du lichen en question. En réfléchissant bien à ce singulier fait, le genre Abrothallus de mon ami M. De Notaris, me revint en mémoire. Je me suis alors souvenu d'y avoir trouvé une fructification tout à fait semblable à celle-ci, sous le double rapport de la forme et de l'évolution des thèques et des sporidies. Bien mieux, j 'y observais même cette poussière verdâtre, cette sorte de velum, dont les apothécies, ou ce qu'on avait pris jusqu'ici pour cette forme de fruit, sont saupoudrées dans le jeune âge.

Passant à l'examen de l 'Abrothallus Buellianus, qui croît sur le Par­melia tiliacea, il ne me paraît guère différer que par son support ou sa matrice de l 'Endocarpon parasiticum Ach., espèce parasite sur le thalle du Parmelia saxatilis, et dont la planche 1866 de l 'Eng l i sh Botany, donne une assez fidèle représentation. Dans l'analyse compara­tive que j'ai faite de ces deux espèces, j'ai retrouvé à peu de chose près les mêmes formes, soit des pulvinules, soit des organes de la reproduction. Léon Dufour m'avait appris que Fries est d'avis que la plante d'Acharius n'est qu'un état du Parmelia saxatilis, mais mon ami de Saint-Sever ne partage pas cette opinion. Il pense que c'est bien un lichen sui generis, et me dit que Delise en avait fait un genre Cerebrina, resté manuscrit.

Ainsi, pour me résumer, voilà quatre lichens bien différents, les P. P. olivacea, saxatilis, tiliacea et le Sticta sylvatica qui portent, indé­pendamment de celle qui leur est propre, une autre fructification iden­tiquement la même pour tous. Qu'en peut-on raisonnablement con­clure? Que celle-ci leur est normalement étrangère, et qu'elle constitue un genre de champignon parasite, analogue sans être semblable au Sclerococcum, pris d'abord par Acharius lui-même pour un Lecidea (L. papillosa), et voisin des Agyrium Fries, dont il ne diffère que par son habitat constant sur le thalle des lichens foliacés et par des sporidies biloculées. En effet, il est, comme ce dernier, primitivement inné et se compose d'un stroma (hypothèce DNtrs.), de la périphérie duquel irra­dient les thèques.

Il n 'y aurait aucun inconvénient, je pense, à conserver à ce genre le nom d ' A b r o t h a l l u s , quoique ce nom n'ait plus la même signification. Sa diagnose, telle qu'elle est exposée par M. De Notaris, est parfaite, si l'on en supprime ce qui est relatif à un thalle qui lui est étranger.

Page 71: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 79 — 61 Les espèces, s'il est permis de les dis t inguer avec c e r t i t u d e , seront les A. Bertianus, Bvcllianus, -parasitions et Welwitschii, s inon toutes d e ­vront ren t re r dans l 'Abrothallus parasititus, n o m le plus ancien.

Je dois à la vérité de dire que , dans une lettre du 11 novembre 1849, M. De Notaris m e faisait déjà pa r t des doutes qui s'élevaient dans son esprit sur la na tu re de cette p r o d u c t i o n , dans laquelle il penchai t dès lors à voir une sorte de parasit isme. Depuis , à l 'occasion même de la description de son A. Buellianus (1), il était revenu de nouveau à cette idée dont il a été d i s suadé , ajoute-t- i l , pa r cette considération q u ' a u c u n aut re lichen européen n'offre une fructification semblable à celle de l'Abrothallus ? Aujourd 'hui qu'i l connaît celle du Sticta sylvatica du P o r t u g a l , que je lui ai envoyée , il m'écr i t qu'il reconnaî t bien un pa ­rasite dans son ancien g e n r e , mais q u e , au lieu de le rappor te r aux champignons , comme je le fais, il serait plus disposé à le rapprocher des caliciées p a r a s i t e s , en même temps que son genre Buellia ( l . c ) , (Di~ plotomma F lotw. in Bot. Zeit.), qui a pour type le Lecidea canescens. Il serait t rop l o n g , et ce n 'est d 'ail leurs pas ici le lieu d 'exposer toutes les raisons qui mil i tent contre cette opinion nouvelle de mon savant ami ; je n'en déduirai qu 'une seu le , qui me semble p é r e m p t o i r e , et c'est l 'absence a b s o l u e , reconnue pa r M. De Notaris l u i -même , de toute trace d 'excipulum. Je persisterai d o n c , jusqu 'à ce qu 'on me prouve le c o n ­traire, à penser que l'Abrothallus est un Discomycète voisin de l 'Agyr ium.

251. Glyphis confluens Zenk? — Montag., l. c. — Coll n. 146.

252. Glyphis labyrinthica Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 136, 137, 189-192.

253. Glyphis (Actinoglyphis) heteroclita Montag., l. c., p. 83 . — Coll. n. 2, 133-135, 144, 183-185, 188, 544 et 617.

OBS. Depuis que j ' a i publié ce l ichen, en en donnan t dans ces Annales une description et une figure ana ly t i que , il a été re t rouvé à Java par M. Zollinger, et le long des bords de l 'Amazone p a r M. Rich . Spruce.

Le genre Actinoglyphis étant a d o p t é , l'espèce qui n'a p lu s rien d ' h é ­térocl i te , doit changer de nom spécifique. Je p ropose , en conséquence , de lui donner celui de l ' inventeur qui , par ses nombreuses découver tes , a si bien méri té de la science, et de la nommer , en conséquence, A. Le-prieurii.

254. Medusula tricosa Ach. — Montag., l. c, p. 84. — Coll. n. 476, 553, 622, 751 (var. oligographa), 753, 1268.

(1) Frammenti lichenogr., p. 22. V. Giorn. bot. ital. de M. Parlatore.

5

Page 72: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

62 — 80 C. M O N T A G N E .

255. Medusula olivacea Montag., l. c., p. 85 . — Coll. n. 8.

256. Medusula Punctum (Fée) Montag., l. c. — Coll. n. 22, 476, 487, 752.

257. Medusula fulva (Fée). — Montag., l. c. — Coll. n. 475 et 1270.

Limboricœ Fries.

258. Strigula complanata (Fée) — Montag. Cuba, Crypt., p. 140, tab. VII, fig. 3. — H A B . In foliis variis cum Porina epiphylla, Opegrapha filicina aliisque speciebus commixta. — Coll. 1355-1365 .

259. Strigula Nemathora(Fée). — Montag., l. c., p. 143, — H A B . In iisdem foliis. — Coll. n. 1367.

260. Strigula Rotula Montag., l. c., p . 142. — H A B . cum prio-ribus. — Coll. n. 1352-1358, 1359.

261. Strigula nitidula Montag., l. c., p. 139, tab. VII, fig. 2. — HAB. In iisdem foliis cum prioribus. — Coll. n. 1304-1368.

Lichenes degenerati

262. Lepra rhodochroa Montag. mss. : crusta rosea pulverulenta tenuis nigro-marginata, granulis concoloribusconspersa, i r re-gulariter explicata. — H A B . In cortice lævi arborum. — Coll. n. 798.

DESC. Thallus hypophlœodes, erumpens, tenuis, pellicula epidermi dis initio albo-velatus, roseus, hac demum sensim secedente intensius

coloratus, coccineus, forma varius, at semper rotundatus, et linea atra angustissima non nisi lentis ope augentis discernibili peripheriam percurrente limitatus. Granula ad superficiem posita et cellulis, ut vide-tur, strati epidermici inferioris multiplicatis candidissimisque incum-bentia, e rotundo polyedra, madida et sub microscopio visa, nucleo opaco et intense rubro referta, pro patione crassa, 0,03 millim. diame­tro æquantia.

OBS. Cette production, que je rapporte avec doute aux Lepra d'Acha­rius, à cause de l'analogie qu'elle présente avec les L. L. rubens et

Page 73: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

Ann. des Scienc. nat. 3e Série. Bot. Tom. 16. Pl. 16

1. Sporopodium Leprieurii. Montg. 2. Sclerophytum colliculosum. Montg. 3. Ozocladium Leprieurii. Montg. 4. Ascidium rhodostroma. Montg.

N. Rémond Impr. des Noyers 65. Paris.

Page 74: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 75: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 81 — 63

odorata, ne me semble pas pouvoir se ranger parmi les Chroolepus, par la raison q u e les gonidies co lo rées , qui la d i s t inguent , paraissent se développer, i n d é p e n d a m m e n t de tout système filamenteux, entre les deux couches qui composent l 'épiderme de l 'écorce. Mais il n 'y a p a s , comme dans le Coniocarpon, de vraies sporidies et encore moins de thèques. C'est p o u r ne savoir où la mieux placer, que je l'ai admise ici parmi les l ichens rud imenta i res ou dégénérés . Toutefois elle est si jolie, et son thalle est si bien limité de noir, que je n 'ai pas c ru devoir la pas ­ser sous silence.

A P P E N D I X .

Parmi les lichens que je viens d ' enumérer , se t rouvaient encore d 'autres p l a n t e s , algues et c h a m p i g n o n s , qui seront décri tes par la s u i t e , mais dont je tiens à constater ici la p résence , en les n o m m a n t et en ind iquant leur n u m é r o d 'o rdre dans la collection. Ce sont :

Stictis Leprieurii Montag. , n. sp . n° 804, 806, 807 et 808. — S. vario-losa Pers. Uran. Bot., n° 1330 et 1336. — S. cruentata Montag. , n. sp. n° 805. — S. microsticta Montag. , n. sp. n°1332, 1331 et 1350. — S. milto-phthalma Berk., n° 1356. — Sphœria heterostoma Montag., n° 1407. — Sphœria quœdam nondum determin., n° 1369. — Micropeltis applanata Montag., n° 1363 — Cenangium œquinoctiale Montag., n. sp. n° 1343. — Dictyonema membranaceum Ag., n° 1280. — Scytonema vinosum Montag., n. sp. ad folia co r i acea , n° 1370. — ? Symploca composita Montag. n. sp . ad terram a r e n a c e a m , n° 1287 bis.

Paris. — Imprimerie de L. MARTINET, rue Mignon, 2 ,

Page 76: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 77: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

E X T R A I T D E S A N N A L E S D E S S C I E N C E S N A T U R E L L E S , T O M E I.

(CAHIER N° 2.)

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS,

seu Plantarum cellularium in Guyana gallica annis 1835-1849 a Cl. Leprieur collectarum enumeratio universalis,

A u c t o r e C. M O N T A G N E , D. M.

De tous les botanistes voyageurs qui ont visité les contrées équa toriales ou qui y ont séjourné, M. Leprieur est le premier qui, por­tant spécialement son attention sur ces plantes souvent éphémères dont se compose la tribu des Agaricinées, a réussi à en conserver et à nous en rapporter le plus grand nombre. Je vais donc, dans les pages qui suivent, avoir à décrire beaucoup de formes nouvelles appartenant à ce groupe difficile. Quoique quelques espèces aient été accompagnées de figures peintes d'après nature, comme la plu­part de ces figures manquent d'analyses, comme d'ailleurs les indi­vidus n'ont pu être préservés des Insectes que par l'emploi à forte dose d'une solution de deutochlorure de mercure, il en résulte que la coloration naturelle, que la dessiccation suffit déjà à modifier, et même les dimensions des petites espèces, ont dû en recevoir de très profondes modifications. De là sans doute de grandes difficultés que je n'ai pu vaincre toutes.

1

Page 78: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

66 — 92 C . M O N T A G N E .

HYMENOMYCETES Fr ies .

AGARICINI F r i e s .

2 6 3 . Agaricus (Lepiota) cepœstipes Sow. - Fries, Epicr., p . 1 7 . — H A B . Ad terram. — Coll. n. 1054 .

264 . Agaricus (Lepiota) pilosiusculus Montag. mss. : pileo car-noso ex ovoideo campanulato roseo-violaceo stipiteque cavo rigido albo basi subbulboso pilis brevibus appressis villosulis, annulo reflexo persistente, lamellis pallidis confertissimis, pos-tice attenuatis determinate remotissimis, antice late rotundatis, sporis minutissime ovoideis albis ! — H A B . In horto (in sabulosis umbrosis) hospitii nautici cayennensis. — Coll. n . 1028 .

D E S C . P i l eus ca rnosu lus , roseo-violaceus, j u n i o r ovoideus, m i n i m u s , vix semen cannabis magn i tud ine supe rans , mox campanu la tus c u m u m b o n e o b t u s o , i n t e r d u m et s u b t r u n c a t u s , to tus pilis breviss imis appress is a s p e -rul is vi l losulus, m a r g i n e t a n d e m , in sicco sal tem, modice s t r ia tus et tunc d iamet ro 2 5 mi l l im. a d æ q u a n s . St ipes albus 4 ad 5 cen t im . longus , 3 ad 5 mi l l im. c rassus , bas i bu lbosus , bulbo in t e r r a sepul to , cavus , i isdem pil is c u m pileo coope r tu s , supra annulo lato reflexo pers i s ten te in s t ruc tus . La-meliæ confer t i ss imæ, subtridymso, longiores postice a t t e n u a t a 3 et ab ap ice stipit is fere mi l l im. r e m o t æ , ant ice vero la t iores , rotundatse, semispa thu-la tæ , pa l l idæ. Sporse ovoideæ, incolores , a lbæ , hya l inæ, 0 M N , 0 0 7 5 l o n g æ .

O B S . Cet Agaric est peut -ê t re voisin de l'A. molybd i t es M e y . , si j ' e n dois j u g e r d ' après la d iagnose , car j e n ' en connais pas au t r e c h o s e ; ma i s il en est év idemment distinct par l ' absence de squames sur le chapeau , par son st ipe b lanc , p a r son anneau pers i s tan t et par ses l a m e l l e s , qui n e deviennent pas b l e u â t r e s .

2 6 5 . Agaricus (Lepiota) clypeolarius Bull. — Fries, l. c., p . 15 . — H A B . In sylvis. — Coll. absque numero .

266 . Agaricus (Clitocybe) colleticus Montag. mss . : pileo membra-naceo hygrophano convexo obtuso lineato-striato albo-cærules-cente, pellicula viscosa secernibili obducto, stipite brevi carti-lagineo glabro fistuloso, lamellis tri-tetaritymis ventricosis albis

Page 79: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 9 3 — 67

utrinque attenuatis haud attingentibus. — HAB. In ligno putrido circa Cayennam. — Coll. n. 1034.

DESC Albo-cærulescens. Pileus tenuis, convenus, centro obtuse umbo-natus, circa umbonem initio venoso-rugosus, tandem ad marginem usque lineato-striatulus, totus pellicula secernibili glutinosa sat crassa obductus et. in sicco ea de causa vernicosus, 1 ad 2 1/2 centim. latus. Stipes 1 0 ad 20 millim. longus, pro ratione crassus, cum in hac dimensione 2/3 ad 1/2 millim. metiatur , cavus , basi et apice leniter ampliatus. Lamellæ tridymæ, medio convexæ, utrinque attenuatæ, pallidæ (in exsiccatis sal tem) stipitis apicem haud attingentes. Sporæ albæ, ellipsoideæ, 0mm,0065 longæ, nucleo vix conspicuo.

OBS. Je suis dans le doute si ce Champignon ne doit pas être rangé plutôt parmi les Mycena, à côté de l'A. pelliculosus Fr ies , dent il diffère par une foule de caractères. Il est aussi voisin de l'A. epiplerygius, mais sa couleur est tout autre .

2 6 7 . Agaricus (Collybia) griseo-rubens Montag. mss. : gregarius, pileo e conyexo explanato membranaceo-papyracco radiato-striato pellucido, stipitc floccoso-fisluloso lævi sursum deorsum-que incrassato concolori, lamellis inæqualibus utrinque attenuatis fuscis. — HAB. In herbidis ad radices graminum parasilans. — Coll. n. 970 et 1008.

DESC. Gregarius et interdum basi subfasciculatus. Pileus papyraceus, primo convexus, mox planus, griseus, rubedine t inctus ,e centro levi radiato-striatus, margine crenulatus, tandem ad stipitem usque fissus, 6 -12 millim. latus. Stipes concolor, floecoso-farctus, centro fistulosus, 1-2 centim. lon­gus, semillim. et quod excedit crassus, basi subincrassata radicatus, et radicibus graminum affixus, sursum in pileum di la ta tus , siccus fragilis-simus. Lamellæ fuscidulœ, distantes, fere omnes sequales, utr inque atte-n u a t æ , medio latiores convexæ, ut pileus, tenues, secedenti- l iberæ, non-nullis intercalaribus marginalibus brevissimis at rar i s .

OBS. Ce petit Agaric, remarquable par son habitat et sa couleur à l 'état de vie, devient presque noir lorsqu'il est desséché. Il n'est comparable à aucune espèce européenne. Si l'on coupe le stipe t ransversalement , on voit qu'il est f i s tu leux , mais que le centre est occupé par un cordon fibreux.

Page 80: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

68 - 94 C. MONTAGNE

268. Agaricus (Collybia) cayennmsis Montag. mss. : pileo e car-noso coriaceo centro umbonato glabro margine plicato-striatulo fusco, stipite rigido subcartilagineo fistuloso strigoso-velutino rufo-ferrugineo, lamellis crassis tetradymis distantibus démuni pileo concoloribus postice dente villoso adnexis medio convexis antice attenuatis. — HAB. In truncis putridis delapsis, in sylvis paludosis insulse Cayennensis. Octobri. — Coll. n. 986 .

DESC. Gregar ius cæspi tosusque . Pi leus ca rnoso-cor iaceus , c o n v e x u s , umbonu la tus , u m b o n e obtuso ruguloso , marg ine dens iss ime s t r ia tus , fus-cus , a 5 mil l im. ad 4 cen t im. lat i tudine secundum œtatem var ians . Sti-pes c e n t r a l i s , val idus, c a r t i l a g i n e u s , r ig idus , e las t icus , f is tulosus, bas i apiceque di la ta tus , longi tudine in ter 5 mi l l im. et 5 cen t im . — crass i tudine 1-4 mi l l im. va r iab i l i s , to tus tomento denso rufo-ferrugineo strigoso-velu-t inus . Lamellæ c rassæ, subdis tantes nec sic confertæ u t in icone depic tæ, quadrupl ic i ordine hinc t e t r a d y m æ , initio f lavescentes , dein pileo conco­lores, longiores medio convexæ, postice dente ut st ipes strigoso a d n a t æ , m a r g i n e m versus pr imi tus involutum a t t e n u a t æ , hoc s ignum apud nos demi-accolade n u n c u p a t u m in memor iam revocantes . Hymenium, cortex pilei s t ipi t isque colore in tense spadiceo insignes . Caro pilei punct is albis farcta et fibris dissimilibus c o n s t a t ; aliæ tenuissimse flexuosæ, aliœ r a m o -sissimse quintuplo c r a s s i o r e s , illis quæ tomentum stipit is const i tuunt s i -mi l l imæ, lu tescentes , in t r a m a m hymeni i descenden tes . Hymenium 0mm,04 c rassum, sporophoris clavatis, a c u m i n a t i s , ad speciem granuloso- fa rc t i s , sit venia verbo, compos i tum. Sporœ sphær icæ , hya l inæ, a lbæ, m i n u t æ , d iam. 0mm,0035 met ien tes . Punc ta alba, stellata, qu ibus caro pilei infar-ci tur e granul is tenuiss imis c o n g l o m e r a t s constat .

OBS. Cette espèce est bien voisine de l'A. velutipes Cur t . , auquel elle ressemble un peu ; elle en diffère néanmoins par ses feuillets plus d i s t a n t s , plus épais , et par le duvet tomenteux qui recouvre non seulement tout le s t ipe, ma i s s 'étend encore à la dent par laquelle les feuillets viennent y adhére r . Son chapeau coriace est mame lonné .

269. A garicus (Collybia) urbicus Montag. mss . : cæspitosus, albidus, pileo-earnuloso, convexo centro depresso umbona to , margine siriato tandem fisso villosulo stipiteque farcto rigido striato-suleato spadiceo birto fibrilloso, lamellis cultriformibus

Page 81: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 95 — 69

kidymis utrinqueattenuatis fuscidulis, sporis — HAB. Su­per terrain arenosani in ipsa urbe Cayenna creseens. — Coll. n. 989 .

DESC. Plura individua basi conjuncta. Pi leus c o n v e x u s , centro unibo-nato depressus , villosulus, a l b i d u s , 5-8 mil l im. la tus , margine str iatus tandem fissus et cr ispus . Stipes solidus, r i g i d u s , fusc idulus , villositate alba qua obductus est pallescens, s tr iatus vel sulcatus, cort ice spadiceo vestitus, hinc cart i lagineus, 2 1/2-3 cent im. longus, mi l l im. vix crassus . Lamellæ l iberæ, medio convexæ, cultr iformes, fuscæ, pro ra t ione c rassæ, cum crassitiem hymenophori superant , u t r inque ac prassertim postice a t t e ­nuatæ t r idymæ. Sporæ

OBS. Voisin de l'A. slipitarius, il en diffère suffisamment par l 'habitat , la couleur des lamelles et de la villosité qui le recouvre . La couche de su­blimé dont il est comme encroûté empêche d 'en saisir p lus ieurs caractères importants .

270. Agaricus (Collybia) ixodes Montag. mss. : erumpens, uni-color, cinnamomeiis, pileo membranaceo-papyraceo convexo-plano centro depresso, margine lineolis inæqualibus notato substriatulo primitus involuto, glutinoso. stipite centrali solido æquali nudo obscuriori, lamellis polydymis postice latioribus rotundis determinate in slipitem desinentibus. — HAB. E ligno emortuo erumpens. — Coll. n. 982.

DESC. Pi leus in vivo viscosus, convexus, margine pr imo involutus, tan­dem explanatus, centro depressus , membranaceus , tenuiss imus, vix 1/4 mil l im. crassus , lentus nec fragilis, sesquicent im. d iam. adæquans , colore in sicco c i n n a m o m e o , ut totus fungus, insignis, margine s t r ia to- l ineolatus , striis confertis ad speciem dichotomis . Stipes firmus r igidus, 2 cent im. longus, 2 mil l im. c r a s sus , nudus , apice in pileum dilatato-expansus. La-mellæ confertæ angust iss imæ, intégræ et in teger r imæ, dimidiatæ quar tam octavamve radii par tem met ientes , pileo concolores, p rope s t ip i t em, cui determinate a d h æ r e s c u n t , latiores rotundas et inde ad marginem sensim at tenuatæ, in medio vix 1/3 mil l im. la tæ, sub microscopio pallescentes. Hymenium tenuiss imum, 0 m n , 0 2 crassum, tenuissime sporophoris , altero latere visum, ci l ia tum. Trama floccosa ex fibris hymenophori inter lamellas descendentibus facta.

Page 82: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

70 — 96 C . M O N T A G N E .

271. Agaricus (Mycena) purus Pers. — Fries, l. c, p. 102. — HAB. In sabulosis siccis hospitii nautici apud Cayennam. — Coll.

n. 1 0 3 1 .

272 . Agaricus (Mycena) hœmatochrous Montag. mss. : terrestris, sanguineus, pileo ex ovoideo conico-campanulato obtuse umbo­nato carnoso-membranaceo margine tenuissime striato, stipite listuloso lœvi sursum attenuato concolori, lamellis confertis albi-dis anguste lanceolatis inœqualibus haud decurrentibus. — H A B . Ad terrain in sylvis umbrosis circa Cayennam. — Coll. n. 968 .

DESC. Gregarius. Forma A. atro-cyanei Batsch. Pileus ovoideus, de mum conico-canipanulatus aut glandiformis, umbone obtuso rugoso inter duni centro protuberans, vegetus colore sanguineo insignis, exsiccatus atro-

spadiceus, carnosus vel carnoso-membranaceus, 5 millim. altus, 7 millim. diametro adæquans, margine demisso tenuissime striatulo. Stipes centralis, fistulosus, stratis concentricis pluribus compositus, 2 centim. longus, ses-quimillim. crassus. Lamellæ albidæ, confertissimse utroque fine attenuatæ s. lanceolatæ, angustæ, in sicco decipientes, pluribus simul concretis pli-cas crassas furcatas simulantibus.

OBS. Ce peti t Agaric est voisin par son port de l'A. atro-cyaneus; m a i s sa couleur rouge de sang et son pédicule parfai tement lisse l 'en feront dis­t inguer .

2 7 3 . Agaricus (Myeena) albo-rubellus Montag. mss. : unicolor, albo-rubellus, delicatus, pileo tenuissime membranaceo expla-nato, centro glabro subumbonato, tenuissime striatulo tandem multifisso stipite æquali fistuloso basi scutatim affixo, lamellis tetradymis convexis utroque fine parum attenuatis. — H A B . Ad ramos dejectos putridos in sylvis humidis prope Cayennam. Jul. August. 1841 . — Coll. n. 1006 c. icone. — Pl. 1 1 , f. 7 .

DESC. Pi leus m e m b r a n a c e u s , ut to tus fungus a lbo- rube l lus , t andem e x -planatus , centro subumbona tus , cæte rum ad marg inem usque s t r ia tu lus , glaber , d iametro 5 -10 mill im. adæquans . Hic, si luci in t e rpone tu r , tenuis-s imus et pellucidus appa re t e t progressu ætatis in laciniis per ipher ic is mul t i s f indi tur , tum receptaculum Marchantiœ polymorphœ femineum prorsus semulans. Stipes 1 1/2-2 cenl im. l o n g u s , mil l im. c r a s s u s , glaber , fistilo-

Page 83: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 97 — 71 s u s , basi sculat im dilata ta aiba r amo affixus. Lamellæ dilute roseæ , te t ra-dymæ, convexæ, scalpelliformes, st ipi tem haud a t t ingentes , p ræser t im postice at tenuatso.

EXPLICATION DES FIGURES.

Pl. 11, fig. 7. — 7 a, doux individus de l'Agaricus albo-rubellus vus de gran­deur naturelle. — 7 b, section verticale d'un individu également de grandeur naturelle.

274. Agaricus (Mycena) leptopilus Mantag. mss. : pileo mem-branaceo tenuissimo pellucido primo campanulato demum appla-nato striato, in sicco fuscescentc, stipite elato glabro fistuloso basi radicato, lamcllis tridymis angustis distantibus subtriangulis albis, acic coloratis. — HAB. In Horto hospitii nautici urbis Cayerinnæ. — Coll. n. 1017.

DESC. Pi leus campanu la tus , dein expansus p lanus , uinbellii 'ormis, per -quam tenuis et t rans lucens , 5 cen t im. la tus , s t r ia tus , s tr i is dis tant ibus , ad marginem c reb r io r ibus . Stipes lævis, cyl indricus, g l a b e r r i m u s , fuligineus, 12-14 cen t im. longus , 3 mil l im. c rassus , basi incrassata 6 mi l l im. d iamet ro adæquans et in r ad icem 3 cen t im. longam a t t enua tus . Lamellæ potius d is-tantes in tegræ, dimidiatæ minoresque i n t e r m i x t æ , p r iores long io res , s t i -pitem haud a t t ingentes , angus tæ, u t r i nque a t t enua tæ , forma t r i angu lum æmulantes e la te r ibus cujus l iberis poster ior brevior est et an te r io re triplo minor , cæ te rum in vivo a lbæ, in sicco vero pallescentes cum acie fus-cescente.

Obs. Espèce assez voisine, si j e ne me t rompe , de l'A. macrorrhizus Fries ( F u n g . natal., p . 4), mais dist incte pour tant pa r sa r ac ine plus mince et ses feuillets non at tachés au s t ipe .

275. Agaricus (Oniphalia) griseo-lutescens Montag. mss. : gran­dis, fascicularis, pileo carnosulo convexo alte umbilicato mar-gine primitus mllcxo laxe striato glabro grisco-lutescente, stipite crasso medio subventricoso demum cavo deorsum attenuato, lamellis distantibus crassis decurrentibus, sporis albis sphæricis minutis. — HAB, ad terrain sylvarum prope Cayennam. — Coll. 11. 1 0 4 0 .

DESC. Dense cæspitosus, l asc icu lar i s , magnus . Pi leus ca rnosus , con-vexus, umbilicato-subinfundibuliformis, margine pr imitus inflexus, glaber.

Page 84: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

72 — 98 c. MONTAGNE.

striatus, totus e griseo lutescens, exsiccatus vero fuscescens. Stipes 9-41 centim. longus, apice dilatatus, basi attenuatus, in medio subven tricosus et ibi centimetrum usque diametro metiens, intus cavus. Lamellæ

crassiusculæ, tetradymæ, 1-2 millim. latæ, convexulæ, utrinque attenuatæ, stipiti decurrentes. Hymenium 0m m ,06 crassum. Sporæ albæ, sphæricæ, 0m,0035 diametro metientes.

OBS. J e ne connais aucun Agaric de cette t r ibu qu 'on puisse confondre avec celui-ci .

276. Agaricus (Omphalia) spodoides Montag. mss. : pileo mem-branaceo hygrophano convexo griseo profunde umbilicato stria-tulo, stipite fistuloso lævi sursum deorsumque leniter incrassato ligno alte descendente, lamellis tetradymis confertis, minoribus lanceolatis, longioribus antice attenuatis, postice rotundo-am-pliatis, dente decurrentibus. — H A B . ad ligna putredine con-sumpta et folia putrida. — Coll. n. 1033 et 1052 (ad folia).

DESC. Unicolor , griseus (gris de fer foncé, L e p r . ) . Pi leus membrana -ceus , convexo-campanula lus , profunde umbi l i ca tus , cæ te rum s t r i a t u l u s , 1 1 /2 -4 cen t im . l a t u s , d e m u m margine expansus . Stipes n u d u s , lævis, 3 cent im. longus, 1-3 mi l l im. in medio c rassus , cavus, apice ampliato in pi leum ab i ens , deorsum incrassatus et in l ignum pu t r idum alte descendens in te r cujus fibras late serp i t . Lamel læ subconfertæ, t e t r a d y m æ , longiores prope s t i p i t e m , in quem dente exiguo e x c u r r u n t , v e n t r i c o s æ , et ad 2 mil l im. la tæ, ant ice vero sensim a t tenuatæ ; cæteræ modice convexæ aut anguste lanceola tæ, u t et totus fungus c inerascentes .

OBS. P a r m i les espèces de cette t r ibu , j e n ' en connais aucune qui pénèt re de la m ê m e maniè re ni aussi profondément dans le bois p o u r r i .

277. Agaricus (Pleurotus) striatulus Pers. — Fries, l. c, p. 193. — HAB. In ramis deciduis circa Cayennam. — Coll. n. 983.

OBS. Cette espèce, assez r a r e chez nous , s'y r encon t re o rd ina i rement su r les b ranches mor te s des Grosei l l iers . J e l 'ai recueil l ie à Sedan, en 1 8 3 1 , su r le R ibes Grossularia L . , et à Beaumont - su r -Oise , en 1 8 5 3 , sur le Ribes alpinum. F r i e s en a reçu de Port-Natal quelques individus. P l u ­s ieurs , p a r m i ceux de Cayenne, ont des rud iments de s t ipe .

278. Agaricus (Pleurotus) griseo-roseus Montag. mss. : pileo membranaceo pellucido sessili-adnato cupulæformi-conchato e

Page 85: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 99 — 73

griseo roseo supra glabro lævique, lamellis primants tenuibus pauois prope peripheriam in retieulum abeuntibus concoloribus. — H A B . Ad ramulos putridos prope Cayennam. — Coll. n. 1018.

DESC. G r e g a r i u s , p e r p u s i l l u s , roseo-gr iseus . Pi leus tenuiss ime m e m -branaceus , marg ine affixus, conchatus aut subcupula r i s , 3-5 mi l l im. la t i t . vix superans , supra lævis, marg ine rugoso excepto, et g l abe r r imus , prse t e -nuitate h y g r o p h a n u s , reflexus. Lamel læ a puncto cort ic i affixo ad marg i -nem rad ian tes , p a u c i s s i m æ (5-7), p lur ibus dimidiat is per ipher ic is in te r sese et c u m pr imar i i s anas tomosant ibus et ita r e t i cu lum favulosum consti-tuent ibus .

OBS. Cette espèce est voisine de la précédente don t elle diffère par le réseau qui résul te de l 'anastomose des feuil lets , et de l'A. dictyoides Lév. , qui m'es t d 'ai l leurs inconnu, pa r la couleur et l 'absence de s tr ies du chapeau . M. Léveillé a omis d ' indiquer la g randeur de son C h a m ­pignon.

279. Agaricus (Pleurolus) liliputianus Montag. mss. : resupina-tus, cupulæformis, centro affixus albus, pileo tenerrimo hemi-sphærico supra pilosiusculo, pilis crispulis , subtus concavo, lamellis paucis simplicibus e centro radiantibus, dimidiatis inter-jectis, medio convexis utrinque acutis. — Ad ramulos dejectos Coll. n. 1019.

D E S C . Gregar ius , pr iore minor , totus a lbus . P i l eus cupular i s , supra convexus velo res iduo pi losiusculus, d iamet ro 1 1/2-3 mil l im. me t i ens . L a m e l l æ convexæ, i n t e g r æ et d imidia tæ, 1/5 mil l im. in medio la tæ, u t r in ­que a t t enua tæ , acie farinosse.

OBS. Notre Agaric l i l iputien se rapproche de l'A. tenuissimus J u n g h . ; mais il en est incontes tablement dist inct par la g randeur et la couleur , et par l 'absence de s t ipe .

280. Agaricus (Pholiota) prœcox Pers. — Fries, l. c, p. 112. — H A B . Inter gramina. — Coll. n. 9 9 8 .

281 . Agaricus (Naucoria) albo-luteus Montag. mss. : pileo carno-sulo e convexo piano albo-luteo glabro, stipile cartilagineo fislu-lôso longiusculo concolori basi incurve , lamellis iridvmis sub-

Page 86: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

confertis undulato - ventricosis dente filiformi stipiti adnexis , primo ferrugineis tandem fuscis. — H A B . In sabulosis hospitii nautici apud Cayennam. — Coll. n. 1030.

D E S C . Pi leus convexus, tandem applanatus , centro lævis ni t idus , cæte-rum glaber, lu teo-alhus, in sicco rugu losus , sesquicent im. et quod excedit l a t u , margine obsolete s t r ia tus . Stipes carti lagineo-corticatus, u t videtur pileo concolor , excepto apice longi t rorsum lineolatus , lævis, basi incras-sa tus , incurvus et fibrilloso-radicatus, 5 cent im. et ultra longus, 3 mill im. in medio crassus , in tus cavo-fistulosus. Lamellæ t r idymæ, ventricosse, lon-giores dente at tenuatæ et prope stipitis apicem adproximatæ initio ferru-gineœ, sporis matur is ovoideis ferrugineo-fuscis, 0mm,016 long is , fusces-centes .

OBS. Cette espèce ressemble un peu à l'A. pediades. Deux fois plus grande , elle m 'en parai t d 'ail leurs différer par son stipe manifestement fis-tuleux dans toute sa longueur , et par ses lamelles à peine fixées au stipe par une dent l inéaire décur ren te .

2 8 2 . Agaricus (Galera) Umbellula Montag. mss. : pileo membra-naceo conico-campanulato , sicco rufo-fuligineo radiatim lineo-lato, stipite fistuloso glabro fibrilloso-striatulo curvulo helvolo , lamellis convexis cinnamomeis attenuato-adnexis antice rotun-dato-subtruncatis, sporis ferrugineis ovoideo-oblongis, a latere visis reniformibus. — H A B . In foliis dejectis in sylvis. — Coll. n. 9 7 8 .

D E S C Pi leus tenui ter membranaceus , margine expanso conico-campa-nulatus , radiat im l ineolatus, 1-3 cent im. la tus , 2 cent im. al tus, in sicco rufo-fuligineus (couleur feuille-morte). Stipes fistulosus, curvulus , nudus , f ibroso-striatulus, albo-lutescens, 5-8 cent im. longus, 1-2 mil l im. crassus . Lamellæ p o l y d y m æ , t e n e l l æ , convexæ, postice a t t énua to -a f f ixa3 , sensim marginem versus , ubi e rotundo t runcatæ sunt , latescentes, c innamomeæ. Sporse ferrugineæ, ovoideo-oblongæ, 0 m m , 0 1 5 l o n g a 3 , a la tere conspectæ autem renfiormes.

OBS. Cet Agaric a le port de l'A. conocephalus , à côté duquel il vient se placer . Il en diffère par ses feuillets qui ne sont pas arrondis près du st ipe, auquel ils viennent aboutir au contraire par une extrémité aminc ie .

283 . Agaricus (Psalliota) campestris L . — H A B . In campis non rarus, — Coll. n. 752,

7 4 — 1 0 0 C . MONTAGNE.

Page 87: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 0 1 — 7 5

284. Agaricus Psathyra) gyroflexus Paulet, pl. 123 . — Fries, l. c. p. 232 . — H A B . In fimeto equino secus vias sylvarum. — Coll. n. 972.

OBS. Sporœ naviculares, magnœ, fuscœ.

285. Agaricus (Psathyra) gastrodes Montag. mss. : minutulus, pileo membranaceo campanulato demum expanso fulvo-fusces-eente, margine striatulo, stipite concolore gracili basi incrassato fistuloso striatulo (an exsiccatione?), lamellis didymis antice ro -lundatis, postice attenuato-adnexis fuscis. — H A B . In sabulosis hortihospitii nautici urbis Cayennæ, decemb. — Coll. n. 1005.

DESC. Pi leus e fulvo fuscescens, hemisphær ico -campanu la tus , apice scilicet obtusissimus nec acute conicus, glaber, margine recto t an tum stria-l u s , tandem expansus , imo u t videtur ambitu ascendenti-revolutus, ita u t àciès lamellarum ventricosa pateat et nuda prostet . Stipes 1-2 cent im. longus, deorsum mil l imetrum sursum 1/3 mil l im. crassus , s t r ia tu lus , fis­tu losus , pileo concolor. Lamellœ confe r tæ , di- t r idymæ, fuscæ, dolabri-formes, par te ampliato-rotundata ad ambi tum versa . Sporœ fuscidulœ ellip-ticœ, 0 m m , 0 l longæ, nucleum conformem obsoletum inc ludentes .

OBS. Cette espèce est voisine des A. gyroflexus et A. flavo-griseus ; mais elle s'en dist ingue par sa t a i l l e , sa couleur , et sur tout par la forme et la disposition remarquable de ses feuillets. La figure 3 de la planche 1 de Batsch représente assez bien la forme du c h a p e a u , mais les lamelles e t les couleurs sont t rès différentes.

286. Agaricus (Psathyra) stenophyllus Montag. mss. : pileo tenuis­sime membranaceo expanso-plano striis confertissimis subplica-lulo hygrophano griseo-rubello, stipite fistuloso lævi basi sub-buiboso, lamellis polydymis sublinearibus utrinque attenuatis, unguc stipiti adnexis cinnamomeo-fuscidulis, sporis ovoideis hilo notatis. — H A B . In fimo vaccino circa Cayennam. — Coll. n. 1012.

DESC. Pileus in speciminibus visis e x p a n s u s , planus (an in j u v e n t u t e , ut probabile v i d e t u r , campanula tus incer tum) t e n u i s s i m u s , hygrophanus

uriseo rubel lus , 5-6 cent im. latus, striis confertissimis e centro radian-tibus notatus . Stipes fibroso-carti lagineus, fistulosus, siccus fuscescens.

Page 88: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

7 6 — 1 0 2 C . M O N T A G N E .

basi bulbosus, in ipso apice præ lamellis primitus contiguis striatulus, cæt-erum prorsus lævigatus, 8-10 centim. longus, 3-4 millim. crassus. La­

mellæ polydymæ, angustissime l i n e a r e s , u t roque fine a t t e n u a t æ , postice vero ungue brevi stipiti a d h æ r e n t e s , siccæ fusco-cinnamomeæ pulveru-len tæ. Sporæ ovo ideæ, fuscæ, 0 M M , 0 1 5 l o n g æ , altero fine hi lum pers is-tentem clare demonst rantes . Trama hymenoph. lamel larum tenuissime floccosa. Sporophora videre mihi haud contingit . An species Helicomy-celis, generis a m e parum intellect! ?

OBS. Si les spores colorées ne s'y étaient pas opposées, j ' a u r a i s rappro­ché cet Agaric des Hygrophanes. Je ne sais avec quelle espèce de sa tr ibu on pourrai t le comparer .

2 8 7 . Agaricus (Psathyra) œquatorius Montag. mss. : pileo mem-branaceo campanulato mox convexo - expanso hygrophano ad centrum tenuissime striatulo stipiteque æquali glabro fistuloso eastaneis, lamellis tetradymis angustis utrinque attenuatis spo-

risque oblongis fuscis. — HAB. In terram nudam sylvarum. — Coll. n. 979.

DESC. Pi leus tenuiss ime m e m b r a n a c e u s , p a p y r a c e u s , h y g r o p h a n u s , pr imo campanula tus dein convexo expansus , a margine patente subdenti-culato ad cen t rum usque tenuissime s t r i a t u l a t u s , vivus c a s t a n e u s , siccus vero e griseo fuscescens fuliginosusque, d iametro 4-6 cen t im. adæquans . Stipes 4 ad 5 cent im. longus, 1-3 mil l im. crassus, deorsum vix incrassa-t u s , lævis, fistulosus, pileo concolor. Lamellæ angust iss imæ, vix 1 /2 mil l im. in medio l a tæ , postice l iberæ stipitem haud a t t ingen tes , initio fuscæ, tan­dem atro-fuscæ. Sporæ oblongæ fuscæ, 0 M M , 0 0 7 circiter longæ, nucleolum obscuriorem foventes.

OBS. Cette espèce a plus d 'un rappor t avec l'A. stenophyllus qui p ré ­cède ; mais elle en diffère évidemment par sa couleur , par ses dimensions beaucoup plus pet i tes , par ses spores de moitié moins grosses, comme aussi par son habi ta t .

2 8 8 . Agaricus (Psathyra) cubosporus Montag. mss. : pileo mem-branaceo tandem explanato striatulo hygrophano margine inllexo rufo-fusco, stipite fistuloso apice incrassato, lævi, lamellis con-vexis attenuato-adnexis cinnamomeis, sporis exacte cubicis !

Page 89: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 103 — 77

— H A B . Ad terrain humosam prope Cayennam. — Coll. n. 1084. OBS. Cette espèce est remarquable par la forme de ses spores , qui res ­

semblent u n peu à celles du Melanospora barbata, q u e j ' a i fait figurer dans la Flore d'Algérie, p l . 2 5 , fig. 3 f. Son port , les stries de son cha­peau et sa couleur , du moins à l 'état de dessiccation, lui donnent une assez grande ressemblance avec l'A. stenophyllus, pour que j e me dispense de la décrire minut ieusement . Elle en diffère par sa taille plus peti te , ses feuil­lets beaucoup larges, et son stipe non bulbeux. Ses spores cubiques s 'op­posent d 'ai l leurs à tout r approchement .

289. Agaricus (Psathyra) œnochrous Montag. mss. : cæspitosus, pileo membranaceo hygrophano conico-campanulato umbonato margine striato e griseo roseo-vinoso, stipite fareto basi incras-sato striato fragili, lamellis tetradymis convexis attenuato-ad­nexis tandem ob sporas ovoideas fuscescentibus. — H A B . Ad ligna putrida prope Cayennam. — Coll. n . 1083 .

DESC. P i leus pr imo conicus, mox campanulatus cum umbone , tandem margine patente str iatulo expansus , 2-2 1/2 cent im. la tus roseo-vinosus. Stipes 3 cen t im. longus superne 4/5 mil l im. — inferne sesqui-bimill im. crassus, basi dilatata ligno adhærens , totus et jun io r , s t r ia tus , intus farctus. L a m e l l æ convexæ, 1 1/2 mil l im. in medio la tæ, antice r o t u n d a t æ , postice at tenuato-adnexæ, fuscæ, acie ad speciem dent icu la tæ. S p o r æ ovoideo-oblongæ, 0 m m , 008-0 m m , 015 longæ, fuliginosæ.

OBS. Il faut placer cet Agaric à côté de l'A. spadiceo-griseus, qui s 'en distinguera sur- le-champ, si j ' e n puis juger su r la diagnose donnée par Fr ies et la figure de Schæffer, soit pa r la couleur du chapeau , soit par son stipe fistuleux, soit enfin par ses spo re s , que le mycologue bavarois r e ­présente sphér iques .

290. Agaricus (Panæolus) papilionaceus Bull. — Fries, l. c, p . 236. — H A B . In herbosis circa Cayennam. — Coll. n. 1058 cum icône. Sub Coprino Lepr.

2 9 1 . Agaricus (Psathyrella) fulvipes Montag. mss. : pileo membra­naceo convexo-expanso glabro, centro subumbonato excepto tenuissime striatulo nigrescente, stipite stricto rigido fragili lis-

Page 90: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

78 — 104 C. M O N T A G N E .

tuloso luteo-fulvo, lamellis tridymis convexis longioribus dente affixis antice rotundis fuligineo-nigris. — H A B . Ad terram are-nosam in urbe Cayennæ. — Coll. n. 1035.

DESC. Pi leus m e m b r a n a c e u s , t e n u i s , hygrophanus ( a n initio campanu-latus ?) adul tus convexo-expansus, centro manifeste umbonula tus , cæterum ad marg inem radiato-str iatulus, cincreo-nigricans, 15 mil l im. latus, glaber . Stipes luteo-fulvus, fuscescens, siccus l ineo la tus , g laber , fistulosus, rigi­dus , fragilis, 3 cent im. longus, 1-1 1/2 mil l im, crassus, æqual is . Lamellæ nec confe r tæ , nec dis tantes , di- vel t r idymæ, longiores postice a t tenuatæ, dente angustissimo affixæ, convexæ, mil l im. la tæ, antice ro tundæ, mediæ minoresque subsemiorbiculares u t r inque scilicet obtusatæ et fuligineo-ni-g r æ . Sporæ fuscæ, ovoideo-oblongæ, 0MM,01 longæ, fere opacæ. Species forsan A. cultrigero n imis affinis. An hujus tan tum forma? Videtur tamen d iversus .

2 9 2 . Agaricus (Psathyrella) cultriger Montag. mss. : pileo hemi-sphœrico centro lævi margine striato nec primitus involuto sti­piteque œquali sursum lineolato farcto subfuscis, lamellis tetra­dymis haud confertis scalpelliformibus postice stipiti adnexis tabacinis acie candicantibus, sporis ovoideis permagnis brun-neo-fuscis. — H A B . Ad fimum in Cayenna. — Coll. n . 1001 et 1015.

D E S C . Pi leus membranaceus , convexus, 6 - 1 5 mill im. l a t u s , margine demisso s t r ia tulo . Stipes 1-2 cent im. longus, mil l im. crassus , farctus, basi leni ter incrassatus . Lamellæ longiores scalpelliformes basi stipiti late affixæ, breviores convexæ tabacinæ, acie a lbidulæ. Sporæ fuscæ ovoideæ, pro ratione m a g n æ , diametro majori 0 M M , 0 1 5 æquantes .

OBS. Je ne saurais comparer ce Champignon qu 'au p récéden t , dont on voit qu' i l diffère par l 'habitat , par son chapeau convexe sans saillie, par son stipe plein, et par le bord libre de ses feuillets farineux.

2 9 3 . Agaricus (Psathyrella) hortulanus Montag. mss. : pileo mem-branaceo hemisphærico radiatim striatulo margine crenulato griseo, stipite farcto-cavo subflexuoso basi bulboso lævi, lamellis postice atlenualis, antice ventricoso-rotundatis, majoribus prosi-

Page 91: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 0 5 — 7 9

2 9 4 . Coprinus hortensis Montag. mss. : pileo tenerrimo glabro griseo-argenteo convexo campanulato explanato, a centro lævi radiatim striatulo tandem margine fisso. stipite fistuloso sursum incrassato lævi glabro, lamellis didymis angustissimis utrin-que attenuatis postice subaffixis nigris. — H A B . In hortis urbis Cayennæ. — Coll. n. 1 0 1 1 .

DESC. P i leus membranaceus , t ene r r imus , g labe r r imus , griseo-argen-teus, tandem explanatus , 3 1/2 cent im. l a t u s , excepto cent ro lævi totus pl icato-str iatulus. Stipes in sicco subhelvolus, læv i s , !x cen t im. l o n g u s , a basi ad apicem incrassatus , medio 1-1 1/2 mil l im. c rassus . Lamellœ d i -d y m æ , angust iss imæ, u t roque fine a t t e n u a t æ , stipiti parvo spatio affixæ, tandem n igræ. Sporœ globosœ! diametro centimill im. pau lum m i n o r e s , n igrœ. Adsunt et aliquot r ane ovoideœ.

O B S . NE l 'ayant vu que sec, il m'est ditlicile d ' indiquer les .uialogies de

lientibus e fuligineo nigricantibus. — H A B . In f imo horti hospitii nautici jam memorati. — Coll. n. 1 0 0 9 et 1 0 1 4 . — Pl. 1 1 , f. 3 .

DESC. Subcæspi tosus . Pi leus convexus , striis radiant ibus et margine tenui ter crenula to insignis, ex icone fuligineo-griseus rubedine t i n c t u s , 2 1/2-3 cen t im. la tus . Stipes concolor, 2-4 cent im. longus, 2 mil l im. c r a s s u s , in tus e farcto cavus, basi bulbosus . Lamellæ te t radymæ, fuligi-neæ, postice a t t e n u a t æ , antice r o t u n d a t æ , longiores au tem circa stipiiis apicem non vero ipsum a l t ingcn tes , dente orbiculatim dispositœ marg i -nem versus prosi l ientes . Sporæ ovoideæ oblongæ, 1 1 / 2 mil l im. l o n g æ , fuliginosæ n ig ræque .

O B S . Cet Agaric est pr incipalement remarquable par ses plus longs feuil­lets, qu i , a r rondis et sail lants, dépassent un peu le bord du chapeau. Il est voisin de l'A. crenatus Lasch, dont il diffère par son stipe fistuleux, par la couleur du c h a p e a u , et par le défaut d 'adhérence des feuillets au s t ipe .

EXPLICATION DES FIGURES.

Pl. 11, fig. 3. — 3 a, plusieurs individus de l'Agaricus hortulanus rapprochés par la base et de grandeur naturelle. — 3 b, un de ces individus coupé longi-tudinalement pour montrer la forme et la disposition des feuillets et la cavité du stipe. — 3 c, plan de ces feuillets.

Page 92: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

8 0 — 1 0 0 C. MONTAIGNE.

ce Champignon avec ses nombreux congénères . J e le crois pour tant diffé­rent du C. ephemcrus, p rès duquel il vient se placer .

2 9 5 . Coprinus mirabilis Montag. mss. : pileo tenerrimo primi-tus tandem explanato sulcato albo margine crenulato,.stipite gracili fistuloso concolori, lamellis distantibus convexis tandem nigr is , sporis globosis. — H A B . In herbidis ambulacri urbis Cayennæ. — Coll. 1 0 5 9 .

D E S C . Pi leus omnium t e n e r r i m u s , expansus 1 1 / 2 cen t im . l a t u s , mar ­gine c renula tus et r ad ia t im sulcato-pl icatulus. Stipes filiformis, a l b u s , 3 1 / 2 cent im. longus , 1 / 2 mi l l im. c r a s s u s , æqua l i s . Lamel læ d i s t a n t e s , leviter convexæ, medio mil l im. la t i tudine vix met ien tes , in ter quas l ineam obscur iorem plicæ responden tem conspic i tur . Maturæ nigræfaciunt et deli-quescun t . Sporæ t e rna tæ et qua t e rna tæ , exquisi te globosæ, n i g r æ .

O B S . Comme le précédent , no t r e Champigon diffère de tous les Coprins européens par des spores moins nombreuses et parfai tement sphér iques , au l ieu d'avoir la forme des semences de lin ou d 'ê t re amygdaloïdes .

2 9 6 . Hygrophorusconicus Scop. — Fries, l . c . , p . 3 3 1 , n. 44. — H A B . In sylvis. — Coll. n. 1 0 8 2 .

2 9 7 . Hiatula lignifraga Montag. mss. : candidus, pileo tenerrimo pellucido, irregulariter orbiculato tandem explanato subumbo-nato densissime striatulo, stipite glabro fistuloso lamellisque concoloribus subsequalibus confertis cultriformibus, circa api­cem stipitis incrassatum attenuato-affixis. — H A B . E rimis ligni putredine consumpti erumpit ; circa Cayennam. — Coll. n. 9 8 5 .

D E S C . Pi leus t r ans luc idus , q u a m maxime m e m b r a n a c e u s , c h a r t a pelure d'oignon vernacule dicta forsan adhuc tenu ior , i r regula r i t e r orbicular is , 2 5 mi l l im. la tus , centro vix umbonato convexo-applanatus, t enuiss ime ad ambi tum usque s t r i a tu lus . Stipes 2 cen t im. et u l t ra longus, 1 1 / 2 mi l l im. in medio — 2-3 mi l l im. basi et apice c r a s s u s , l æ v i s , g l a b e r , f i s tu losus , e ligno e r u m p e n s , exsiccatione fuscescens , at p r imi tus u t e t totus fungus (ex collectore) candid i ss imus . Lamel læ subconfer tæ, t e n e r r i m æ , ex hymeno-phoro u t videtur formatæ, cum i isdem cum illo gaudeant s t ruc tu ra et t enui -ta te , convexæ n e m p e cul t r i formes, pileo concolores , acie i n t e g r æ , circa st ipitem de te rmina te d e s i n e n t e s , potius ab eo r e m o t æ , nec u n q u a m ei

Page 93: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 0 7 — 8 1

adhærentes , ad invicem distantes et 0 m m , 0 3 crassæ. Sporœ a l b æ , pellu-c i d æ , myr iadeæ, subovoideæ, 0 m m , 0 8 7 majori diametro me t i en t e s , nucleo albo farctœ.

OBS. Il paraît que le genre est assez bon puisque cette description était faite, et que je l'avais proposé moi-même sous le nom de Leptomyces avant d'avoir reçu de mon ami E . Fries ses Novœ Symboles mycologicæ, où il l'établit sous celui de Hiatula. Mon espèce se rapproche des H. discreta et Benzonii, mais elle présente des caractères qui l'en dist inguent suffi-sa aiment.

298. Hiatula squamulosa; Montag. mss. : pileo papyræeo conico-campanulato subumbonato, umbone lævi excepto, densissime striato helvolo fusco-pimctato squamuloso, stipite lævi sursum attenuato cavo, lamellis confertis liberis circa stipiiem defmile attenuato-acuminatis, sporis albis ovoideo - reniformibus. — H A B Coll. n

DESC. Pileus membranaceo-papyrius, t ener r imus , helvolus, conico-cam-panula tus , umbonatus , mox margine fisso explanatus et tum 3-4 cent im. latus, squamulis fuscis apice vel centro confertiusculis, ad marginem rar io-r ibus punctatus, umbone excepto, qui lœvis p e r m a n e t , dentissime striatu-lus . Stipes cylindricus, lœvis, fistuloso-cavus, in sicco umbrino-fuscus , 5 cent im. et quod excedit longus, basi 5 — apice 2 millim. crassus, a pileo separabilis. Lamellœ albæ, siccœ pa l l idæ, perquam tener r imæ, confertis-s imæ, convexæ, 1 1/2 millim. in medio l a t æ , acie minulissime denticu-l a t æ , antice obtus iusculæ, postice acuminato-attenuatœ et definite ad in-tervallum mill imetri prope apicem stipitis desinentes. Sporœ a l b æ , irregulariter ovoideœ aut subreniformes 0 m m , 0 0 8 l o n g æ , nucleolum late limbatum includentes.

OBS. Les squames dont le chapeau est comme ponctué de brun , et plu­sieurs autres différences e n c o r e , empêcheront de confondre cette espèce avec les deux autres que Fries a publiées dans son Elenchus Fungorum sous les noms d'A. discretus et Benzonii.

299. Cantharellus guyanensis Montag. mss. : Gregarius, purpureo-aurantiacus, pipera tus, pileo carnoso-subcoriaceo, convexo-he-misphærico moxinfundibuliformi(subpuberulo) margine inflexo undulato tandem fisso reniformi-flabellato, stipite centrali crasso, sicco cartilagineo - corneo, centro fistuloso, lamellis angustis

2

Page 94: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

8 2 — 1 0 8 C . M O N T A G N E .

n'assis dichotomis lutescentibus. — HAB. Ad vias in sylvis sabu losis prope Cayennam, junio lectus. Edulis. — Coll. ri. 1062 c. icone. — Pl. 1 1 , f. 1 .

D E S C . Pi leus carnosus , adultus cor iaceus , crassus, aurant io-coccineus, forsan puberulus , primitus convexo-hemisphæricus , dein centro depresso infundibuliformis, tandem uno latere fisso subdimidiatus, reniibrmi-flabel-liformis, margine inflexo undulatus sub loba tus , jun ior 6 m i l l i m . , adultus 3 cent im. et ul tra la tus . Stipes subconcolor , 1 2 - 3 6 mil l im. longus, 2 - 7 millim. crassus, in vivo autem carnosus? in sicco vero durissimus corneus et centro auguste fîstulosus, apicem versus d i l a t a tu s , inferne aut æqualis aut in rar is individuis subincrassatus . Lamellæ angus tæ, confertæ, imequales , s u b t r i d y m æ , fere 1 / 2 mil l im. c r a s s æ , acie o b t u s æ , longiores dichotomo-ramos. 'E, decurren tes , antice haud venulis c o n n c x æ , flavescen-tes. Trama floccoso-granulata. Hymenium sub microscopio luteuni , 0 M M , 0 7 c rassum, e sporophoris granulatis constans. Sporæ a lbæ, ovoideo-oblongæ, 0 M M , 0 0 6 5 d iametro majori æquantes .

O B S . J ' a i étudié avec soin ce Champignon , bien d is t inc t , comme on le voit, de tous ses congénères, et j ' e n ai donné une description qui ne pe r ­mettra pas qu 'on le confonde désormais avec d 'au t res .

EXPLICATION DES FIGURES.

Pl. I l , fig. 4. Groupe d'individus du Gantharellus guyanensis vus à différents âges et de grandeur naturelle.

3 0 0 . Cantharellus buccinalis Montag. mss. : pileo earnoso pri mitus convexo-hemisphœrico centro alte depresso, mox infundi-buliformi tandem ad stipitem fisso, e griseo fuligineo glabro, stipite solido nudo basi incrassato-bulboso affixo, lamellis (se-rotinis) plicæformibus dicholomis sobdccurrentibus. — H A B . Ad corticem tnineorum et ranios. — Coll. 1 0 6 3 . — Pl. 1 1 , f. 4.

D E S C . Gregarius . Pileus carnoso-coriaceus, convexus centro depressus , dein eximie tubæformis, mox infundibuliformis semper tamen margine involutus, haud pervius, tandem ad stipitis apicem usque in lacinias plures triangulares fissus, supra rivulosus, jun ior 7 - 1 2 millim. — adultuset ante seissionem 2 - 3 cent im. latus, colore fuliginoso-lurido exsiccatione uigres-cente insiguis. Stipes solidus, in sicco fragilissimus, pro ratione longus-

Page 95: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 109 – 83

sesquicentimetrum metiens, penna corvina crassior, pileo concolor, læ-vis nudus s. glaber, basi incrassata bulbosa affixus. Lamellæ ut videtur sero evolvendæ, angustissimæ , plicæformes et illis Trogiœ Montagnei Fr. (Cantharellus haplorutis Montg.) simillimæ (an hujusce generis species) at dichotomæ, in stipitem subdecurrentes, intermediis simplicibus.

OBS. Très voisin du C. partitus Berk., celui-ci en diffère par la dimen­sion, la couleur, la longueur , la glabréité du stipe et sa dilatation bulbi-forrae.

EXPLICATION DES FIGURES.

Pl. 11, fig. 4. Quelques individus de grandeur naturelle , du Cantharellus bucci nalis, vus à différents âges et dans divers étais.

301. Marasmius (Collybia) rugatus Montag. mss. : cantharelli

formis , holophæus , pileo carnuloso convexo obtuse umbonato

margine involuto, stipite fistuloso striato-sulcato sursum in

pileum dilatato, basi rhizomorpha radicante, lamellis erassis

plicæformibus inæqualibus in stipitem subdecurrentibus.— HAB.

Gregarius ad ligna putredine consumpta circa Cayennam. —

Coll. n. 969.

DESC. Pusillus, 3 - 1 2 millim. altus. Pileus in majoribus 3 millim. latus, convexo-umbonatus, lævis, margine involutus, ut stipes lamellæque fuscus. Stipes fistulosus, magnitudine secundum ætatem valde varians , 1/2-3/4 millim. crassus, profunde sulcatus, subtortus, in hymenophorum dilatatus. Lamellæ angustissimæ, potius rugæ dicendæ, radiantes, crassis simæ, inæquales, longiores in stipitem leniter decurrentes.

OBS. La figure 6 3 de Batsch donne assez bien le port de cette espèce , qui ressemble plus à une Chanterelle qu'à un Marasme, et qui n'est peut-être qu'un Agaric de la section des Collybia.

302. Marasmius (Collybia) castaneus Montag. mss. : pileo mem

branaceo campanulalo subumbilicato margine involuto plicato-

slriato castaneo, stipite filiformi fistuloso striato pilis albis patulis

hirto basi flosculoso insititio, lamellis umbrinis paucis (12)

utrinque attenuatis, hymenio fusco-punctato, sporis . . . . — HAB.

Page 96: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

84 — 110 C. MONTAGNE.

In foliis dejectis cum M. hœmatocephalo riiversissimo Icclus circa Cayennam. — Coll. n . 996et n. 994 pro parte.

D E S C . Pileus membranaceus , e campanulato subhemisphær icus , centro depresso leviter umbi l i ca tus , diametro 3 - 4 mil l im. vix m e t i e n s , radioso-pîicatus, margine involuto crenulatus , obscure s. intense castaneus nec exsiccalione pallescens. Stipes fistulosus, l en tu s , 3-4 cent im. l o n g u s , 1 / 2 mill im. crassus, tenuissime str iatus, fusco-purpureus , apice dilutior, floccorum ope rad ia torum pallescentium folio adnatus , totus pilis albis brevibus ( 1 / 1 0 mi l l im. ) patulis vesti tus. Lamellæ 8 - 1 2 in sicco u m b r i n æ , u t r inque acuminatæ, medio convexæ, nec ven t r i cosæ, c rass iuscu læ , acie obtusæ. Hymenium sub microscopio fusco-punctatum. Sporæ

OBS. Cette espèce ne ressemble à aucun Marasme décri t . M. Berkeley m'écr i t que ce n'est point son M. atro-rubens qu'on verra indiqué plus loin.

3 0 3 . Marasmiiis (Collybia) holophœus Montag. mss. : unicolor, brurmeus, pileo membranaceo convexo mox explanato radiatim ad marginem usque involutum striato, stipite glabro nudo fistu­loso sequali basi decumbente, lamellis subdistantibus angustis utroque fine attenuatis a stipite subremotis — H A B . In foliis de-jectis circa urbem. — Coll. ri. 987.

D E S C . Pileus 1 - 3 cent im. latus, initio convexus dein explanatus, a cen­tro l ineolato-str iatus, margine primitus involutus. Stipes glaber, lævis , ca­v u s , 1 1 / 2 - 3 cent im. longus, mill im. in majoribus crassus, basi decumbens et villo parco myceliï res iduo foliis quisquiliisque adhærens . Lamellæ t r i -te t radymæ, subdistantes, angustæ, convexulæ, u t roque fine at magis adhuc postice at tenuatæ stipitem haud at t ingentes, in tegerr imæ.

OBS. Voisin du M. hepaticus Berk . , il en diffère par ses lamelles en­tières et par son chapeau membraneux marqué de lignes ou stries rayon­nantes .

30 /u Marasmius (Collybia) rubricosus Monîag. mss. : pileo car-noso-membranaceo eonvexo-hemisphserieo rubricoso, centro umbonato, margine primo involuto tenuissime plicato-striato, stipite longo striatulo iorlo glabro badio nitido, basi radiatim iibroso-slrigosa affixo, lamellis tridymis confertis attenuatis

Page 97: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 111 —8 5

tandem umbrinis, secedenti liberis. — H A B . Ad ramulos, folia et quisquilia in sylvis. — Coll. n. 1 0 2 4 pro parte.

D E S C . Pileus carnosulo-membranaceus, centim. latus, rubricosus, um-bonatus, umbone obtuso ruguloso, margine primitus involuto tenuissime etprofunde plicato-striatulus. Stipes cartilagineus, badius, nitens, tortilis, g laberr imus, 6 centim. longitudine superans , tenuis, 1 / 2 millim. crassus fistulosus, basi fibris radiantibus sordide fulvis, ramulis et foliis alïixus. Lamellœ confertæ, tr idymæ, convexæ, utrinque a t t enua tæ , secedenti-liberæ, primo pallidæ, tandem umbrinœ.

OBS. Ce Marasme diffère des M. alro-rubens et M. ferrugineus Berk. et M. rhodocephalus Fr ies , par ses feuillets blancs et r approchés , et du M. pyrrhocephalus Berk. par son stipe libre et ses feuillets, qui ne sont ni ventrus ni réunis par des veines.

3 0 5 . Marasmius (Collybia) plectophyllus Montag. mss. : Grega­rius, pileo membranaceo convexo-hemispbœneo moxexplanato, e centro depresso ad marginem striatulo, ex albo-rubello ad griseo-vinosum vario, stipite valido fistuloso apice incrassato basi subbulbosa farinosa affixo, lamellis tridymis angustis, lon­gioribus adnexis reticulatim conjunctis concoloribus, sporisexi-guis albis globosis. — H A B . Ad ramulos et folia die pluvio in sylvis jugi Montabo prope Cayennam, julio et augusto 1841, — Colin. 1045,1046,1047, 1048 c. icone. — Pl. 11, f. 2.

D E S C . Pileus membranaceus, hemisphœricus centro depressus, margine primitus involutus, mox expansus e t t u m 3 - 4 centim. latus, e rubello viola-ceus,sed quoad coloris vim maxime ut videtur variabilis, nisi prospeciebus propriis plures varietates habeantur, supra reticulato-rugulosus. Stipes pro ratione validus, intus vero cavus, supra incrassatus, basi bulbosa albo-pulverulenta affixus, cæterum glaber et nudus, 2 - 3 centim. l o n g u s , 1 1 / 2 - 2 millim. in medio crassus. Lamellæ 1 2 - 1 5 angustissimæ, apici sti-pitis adnexæ, cum interstitiis brevioribus et venis obliquis reticulato-con-j u n c t æ , subdedaloideœ. Sporœ globosœ exiguœ albœ. — N°s 1 0 4 5 pileo dilute griseo-violaceo ; 1 0 4 6 pileo albo-rubello ; 1 0 4 7 pileo violaceo-vi-noso; 1 0 4 8 pileo pallide vinoso variant.

Obs. Bien que cette espèce offre quelques caractères qui lui soient com­muns avec une autre que je décrirai plus loin ( M . tessellatus), on ne sau-

Page 98: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

86 — 1 1 2 C. MONTAGNE.

rait cependant la confondra avec elle. Elle en diffère par son chapeau dé­pr imé, mais non profondément ombi l iqué , par la forme irrégul ière et non tetra-hexaèdre des mailles du réseau, et par son stipe fistuleux et renflé e» bulbe.

Nous avons un certain nombre d'espèces de la Guyane qui offrent ce type remarquable , semblable à celui que Fries a signalé dans un Marasme que j ' a i trouvé en 1 8 3 0 dans la forêt des A r d e n n e s , et qu' i l nomme dans son Epicrisis, page 3 8 5 , M. faveolaris. J 'avais d'abord la pensée de les réuni r sous le nom générique de Dictyoploca, mais je crois qu'i l est plus raisonnable d 'en former une tr ibu sous ce même nom.

EXPLICATION DES FIGURES.

Pl. 11, fig. 2. — 2 a, groupe de plusieurs individus du M a r a s m i u s p l e c t o p h y l l u s vu de grandeur naturelle. — 2 6, un individu du même coupé longitudinale-ment, pour laisser voir la disposition des feuillets et la cavité du stipe. — 2 c, feuillets vus en dessous, afin de montrer les petites lames transversales qui réunissent les feuillets en un réseau régulier.

306. Marasmius (Collybia) cfinopus Montag. mss. : erumpens gre-garius, pileo minuto e carnosulo membranæeo, convexo centro umbonato, margine involuto striatulo, e rubro fusco, stipite gra-cili longo fistuloso siccitate (?) compresse- fuligineo glaberrimo, basi iloccosa radiante instructo, lamellis pallidis lineari-attenua-lis. — H A B . E ramulis erumpens. — Coll. n.

D E S C . Pi leus ea rnosu lu s , convexo-heinisphsericus, u m b o n a t u s , confier-tim str ia tulus, margine involutus, e rubricoso-fuscescens, vix 2 mil l im. latus e t a l t u s . Stipes graci l l imus, lsevis ,ful igineo-cinnamomeus,f is tulosus, pro ratione longus , 3 cent im. adæquans , setam porcinam crassi tudine haud superans , siccitate compressus et paucistr iatus, basi mycelio fulvo radiato strigosus ( u n d e n o m e n ) radiis brevihus . Lamelke albidæ, haud la tæ, flexuose l ineares, u t roque fine a t tenuatæ, antice ob marginem pilei involu-tum in sectione unc ina tæ . S p o r æ . . . . .

OBS. Ce Mai-asme ne saurait être rapporté au M. fulviceps, qui existe aussi dans la collection. Quoique vo i s in , il en diffère par l 'exiguïté et les stries de son chapeau. Il est encore plus près de mon M. dispar, mais ses feuillets aut rement conformés et son stipe fistuleux et radié à la base s'apposant i toute réunion.

Page 99: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 113 — 87

3 0 7 . Marasmius (Collybia) congregatus Montag. mss. : subiasci-culato-Cflespitosus, pileo membranaceo convexo-hemisphserïco tandem explanato tenuissime plicato - venoso albo-lutescenlc, stipite fistuloso lsevi basi fulvo-lanato, lamellis paucis inæquali-

bus angustissimis pallidis interruplis utrinque acutis vix attin gentibus. — HAB. in ligno carioso. — Coll. 1081

D E S C . CongTegato-eœspilosus. Pileus primitus margine involuto sub-globosus, mox convexo-hemisphœrieus, tandem explanatus, subretieulatim sed parce venoso-plicatus, plicis tenuissimis, 2-2 1/2 centim. latus. Stipes lœvis, teres, subflexuoso-curvatus, fistulosus, e pallido rufus, 5-6 centim. longus, millim. crassus, basi fulvo-lanatus. Lamellœ distantes, inœquales, pallidæ, angustissimæ, vix 1/3 millim. latæ, hinc subplicœformes, longe interruptæ, utr inque attenuatæ, nec stipitem attingentes.

O B S . Cette espèce aurait appartenu aux Collybia du Systema mycolo-yicum. Aujourd'hui j e pense qu'elle doit rentrer dans le genre Marasme, dont la Guyane nous fournit de si nombreux représentants nouveaux. Elle se rapproche du M. terg inus Fr ies , le seul auquel je puisse la comparer , et s'en distingue par plusieurs caractères dont le plus saillant consiste en des feuillets interrompus dans leur continuité, et si étroits que ce sont plutôt de simples plis.

3 0 8 . Marasmius (Mycena) polycladus Montag. mss. : erumpens, pileo membranaceo hemisphærico nmbilieato centro mamillato glabro e fusco purpureo striato-plicato, stipite corneo fistuloso spadiceo-nigro nitido glaberrimo ramosissimo, lamellis fuscis simplicibus convexis adnatis. — HAB. Rames arborum sylvula slipitorum prolifero-ramosorum ambiens. Cayenna. — Coll. absque n.

D E S C . Pileus membranaceus, tenuis, hemisphœricus, 4-8 millim. latus, centro mamillato umbilicatus, cœterum ad marginem involutum plicato-sulcatus, e fusco purpureus sanguineusve, glaberrimus. Stipes primo sim-plex, spadiceo-ater, nit idus, lœvis, filo sutorio (1/4 mi l l im.) c rassus , basi bulbosula subcorticali erumpens, mox elongatus, rainosissimus, repens, hinc inde scilicet rainos in cortice radicantes emittens et undique ramos erinûlis densis rigidis horridos redilens. Ramorum quisque proliferorum ëxlreniomui apice pallescens pileum sustinet. Quandoque ranuis abortmis

Page 100: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

88 — 114 C . M O N T A G N E .

in appendicem extinctoriiformem desinit . Lamellæ simplices ( 1 8 - 1 2 ) con­vexæ, 4 mill im. in medio la tæ, stipiti adnatæ sed non decurrentes , pileo concolores.

ORS. Celte espèce fort curieuse est parfaitement semblable en petit à mon Polyporus Rhizomorpha de la même contrée . Elle est d 'ai l leurs analogue et même voisine d'une au t re , publiée par mon excellent ami le révérend M. J . Berkeley, sous le nom de M. sarmentosus. Elle en diffère toutefois par la couleur , la dimension et la glabréité de son chapeau, comme aussi par la grosseur des pédicules.

3 0 9 . Marasmius (Mycena) longipes Montag. mss. : validus, pileo membranæeo convexo - eampanulato lævi depresso margine dense striato vaccino nudo , stipite corneo-cartilagineo longo striatulo torto intus cavo, basi dilatata tuberculoso, apice dila-tato, sicco fragili, madido elastico, lamellis obscurioribus,

flcxuoso-undulatis angustis, longioribus subdecurrentibus. — HAB. In foliis delapsis putridis circa Cayennam. — Coll. n. 973.

DESC. Pileus convexus , campanulatus , demum centro depresso s u b u m -bilicato planiusculus, 2 -3 cent im. latus, ad marginem usque demissum str iatulus, glaber, vaccinus. Stipes corneus , siccus rigidus fragi l issimus, madidus flexilis, lentus , elasticus, 5-7 mill im. longus, medio mil l im. c ras ­s u s , spad iceus , intus cavus nec unquam farctus, ad speciem lævigatus at totus e fibris tortis factus, hinc sub lente mediocri ter augente tenuissime str ia tulus, basi dilatatus et fibrilloso-radiosus, cæterum n u d u s , ad apicem vero sensim ampliatus et in pileum diffusus. Lamellæ te t radymæ, angus tæ, latiores medio mil l im. la tæ, u t r inque a t tenuatæ, longiores in st ipitem, cui concolores, breviter decurrentes , omnes pro rat ione crassæ acie obtusius-culæ flexuoso-undulatæ. Hymenium tenuiss imum, vix 0 M M , 0 3 c rassum. Sporæ minut iss imæ, sphær icæ, 0 m m , 0 0 3 5 diametro met ientes .

OBS. Espèce remarquable de la sous-tribu des Chordales, avec aucune desquelles j e ne saurais la comparer . Elle croît sur les feuilles de Monoco-tylédonées.

3 1 0 . Marasmius (Mycena) guyanensis Montag. mss. : pileo henii-sphserico mox expanso membranæeo tenuissimo umbrino radia­tim plicatulo, margine ob lamellas prosilientes denticulato, sti­pite capillari striatulo, basi floccosa insititio casterum glaberrimo, lamellis 8 ad 1 2 angustissimis convexulis attcnuatis pallidis non

Page 101: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 1 5 — 8 9

attingentibus. — H A B . Ad folia dcjecta in sylvis humidis. — Coll. n. 9 9 5 c. icone. — Pl. 1 1 , fig. 5 .

OBS. Cette jolie petite espèce, dont M . Leprieur m'a remis un dessin d'après nature, se rapproche par plusieurs caractères du M. hœmatoce-phalus. Toutefois la couleur du chapeau, assez constante dans ce genre, et l'étroitesse des feuillets non ventrus et d'ailleurs plus nombreux, s'opposent à leur réunion. Les feuillets sont conformés comme ceux du M. castaneus décrit plus haut ; mais tout le reste est fort différent.

EXPLICATION DES FIGURES. Pl. 11, fig. 5. Quatre individus du Marasmius guyanensis vus de grandeur natu­

relle et dans diverses positions.

S U . Marasmius (Mycena) rubellus Montag. mss. : gregarius, pileo membranæeo convexo umbilicato tandem explanato ru-bente floccoso-sericello, margine exsiccatione vix striatulo, stipite insititio spongioso-farcto fuscescente, pilis albis fasciculatis villoso, lamellis tridymis postice latioribus antice attenuatis sti­piti dense adnatis concoloribusque. — H A B . In foliis dejectis sylvarum umbrosarum circa Cayennam, augusto. — Coll. n. 9 9 3 c. icone. — Pl. 1 1 , fig. 6 .

DESC. Pileus membranaceus , pellucidus, initio hemisphsericus tandem explanatus, centro depresso umbilicatus, rubellus, floccis appressis sericeus, margine vix (an exsiccatione?) s t r ia tus , 6 - 1 5 millim. latus. Stipes basi floccoso-radiatus, fuscescens, apice dilutior, solidus, spongioso-farc tus , striatus, floccis albis fasciculatis ves t i tus , 1 - 1 / 2 - 3 centim. longus, 1/2-1 millim. crassus. Lamellæ tridymæ, fuscæ, angustæ, stipitem versus, cui dente adnatæ sunt, latiores inde attenuato-acutæ. Sporæ minut i s s imæ, albæ, motu browniano incitatæ, pellucidæ.

OBS. Notre Marasme est voisin du M. saccharinus, dont il diffère sur­tout par son chapeau non plissé, et par ses feuillets non anastomosés en forme de réseau.

EXPLICATION DES FIGURES.

Pl. 11, fig. 6. — 6 a, trois individus du Marasmius rubellus vlis de grandeur naturelle sur la feuille où ils vivent. — 6 6 , moitié d'un chapeau coupé ver­ticalement, afin de montrer la forme des différents ordres de feuillets, vue uns fois et demie plus grande que nature.

Page 102: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

9 0 — 1 1 6 C. M O N T A G N E .

3 1 2 . Marasmius (Mycena) gamophyllus Montag. mss. : pileo con­vexo demum applanato radiato-striato cum stipite longo gracili pleno aequali albo-velutino basi fibrilloso-radicato coneoloribus fuliginosis, lamellis angustis ochracco-pallidis adnexis connato-reticulatis. — H A B . Ad folia dejecta circa Cayennœ. — Coll. n. 997.

DESC. Pileus membranaceus , convexus, tandem e x p l a n a t u s , s t r i a t u s , h mi l l im. la tus . Stipes 2-3 cent im. longus, filiformis, l æ v i s , villo brevi albo patente totus vesti tus, basi fibrillis fuscis radianl ibus folio aflixus. Lamellæ angustæ, pallescentes, anaslomosant i - re t ieulatæ.

OBS. Cette peti te espèce est voisine du M. faveolaris F r i e s , qui en dif­fère par un chapeau plus ample, et par un stipe cour t , glabre et c reux .

3 1 2 bis. Marasmius (Mycena) tessellalus Montag, mss. : albus, pileo membranæeo convexo tandem expanso, centro profunde umbilicato, radiatim striatulo, reticulato-tessellato, stipite brevi sursum dilatato deorsum attenuato insititio solido, lamellis con-fertis tri-tetradymis angustissimis utrinque attenuatis venis cre-bris transversalibus conjunctis. — H A B . Ad ligna denudata in sylvis, prope Cayennam. — Coll. n. 1 0 4 4 .

D E S C . Totus a lbus . Pi leus membranaceus , tenuis , convexus (an primitus margine involutus et t um Collybiarius ?) , tandem expansus, 2 - 5 cent im. la tus , centro alte umbil icatus subeyathiformis, confertim s t r ia tulus , venulis hymenii in sicco prosilientibus re t icula to- tesse l la tus , alveolis quadrat is hexagonisve. Stipes cart i lagineus, brevis, validus, solidus, glaber, apice amplia tus , basi insititia ligno affixus 1 1/2-3 1/2 cent im. longus 1-2 1/2 mil l im. medio c rassus . Lamellæ sub te t radymæ, confe r tæ , u t r inque a t t e ­nua tæ , medio mi l l imet rum ad summum latæ, in stipitem ob pileum u m b i -l icatum breviter decur ren tes , cujuscumque ordinis per venas transversales sat c rebras re t iculato-conjunctæ, t ransi tum ad Polyporeos, Favolum p r æ -ser t im, significantes.

3 1 3 . Marasmius (Mycena ) stenophyllus Montag. mss. : pileo membranæeo tenerrimo convexo-plano pallido lævi, sicco ra-diato-venoso, stipite brevi basi insititio fusco, apice pallescente glabro opaco, lamellis paucis initio angustissimis snbramosis

Page 103: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 117 — 91 aut marginem versus (ambitu) reticulatis — HAB. Ad cortices ramorum prope Cayennam. — Coll. n. 1 0 2 9 .

DESC. Pileus tenuissime membranaceus, hyalinus, pallidus, primo con-vexus, dein explanatus, 5-7 millim. latus, supra lævis. Stipes 8-15 millim. longus, 1/2-1 millim. crassus, basi brunneo-fuscus, apice leniter incrassa-t u s , intus medulloso-farctus, lævis, umbrino-opacus . Lamellæ paucæ (8-12) pileo concolores, initio omnium angustissimæ, vix 1/4 millim. latæ, in pileum siccitate ita inflexæ ut lamellas Cantharelli plicæformes referant, demum millim. latitudine metientes ramosiusculæ et ambitum versus pilei venoso-reticulatse. Sporæ albæ globosæ.

OBS. Les individus jeunes de ce Marasme ressemblent à une Chante­relle. Peut-être appartient-elle plutôt aux Mycènes du genre Agaric. Mais dans un âge plus avancé, ses feuillets ayant acquis plus de largeur, quoi­que pourtant toujours infiniment étroi ts , elle se rapproche davantage des Marasmes où son port me l'a fait placer.

314. Marasmius (Myecna) niveus Montag. mss. : pileo mem-branaceo campamilato - expanso tandem explanato niveo a centro striato stipiteque longiusculo cinereo - fuscescnte lævi basi fibroso-radiato affixo glabcrrimis , lamellis tetradymis angustis-simis lanccolatis haud attingentibus pileo concoloribus. — HAB. Ad ligmim.— Coll. n. 1 0 3 8 .

DESC. Pileus membranaceus, tenuis, niveus, e centro ad ambitum stria-t u s , expansus, 25 millim. latus, tandem applanatus. Stipes 3-4 centim. longus, fere millim. crassus, e cinereo fuscescens, fistulosus, basi fibrillis radiantibus pallidis ligno affixus, cæterum æqualis glaber. Lamellæ tetra-dymæ, subdistantes, omnes angustæ, lanceolatæ, antice scilicet posticeque a t tenuatæ, longiores autem apicem stipitis vix a t t ingentes , pileo concolo-res, minores vero 1-2 millim. longitudine vix æquantes.

OBS. Ce Marasme a plusieurs caractères communs avec le précédent ; mais il est beaucoup plus grand , et ses feuillets sont libres et non réti­culés par des veines. Il diffère en outre du M. consocius Berk. par les mêmes caractères.

315. Marasmius (Nycem) ferrugineus Berk. Not. of som. Brazil. Fungi, p. 2. — Hab. Ad ligna et folia prope Cayennam. —

Coll. n. 1025.

Page 104: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

9 2 — 1 1 8 C. M O N T A G N E .

3 1 6 . Marasmius (Mycena) atro-rubens Berk. (sub A garico) Enum. of Fung. Surinam, coll. by Dr. Hostmann, n. 2 . — H A B . In ramulis dejectis. — Coll. n. 1 0 2 1 .

317. Marasmius (Mycena) fulviceps Berk. Dec. of Fungi, n. 157. — HAB. Ad ligna cariosa. — Coll. n. 1079.

3 1 8 . Marasmius (Mycena) hœmatocephalus Montag. Cent. I , n. 26, sub A garico. — Cuba, Crypt., p. 418, t. 17, f. 4. — Fries,Epier., p. 382. — HAB. Adligna et folia. — Coll. n. 990,

1 0 2 2 et 1 0 2 3 .

3 1 9 . Marasmius (Mycena) dispar Montag. Ann. se. nat., 2 E sér . , t. II, p . 7 9 , t. 4 , f. 3 . — Fries, c. — H A B . Ad folia dejecta. Coll. n 9 9 1 .

3 2 0 . Marasmius (Mycena) decurrens Montag. mss. : pileo mem­branæeo e convexo explanato tandem umbilicato subumbelli-formi pallido striato, stipite corneo setiformi farcto umbrino basi dilatata fulva affîxo, lamellis distantibus semilanceolatis longe decurrentibus pallidis. — H A B . Ad cortices et folia prope Cayen­nam. — Coll. n. 9 8 4 .

DESC. Pileus m e m b r a n a c e u s , initio convexus tandem exp lana tus , imo centro depresso subumbelliformis aut cyathiformis , pallidus, 5-9 mi l l im. l a t u s , margine str iatus expansus . Stipes u m b r i n u s , g l abe r , intus farctus nec unquam fistulosus, setiformis, 1-1 1 /2 cent im. longus, apice leni ter incrassatus et lævis, basi orbiculari dilatata fulva affixus. Lamellæ paucæ s. dis tantes, pileo conco lo res , longiores u t r inque at tenuatæ stipiti decur­ren tes et antice venoso-connexæ.

OBS. Les feuillets assez longuement décurrents de cette jol ie pet i te espèce la rapprochent des seuls M. languidus F r i e s , M. clavœformis et M. mitiusculus Berk . On la dist inguera du premier par son chapeau dé­p r imé , membraneux et g l a b r e , et la minceur de son pédicule qui ne s'at­tache pas à la matr ice de la même façon, et du second par ce dern ie r carac tère et par sa glabréi té . Ses feuillets amincis aux deux bouts empê­cheront enfin de la confondre avec le t rois ième.

3 2 1 . Marasmius (Mycena) polygrammus Montag. mss. : unicolor,

Page 105: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 1 9 — 93

pileo membranaceo campanulato radioso-intiltistriato glaberrimo margine expanso sicco ferrugineo, stipite æquali rufo-velutino glabrescenti fistuloso, lamellis angustissimis albis adnexis haud anastomosantibus. — HAB. In sylvis circa Cayennam. — Coll. n. 1 0 3 9 .

DESC. Pileus membranaceus , campanula tus , centro u m b o n a l u s , 1 1 / 2 centim. l a t u s , multis striis radiantibus sulcatus, glaber. Stipes fis­tulosus, rufo-velutinus, tandem derasus glabrescens, tum longitrorsum lineolatus, 3 centim. et ultra longus, 1/2-1 millim. crassus, basi L a m e l l æ tridymæ, confertæ, angustissimæ, vix semimillim. latæ, atte­n u a t æ , adnexæ, pallidœ.

OBS. Je croyais d ' abo rd , sur la simple d iagnose , avoir sous les yeux le M. mitiusculus du révérend Berkeley, lequel , consulté à ce sujet, me répondit que c'était une espèce fort différente de la sienne et probablement inédite. Je n'en connais pas une autre à lui comparer. Sans renseigne­ments précis de la part de M. Leprieur, j e ne puis être sûr de la couleur de ce Marasme à l 'état de vie, ni de son habitation.

3 2 2 . Lentinus strigosus Fries, Epicr., p . 3 8 8 . — Montag., Ann. sc. nat., 2 E sér., t. XIII, p . 2 0 1 . — H A B . Ad truncos arborum. — Coll. n. 5 8 3 bis.

3 2 2 . Lentinus velutinus Fries, l. c, p. 3 9 2 . — Montag., Cuba, Crypt., p. 4 1 6 , pl. 1 7 , f. 3 . — H A B . Ad truncos. — Coll. absque n.

3 2 3 . Lentinus zonatus Lév. Champ, exot., n. 3 1 , in Ann. sc. nat., octob., 1 8 4 4 , p. 1 7 6 . — H A B . Ligna emortua. — Coll. n. 9 7 5 et 9 7 6 .

OBS. Notre Champignon ne diffère de l'exemplaire type, que j ' a i pu examiner chez M. Léveil lé , que par l'anastomose de l'extrémité décur rente des feuillets, ce qui me l'avait d'abord fait prendre pour le L. Schom-burgkii Berk.

3 2 4 . Lentinus Leprieurii Montag. mss. : parvulus, pileo papy-raceo-eoriaceo convexo centro umbilicato fusco ! pilis fascicula-lis brevissimis deciduis obtecto, stipite farcto villoso, lamellis coneoloribus angiistissimis integris dimidiatisque albo-pruinosis

Page 106: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

94 – 120 C. MONTAGNE in stipitem breviter decurrentibus. — H A B . In ligne ad earhoncuî ambusto in sylvis Guyanensibus a cl. Lcpricur inventus et ei dicatus. — Coll. n . 9 7 4 .

D E S C . To tus fungus fuscus, ve lu t inus , sesquicen t imet rum a l tus . P i leus papyraceus l e n t u s , cen t im. et quod excedit l a t u s , c o n v e x u s , centro alte umbi l i c a tu s , subinfundibuliformis, o r b i c u l a r i s , ambitu r egu la r i , ci l iatus, pilis obtectus breviss imis fasciculat is , pileo apice conco lo r ibus , at sub microscopio decolor ibus , tam densis ut fungus tomentoso-velut inus appa rea l . Substant ia t e n u i s , p a p y r a c e a , flexilis. Stipes c e n t r a l i s , cen t im. a l t u s , mi l l im. c rassus , sol idus, i isdem pilis sed quoque densior ibus rigidis hi r -s u t u s , basi mycelio floccoso parco carbonibus affixus, apice di la ta tus et in p i leum obeonicus expansus . Lamel læ in tegræ au t d i m i d i a t æ , t enuiss imæ angus t i s s imæque , vix 1/4 mil l im. la tæ, u t r i nque a t t e n u a t æ , acie in teger -r imæ pileo concolores . Longi t . p i lorum semimil l im. adæqua t .

O B S . Ce Champignon a la couleur et p re sque le velouté du L. velutinus, mais il en diffère par les d imensions , l 'habi tat et u n e foule d ' au t res c a r a c ­t è r e s . Il est auss i t rès dist inct du L. fulvus par l 'absence des str ies su r le c h a p e a u . Sa couleur le fera dis t inguer aussi de mon L. tephroleucus.

3 2 5 . Panus Cantharelloides Montag. mss. : pileo carnoso-coriaceo lento griseo-umbrino tandem vaccino, varie lobato, lobis sub-zonatis striatulis, centro umbilicato, stipite lignoso glabro sub-oxcentrico basi disciformi affixo, lamellis confertissimis dicho-tome ramosis acie obtusis subplicœformibus decurrentibus. — HAB. Ad ligna denudata. — Coll. n. 1041.

D E S C . P i leus membranaceo-cor iaceus , l en tus , in vivo (ex icone) gr iseo-u m b r i n u s , s iccus e fulvo vaccinus, initio in teger , marg ine t a n t u m u n d u l a t o -r e p a n d u s , 2 cen t im . l a tus , centro depresso-umbi l ica tus , concent r ice zona-tus , mox ampl ia tus , fere ad cen t rum usque loba tus , lobis flabelliformibus longi t rorsum s t r i a t u l i s , adul tus plurifissus et la t i tudinem fere t r iuncia lem ( 8 cen t im. ) a d æ q u a n s . Stipes u t in Lent in is l ignosus , s o l i d u s , u m b r i n u s , s u r s u m deor sumque d i l a t a tus , 3 - 4 cen t im. l o n g u s , 2 mi l l im. in medio c r a s s u s , basi discoidea ligno put r ido affixus. Lamel læ con fe r t i s s imæ, d ichotomæ et venis anas tomosantes , omnium angust iss imæ, vix 1 / 2 0 mil l im. l a t æ , crassæ, acie oh tusæ, plicas Merulii tremellosi r e f e r e n t e s , at non porosæ, in duas laminas scissi les.

O B S . Est-ce là ce Lenfinus Flos. or iginaire de la m ê m e cont rée , qui

Page 107: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS 121 – 95

n'a jamais été décrit, ni peut-être vu dans son état parfai t , et que Fries soupçonne appartenir au genre Panus? Cela serait possible, mais j e n'ose l ' a f f i r m e r . En tout c æ , cette Agaricinée tient des Lentinus par le s t ipe , des Panus par ses lamelles rayonnantes et dichotomes et des Cantha-rellus par leur extrême étroitesse qui les réduit à de simples plis. Quand ce champignon est vieux, son chapeau prend la couleur de mon Polyporus Leprieurii. M. Leprieur a peint notre espèce ; le chapeau, dans sa figure, a à centim. de large et est encore dans son état d'intégrité et infundibuli-forme ; le stipe, qui est comme strié et renflé à la b a æ , n 'a pas moins de 6 millim. d'épaisseur dans son milieu.

526: Panus Leprieurii Montag. mss. : erumpens, pileo convexo-plano lsevi cervino coriæeo-lento, sicco fragili, margine primum involuto, stipite subexcentrico corneo longiusculo glabro apice

. striatulo interne tandem eroso-squamuloso pallido, basi sub­incurva dilatato, lamellis postice rotundis et a stipite secedcnti-bus simul concretis sensim ad marginem attenuatis carneo-pal-lidis. — HAB. E ligno emortuo ut Panus Delastrii erumpens. Hujus fungi, congenerum decoris, formant duplicem œtate, ut videtur, diversam circa Cayennam legit cl. Leprieur, cui de scientia amabili tam bene merito, libenti et grato animo dicavi. — Coll. n. 980 junior, 981 adultus et perfectus.

DESC. Fungus adultus 3 centim. altus, 4 centim. latus. Pi leus coriaceus, siccus rigidus, madidus l e n t u s , flexilis, convexus, junior subumbonatus et margine regulari ter orbiculato involuto insignis, mox explanato et am-bitu subirregulari , tune 4 centim. diametro superans, cervinus et margine excepto tenuissime striato omnino lævigatus et nudus . Stipes corneo-car-tilagineus, r igidus, solidus, prima œtate centralis, dernum subexcentricus, 3 centim. longus, 3 millim. in medio — 5 millim. apice in pileum con-fluente crassus et squamis furfurosis Iaxis vestitus, pallidus, basi sœpe incurvus et e ligno erumpens. L a m e l l æ c o n f e r t æ et confertissimæ, inœqua-l e s , postice latiores rotundatæ, a l i æ liberæ, a l i æ in membranam annula-rem stipitem cingentem forsan primitus eidem adhœrentem ( c u m adsunt s t r i æ tenuissimœ) coalitæ, sensim ad marginem procurrentes at tenuatæ, carneo-pa l l idæ, sub microscopio et trans lucem v i s æ transversim s e u secundum eorum latitudinem fibroso-radiatœ. Sporœ

Mes. Cette espèce, sans être la plus grande, nie parait la plus remar-

Page 108: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

96 — 122 C. M O N T A G N E .

quable du g e n r e , sur tou t en raison de son pédicule cen t ra l . Tous les ca rac tè res concordent avec ceux s u r lesquels F r i e s l'a établ i , et le con ­firment d 'une man iè r e plus solide enco re . J e ne connais que le P. badius Berk . , qui ait le s t ipe c e n t r a l , ma i s le chapeau est infundibuliforme et velouté , e t c .

327 . Panus rubicundus Montag. mss. : ruber, pileo carnoso lento crasso excentrico margine tenuescente tandem lobato-fisso, stipite brevi crasso sublaterali, lamellis determinate stipiti de -currenti-affixis inæqualibus, la t is , concoloribus ? antice ve-noso-connexis. — H A B . Ad ligna circa Cayennam. — Coll. n. 1 0 6 1 .

D E S C . Unicolor , r u b e r . P i leus c a r n o s o - c o r i a c e u s , convexus, c ras sus , ambi tu t enuescens , in sicco angulosus at p r o r s u s g l a b e r , 1-4 cen t im. l a t u s . St ipes excentr icus au t in individuo unico subla tera l i s , sol idus, 5 mi l l im. l o n g u s , crassi t ie m u l t u m v a r i a n s , i n t e rdum cum pileo confusus et s u b -nu l lus . Lamel læ subconfer tæ t r idymæ, convexæ, d e t e r m i n a t æ , u t r i nque a t t enua tæ , marg inem versus pilei venis connexæ, concolores .

OBS. T rè s différent du Panus granulatus Be rk . et Montag. ( A n n . sc. n a t . , 3 e s é r . , IV, p . 3 5 5 ) , près duque l il vient se p lacer .

328. Panus hygrophanus Montag. mss. : horizontalis, ochroleucus, pileo coriaceo-membranaceo, primitus reniformi demum semi-orbieulari-flabellato, ambitu hygrophano sublobato, stipiteque laterali vel excentrico brevi glaberrimis lamellis distantibus dichotomis inæqualibus stipiti decurrentibus marginem pilei

versus attenuatis. — HAB. In ligno putrido circa Cayennam. — Coll. n. 1016.

D E S C . P i leus coriaceo - m e m b r a n a c e u s , p r imi tus reniformis et t u m Laschiæ papulosæ (Fl. Chil. Crypt., t . 7 , f. 8 ) forma magni tud ineque h a u d a b s i m i l i s , de in semiorb icu la r i -expansus , 3 - 4 cent im. l a tus . i n t e -ger , t andem f label l i formi- lobulatus , ambi tu in te r lamellas hygrophanus , cœte rum opacus , g laber , sup ra marg ine s t r ia tus , in vivo a lbus , s ecundum i n v e n t o r e m , at exsiccatione ochro leuco- fuscescens . Stipes longi tudine max ime var ius , subnul lus vel h-8 mi l l im. longus , n i g r e s c e n s , g l a b e r , excent r icus v. la tera l is . Hymenium siccum Cantharellum e x g r . C. allii-

Page 109: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 2 3 — 9 7

odorum referens, fuscum. Lamellæ a l b æ , tandem fuscæ, dichotomæ, s u b ­distantes, acie intégræ, plures dimidiatæ, in stipitem decurrentes .

O B S . Cette espèce, si j e ne me trompe pas en la rapportant à ce genre et non aux Agarics pleurotes, comme j e l 'eusse fait autrefois, cette espèce se distingue très bien de toutes les autres par la glabréité et la t ranspa­rence du chapeau, tant sa substance membraneuse est mince.

329. Panus bicolor Montag. mss. : pileo carnoso-coriaceo ton ni semiorbiculari luxido vel umbrino - cervino, supra glabro radioso-lineolato, stipite complanato laterali longiusculo basi strigoso-affixo, lamellis angustis linearibus inæqualibus confertis

decurrentibus acie obtusis atris. — HAB. Ad ligna denudata. — Coll. n. 957.

D E S C . Totus g laber , petaloideus. Pileus carnoso-cor iaceus , l e n t u s , tenuis, semiorbicularis, postice in stipitem lateralem horizontalem 1 1/2 centim. longum, apice complana tum, mox cylindraceum, basi vero fibris radiantibus affixum confluens, sesquicentim. latus, luridus aut umbr ino-cervinus g labe r r imus , lineolatus. Lamellæ angustæ, prora t ione crassæ, t e t r adymæ, prorsus atræ ! in stipitem determinate decur ren tes , acie obtusæ.

O B S . Les couleurs de ce Champignon le distinguent suffisamment de ses congénères.

330. Schizophyllum commune Fries, l. c, p. 403. — H A B . In foliis dejectis putridis Hymenœæ Courbaril circa Cayennam — Coll. n.683 et 1002.

331 . Schizophyllum umbrinum Berk., Dec. of Fungi, n. 302, in Lond. Journ. ofBot., vol. III, t. 1, f. 1. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 1003 et 1004.

332. Lenzites repanda (Pers.) Fries, l. c, p. 404. — Montg., Crypt. Cuba, p . 382, t . 14, f. 4 ; sub Dœdalea P. — H A B . Ad truncos. — Coll. n. 936.

333 Lenzites striata (Swartz) Fries, l. c., p . 406. — H A B . Ad cortices arborum. — Coll. n. 6 8 9 ; sub L. interrupta, non Fries.

3

Page 110: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

98 — 124 C . M O N T A G N E .

POLYPOREI F r i e s .

334. Boletus decipiens Berk. et Curt., Cent, of North American Fungi, n. 4 0 . — H A B . In Guyana. — Coll. Absque n° unieum spécimen a cl. Berkeley visum.

POLYPORUS. — A. Eupolyporus.

335 . Polyporus (Lenti) agariceus (Kœnig) Berk. , Not. of Fungi in theHerb. of th eBrit. Mus., n . 1 3 . — Favolus ciliaris Montag., Ann. sc. nat., décemb. 1 8 4 3 , pl. 1 5 , f. 2 . — H A B . Ad. ligna. — Coll. n . 9 5 2 .

336. Polyporus (Lenti) Tricholoma Montag., l r e Centur. , n . 5 3 , et Cuba, Crypt., p . 4 1 1 , pl. 17 , f. 1. — Fries, Epier.,1, p . 4 3 1 . — H A B . Ad ramulos emortuos. — Coll. n. 9 4 3 et 944 .

337. Polyporus (Lenti) guyanensis Montag., 2 e Centur., n. 10 , Ann. sc. nat., avril 1840. — H A B . Ad ligna. — Coll. n. 1067 .

OBS. On en t rouve que lques individus dont le chapeau , ouvert su r un côté j u s q u ' a u s t ipe , para î t flabelliforme.

338 . Polyporus (Lenti) gracilis Klotzsch. — Berk. , Descr. of Exot. Fungi in the coll. of sir W. J. Hooker, n. 5 , p . 3 8 4 . — H A B . Ad ligna et cortices. — Coll. n. 9 5 3 .

339 . Polyporus (Spongiosi) megaloporus Montag. mss. : pileo sub-semiorbiculari coriaceo tenui piano radiato-striolato fusco-ni-grescente glabro, margine repando incurvo, stipite brevi crasso, poris maximis radianti-elongatis decurrentibus concoloribus acie acutis laceratisque. — H A B . Ad corticem arborum. — Coll. n. 958 bis.

D E S C . Pi leus c o r i a c e u s , r ig idus , postice 3 mi l l im. c r a s s u s , sensim ad marg inem demissum acu tum r e p a n d u m quandoque involutum tenuescens , 5 - 9 cen t im. l a tus , 3-6 cen t im. l o n g u s , supra p l a n u s , a cen t ro rad ia to-s t r ia tus , colore e lurido nigrescens g laber . Stipes la tera l is , c e n t i m . longus et c r a s s u s , basi dilatata affixus, concolor . Por i r ad ian tes , m a x i m i , fundo p l a n i , 1-2 mi l l im. et u l t ra longi, semimil l im. lati , ore acuti et lacera l i , pileo stipit ique concolores .

Page 111: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 125 – 99

OBS. Je ne saurais comparer ce Polypore qu'avec le P . Schweinitzii, pour lequel j e l 'aurais d'abord pr is , si M. Berkeley, qui a vu ce dernier , ne m'avait averti qu'il était fort différent et probablement inédit . Il croît sur le tronc d 'un Bombax !

340. Polyporus (Melanopodis) Leprieurii Montag., 2 e Centur., n. 13 , l. c, tom. X I I I , pl. 6, f. 1. — H A B . Ad ligna cariosa in sylvis circa Cayennam. — Coll. n. 5 3 1 , 935 et 1068. Var. Stipite concolori. — Coll. n. 864.

OBS. Cette variété se distingue sur - le -champ du type par la couleur du pédicule, qui est la même que celle du chapeau. Toutefois le petit épate-ment en disque de ce stipe est parfaitement noir et décèle son origine.

341. Polyporus (Petaloides) grammocephalus Berk., Enumer. of Fungi coll. byB. Cumin g, n. 10. — Var. Cayennensis Montag. mss.

OBS. Ce Champignon, dont il n'existe qu 'un exemplaire dans la collec­tion et que j ' avais pris pour une forme du P . spathulatus Hook., à moi inconnu, n 'en diffère peut-être pas essentiellement. Par la couleur can­nelle et les stries rayonnantes de son chapeau, il ressemble surtout au P . grammocephalus Berk. ; mais il s'en éloigne par l 'exiguïté des pores et la longueur plus grande de son stipe ( 1 cent im.) , sur lequel les pores sont d'ailleurs décurrents .

342. Polyporus (Petaloides) tephromelas Montag., l. c., n. 12. — HAB. In ramis putridis dejectis.

343. Polyporus (Petaloides) dealbatus Berk. et Curt., Centur. of North. Amer. Fungi, n. 46. — H A B . In terra nuda. — Coll. n. 9 4 1 .

344. Polyporus (Petaloides) multiformis Montag. mss. : pileo coriaceo subdimidiato polymorpho reniformi - spathulato, co-chleariformi, supra rufo-vaccino concentrice subzonato fibrillis-que ad ambitum usque crenatum radiantibus, subtus umbrino, stipite laterali e tomentoso scruposo inæquali concolori, poris e rotundo-angulatis minimis fuscis ore farinosis in stipite longe decurrentibus. — H A B . Ad terram circa Cayennam. — Coll. n. 939.

Page 112: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 0 0 — 1 2 6 C . M O N T A G N E .

D E S C . Pi ieus cor iaceus , po lymorphus , reniformis , spa thu la tus , cochlea-r i f o r m i s , aur iscalpium r e f e r e n s , p a r v u s , 7 - 1 5 mil l im. longus , 1 - 1 / 2 cen t im. l a t u s , vix mil l im. in medio c rassus , marg inem versus c renu la tum acut i ss imum u n d u l a t u m q u e a t t enua tus , supra rufo-vaccinus, radiato-fibri l-losus et lineolis nigr is concentr icis zonatus r u g o s u s q u e . Hymenium u m b r i -n u m . Stipes l a t e r a l i s , r a r o excen t r i cus , t u m pi leus infundibuliformis, in te r 1 / 2 et 1 1/2 cen t im. l o n g u s , p e n n a m columbinam crassus , ini t io rufo- tomentosus tandem tuberculoso-scruposus , r ad i cans . Contextus fibro-sus rhaba rbâ r inus , s t rato in te rmedio n igrescente ins ignis . Po r i fusci, m i -nut i ss imi , oculo nudo inconspicui , 1 /2 mil l im. longi, e ro tundato angulat i p r imi tus ore granula to farinosi et t u m ac s p e c i e m , prsesertim sub m i c r o s -c o p i o , fimbriati, t andem nudiuscul i o b t u s i , majores 8 / 1 0 0 — m i n o r e s 5 / 1 0 0 mi l l im. d iametro æquantes et in stipite d ecu r r en t e s .

OBS. Cette espèce a des carac tè res qui la r approchen t du P. obsoletus F r i e s , mais elle en diffère p a r son ex igu ï té , p a r son chapeau cor iace , ses pores cour ts , e tc . J e l 'ai t rouvée mêlée quelquefois avec la p récéden te .

3 4 5 . Polyporus (Dicbroi) gilvus Fr . — Var. Scabro-rugosus Berk. , Descr. of Exot. Fung., n. 31, p. 389. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 967.

3 4 6 . Polyporus (Dicbroi) Ilostmanni Berk. , Enum. of Fungi coll. by Dr Hostmann in Surinam, n. 5 , p. 1 3 9 . — H A B . Ad t run­cos, — Coll. 1 0 7 0 .

347. Polyporus (Lignescentes) actinobolus Montag. mss. : apus, pileo coriaceo-suberoso rigido, convexo-hemisphserico concen-trice zonato unicolori fulvo-ferrugineo brunnescente radiatim rugoso glabro, intus ligneo, margine obtuso, subtus late sterili

radiato-rimoso, poris tenuissimis brevissimisque cinnamomeis — HAB. Ad arborum rarhos in Guyana. — Coll. n. 856.

D E S C . Pi leus semiorb icular i s , convexus, medio nec toto marg ine postico affixus, 6 -7 cen t im . la tus , 4 cent im. longus , 7 mi l l im. cum poris in m e ­dio c rassus , e fibris extant ibus a cent ro ad ambi tum r igide radia t i s r u g o -s u s , u n i c o l o r , fulvo-ferrugineus , sed et concent r ice lineolis et l i tur is fuscescentibus z o n a t u s , sub tus conchatus . Margo patens ad speciem a t t e ­n u a t u s , at revera subtus incrassa tus de te rmina te sterilis et t enuiss ime

Page 113: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 2 7 - 1 0 1

longitrorsum sulcatus. Hymenium conchatum. Pori tenuissimi, inconspi-cui, cinnamomeo-umbrini, postice 2 millim. longitud. attingentes, sensim vero breviores simul atque ad ambitum, ubi rudimentari i , approximantur .

OBS. Cette espèce est pour ainsi dire intermédiaire entre le P. radia-tus, dont elle a le facies, si on la regarde en dessus et le P. verruculosus Fries , auquel elle ressemble par la couleur de l 'hyménium. Elle diffère du premier par la couleur de ses pores, du second par l 'absence de tubercules et de tomentum du chapeau, et de tous les deux par la grandeur de ses pores et surtout par une large bande calleuse qui règne au-dessous du bord antér ieur .

348. Polyporus(Ligneseentes) cubensis Montag., 1re Cent., n. 52 . — Cuba, Cryptog., p. 404, t. 16, fig. 3 . — Fries, Epicr., p. 462. — HAB. Ad truncos arborum. — Coll. n. 927.

349. Polyporus (Fomes) rugosus Nees, Nov Act. Acad. nat. curios., t. XIII, p . 21 (seorsim), t. VII. — Fries, Epicr., t. I , p . 435. — HAB Coll. n. 862.

350. Polyporus (Fomes) Schomburgkii Montag. et Berk. in Ber­keley, Dec. of Fung., n. 12. — Coll. n.

3 5 1 . Polyporus (Fomes) lucidus Leys. — Fries, l. c., p . 4 4 2 . — HAB. Ad terrain. — Coll. n. 1 0 7 4 specimina juniora.

3 5 2 . Polyporus (Fomes) fornicatus Fries, in Linnœa, t. V, p . 5 1 6 . — HAB. In truncis. - Coll. n. 8 5 4 , 8 5 7 , 8 6 0 .

353. Polyporus (Fomes) longipes Lév. Champig. du Mus. de Pa­ris, p. 1 2 4 , n. 4 4 , eximia species.— HAB. Ad truncos. — Coll. n. 853.

354. Polyporus (Fomes) Rhizomorpha Montag., 2 e Cent., Pl. cellul. exot., n. 1 1 , Ann. sc. nat., 2 e sér., avril 1840. — HAB. Ad stipites ramulosque dejectos. — Coll. n. 573 et 930.

355. Polyporus (Fomes) Auriscalpium Pers. Voy. Uran. Gaudich. Bot., p. 1 6 9 , t. 1 , f. 5. — HAB. Ad truncos. — Coll. n. 535 et 925 pleuropus ; 922 mesopus.

356. Polyporus (Fomes) australis Fries, El. Fung., I, p . 108, et Epicr., p. 464. — HAB. Ad truncos. — Coll. n. 584.

Page 114: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 0 2 — 1 2 8 C . M O N T A G N E .

3 5 7 . Polyporus (Fomes) multiplicatus Montag. mss. : apus, pileo dimidiato sessili amplo convexo, sulcis confertis concentricisno-tato glabro laccato fusco-badio, primitus rubiginoso, hymeno-phori subtennis contextu badio, poris tenuissimis longissimis cinnamomeis ore obtusis. — HAB. Ad truncos arborum in Guyana. — Coll. n. 8 6 7 .

DESC. Pileus dimidiato-sessi l is , fere tota basi affixus, a m p l u s , longi-tudine 5 — lati tudine 14 cent im. et ul tra m e t i e n s , basi 2 1/2 — medio 1 1/2 cent im. crassus , supra convexus, striis multis (plus quam 50) con-centricis eumorphis nota tus , pulvere aut indumento rubiginoso pr imitus obtectus, quo deraso ïaccato-nitens et badio-fuscus apparet . Margo demis -sus abruptus et ille s tr iatulus hymenium surculo delimitat . Contextus hymenophori vix 3-4 mill im. crassi suberosus et fuscus. Pori tenuiss imi , oculo inarmato vix conspicui, c innamomei , fere cent im. longi, non stratosi ad ora concolores, obtusissimi.

OBS. J e ne connais aucune espèce de ce groupe qui présente u n e quanti té aussi considérable de plis concentr iques, d'où j ' a i t i ré le nom spécifique, caractère qui , réuni à plusieurs a u t r e s , me semble séparer ce polypore de tous ses voisins.

3 5 8 . Polyporus (Fomes) Micromegas Montag. Cuba, Crypt., p. 4 2 3 , t. 1 7 , f. 5 . — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 9 5 0

3 5 9 . Polyporus (Impoliti) auriformis Montag. mss. : apus , pileo ligneo-suberoso duro semiorbiculari concbato centro subtubcr-culoso marginem versus acutuni concentrice zonato glabro cin-namomeo-fulvo intus concolori, poris brevissimis minutissimis angulato-rotundis spadiceis, ore acuto farinosis. — HAB. Ad truncos. — Coll. n. 9 6 6 .

DESC. Pileus semiorbicular is , l ignoso-suberosus, conchato-auriformis, convexus , postice autem t u b e r c u l a t u s , antice vero concentrice zonatus, cinnamomeo-fulvus, 5 cent im. la tus , 3 cent im. longus, 6 -8 mil l im. cum poris crassus, margine demisso subtus determinate et late s ter i l i s , con­textu fibroso-radiatus concolor. Por i minu t i s s imi , oculo nudo inconspi-c u i , brevissimi, spa'dicei, 1 / 2 - 1 millim. profundi, 0mm,09-0mm,015 lat i , o re acuto farinosi.

Page 115: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 2 9 — 1 0 3

OBS. Cette espèce a la forme d 'une oreille humaine ou d 'une valve de coquille. Sa s t ructure et sa couleur la rapprochent du P. fulvus, qui fait aussi partie de la collection, mais elle s'en distingue aisément par sa su r ­face glabre et par son hymenium de couleur brune ou presque noire . Elle diffère aussi par ce dernier caractère du P. Ribis, qui a comme elle son bord t ranchant . Ce polypore, au r e s t e , paraî t va r iab le , car j ' a i un ind i ­vidu de Cuba, que j ' y rapporte à cause de la forme, de la grandeur et de la couleur des po re s , mais dont le chapeau, par suite de la destruction de sa couche corticale, est devenu tout semblable à de l 'amadou.

3 6 0 . Polyporus (Impoliti) omalopilus Montag. Cuba, Crypt., p. 4 2 3 . — HAB. Ad truncos. — Coll. n. 5 3 9 . — P. carneo-ful~ vus Berk. in Sched. et Fries, Nov. Symb. MycoL, p . 5 2 , vix diversus.

3 6 1 . Polyporus (Impoliti?) tristiculus Montag. in litt. ad cl. Ber­keley : subpleuropus, pileo suborbiculari piano, nigrescente, supra rivuloso glabro postice utrinque emarginato cum stipite brevissimo confluente, poris mediocribus concoloribus irregu­lariter angulatis, dissepimentis tenuibus acutis stipiti decurrenti­bus. — Hab. Ad ramos arborum. — Coll. n

DESC. Pileus n i g r e s c e n s , hor izonta l is , app lana tus , fere orbicularis , in stipitem (?) brevissimum ro tundum postice des inens , supra tenuissime rivulosus, glaber, margine patens. Hymenium fusco-atrum. Por i angulati , quoad magnitudinem varii ( 1 / 2 - 1 / 4 mil l im.) , acie dissepimentorum acuta , in stipitem descendentes, ubi obliqui evadun t , et totum hymenophorum occupantes.

OBS. Il n'y avait que deux exemplaires dans la collection. J 'a i partagé avec mon ami M. Berkeley. Cette espèce est voisine du P . versiformis Berk. ipso monente .

3 6 2 . Polyporus (Poriæ) cruentatus Montag. mss. : resupinato-effu-sus, coriaceus, tenuis, adglutinatus, obscure sanguineus, ambitu membranæeo nudo pallido, poris brevissimis subrotundis pla-nis. — H A B . Ad ligna denudata. — Coll. n. 1 0 6 5 .

DESC. Pileus prorsus resupina tus , oblongus, cor iaceus , adglu t ina tus , ochraceo-pal l idus , 7 - 1 0 centim. longus, 2 - 3 centim. latus, margine a m -

Page 116: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

104 — 130 C . M O N T A G N E .

gusto aporus . Pori sequales non nisi colore obscure sanguineo ab illis P. Surinamensis Montg. olim, nunc P. tephropori, diversi. Ut ut spécimen incompletum in coll. ads i t , tamen hymenio maxime differt a P. violaceo F r i e s .

363. Polyporus (Poriœ) nitidus Pers., var. croceus Schvvz. — HAB. Ad cortices. — Coll. n 142.

364. Polyporus (Poriœ) Medulla Panis Fries Epicr., I, p. 484. — HAB. Ad cortices ramorum. — Coll. n. 932.

B. Polystictus, F r i e s .

365. Polyporus ( P o v c n n e s ) fragilissimus Montag. mss. : mesopus, pileo coriaceo tenui orbiculari centro depresso concentrice striato glabro cinnamomeo, stipite centrali crasso brevi, ut contextus pilei ferrugineo, poris longis mediis angulatis a pileo separabili-bus concoloribus. — HAB. In carbonariis Guyanæ. — Coll. n. 9 5 1 .

DESC. Pileus coriaceus, vix semimiliim. crassus, fragilissimus, o rb icu-l a r i s , convexus , margine integro demissus , centro depressus , 4 cen t im. diametro m e t i e n s , striis pluribus haud discoloribus concentrice zonatus, fulvo-cinnamomeus. Substantia t e n u i s , floccosa, stipiti concolor fe r ru-ginea. Stipes cen t ra l i s , 6 - 7 millim. c r a s s u s , longitudine vix ac ne v ixhancce dimensionem superans . Por i 5 mil l im. in medio longi , m e d i i , oculo nudo manifesti, inasquales, angulati , dissepimentis tenuibus acutis , in stipitem haud decurrentes a t a pileo, cui concolores, facile, ut illi P. Be-tulini, demum secedentes.

OBS. Ce champignon est analogue aux P. tomentosus, P. Montagnei et P. perennis, dont il est voisin ; mais il diffère de tous les trois bien évidemment et par des caractères essentiels, ainsi qu 'on peut s'en assurer en comparant leur description ou seulement leur diagnose avec celle que j ' a i donnée. Il a aussi quelques r a p p o r t s , surtout par son habitat , avec le P. carbonarius F r i e s ; toutefois, ce lu i -c i , qui croît en Italie, a son c h a ­peau noirâtre et ses pores b lancs . Enfin, le P. sideroides Lév. offre aussi quelques points de ressemblance avec le n ô t r e ; son chapeau subéreux, i r régul ier , quelquefois dimidié, large du double et velouté, l'en disl ingue .suffisamment.

Page 117: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 131 — 105 366. Polyporus (Perennes) perennis Fries, Epicr., I, p. 434. —

HAB. Ad terram et truncos. — Coll. n. 1064.

367. Polyporus (Discipedes) modestus Kunze. — Fr ies , l. c., p. 444. — H A B . In truncis. — Coll. n. 923 .

368. Polyporus (Discipedes) brunneolus Berk. Decad. of Fungi, n. 4. — H A B . Adramos. — Coll. n. 856.

369. Polyporus (Discipedes) Didrichsenii Fr ies , Nov. Symb. Mycol., p . 60 . — H A B . Ad cortices arborum. — Coll. n. 9 2 3 .

370. Polyporus (Discipedes) mutabilis Berk. et Curfc., Centur. of North Amer. Fungi, n. 47. — P. flbrilloso-radians Montag. in litt. ad cl. Berkeley. P. modestus ejusd., 2 e Cent., non Kunze, — H A B . Ad truncos arborum. — Coll. 659, 937 bis et 1066.

371 . Polyporus (Discipedes) brachyporus Montag. mss. : pleuropus, pileo subdimidiato membranæeo rigido tenuissimo fusco, lineolis radiantibus supra notato, ambitu integro, margine in stipitem crassum attenuato, contextu obscure badio-fusco, poris mediis angulatis brevissimis ore æutis stipiti decurrentibus. — H A B . Ad lignum emortuum. — Coll. n. 959.

DESC. Pileus r i g idus , fragilissimus, subdimidiatus (raro cyath i formis) , subflabellatus, margine in stipitem subexcentr icum, 3 - 5 millim. longum, 3 - 4 millim. crassum a t t enua tus , 5 cent im. l a tu s , supra fuscus, radiat im lineolatus, prope stipitem ob confluenliam marginum subcucullatus (quando haud mesopus) hinc formas Favoli brasiliensis nonnullas refe­rens . Hymenophorum tenuissimum, 1 / 5 millim. crassum, intus obscure badium, fere nigrum, vitro fragilius. Pori medi i , angulat i , brevissimi, vix 0 M M , 1 5 longi, cæterum insequales, majores 1 / 3 — minores 1/5 mil l im. diametro me t i en te s , dissepimentis tenuibus acie acutis et illis ad eamdem altitudinem haud attingentibus ins ignes , pileo ut videtur concolores, in stipitem longe decurrentes et ib i , u t in variis Favolis accidere solet, a n -gustiores et elongati .

OBS. Je ne connais aucune congénère de la môme tribu que je puisse

comparer à cette espèce.

Page 118: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 0 6 — 1 3 2 C . M O N T A G N E .

372. Polyporus (Discipedes) monochrous Montag., 2 e Centur., l. c., n. 82 . — H A B . Ad ligna dejecta. — Coll. n. 536 et 1069. Var. Stip. longior.

373 . Polyporus (Discipedes) sanguineus Fries, Epicr. I, p. 4 4 4 , n. 64. — H A B . ad ligna. — Coll....

374. Polyporus (Discipedes) Splitgerberi Montag., l. c, n. 83. — HAB. Ad cortices arborum. — Coll. ut prior absque numero.

375. Polyporus (Funales) trichomallus Berk. et Montag., in Mon­tag. Centur. VI, n. 65, Ann. sc. nat., 3e sér., t. XI, p. 238 — HAB. Ad truncos arborum. — Coll. n. 962.

376. Polyporus(Stuposi) floridanus Berk., in Ann. Nat. Hist. X, p. 376 . Fries, Nov. Symb. Mycol., p . 65 . — H A B . Ad cortices. Coll. n. 964.

377. Polyporus (Stuposi) campyloporus Montag. mss. : pileo co-riaceo-membranaceo lento conebato sessili, lineolis multis con­centrais velutinis zonato, cinnamomeo-fusco, margine acuto, poris fuscis minutis subrotundis vel dilaceratione concentrice labyrintbiformibus, ore pruinoso obtusis byssinisque. — H A B . Ad. cortices. — Coll. n. 938 .

DESC. Pileus semiorb icu la r i s , basi emargina tus , sessilis, conchiformis, supra cinnamomeo-fuscus, intus concolor , tenuissime zona tus , pilis b r e -vissimis depressis velut inus , 2 - 3 cent im. la tus , 1-3 cent im. longus , semi-mill im. crassus. Hymenium fuscum. Por i marginales seu pr imar i i s u b -r o t u n d i , minu l i , 1/6 mil l im. a l t i , 0 m m , 0 7 circiter lat i , medii posticique lacerato-dædalei subconcent r ic i , a lbo-pru inos i , d issepimentorum crasso-r u m acie obtusi et byssini. Z o n æ denæ in mill im. qua tuor .

OBS. Ce joli polypore ressemble en dessus à mon P. tabacinus, si Ton excepte la couleur , mais ses pores sont bien aut rement conformés et plus grands . J ' aura is pu croire , d 'après la diagnose donnée dans YEpicrisis de Fr ies , qu'il ne différait pas du P. pavonius Hook. , dont les pores sont aussi , d i t -on , labyrinthiformes à un âge avancé. M. Berkeley m'écr i t qu'il s'en distingue suffisamment par sa f o r m e , par ses zones plus étroites et par une plus grande rigidité. Il est plus rapproché encore du P. derma-

Page 119: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 3 3 — 1 0 7

todes Lév. , dont il diffère par la couleur du chapeau et par ses pores, qui deviennent des sillons concentriques par la déchirure des cloisons et offrent de cette manière un passage au Cyclomyces. M. Léveillé, à qui j e l 'ai montré, n'y a pas reconnu son espèce.

3 7 8 . Polyporus (Stuposi) phœoporus Montag. mss. : pileo dimidiato sessili semiorbiculari supra convexo obscure zonato glaberrimo liiacino-fusco, contextu concolori, subtus piano obscure badio, poris mediis angulatis profundis ore acutis. — H A B . Ad truncos putridos circa Cayennam. — Coll. n. 9 2 0 .

DESC. Parvulus . Pi leus dimit l ia tus, sess i l i s , coriaceo-suberosus, semi-orb icular i s , diametro inter 7 et 1 5 mill im. var ians , 3 mill im. crassus, supra ob marginem demissum obtusumque convexus, g l abe r r imus , vix zonam unam aut al teram oculo nudo offerens, at armato zonis tenuissimis concentricis se praabens ornatum, colore e lilacino rubro fuscescens, s u b ­tus planus intense fuscus. Hymenophorum pro ratione tenue intus concolor, 1/3 mill im. crassum. Por i medii et oculo nudo conspicui, angu la t i , inse-quales, hymenophoro tripio crassiores, ra ro laceratione dsedalei, ore a t t e -nuato-acut i , ad extremum usque marginem obvii, majores (nec laceri) 1/3 millim. diametro æquantes .

OBS. Ce petit polypore n 'est comparable qu 'aux P . Micromegas et P. pullus dont il a la forme, mais le premier en diffère par la couleur, l 'exi­guïté et la stratification des pores , e tc . , et le second par son chapeau velouté et à stries concentr iques. Il ressemble encore à mon P. cycliscus (Fl. Chil. VII, p . 3 6 3 , t . 7 , f. 7 ) , qui est orbiculaire, plus grand et sans zones. Le P. calcigenus, qui a quelque analogie avec le P. cycliscus, est mésopode.

379. Polyporus (Coriacei) gibberulosus Lév., Champig. Mus. Pa­ris, p. 139, n. 109. — HAB. Ad ramos et truncos in Guyana. — Coll. n. 934.

380. Polyporus (Coriacei) fimbriatus? Fries Epicr. I, p. 476. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 540.

3 8 1 . 381. Polyporus (Coriacei) occidentalis Klotzsch in Berk. On Exotic Fungi, p. 393 , n. 48 . — HAB. Ad cortices prope Cayennam. — Coll. n. 9 1 9 et 928. — Trametes Fries Epicr., I, p. 491 .

Page 120: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

108 — 134 C . M O N T A G N E .

382. Polyporus (Coriacei) caperatus Berk., l. c, p. 3 9 1 , n 39 . — H A B . Ad cortices arborum. — Coll. n. 919 et 928.

383 . Polyporus (Goriacei) licnoides Montag., 2 e Centur.,Pl. cell. exot.,n. 14, Ann. sc. nat., 2 e sér. , avril 1840. — H A B . Ad ramos emortuos. — Coll. n. 685 , 937 , 949 et 965.

384. Polyporus (Coriacei) iodinus Montag., l. c, n. 8 1 , août, 1841 . — H A B . Ad lignum putridum in sylvis Sinnamariensibus. — Coll. n . 5 3 2 ,

385 . Polyporus (Coriacei) leiodermus Montag. mss. : apus, pileo coriaceo lento tenui semiorbiculari aut reniformi substipitato lignicolori polyzono, poris mediis oblusis cinerascentibus postice subdae l e i s . — H A B . Ad cortices seriato-connatus. — Coll. n. 855 et 868.

D E S C . Apus . Pi leus cor iaceo-membranaceus , flexilis, undula tus , s emi -orbicularis aut reniformis , 2 1/4 — 4 centim. la tus , 2 cent im. longus, millimetro cum poris vix crassior, xylochrous , margine subrepando p a ­tens , acutus , supra zonis pluribus concentricis concoloribus ornatus , tactu mollis et raro tuberculis minut is exasperatus . Por i mediocres, 1 /3 mil l im. a l t i , 1 / 2 - 2 / 3 mil l im. diametro æquantes , c inerascentes ludentesque, prope marginem seu ad ambitum rotundi et rud imenta r i i , medio angulati , acie obtusiusculi , postice defectu dissepimentorum subconcentrice dœdaloidei, intus albo-pruinosi . Pilei ssepius sessiles et medio lateral i ter affîxi, u t et cum vicinis seriatim connat i . Attamen adsunt et pilei leniter emargina to-reniformes cum rudimento stipitis l ineam œquantis , fere ut in P . modesto, a quo pororum magnit . præsert im differt.

O B S . Cette jolie espèce se rapproche encore de deux aut res , les P. Menziesii Berk. et P. Unis Lév. Elle diffère du premier par la forme de son c h a p e a u , qui n 'es t pas en coin et qui est marqué de zones dist inctes, bien que concolores, et du second par l 'absence du velouté de la surface, par ses pores qui ne sont pas « minuti » ni limités par une marge stér i le . On y re t rouve le plus souvent ce caractère propre au P. modestus, à s a ­voir une saillie du rebord sur le point d 'a t tache.

386. Polyporus (Membranacei) Sector Ebrenb, Hor. Phys. Be rol., p . 10, t. 18 , f. 6. — Fries, Epicr. I , p. 480. — H A B . Ad cortices arborum. - Coll. n. 916 et 960.

Page 121: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

C R Y P T O G A M I A G U Y A N E N S I S . 135 — 109

387. Trametes hydnoides (Sw.) Fries, l. c., p . 490. — HAB. Ad ligna. — Coll. n. 918 , 946 et 947.

388. Trameles Sagrœana Montag. Cuba, Cryptog., p. 409 (sub Polyporo), t. 16, f. 4. — H A B . Ad truncos arborum. — Coll. n. 861 et 865.

389. Tramêtes Beyrichii Fries, l. c , p . 491 . — H A B . Ad ligna. — Coll. n. 9 3 1 , forma resupinata.

390. Dœdalea rhabarbarina Montag., 2 e Centur., I. c , n. 16. — H A B . Ad corticem ramorum. — Coll. n. 141 .

391. Hexagoniaaculeata Montag., l. c., n. 15. — HAB. Ad ligna. — Coll. n

391 bis. Favolus giganteus Montag. mss. : pileo carnoso-lento crasso flabelliformi, ambitu lobato-fisso in stipitem sublateralem brevissimum attenuato, deorsum leproso glabrescente radioso-virgato, alveolis magnis elongato-subhexagonis acie acuta den-ticulatis lacerisve decurrentibus concoloribus. — H A B . Ad trun-cum Bombacis ! globosi? in Guyana. Leprieur n. 958. DESC. Pileus flabelliformis, 8 cent im. al tus, 14 centim. in par te an t e -

riore latus, unicolor, in sicco alutaceo-ligneus autfulvus, basi, ubi margines cucullatim coalescunt, uti in formis variis F. brasiliensis accidere solet, leproso-hirsutiusculus, 3 mill im. crassus et lineolis a stipite ad ambitum r a -diantibus exstantibus crebrisque percursus , glabrescens, ambitu a t tenuatus lobato-fissus. Stipes sublateralis brevissimus, vix cent imetrum att ingens sed hanc dimensionem crassi tudine superans . Alveoli radiantes, maximi, elongato-hexagoni, majores centimetro longiores, in stipitem decur ren tes , dissepimentis tenuibus acutis denticulatis lacerisve.

OBS. On ne saurait comparer cette espèce qu 'au F. brasiliensis que j e possède sous une mul t i tude de formes, mais dont aucune n'offre les carac­tères que j ' a i cherché à faire saillir dans ma diagnose. Je n'ai vu non plus sur nul exemplaire de l 'espèce de Fr ies le duvet comme réticulé de la base du chapeau de celle de la Guyane que j e propose ici, encore moins les lignes saillantes qui rayonnent de la base à la pér iphér ie . Le F. velutinus Fries est mince, et son chapeau cilié n 'at teint pas la moitié des dimensions du nô t r e .

Page 122: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

110 — 136 C . M O N T A G N E .

392. Favolus brasiliensis Fries, Elench. Fung., I, p. 44. — H A B . Ad ligna et cortices. — Coll. absque numero.

393. Favolus tessellatus Montag., 4e Centur., n. 84, in Ann. sc. nat., novemb. 1843. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 579.

394. Favolus Rhipidium (Berk.) Montag. mss. : Polyporus Berk., Dec. of Fungi, n. 124. — Favolus scruposus Montag., in liti. ad cl. Berkeley. — H A B . Ad cortices circa Cayennam. — Coll. n.

395. Favolus melanopus Montag. mss. : pileo carnoso lento ex or biculato subreniformi lævi glabro, stipite laterali atro cylindrico ad basin dilatato alveolisque penta-hexagonis mediocribus acie

acutis cinnamomeis. — HAB. In ligno emortuo in Guyana. — Coll. n. 942.

DESC. Pileus c a r n o s u s , t e n u i s , l e n t u s , jun io r o rb icu la r i s , longe stipita­lus , adultus subreniformis, nempe postice leviter emarginatus , supra con-vexo-applanatus, 12 millim. longus, 1 5 millim. latus, lævis, glaber , cinna-m o m e u s , ambitu regular i ter semi-orbicularis. Stipes lateralis, cy l indr icus , pennam passerinam ad summum c r a s s u s , 5 millim. longus, ferme a t e r , basi in scutulum di latatus. Alveoli (radiantes) insequales, majores oblongo-hexagoni l / 2 mil l im. æquantes , pileo concolores , acie acuti, sed integri , haud decur ren tes .

OBS. Si l'on regarde ce petit champignon en dessus , on pourra le p r en ­dre pour un petit individu encore j eune du Polyporus Leprieurii; mais si on le re tourne , on verra sur- le-champ qu'il en diffère même génér ique-ment . Il se distingue du Favolus hepaticus par son long stipe noir et ses petites alvéoles.

396. Favolus pusillus Fries, in Linnœa, V, p . 5 1 1 , t. 1 1 , f. 2 . — Epicr. I, p . 499. — Hab. Ad cortices. — Coll. n. 956 .

397. Laschia Auriscalpium Montag. mss. : gregaria, pusilia, pileo tremelloideo-membranacco orbiculari convexo horizontali gla­bro, stipite laterali, alveolis hexagonis concoloribus. — H A B . Ad cortices arborum, utvidetur, monocotyledonearum prope Cayen­nam — Coll. n. 9 6 1 .

DESC. Pileus membranaceus , tenuissimus, udus gelat inosus, horizon-

Page 123: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 137 — 111 talis, convexus, orbicularis , 1/2-1 1/2 millim. diamctro vix met iens . Stipes lateralis , cylindricus , gracilis , ascendenti-erectus , cum pileo angulum rectum efficiens, longitudine inter 1/4 millim. et millim. var ians . Alveoli pro ratione magni (14 ad 2 0 ) eximie hexagoni, acie subacuti , pileo stipi-tique concolores pallidi, majores 1/3 millim. diametro æquantes .

O B S . Cette espèce ressemble en petit à l ' H y d n u m Auriscalpium. Elle est voisine du Laschia papulaia (Fl. Chil. tome VII, p . 3 6 7 , t . 7 , f. 8 ) , mais outre qu'elle est infiniment plus petite, elle en diffère encore par ses alvéoles qui sont exactement hexagones et non pas orbiculaires. La s t ruc ­ture est d'ailleurs si différente , que j ' avais d 'abord été tenté d 'en faire un nouveau genre sous le nom de Myxomyces. En effet, la couche extérieure du chapeau est formée de cellules arrondies très grandes juxtaposées comme dans la t r ame des Russula, et une couche de semblables cellules revêt l 'axe filamenteux du stype.

HYDNEI Fr ies .

398. Irpeex griseo-fuscus Montag. m s s . . pileo reflexo coriaceo-membranaceo semiorbiculari zonato villo denso griseo canes-cente radioso primitus obtecto , dentibus postice conico-subula-t is , ambitu lamelloso-seriatis fuscis albo-pruinosis, basi reticu-lato-connexis. — HAB. Ad truncos. — Coll. n D E S C . Pilei , u t videtur, imbr ica t i , coriaceo-membranacei, admodum

tenues, lenti , semiorbiculares vel subreniformes, 4 centim. Idngi, 6 cent im. et ultra la t i , ambitu integri aut lobat i , supra villo denso griseo-albicante striato radiante obtecti , zonisque concentricis subconcoloribus aut fuscis notati . Contextus fusco-nigrescens. Hymenium umbrino-fuscum. Dentes ad basim ut in Hydnis postice l ibe r i , d e n s i , subu la t i , acuti inord ina t i , a n -tice vero seu ad ambitum magis lamellæformes, seriato-radiantes, omnes pruina pallida praeter apicem obducti et reticulatim basi connexi .

O B S . On ne saurai t comparer cet Irpex qu'avec l'I. canescens F r i e s , qui , d 'après la description, est plus pet i t , plus épais , et dont les dents « plano-compressi » sont d'ailleurs transversalement sériées , ce qui est tout le contraire dans notre espèce. Sa substance, d 'un bai noi râ t re , s 'op-pose à son rapprochement de l'I. fusco-vioîaceus dont l 'hyménophore est blanc à l ' in tér ieur .

Page 124: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

112 — 138 C . M O N T A G N E .

AURICULARINI F r i e s .

399. Craterellus Cornucopioides Pers. Myc. Europ., I I , p. 5. — Schæff., t. 165. — Var. granulatus Montag. — HAB. Ad terrain in sylvis. — Coll. n. 1077.

OBS. Nos exemplaires ont le dessus du chapeau d 'un roux brunâ t re et tout chagriné comme dans la figure qu 'a donnée Vaillant de cette espèce (Voir Bot. Paris., t . XIII, f. 2 , 3) . C'est donc à tort que Persoon la trouve faut ive , ainsi que la phrase diagnostique du Species Plantarum do L inné .

400. Thelephora speciosa Fries, in Linnœa, V, p . 525 , et Epicr., p. 536. — Hab. Ad terrain. — Coll. n. 5 4 1 .

401 . Thelephora padinœformis Montag. mss. : stipitata, coriaceo-membranacea, lenta, glaberrima, rufo-badia, pileo ad stipitem usque striatum in lacinias pltires erectas dilatatas cimeato-flabel-liformes margine crenutato subrepandas stipitatasque diviso, ramoso, bymenio infero lutescente glabro laavi, papillis minutis obsito. — H A B . Ad terram. — Coll. n. 914.

DESC. Primitus infundibuliformis. Stipes coriaceus, compressus, rugoso-str iatus, 3-4 centim. longus, penna corvina crassior, tandem subdichotome divisus et in pileos elegantes, padinæformes, ut ita dicam, expansus . Pilei flabellatim explanati, 6 - 7 cent im. transversim metientes , supra glaberr imi, rufo-badii , læves , quisque eorum autem basi in stipitem secundar ium, in terdum margine proliferum cunea to -a t t enua tus , ambitu rotundatus c r e -n u l a t u s q u e , latitudine inter 1 et 2 centim. var ians . Hymenium lutescens, seu pagina superiori dilutius, g l a b r u m , id est haud setulosum, in statu adulto et perfecto papillis minutissimis confertis obru tum.

OBS. On croirait voir une a l g u e , et j e ne connais point de Théléphore décrite qu'on puisse comparer à celle-ci, si ce n 'est peut-être la T. multi-partita q u i , comme la n ô t r e , est d'abord infundibuliforme. Mais dans celle-ci, le stipe paraît se diviser tantôt dichotomiquement, tantôt en émet ­tant de son bord des rameaux terminés chacun par un chapeau membra ­neux très mince et flexible, remarquable par sa forme en éventail .

402. Thelephora nigella Montag. mss. : sessilis, cæspitosa, coria-

Page 125: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 139 — 113

cea, lenta, e lurido nigrata, pileolis flabellatis imbricato-con-cretis applanatis nudis azonis, margine sublobato haud ciliatis, hymenio infero radiatim costato-plicato glabro papilloso. — H A B . Ad terram. — Coll. n O B S . Cette espèce a tout à fait le port du T. terres tris, dont elle diffère

par la couleur, par la glabréité de ses chapeaux et les plis rayonnants de son hymenium, qui est d'ailleurs chargé de papilles vers la base comme dans le genre Grandinia.

403. Thelephora liliputiana Montag., 2 e Centur., n. 17, in Ann. sc. nat., avril 1840. — H A B . In ramis emortuis nondum décorti-catis, in summo monte MontaboinsulæCayennæ. — Coll. n. 658.

404. Thelephora radicans Berk. Dec. of Funai, n. 8. — H A B . Ad terram. — Coll. n. 910.

405. Guepinia cohœrens Miq. Fung. aliq. exot. recens., p. 8 , t. 13 , f. 4. — H A B . Ad terram inter folia. — Coll. n. 905 et 906 , c. icone.

406.CladoderrismembranaceaDe Vrièse et Lév., Champig. Mus, Par., n. 186. — H A B . Ad truncos. — Coll. n. 913 .

407. Stereum hydrophorum Berk., Descr. of new Fungus of Brit. Guyan., in Ann. and Magaz. of nat. Hist, tom. XIV, t. 9, f. 2. — HAB. Ad ligna dejecta. — Coll. n. 915.

408. Stereum damœcorne (Link.) Fries in Linnœa, V, p . 5 2 4 , et Epicrisis, I, p . 546. — H A B . Ad terram. — Coll. n.

409. Stereum remforme Fries, Epicr., I, p . 546. — H A B . Ad terram. — Coll n . 682

410. Stereum surinamense Lév, Champig. exot., n. 162. — H A B . Ad ligna. — Coll. n. 9 1 1 . O B S . Cette Théléphore a été déterminée sur un type reçu de M. Léveillé.

Il y a probablement une e r reu r de typographie dans la description, et il faut sans doute lire que le Champignon a de 2 à 4 centim. de hau teur et non pas 2 à 4 décim. Je signalerai un autre caractère de ce Stereum, et dont fie parle pas notre confrère. Le stipe est en effet fixé au bois par une membrane orbiculaire d 'un roux pâle ou fauve, dont le diamètre n 'a pas moins de 5 à 6 mill im.

4

Page 126: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

114 — 140 C . M O N T A G N E .

4 1 1 . Stereum lobatum (Kunze) Fries, l. c, p . 547 , et in Linnœa l. c., p . 527. — H A B . Ad truncos. — Coll. n. 533 .

412 . Stereum rheicolor Monta g. , Crypt. Nilgk.,n. 1 5 2 , in Ann. sc. nat., juillet 1842. — Vix differt S. tenuissimum Berk. Dec of Fungi, n. 184. — H A B . Ad truncos dejectos. — Coll. n . 912 .

413. Stereum Berkeleyanum Montag. mss. : pileis membranaceo-papyrinis csespitoso-imbricatis dimidiatis lobatis margineque proliferis e spadieeo-ful igineis lentis zonatis appresse puberulis,

hymenio concolori setuloso. — HAB. In corticibus in Guyana. — Coll. absque n.

DESC. Pilei effuso-reflexi, c æ p i t o s o - i m b r i c a t i , membranaceo-papyr in i , valde flexiles, unicolores , spadiceo-fuliginosi , 2 -3 cen t im. d iamet ro œ q u a n -tes, marg ine lobat i , lobis ro tunda t i s i n t e r d u m e t p ro l i fe r i s , supra pube appressa vestiti, e t striis concentr icis dense zonati , subtus (hymenium) concolores setuloso-velut ini . Contextus spad iceus .

O B S . Cette espèce est voisine de la p récéden te dont elle diffère par la couleur d 'un b r u n obscur sale , par le mode de division de ses expans ions , qui sont lobées et prolifères, et su r tou t par sa subs tance qui n'offre pas la te inte j a u n â t r e de r h u b a r b e qu 'on observe dans le S. rheicolor. J e m e fais un vrai plaisir de la dédier à mon savant ami de King's Cliffe aux é m i -nen ts t ravaux de qu i la science mycologique est si redevable .

414. Auricularia mesenterica Fries, Epicr., I, p . 5 5 . — Bull., t. 290 . — H A B . Ad truncos. — Coll. n . 1 0 5 1 .

415 . Hypolyssus Montagnei Berk. , Enumer. of Fungi coll. by Dr Hostmannin Surinam, n. 6, inLond. Journ. of Bot., vol. I, p. 139, t. 6, f. 1. — HAB. Ad cortices ramorum (absque n.)

416. Cora Pavonia Fries, Epicr., I, p. 556. — HAB. Ad cortices. — Coll. n 662.

417. Corticium Leprieurii Montag. mss . : spongioso-membrana-ceum, effusum, adglutinatum, hymenio cinnamomeo-umbrino glabro nitido ambitu nudo. — H A B . Ad cortices arborum vigen-tium in sylvis circa Cayennam. — Coll. n. 5 2 9 . DESC. Mycélium dense spongiosum, tenuiss imum, colore chocolatum

prorsus referens, cort icibus orbicular i ter expansum et arcte adhserens ,

Page 127: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 141 — 115

hymenio concolori, glabro, lsevissimo nitidoque ves t i tum, ambitu de te r -minato irregulari n u d u m .

O B S . Les plaques formées par cette espèce qui diffère de tous les Lejos-troma par sa couleur , atteignent jusqu 'à deux pouces de diamètre . L 'hy-ménium est si mince et si délicat que le moindre frottement le détruit et laisse à nu un mycélium spongieux d 'une couleur mate et u n peu plus foncée. J'avais oublié de signaler cette plante du premier voyage de M. L e -prieur, à qui j e la dédie .

4 1 8 . Corticium caulium Berk. et Curt., Exot. Fung. from the Schwein. Herb., in Journ. Acad. sc. nat., Il, apri!1853, p. 279. — HAB. In caulibus et ramis quos crusta aurantiaca obducit. — Coll. n. 963.

4 1 9 . Hypochnus nigro-cinclus Ehrenb. — Chiodecton nigro-cinc-tum Montag. Crypt. Guyan. p . 5 8 , n. 2 4 8 .

CLAVARIEI Fr ies .

4 2 0 . Clavaria amethystina Bull., t. 4 9 6 , f. 2 . — Fries, Epicr., 1, p . 5 7 1 . — Schæff., t. 1 7 2 . — H A B . Ad terram. — Coll. n. 8 9 2 edulis.

4 2 1 . Clavaria fastigiata Lin. — Fries, l. c., — Holmsk., Otia, I, p. 9 0 , c. icone. — H A B . Ad terram. — Coll. n. 9 0 2 .

4 2 2 . Clavariacristata Hoimsk., Otia, I, p. 9 2 , c. icone. — Fries, l. c, p . 5 7 2 . — H A B . Ad terram in sylvis. — Coll. n. 8 9 3 .

4 2 3 . Clavaria formosa Pers . , Ic. et Descr, Fung., t. 3 , f. 6 — Fries, l. c, p . 5 7 4 . — H A B . Ad terram. — Coll. n. 8 9 6 .

4 2 4 - Clavaria acutissima Berk. in Sched. — Montag. Fl. Chil., tom. VII, p. 3 8 6 . — H A B . Ad terram. — Coll. n 8 9 5 .

4 2 5 . Clavaria (Bamaria) carbonaria Montag. mss. : ochrospora, nigrescens, fusco - velutina, caule compresso inferne simplici brevi irregulariter subdichotome aut fasciculato-ramoso, ramis conformibus, ramulis fastigiatis acutis. — H A B . In humidis car-bonaceis prope Cayennam. — Coll. n. 8 9 7 . DESC. Cæspites efformat hæc species atros, 3 centim. altos, ad terrain

locis humidis ubi ligna combusta fuerunt. Caulis brevis, 5 mill im. longus,

Page 128: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

116 — 142 C . M O N T A G N E .

c o m p r e s s o - p l a n u s , ramos iss imus . Rami subdichotomi fasciculat ique, con­formes , fast igiat i , a c u t i , axillis d ichotomiarum dilatatis ro tunda t i s . Totus fungus indumento velutino fusco brevissimo vest i tus . S p o r æ amyg-d a l i n æ seu , quoad formam, semina Lini r e f e r e n t e s , l u t e scen t i -och raceæ , 1/50 mi l l im. longœ.

O B S . Espèce voisine de la précédente mais plus pet i te , noi râ t re et à d iv i ­sions p lanes . Elle diffère d 'a i l leurs du C. atra Lév . par l 'absence de t u b e r ­cules et par ses dern ie rs r ameaux tous a igus .

426. Clavaria (Velutina) brasiliensis (Lév. Champig. Mus. Par., p. 159, n. 215, sub Erioclado, dein Lachnobolio), Montag. — HAB. Ad. truncos. — Coll. n. 904 et 1413.

427 . Clavaria (Velutina) tubulosa Fries, in El. Fung., I, p . 2 2 9 , et in Epicr., I , p . 576. — HAB. Ad terrain. — Coll. n. 475 .

428 . Clavaria (Velutina) furcellata Fries, in Linnœa, V, p . 5 5 1 , et Epicr. I. c. — HAB. Ad ligna. — Colin. 8 9 8 , 900 et 9 0 3 .

429 . Clavaria (Velutina) Surculus Berk. , Enumer. of Fungi coll. by Dr Hostmann in Surinam, p , 54 , n. 2 8 . — HAB. Ad terrain. Primitus (ex Leprieur) griseo-rosea dein (sicca) fusca. — Coll. n. 9 0 1 .

430 . Clavaria mucida Pers . in Comment., t. 3 , f. 3 . — Fries, Epicr., I , p . 580 . — HAB. Ad lignum mucidum. — Coll. n. 9 0 9 .

4 3 1 . Pterula tropica Montag. mss. : caulescens, csespitosa, ramo-sissima, fulva, caule di-trichotomo tereti, ramis apice fascicu-latis subulatis divaricatis capillari-attenuatis midis. — HAB. Ad terram Guyanæ. — Coll. n. 894 pro parte.

D E S C . Fungus 3 dec im. a l t u s , totus fulvus, r amos iss imus . Gaules cæsp i -losi , pennam corvinam crass i , post breve interval lum repeti to di-vel t r i -c h o t o m i , sens im tenuescentes , in t r icat i . Rami extremi multifidi, subfasci-cu la t i , subulato - d iva r ica t i , acul i ss imi , hymenio o rba t i , hinc paulum obscuriores seu rufo-vaccini . Substant ia f ibroso-coriacea. S p o r æ a lbœ.

O B S . Notre espèce a un peu du port du P. dendroides J u n g h . , mais les derniers r a m e a u x , au lieu d ' ê t re ob tus , sont subulés comme dans le P. subulata. Elle diffère d 'a i l leurs de ce dern ie r par une ramification plus étalée et par ses dern iè res divisions multifides et comme fasciculées.

Page 129: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 143 — 117

432. Pterula taxiformis Montag. mss. : delicatula, fusca, trunco erecto filiformi-attenuato pilis fasciculatis olivaceis hi r to , vir-gato-ramoso, ramis inordinatis subulatis, inferioribus longiori­bus patentibus, iterum ramulosis. — H A B . Ad ligna putrida circa Cayennam. — Coll. n. 908 .

DESC. 2 -3 centim. alta, a basi ramosa, inferne crinalis, apice tenuissima, subulata, pilis fasciculatis vestita, inordinate virgato-ramosa. Rami breves, capillari-attenuati, glabri , fusci, acutissimi, patentes et inferiores, qui simul et ramulosi , longiores, sensim ad apicem usque decrescentes, ubi s impli-ces et brevissimi ita u t ramificatio illam Taxi assimilat. Sporæ haud r e -per tæ.

OBS. Je rapporte aux Clavariées, et au genre Pterula cette p roduc­tion singulière, qui n 'est peut-être qu 'un mycelium rhizomorphe, comme j e n 'en ai, du res te , jamais rencont ré .

433. Calocera dilatata Montag. in Belang., Voyage aux lnd. orient, par terre, Cryptog., sub Clavaria. — H A B . Ad terram. — Coll. n. 899. — An C. Hostmanni Lév. exdiagnosi?

434. Calocera cornea Fries, Epicr., I , p . 581 . — H A B . Ad ligna. — Coll. n. 1076.

435. Calocera delicata Fries, in Linnœa, V, p. 5 3 3 , et Epicr., I, p . 5 8 1 . — H A B . Ad ramos absque n.

436 Calocera glossoides Fries, Syst. Myc., I, p. 487. — H A B . Ad truncos. — Coll. n. 906 .

TREMELLINI F r i e s .

437. Hirneola polylricha Montag. in Belanger, Voy. lnd. Or. par terre, Crypt., p . 154, sub Exidia. — Fries , Fung. natal., p. 26. — H A B . Ad ligna. — Coll. n. 1402.

438. Hirneola nigra Fries, l. c, p. 27 . — Peziza Swartz, FL Ind. Occid., I I I , p . 1938. — H A B . Ut prior ad ligna et cortices. Coll. n. 1403.

439. Hirneola Lancicula Montag. mss. : gregaria, minutula, sub-pezizoidca, cupula tremelloidea sessili, plano-concava, centro umbilicata, margine undulata extus intusque lævi unicolori un i -

Page 130: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 1 8 — 1 4 4 C . M O N T A G N E . — CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

brino-succinea. — H A B . Ad lignum consumphtum prope Cayen-nam. — Coll. n . 1 0 8 7 .

D ESC . Cupulae g r e g a r i æ , t e n u e s , orbiculares , d iametro 1 1/2 — 2 mil l im. æquantes , Pezizas minutas referentes , sub tus nudse, marg ine u n -du la tæ , umbr ino-ve l fusco-succ ineæ, madore t r emel l inæ. Hymenium d i s -t inc tum , e sporophoris contextum , eadem crass i tudine cum cupula g a u -dens .

OBS. J e ne connais point d 'espèce de ce genre aussi pe t i te . E l le r e s s e m ­ble à u n e petite pézize, mais l 'hyménium n 'es t pas formé par des t h è q u e s .

4 4 0 . Exidia Auricula Judæ Fries, Epicris., I, p . 5 9 0 . — H A B . Ad cortices. — Coll. absque n.

4 4 1 . Tremella aurantia Schwz. Car. , n. 1 1 3 1 . — F r i e s , l. c. , p . 5 8 8 . — H A B . Ad ligna et cortices. — Coll. n. 8 7 3 , c. icone.

4 4 2 . Nœmatelia granulosa Montag. mss. : lobato-ramosa, nigra, lobis obtusis subcylindricis granulato-cxasperatis. — H A B . Ad ligna circa Cayennam. — Coll. n. 1 0 8 8 .

D E S C . Fungus subsess i l i s , decumbens aut et adscendens , 3 cen t im. lon-g u s , lobatus aut d ichotome d iv i sus , inferne c o m p l a n a t u s , breve post spa-t ium cylindraceus , siccus car t i lagineus totus niger , madore ge la t inoso- t re -mel l inus atro-fuscus, in tus pal l idior . Lobi aut laxi aut conferti b rev io resque obtusi , granul is m inu t i s e x a s p e r a t i , 1-2 mi l l im. d iamet ro æquan te s . Substant ia e fibris r amos i s tenuiss imis cen t rum versus hyalinis in t r ica t i s -

simis , ad pe r iphe r i am in tloccos paral le l i ter junc tos clavæformes sporas brunneo-fuscas ap ice foventes cons tans .

St i rps s ingular is , anomala et nulli congenerum affinis. Xylariæ speciem q u a m d a m men t i ens .

(Discomycetes brevi intervallo sequentur.)

PARIS. — Imprimerie de L. MARTINET, rue Mignon, 2.

Page 131: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

Ann. des Scienc. nat. 4e Série. Bot . Tom. 1. Pl. 11.

4. Cantharellus buccinalis. M. 2. Marasmius plectohyllus. M. 5. Marasmius guyanensis. M.

3. Agaricus hortulanus. M. 6. Agaricus albo-rubellus. M.

N. Rémond imp. des Noyers. 65. Paris

1. Cantharellus guyanensis. M.

Page 132: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 133: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

EXTRAIT DES A N N A L E S D E S S C I E N C E S N A T U R E L L E S , SÉRIE, TOME III,

(CAHIER N° 2)

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS ,

seu Plantarum cellularium in Guyana gallica annis 1835-1849 a CL Leprieur collectarurn enumeratio universalis,

Auctore C. MONTAGNE, D. M.

DISCOMYCETES Fries ( 1 ) .

443. Mitrula lutea Montag. mss. : geoglossoides, stipite mediocri cum capitulo luteo, sicco fuscescenti, clavæformi confluente; ascis longe clavatis sporas octonas simplices lineari-oblongas foventibus inter paraphyses nidulantibus. — HAB. Ad terrain muscosam prope Cayennam. — Coll. n. 1075.

DESC. Geoylosso viridi quoad formam et magnitudinem simillima , 2 - 2 1/2 centim. alta, lutea, capitulum 4-6 millim. longum cum stipite 1-2 millim. crasso confluens et clavæforme. Hymenium ex ascis et para-physibus capillaribus constans. Asci longe clavati, 8 centimillim. longi, octo-spori. Sporæ simplices, lineares, 2 centimillim. longæ, 5 millimillim. crassæ, utroque fine obtusæ, pellucidæ et intus granulosæ.

OBS. Je ne saurais la comparer à aucune autre espèce, si ce n'est peut-être au M. elegans Berk., dont elle se distingue aisément , soit par sa couleur, qui est jaune , soit par la brièveté et l'épaisseur du stipe.

444. Peziza Tricholoma Montag., Ann. , 2, I I , p. 77, t. 4, f. 2. — HAB. In cortice et in petiol, folior. Astrocaryi vulgaris. —

Coll. n. 890 et 891.

OBS. Les poils qui hérissent cette remarquable Pézize, déjà décrits par M. Léveillé, sont d'autant plus nombreux qu'elle est plus jeune. Au mo­ment où elle s'échappe de son nid souvent cortical, elle ressemble à un Porc-Epic , tant ses poils sont drus. Sa couleur varie du jaune au violet vineux. Elle est rarement tout à fait glabre et lisse. On la mange à Cayenne, au rapport de M. Leprieur. Le dessin qu'il m'en a donné, fait sur la plante vivante, la représente de couleur rose ou incarnate.

(1) Voyez Ann. des sc. nat., 3 e série, t. XIV et XVI, cahier n° 5, et 4 e série, t. I, cahiers n°s 2 et 3.

4

Page 134: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

120 — 92 C. MONTAGNE 4 4 5 . Peziza Hindsii Berk. , Enum. of Fungi, Journ. of Bot., I,

n. 2 1 , t. 1 5 . — HAB — Coll.. n ,

446 . Peziza crocata Montag., Ann., 2 , XIII, p . 207 . — Coll. n. 439 .

447 . Peziza applanata Hedw. , Musc. F rond., II, p. 1 8 , t. 5 , f. C, sob Octospora. — H A B . Ad ligna put rida. — Coll. n

448. Peziza phlyctispora Lepr. et M. , Cent. V, n. 8 8 , in Ann. sc. nat., 3 e sé r . , t. IV, p . 358 . — H A B . In solo arenoso, circa Cayennam,

449 . Peziza omphalodes Bull . , Champ., t. 4 8 5 , f. 1. — F r i e s , Syst. Myc., II, p . 7 3 . — Var. albo-lutea Montag. vix autem specie distinguenda. — H A B . Ad terrain sabulosam in sylvis guyanensibus. — Coll. n. 888 .

450 . Angelina Leprieurii Montag. mss . : e r u m p e n s , excipulis sessilibus navicularibus aut confluentia triquetris in cæspitulos aggregat i s , disco rubricoso carnoso- tremelloso, sporis a t ro-punctato, inadore dilatato vix lineameequante, sicco labiis crassis lusco-atris involuto-approximatis clauso ; ascis elavatîs sporas octonas luscas triseptatas foventibus. — H A B . Ad corticem t n m -corum in Guyana. — Coll. n. 8 6 9 .

D E S C . Cæspites e cor t ic is fissuris e r u m p e n t e s , confer t i , 3 ad 5 m i l l i m . la t i . Exc ipula aggrega ta , h y s t e r i n a , 2 ad 3 mi l l im. l o n g a , flexuosa, u t r o ­q u e fine a t t enua ta b i l ab ia ta , s icca c lausa , m a d o r e d i sc re ta , labiis fuscis lon­g i t ro r sum tenu i s s ime s t r i a tu l i s . Discus r u b r i c o s u s p u l v e r u l e n t u s , spor i s e ject is a t r o - p u n c t a t u s , m a d i d u s t r e m e l l i n u s , ex ascis p a r a p h y s i b u s q u e c ons t a ns . Asci c lavat i , 8 - s p o r i , 1 8 cen t imi l l . long i . S p o r æ oblongse , h inc g i b b o s u l æ , illinc s u b r e c t æ , 3 cen t imi l l im . l o n g æ , cen t imi l l im. in m e d i o c r a s s æ , sept is t e rn i s t r ansvers i s divisæ, s. q u a d r i l o c u l a r e s , t a n d e m a t r o -fuscæ.

O B S . El le diffère de l'A. conglomerata Schwz . (Syn. Fung. Amer., sub Ascobolo), par la cou leu r du d i s q u e , p a r des cupu les moins g r a n d e s , et p e u t - ê t r e par ses ca r ac t è r e s m i c r o s c o p i q u e s , dont il n 'es t pas dit un m o t .

Page 135: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 93 - 121

4 5 1 . Lemalis Mangiferœ M o n t a g . , 2e Cent., n. 20, in Ann. sc. nat., 2 e sér., avril 1840. — H A B . In foliis vivis Mangiferœ in-dicœ ad Oyac, novemb. — Coll. n. 389.

451 Midotis heteromera Montag., l. c. , n. 18, t. 6, f. 3 , sub Peziza. — Fries, Sum. Veg. Scand., p. 362. — Ad lignum putridum in sylvis sinnamariensibus. — Coll. n. 534.

452. Cenangium œquinoctiale Montag. mss. : gregarium, erum-pens,exoipulo coriaceo globoso initio clauso helvolo-furfuraceo, tandem subcupulari-explanato, diseo livido-fusco pulvere sul-fureo velato; ascis cylindricis octosporis inter paraphyses ra-mosas nidulantibus, sporis magnis ovoideis bilocularibus, locu-lis inæqualibus. — H A B . Ad cortices arborum circa Cayennam. — Coll. n. 1343 .

DESC. Excipula e cortice erumpent ia , gregaria vel cæspitoso-confluentia, primo sphærica c lausa , dein hemisphserica aut compressa , 1 1/2 mill im. lata discusque planus , livido-fuscus , marginem crassum interdum flexuo-sum æ q u a n s , in omni ætate pulvere copioso helvolo-sulfurescente con-spers i . Asci longissimi, cylindrici, basi longe a t t enua t i , fere 1/4 millim. æquantes , inter paraphyses ut videtur virgato-ramosas nidulantes et sporas octonas uniseriales foventes. Sporæ ovoideæ, 0mm,03 longæ, 0mm,015 m e -dio crassæ, loculis binis inæqualibus transversim divisæ et limbolato cinctæ. An typus novi gener is?

453 . Hysterium rufulum Spreng., in Veter. Acad. Handl., 1820, p. 50. — Fries, Syst. Myc., II, p. 584. — H A B . Ad cortices in Guyana. — Coll. n. 443 et 8 7 1 .

OBS. Nous avons les deux variétés de cette espèce , mentionnées par Fries dans son Ecl. Funyorum, p . 5 5 2 , n° 9 7 . Le n° 443 représente le type de Sprengel, et le n° 8 7 1 l ' H y s t e r i u m confluens Kze., originaire de Sur inam, et dont j e possède un exemplaire au then t ique , reçu de l 'auteur lui-même. La seule différence que présentent ces deux plantes , c'est que l 'une a son disque d 'un brun rougeàtre ( H . rufulum), et l ' au t re l'a parfai tement noir ( H . confluens).

454. Hysterium Uraniœ Montag. mss. : epiphyllum, innato-erumpens, longitudinale, ex ovato lineare, rectum, apicibus obtusum, atrum , opacum , labiis conniventibus cum labiis epi-

Page 136: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 2 2 — 9 4 C. MONTAGNE.

dermidis ruptæ tandem discretis supra trilineatum; ascis longe clavatis 8-sporis, sporis acicularibus transverse multiseptatis. — HAB. In foliis Uraniœ guyanensis. — Coll. n. 870.

D E S C . Hysterio plantarum per quam breviter desc r ip to , omissis fructus characteribus , species affinis. Perithecia initio ovata, mox linearia, recta, 1 ad 2 millim. longa, erumpent ia , nigra opaca , intus cornea , disco lineari inter labia epidermidis a t ra tæ subdiscreta prominente . Asci longe clavati, 0mm,08 ad 0 m m , 1 0 longi. Sporæ octonæ, tenuissimæ, aciculares, 3 centimill im. longse, vix 0mm,002 medio c r a s s æ , septis 1 0 ad 16 t r ans -versis divisæ.

455. Hysterium foliicolum Fries, Syst. Myc, I I , p. 593 . — Xyloma hysterioides Pers . , Icon. et descr., p. 58 , f. X , f. 3 et 4 — H A B . In pagina super, folior. Hymeneœ Courbaril. — Coll. n. 1373.

456. Phacidium Phomatoides Montag., 2e Cent., n. 62 (sub Ascospora), in sc. 2 e sér., décemb. 1840, t. 19, f. 7. — H A B . In foliis delapsis in sylva Oyapok, — Coll. n. 440.

457. Rhytisma Astrocaryi Montag. mss. : innatum, epiphyllum , tenue, sparsum, irregulariter oblongum, confluens, atro-fuscum opacum, demum costis elevatis rectis hysterinis rimose ruptum secedensque.— H A B . In pagina super, folior. Astrocaryi vulga-ris in Guyana. — Coll. n. 1120 et 1147.

D E S C . Maculas sistit hæc species tenuissimas sub epidermide or tas , fra­giles, secedentes, quoad formam magni tudinemque variabi les , centro n i -grescentes, ambitu fuscescentes et concentrice striolatas. Mox costæ l ineares, rectse, directione variæ sensim elevantur, quse tandem rimose dehiscunt . Asci clavati, breves, inæqui la ter i , in terdum hinc gibbosi , deorsum in stipitem at tenuati , 0mm,007 longi, 0 m m , 0 2 ad 0mm,03 crassi, 8-spori . Sporse oblongæ, fuscellsc, transversim uniseptatse, 0mm,02 longæ, diametro dimidio mino­r e s , quandoque ad septum leniter constrictse.

OBS. Le nombre des espèces exotiques de ce genre est encore fort r e s ­treint, et celles qui ont été publiées ont été si brièvement décrites, quand elles l'ont été, qu'il est fort difficile de les reconnaî t re . Je n 'en vois toute­fois aucune à laquelle j e puisse ramener celle-ci.

Page 137: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 95 — 123

458. Rhytisma Myrciæ Montag. mss. : amphigenum, innatum, c tuberculis confcrlis irregulariter confluentibusconstans, atrum, opacum, subtus convexum keve, supra applanatum rugulosum rimis ilexuosis dehiscens, intus nigrum. — HAB. In foliis Myr­ciœ. — Coll. n. 1140.

DESC. Maculæ gregatim confertæ, a t ræ , opætc , u t ramque folii paginam invadentes , supra deplanatæ r u g o s æ , tandem rimis Ilexuosis p e r c u r s æ , subtus peritheciis primo h e m i s p h æ r i c o - d e p r e s s i s dein confluentibus tuber -eulosæ subpapillosæque. Perithecia len t icu lar ia , ;dte sepu l t a , nucleum album gelatinosum foventia. Asci cylindracei, decimillim. longi, cent i ­millim. crassi, 8-spori . Sporæ oblongo-cymbiformes, 0mm,015 longæ, vel seriatæ vel imbricatæ ut et asci hyalinæ, quadrinucleolatæ seu ad speciem transversim tr iseptatæ. Paraphyses nullse.

OBS. On pourrai t tout aussi bien prendre cette llypoxylée pour un Do-thidea, et comme M . Léveillé a publié un D. Myrciæ du Brésil, j ' ava is d'abord cru que c'était la même plante que la mienne. Mais les caractères microscopiques qu'il a t t r ibue à son espèce m'ont facilement dissuadé. En effet, le D. Myrciæ a des thèques courtes et ova les , mélangées avec des paraphyses , et renferme des spores , sans doute s imples , assez g ros ses , ovoïdes et légèrement courbées. D'ai l leurs les péri thèces, qui sont opaques dans ma plante , sont luisants dans la s ienne. M. Berkeley indique un Do-thidea cay ennemis, que j e n 'ai pu retrouver dans la Summa veget. Scan-dinaviæ, et que j e ne vois décrit nulle p a r t , a moins que ce ne soit la même chose que le Sphœria cayennensis du Systema mycologicum, espèce bien différente de celle que je viens de faire connaître, et qui se trouve aussi dans notre collection.

459. Rhytisma gyrosum Montag., Cuba, Crypt., p. 357. — HAB. In foliis cujusdam Laurineæ in viciniis Cayennte. — Coll. n. 1143 et 1148.

460. Lembosia catervaria Montag. mss, : eptphylla, peritheciis elongatis in maculas suborbiculares vel irregulares subsparsæ, fusco-atras confluentibus, tandem rimose ruptis; ascis subsphæ-ricis hyalinis, sporis 8 ovato-oblongis mox fuscescentibus bilo-cularibus, medio constrictis. — HAB. Ad folia coriacea mihi ignota, circa Cayennam lecta. — Coll. n. 1132 et 1154.

DE.SC. Perithecia primo punct i formia, dein in subiculo fibrilloso ma-

Page 138: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

124 — 9 6 c. montagne.

culas orbiculares atras dianietro 2 ad 5 mill im. metientes efformantia , tum oblonga, hysterina seu apice ob tusa , interdum t r igona , vix ac ne vix lertiam mill im. partem longitudine aequantia , tandem r ima dehiscentia. Asci ex ovato sphærici , 4 ad 7 centimillim. crassi 8-spori . Sporæ ovoideo-oblongœ, 3 centimill im. longæ, 0mm,015 diametro æquantes , binucleolatæ, medio in forma 8 constr ictæ.

OBS. Cette espèce est voisine du L. Dendrochili Lév. , dont elle se distingue évidemment par ses taches régulières formées de pér i thèces linéaires reposant sur des fibrilles apparentes , bien que dans ce genre les poils soient étroi tement appliqués sur la feuille. D'ailleurs notre Lembosie est constamment épiphylle, et croît sur des feuilles coriaces d 'arbres d ico­tylédones, tandis que le L. Dendrochili se développe sur les feuilles d 'une Orchidée de Java.

4 6 1 . Cheilaria? melanoplaca Montag. mss . : epiphylla, perithe-

ciis minutissimis, c globoso oblongis prominulis, atris, opacis,

rima dehiscentibus, in maculas orbiculares nigras congregatis,

sporis fusiformibus. — HAB. In pagina superiori foliorum

Justiciœ uliorumque in Cayenna. — Coll. n. 1 1 2 5 ET 1 1 2 6 .

DESC. Hæc species maculas in pagina superiori foliorum orbiculares , diametro 2 ad 5 mil l im. æquantes , nigras , opacas efficit. Peri thecia p e r -quam minutissima, globosa, decimill im. crassa , aut oblonga 1/5 mil l im. longa, valde prominent ia , rima plus minus longa dehiscentia, u t roque fine obtusa. Asci breviter clavati, hexa-octospori, 3 ad à centimillim. longi, plures basi j unc t i , in ter paraphyses hyalinas tenuissimas deorsum ramosas n idulantes . Sporæ fusiformes, 0mm,015 circiter longæ, ut videtur continuas, hyalinæ.

OBS. Cette plante est ambiguë, car elle semble reposer sur une sorte de subiculum fibreux, et alors ce serait un Lembosia. Toutefois sa fructifica­tion, quoique plus petite à tous égards, ressemble à celle que j ' a i trouvée dans mon C. pulicaris, et figurée dans l'atlas de ma Cryptogamie de la Flora Chilena, planche S, figure 9 . Elle croît sur les mêmes feuilles co­riaces que le Lembosia catervaria et sur celles d 'un Jaslicia, aux environs de Cayenne.

462. Stictis cruentata Montag. mss. : erumpens, convexo-planta

lenticularis, limbo lacero-dehiscente sanguineo-pulverulento ,

disco planiusculo fusco-atro n u d o , sporis ovoideo - oblongis

Page 139: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 9 7 — 1 2 5

multicellulosis. — HAB. Ad corticem arborum prope Cayennam. Coll. n. 8 0 5 .

DESC. Hypophlœa , gregaria confluensque. Discus seu hymenium sub cuticula quam erumpendo ejicit nascens, pr imitus limbo integro, demum iabiatim lacero-dehiscente, pulvere sanguineo consperso velatus , tandem nudus fusco-ater. Asci magni, clavseformes, 8-spori , paraphysibus stipati. Sporæ ex oblongo ovoideæ, 0 m m , 0 2 5 longæ, transversim quinqueannulatæ, annulis quadrate cellulosis.

OBS. Cette e spèce , qui me paraît très distincte de ses congénères , est un Cryptodiscus par le réceptacle , et un Mellitiosporium par la fructi­fication.

4 6 3 . Stictis Leprieurii Montag., Crypt. Guy., LICHENES, ad cal-cem: immersa, gregaria, confluens, demum majuscula, disco rufo nudo, ore primitus albo-velato tandem revoluto repando, sporis ellipticis hyalinis tetrapyreniis. HAB. Ad cortices Guyanæ. — Coll. n. 8 0 6 - 8 0 8 .

DESC. E r u m p e n s , punct i formis , agglomerato-confluens, albo-velata. Discus m i n u t u s , mox plurium confluentia la tescens , 2 millim. et quod excedit diametro me t i ens , p l a n u s , rufus castaneusve, n u d u s , ore prius connivente albo farinoso demum stellatim dentato revoluto cinctus. Asci clavati, paraphysibus capillaribus s t i pa t i , decimillim. fere l o n g i , sporas oblongas uniseriatas quadrinucleolatas includentes.

OBS. Espèce vois ine , mais toutefois bien différente, des S. Lecanora et S. ocellata.

4 6 4 . Stictis var iolosa Pers. in Gaudich., Voy. Uran. Bot., p . 1 7 8 . — HAB. Ad cortices circa Cayennam. — Coll. n. 1 3 3 6 .

4 6 5 . Stictis microsticta Montag., l. c. : erumpens, minutissima, punctiformis, irregulariter orbiculata, disco tremellino cæsio-pruinoso, ore stellatim dentato reflexo albo-cincto ; ascis sporis-que linearibus minutissimis hyalinis. — HAB. Ad cortices arbo­rum et fruticum Guyanæ. — Coll. n. 1 3 3 1 .

DESC. Hypophlœa, e r u m p e n s , minut iss ima, quartam millim. partem diametro metiens. Discus p l a n u s , madore t remel losus , convexus , semper

Page 140: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

126 — 98 c. MONTAGNE. cæsio-pruinosus , ore reflexo denta to . Asci cylindrici, 0mm,05 longi, pa ra -physibus stipati, sporas l ineares , quinque-nucleola tas hya l inæ , centimillim. l o n g æ , subinconspicuas foventes.

OBS. Elle diffère de toutes ses congénères par l 'exiguïté de toutes ses par t ies , et du S. Leprieurii par le même caractère , comme aussi par son disque bleuâtre pulvérulent .

PYRENOMYCETES Fr i e s .

SPH.-ERIACEI F r i e s .

466. Cordyceps larvata Montag., Cent. IV, in Ann. sc. nat., 2e sér. , t. XX, p. 368 , n. 89 , sub Hypocrea. — H A B . In sylvis montosis Kau, ad cortices. — Coll. n. 402.

467. Cordyceps brevipes Montag. mss. : fusca, brevissime stipi-tala, stipite crasso plicato-striato, in discum convexum depres-sum radiato-rogulosum subtus concavum ampliato, peritheciis periphericis minimis globosis vel ovatis monostichis erectis, ostiolis confertis ore farinosis. — H A B . Ad ligna pulredine eon-sumpta circa Cayennam. — Coll. n. 1073.

DESC. P y g m æ a , tota vix mi l l im. a l t a , fusca, in tus a l b a , suberoso-fibrosa. Discus convexo-depressus , mil l im. latus, rugosus , superne ostiolis confertis prominulis a lbo-punc ta tus . Peri thecia peripherica membranacea , ovoidea aut sphœrica, erecta , 1 /5 -1 /8 mil l im. minora . Asci l ineares , 0 m m , 0 6 longi , 0mm,0025 crassi sporas globosas 1 6 uniseriales foventibus.

O B S . On voit que la place de cette Sphériacée est un peu ambiguë . Avec le port et le mode de végétation d 'un Poronia, elle a les organes de reproduct ion des Hypocrea, auxquels j e l 'aurais volontiers réun ie , si elle n 'eût été pourvue d'un s t ipe. Subéreuse quand elle est sèche, elle doit cer ta inement ê t re charnue pendant la vie.

468. Cordyceps strangulans Montag. mss. : atro-virens, armillæ-formis, nodos culmi ambiens, ex ostiolis tenuissimi s granulosa, intus pallida, ascis sporisque Cordycipilis. — H A B . Ad culmos Paspali — Coll. n. 1146.

DESC. Dothideæformis, carnosa, atra, madida a t ro-vi rens , intus livida, nodos culmi more annuli ambiens , 2 ad 3 mill im. longa, 3/4 mill im. cir-

Page 141: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 9 9 1 2 7

citer crassa, ex ostiolis minutissimis confertissimis extus granulosa. P e r i -thecia peripherica, membranacea, pallida, ex oblongo obovata, 3 ad 4 deci-millim. longa, 1 0 ad 2 0 centimillim. crassa. Asci tenuissimi, longissimi r

hyalini, illis Cordycipitis Robertsii s imil l imi, 0 m m , 14 longi , 0mm,0075 sursum c rass i , deorsum a t t enua t i , cellula pellucida coronati . Sporæ l ineares , pertenues in segmenta ( s p o r i d i æ ) longitudine incerta sece-dentes .

OBS. Cette Hypoxylée, à cause de sa couleur , ressemble plus à un Dolhidea qu'à un Cordyceps ou un Hypocrea. J 'avoue que , malgré la fructification, j e l 'eusse de préférence rapportée à ce dernier g e n r e , si Fr ies , dans sa Sum. Vey. Scandin., n'avait fait lui-même un Cordyceps de son Dolhidea typhina, dont le nôtre est le représentant équatorial . Tous les nœuds du même chaume en sont entourés comme d'un anneau. Ceux du bas de la plante sont les plus avancés dans leur évolution. A moins que cette espèce n'ait été prise et publiée pour un Dothidea, ce qui était facile et possible au temps encore peu éloigné où l'on ne tenait pas compte de la fructification, j e ne connais aucun autre Cordyceps avec lequel on puisse la confondre.

4 6 9 . Xylaria (Xyloglossa) guyanensis Montag., 2 E Cent., n. 2 7 , Ann. sc. nat., 2 e sér., tom. XIII, p . 3 4 3 , t. 9 , f. 2 . — H A B . Ad

truncos arborum putridos in monte Tigre insulæ Cayennæ. — Coll. n. 250.

4 7 0 . Xylaria (Xyloglossa) polymorpha Vers., Comment., p. 1 7 , sub Sphœria. — Montag., I. c., p. 27. — HAB. Ad ligua. — Coll. n. 226! 254, 277, 280?

4 7 1 . Xylaria (Xyloglossa) rhopaloides Kze. sub Sphœria in Wei-gelt, Exsicc. — Montag., l. c. — H A B . Ad ligna. — Coll. n. 2 3 6 .

4 7 2 . Xylaria (Xyloglossa) cubensis Montag., 2 E Cent., n. 2 9 , et in Cuba, Crypt., éd. fr., p. 347, t. 13, f. 1, sub Hypoxylo. — HAB. Cum priori. — Coll. n. 403.

4 7 3 . Xylaria (Xyloglossa) tabacina Kickx, Bull, de l'Acad. de Bruxelles, tom. VIII, t. 2 , f. 1 . — H A B . Ad lignum emortuum prope Cayennam. — Coll. n. 1 2 2 0 .

Page 142: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 2 8 — 1 0 9 C. M O N T A G N E .

4 7 4 . Xylaria (Xyloglossa) enterogena Montag., Cent. Il, n. 2 5 , l. c., p. 3 4 2 , sub Hypoxylo. HAB. In sylvis sinnamariensi-bus et circa Cayennam ad truncos putridos.— Coll. n. 4 0 5 , 4 1 1 , 1 2 0 2 et 1 2 0 4 ?

OBS. Il faut suppr imer ( l . c.), dans la diagnose et les observations , tout ce qui est relatif aux péri thèces anormaux ou endogènes , et à leur contenu. Les pré tendues spores hyalines , ovoïdes-globuleuses, qu i occu­pent le centre de ces loges , j e les regarde aujourd 'hui plutôt comme des œufs d'insecte introdui ts dans la clavule pendant son jeune âge , et quand elle est encore cha rnue . Ce qui m'a mis sur la voie de cette rectif ication, c 'est l 'examen de nouveaux exemplaires de la même espèce (n° 1 2 0 2 ) , qui présentent à l 'extérieur des tumeurs b r u n e s , de même s t ructure que les loges centrales , et dans lesquelles j ' a i rencont ré les mêmes corpuscules hyalins. J 'ai même pu m'assure r , en o u t r e , qu' i ls sont enveloppés d 'une membranu le d 'une grande ténuité , toute ponctuée de granules a r r o n d i s . qui n 'ont pas plus de 0 m m , 0 0 2 5 de d iamètre , tandis que ce que j e prenais autrefois pour des spores anormales offre une dimension quatre fois plus g rande . Il est toujours temps de relever et de corr iger les e r reurs où l'on a pu tomber . Je dois encore ajouter que de nombreux renseignements m 'apprennen t que, pendant la v i e , cette couche dont la clavule est recou­ver te est d 'un blanc é c l a t a n t , et que ce n 'est qu 'en se desséchant qu'el le devient d 'un j aune ochracé .

4 7 5 . Xylaria (Xyloglossa) hyperythra Montag., 2 E Cent., n . 2 6 , et l. c., p . 3 4 3 . — HAB. In sylvis sinnamariensibus et prope Cayennam ad truncos putridos. — Coll. n. 4 1 1 pro parte et 1 2 0 1 .

OBS. NOUS en possédons des individus dont le stipe se divise et porte deux clavules.

4 7 6 . Xylaria (Xyloglossa) Gomphus Fries, El. Fung., II, p . 5 4 , sub Sphœria. — HAB. Ad basin truncorum circa Cayennam. -Coll. n. 1 2 1 5 .

4 7 7 . Xylaria (Xyloglossa) œnea Montag. mss. : stromate suberoso clavato obtuso plicato-rugoso tandem geneo glabro, ex ostiolis prominulis crassis exasperato, intus pallido, in stipitem brevissi-mum basi discoidea dilafalum confluente; perithecüs peripheri-

Page 143: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 101 — 129 cis minutis immerso-latentibus ; sporis maximis. — HAB. In ligno emortuo apud Cayennam. — Coll. n. 1197 et 1399.

DESC. Stipes brevissimus, 2 ad 4 mill im. longus, 1 - 2 millim. c rassus , compressus et, ut tota stirps (an exsiccatione?), plicato-rugosus, basi dila-tata discoidea convexa 5 millim. lata ligno affixus, mox in clavulam abiens rhopaloideam, solidam, suberosam, 1 1 / 2 ad 4 centim. longam, 1 1 / 2 ad 5 millim. medio crassam, intus pallidam, extus rugoso-collapsam (affaissée), crusta lævigata, primitus autem ex inventore gr iseo-rubente in sicco vero ænea aut sordide olivacea vestitam et ostiolis crassis atris obtusis peri the-ciorum exasperatam. Perithecia ovoidea, fusca, pro ratione exigua, cum vix tertiam millimetri par tem diametro adæquan t , in ostiolum crassum et, ut jam dictum e s t , prominulum desinens. Asci diffluentes. Sporæ m a g n æ , cymbiformes, i næqu i l a t e ræ , altero convexæ, altero rec t iusculæ, 3 centi­millim. longæ, centimillim. modo crassæ, fuscæ.

OBS. Voici encore une espèce qui ressemble à plusieurs autres de ses congénères, mais qu'il me paraît impossible de réunir à aucune au t r e , tant la nature s'est plu à je te r de la variété dans cette immense famille des Hypoxylées. Son stipe, à peine couvert d 'un léger duvet caduc, qui , peu t -être encore, ne lui appartient pas , s'épate à la base en une sorte de disque à la manière de certaines Fucacées, comme dans le X. platypoda Lév. , espèce à laquelle elle ne saurait appartenir , puisque celle-ci est revêtue d'un enduit crustacé blanc. O r , dans l 'état de vie , la nôtre , au dire de M. Leprieur , est d 'un gris rougeâtre qui , par la dessiccation, sans doute , passe à la couleur de bronze.

478. Xylaria (Xyloglossa) rhizocola Montag., 2 e Cent., n. 28, l. c , p. 344, t. 9 , f. 3 . — HAB. In Guyanæ centralis sylvis secus a m e n m Inipi, aprili 1836. — Coll. n. 235 .

479. Xylaria (Xyloglossa) Kegeliana Montag. — Sphœria (Cor-dyceps) Kegeliana Lév., Champ, du Mus. Paris., n. 295 . -HAB. Ad truncos dejectos. — Coll. n. 1214.

480. Xylaria (Xyloglossa) rhytidophlœa Montag. mss. : simplex, stromate cornco indurato tereti-compresso obtuso vel corniformi atro opaco, intus fuligineo , stipiteque brevissimo tenuissime r u g o s o - r e t i c u l a t i s ; peritheciis globosis immersis periphericis

Page 144: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 3 0 — 1 0 2 C. MONTAGNE.

atro-faretis, ostiolis prominulis. — HAB. Ad ligna denudata. — Coll. n

DESC. Stroma cyl indraceum, compressum, utr inque æ q u a l e , o b t u s u m , oblongum, vel leniter a t tenuatum ( c o r n i f o r m e ) , intus c o r n e o - i n d u r a t u m , r i g i d u m , fuligineum, extus tenuissime re t i cu la to - rugosum, a t r u m , opa-cum, 2 ad 4 cent im. a l tum, 3 ad 5 millim. crassum, brevissime st ipi ta tum. Stipes 5 ad 8 mil l im. longus , sesquimil l im. c ra s sus , rugoso- r imulosus , fragilissimus, inferne disciformi-dilatatus. Peri thecia omnia pe r iphe r i ca , a p p r e s s a , totam clavulam ad apicem usque occupant ia , g lobosa , minora semimil l im. diametro gequantia, in tus nucleo atro farcta. Ostiola depressa , in areolas prominula , sub lente poro per tusa . Asci sporæque gener is , al hæ magnitudine perquam variabiles, etsi minimse.

OBS. Je crains bien que cette Xylaire ne doive ê t re réunie au X. prolea Fries (Nov. Symb. M y c ) , que j e n'ai pu voir, bien qu'el le me paraisse en différer par la brièveté du stipe qui est fendillé, et non longitudinale-ment cavernoso-rugosus, et par ses péri thèces de petite d imens ion , et dont l 'ostiole seul fait sail l ie.

4 8 1 . Xylaria (Xyloglossa) columnifera Montag. mss. : stromate columella suberosa pallida filiformi persistente percurso, clavula cylindræea compressa rugosa cortice rigido fragili vestita, intus cava , extus fulvo-velata, tandem glabra cinereo-nigreseenle stipileque longissimo atro-earbonaceis fragilissimis ; peritbeciis membranaceis. — HAB. Ad ligna emortua circa Cayennam. — Coll. n. 1225 et 1227.

DESC. Stipes a ter , t e r e t i - c o m p r e s s u s , 4 ad 8 cent im. l o n g u s , 2 ad mil l im. crassus , ut clavula, carbonaceus fragill imusque, laccatus, opacus, fustulatim rumpens , columella axiformi pallida e s t romate r e s i d u a , pe r ­manente p e r c u r s u s , ita ut simili tudinem cum thallo Usnearum quamdam exhibeat . Clavula dis t incta , t e res , compressa, apice r o t u n d a , tandem r u ­gosa medioque longi t rorsum ad modum X. cubensis t i ssa , intus excavata, s t romate in lamellas varias breves dilatato at cavitatem haud implente centro modo percursa , in frustula decidua, extus velo pr imitus fulvo mox cinereo tandem nigrescente vesti ta, cæte rum lævissima. Peri thecia membranacea , cortici seu strato per iphærico adhærent ia et cum eo decidua, madore l lac-cida et nunquam carbonacea , g ranum Milii anquantia, grisea, nigrescentia , e floccis intricatis compos i t a , idcirco illis X. collabenlis e x a c t e similia et

Page 145: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 0 3 131

forsan cum aliis ejusdem indolis tribum inter Xylarias parvulam ad inst i-tuendam idonea. Ostiola atra , punctiformia. Asci et sporæ denuo inqui-rendi .

O B S . Cette espèce doit être voisine du X. papyrifera, que j e connais seulement par la description qu'en a donnée mon illustre ami Fries dans son E c l o g œ Fungorum. Elle me paraît s'en distinguer toutefois : 1° par sa forme, qui n 'est point en massue ; 2° par un stroma réduit à un axe fili­forme persistant, autour duquel se brisent facilement et tombent en frag­ments le stipe et la clavule; 3° par des périthèces qui, loin d 'être enfoncés dans la couche pér iphérique, en sont au contraire très distincts et peuvent

s'en séparer. Ils n'y sont, en effet, adhérents que comme ceux du X. coll abens, que j'ai figuré dans la planche citée, et sont d'ailleurs parfaitement

sphériques, jamais déformés par une pression mutuel le . C'est une fort grande et fort belle espèce de ce g e n r e , a u q u e l , comme au reste de la famille, la Guyane a fourni de nombreux représentants .

4 8 2 . Xylaria (Xyloglossa) allantodia Berk., Desc. of Exot. Fungi, p. 3 9 7 . — H A B . Ad ligna emortua. — Coll. n

4 8 3 . Xylaria (Xyloglossa) obovata Berk., l. c. — H A B . In eodem loco. — Coll. n. 1 2 2 5 , 1 2 3 0 .

484. Xylaria (Xyloglossa) globosa Spreng., sub Sphœria. — Montag., l. c, p. 28. — HAB. In truncis dejectis circa Cayen­

nam. — Coll. n. 2 2 7 et 2 2 8 .

4 8 5 . Xylaria (Xylocoryne) ruginosa Montag. mss. : elata, dicho-toma, compressa, scruposa, atro-fusca, opaca, clavulis termina-libus ellipticis glabris profunde rugoso-rimosis, intus corneis, rigidis ; peritheciis magnis periphericis immersis, ostiolis minu­lis (ad lentem), prominulis. — H A B . Ad truncos pulridos prope Cayennam. — Coll. n

D E S C . Truncus compressus, fusscus, scruposus vel longitrorsum rugoso-sulcatus, bis terve furcatus, cum clavulis 6-8 centim. longus, ad axillas dilatatus, deorsum 3 — sursum 2mi l l im. crassus. Clavulse elliptico-oblongæ, i rregulares, stipiti vel trunco concolores, glabræ, centim. longæ, 3 millim. latæ, millim. tantum crassæ. rugis aut r imis profundis sulcatæ et sub lente ostiolis parum prominulis a t ro-puncta tæ, intus corneæ induratæ, ideo valde

Page 146: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

132 — 104 C. MONTAGNE.

fragiles. Peri thecia pro rat ione magna, per ipher ica , at in te r rup te contigua, a t r a , evacuata intus ni lent ia . Asci et sporæ gener i s .

O B S . Il est possible que ce que je propose ici comme une espèce ne soit qu ' une forme du X . adscendens Fr ies , Ecl. Fung. n° 6 2 , sub Sphœria. J e conserve pourtant quelque doute qu'i l en soit a i n s i , par la ra ison que ce savant a placé plus tard son espèce dans la section suivante des Xylo dactylœ.

486. Xylaria (Xylocoryne) multiplex Kunze in Fries, l. c., n. 6 1 . — Montag., l. c., p. 349. — H A B . Ad ligna circa Gayennam. — Coll. n. 223 , 246 , 247 et 1193 .

487. Xylaria (Xylocoryne) Berkeleyi Montag. — X. furcata Schwz. mss. in Berk. et Curt., Fung. Surin. Herb. Schweinz., n. 45 . — Sphœria corniformis Montag. Herb. non Fries. — H A B . Ad lignum emortuum. — Coll. n. 1196, 1200 et 1 2 0 3 .

O B S . Je n 'ai point p u b l i é , mais j ' a i dis t r ibué à mes amis quelques exemplaires de cette espèce sous le nom de 5 . corniformis, celle de Fr ies ne m'é tant pas alors connue . Je regret te de ne pouvoir lui conserver le nom de furcata, donné antér ieurement par Fries au Xylaria dichotoma de M. Léveillé, qui faisait double emploi avec mon espèce homonyme de Cuba.

488. Xylaria (Xylocoryne) scruposa Kunze in Fries, El. Fung., II, p. 55 . — Montag., l. c. — H A B . Ad truncos dejectos putri-dosque. — Coll. n. 232 , 422 et 1397.

489. Xylaria (Xylocoryne) corniformis Fries, l. c., p. 57 , sub Sphœria. — H A B . Ad ligna prostrata circa Gayennam. — Coll. n. 1199, 1221 .

490. Xylaria (Xylocoryne) anisopleura Montag., l. c., n . 32 , p. 348. — H A B . In sylvis montis Kau ad ligna putrida. — Coll. n. 254, 438, 1194 et 1198.

4 9 1 . Xylaria (Xylodaclyla) hypoxylon Lirai., sub Clavaria. — Bull. Champ., t. 180. — Montag., l. c., p . 349 , sub Hypoxylo cornuto Hoffm. — H A B . Ad ligna emortua. — Coll. n. 245 , 248 .

Page 147: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 105 — 133

492. Xylaria (Xylodactyla) ianthino-velutina Montag., Cent. II, n. 34, c, p. 348. — HAB. In fructibus putridis Hymeneæ Courbaril circa Cayennam. — Coll. n. 574.

493. Xylaria (Xylodactyla) Apeibæ Montag. mss. : suberosa, flli-formis, dichotoma, divisionibus patenti-erectis, hirsutiuscula,

peritheciis sparsis exsertis mamillatis atris, sporis generis. — HAB. In fructibus Apeibæ muricatis circa Cayennam. — Coll.

n. 1207.

DESC. Stroma sube rosum, g rac i l e , t i l i forme, fertile cum peritheciis exsertis millimetrum crassitudine non a d æ q u a n s , a t r u m , intus pa l l idum, extus h i r su t iuscu lum, bis furca tum, apice capillari. Perithecia globoso-depressa, erumpentia, tandem exserta subsessilia, hinc inde sparsa aggre-gatave, semen papaveris magnitudine æquantia (semimill im. crassa) atra, ostiolo mamillata, intus atro-ni tent ia . Asci cito dissoluti in massam fibro-sam intricati, per quam sporæ m i n u t æ , 0 M M , 0 1 2 5 longæ, semiovatæ seu uno latere gibbæ, altero rectæ, fuscidulæ, dispersæ sunt .

OBS. Cette espèce diffère évidemment du X. carpophila par son stroma plusieurs fois dichotome et ve lu , de même que par ses périthèces saillants, et du X . filiformis par la présence du duvet qui garnit son stipe et ses divisions.

494. Xylaria (Xylodactyla) collabens Montag., 2 e Cent., n. 3 1 , l. c., p . 347, t. 9, f. 6. — Acrosphœria collabens Corda, Anleit., p . 136. — HAB. In sylvis Guyanæ centralis, ad ripas amnis Camopi in cortice arborum emortuarum. — Coll. n. 407 et 409.

OBS. M. Corda réunit sous ce nom générique deux Pyrénomycètes, qui n'ont entre eux aucune analogie.

495. Xylaria (Xylodactyla) comosa Montag., 2 e Cent., n. 30, l. c., p. 345, t. 9 , f. 5 . — HAB. Ad lignum emortuum in sylvis sinnamariensibus et prope Cayennam. — Coll. n. 418, 1206 et 1216.

496. Xylaria (Xylodactyla) Microceras Montag., 2 e Cent., n. 33 , l. c, p . 348, t. 9 , f. 4. — HAB. In sylvis montosis Kau et sinnamariensibus, ad ligna corrnpta. — Coll. n. 242.

Page 148: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

134 — 106 C. MONTAGNE

497. Xylaria (Xylodactyla) aristata Montag. mss. : simplex aut frucata, filiformis, carnoso-subcrosa; clavula ex ovoideo sphæ-rica, mucronato-aristata, umbrina, lævis ; peritheciis sphæricis latentibus membranaceis, ostiolis prominulis atris; stipite pa-tenti-villoso attenuato, sporis minutis. — H A B . In foliis Guttiferæ cujusdam mihi ignotæ circa Cayennam. — Coll. n. 1209 . Pl. DESC. Stipes filiformis, 1 1 / 2 ad à cent im. al tus, basi 1 / 2 ad 1 mil l im.

crassus , sensim ad apicem usque a t t e n u a t u s , a ter , pilis patent ibus h i r tus , simplex aut ra ro semel furcatus. Clavula ovoidea aut sphserico-oblonga depressave, 1 1 / 2 ad 2 mil l im. c rassa , u m b r i n a , l æ v i s , in tus alba, apice longe mucronata vel r a r ius appendice seu seta capillari 6 mil l im. longa ar is ta ta . Per i thecia rnembranacea, inna to-per ipher ica , vix colorata, tenuis-sima , 1 / 5 mil l im. d iametro sequantia , ostiolis atris prominulis ins t ruc ta . Asci cyl indraceo-clavat i , (5 ad 8 cent imil l im. long i , 5 mill imill im. crassi octospori . Sporæ monostichae, inæqual i ter cymbiformes, nempe hinc g ibbæ, illinc rectiusculæ fuscæ , m i n u t æ , majores vix cent imil l imetrum longi tu­dine met ien tes . Paraphyses intricatissimæ conidia numerosiss ima glo-b o s a , diametro 0 M M , 0 0 3 5 Æ q u a n t i a , hyalina in te rdum moniliformi-seriata foventes.

OBS. Cette jolie espèce croît à la face supér ieure des feuil les, dont elle semble pe rce r l ' ép iderme. Celui-ci r e s t e pour tant te l lement appliqué contre la base du st ipe, qu 'on s 'aperçoit à peine s'il a été déchiré et soulevé. On voit aussi sur ces feuilles des lignes noires flexueuses sous - ép idermiques fort semblables à celles de l ' A s t e r o m a geographica (Dothidea Fries) , et analogues conséquemment à celles dont parle l ' i l lustre professeur d 'Upsal à l 'occasion de son X . gracillima. J e ne connais que deux au t res Xylaires qu i soient susceptibles d 'ê tre confondues à p remiè re vue avec celle que j e viens de décr i re : ce sont les X . pedunculata Dicks. et X . Thyrsus Berk . La nôtre se dist ingue de toutes les deux par son stipe velu, par ses spores t rois fois plus peti tes au t rement conformées , et dépourvues de ce l imbe mucilagineux qui donne aux p remiè res une physionomie si r e m a r q u a b l e . Elle diffère en outre du premier par ses péri thèces membraneux incolores t rès petits , et par l 'absence des ostioles sa i l lants , remplacés par un pore t rès a p p a r e n t , et du second par ses péri thèces sphér iques dirigés en tout sens et non sursum spectantia, et sur tout pa r ses spores , qui ne sont ni grosses ni ell ipsoïdes, ni enfin enveloppées d 'un seul côté par un mucilage, de manière à figurer un testicule avec son épididyme.

Page 149: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

2

Je noterai ici en passant que la fructification de l 'Asteroma geogra-phica est celle des Phoma ou des Phyllosticta. La spore encore fixée à son sporophore ressemble parfaitement à une baguette de tambour ; mais on ne voit bien cela qu'à un grossissement de 800 diamètres.

498. Xylaria (Xylodactyla) axifera Montag. mss. : stipite axi-formi, filiformi, rufo-fuscescente puberulo, clavula prope apicem irregulariter globosa extus intusque atra; peritheciis paucis ma-gnis prominentibus, ostiolis inconspicuis, sporis subquaternis oblongo-cymbiformibus fuscis. — H A B . In ramis arborum aut fruticum in Cayenna, — Coll. n. 1192. — Pl.

DESC. Stipes filiformis, basi, ubi crassior, 1/2 millim. diametro m e ­tiens, sensim ad apicem usque tenuescens , sub cortice e mycelio rhizo-morpho inter fibras ligni repente originem ducens, primitus ochraceo-rufus, pilis haud confertis patentibus hir tulus, tandem fuscescens et glaber, apice vero colorem rufum servans, intus solidus, suberosus, pallidus, inter 1 et 8 centim. longitudine varians. Clavula brevi intervallo sub apice valde i r re­gulariter stipitem circumdat et capitulum format aut sphœrico-depressum

aut inæqualiter didymum utrumque latus occupans, fructum Biscutellæ referens, semper vero cum axi aut stipite concretum nec ab eo corticatum.

Perithecia perpauca, 4 ad 5, prorat ione magna, millim. diametro æquantia, intus atra, opaca, stromate concolori tenui fragili immersa. Ostiola incon-spicua. Asci déliquescentes, abortu tetraspori. Sporse oblongæ, leniter utroque fine at tenuatæ, primitus hyal inæ, granulosæque, tandem fuscæ, 0mm,025 longæ, quaternatim se r ia tæ , limbo mucilagineo angustissimo cinctæ, suprema appendice minuta ovata decolori, quæ sporam abortivam referre videtur, superata.

O B S . A simple vue, je croyais cette Xylaire peu distincte de la précé­dente ; mais , observée de plus p r è s , elle en diffère essentiellement et par ses formes et par son organisation, non moins que par ses organes de r e ­production. Entre les fibres ligneuses des rameaux, on voit serpenter ces lignes que Persoon rapportait au genre Rhizomorpha. Quelquefois, mais bien rarement, le sommet du stipe se bifurque, et porte ainsi deux clavules; d'autres fois les loges sont inégalement distribuées autour du s t ipe , deux d'un côté et une seule de l 'autre : en sorte que l'on peut très bien voir ce stipe qui les t raveræ, et auquel elles se fixent comme sur un axe.

499. Xylaria (Xylostyla) Rhizomorpha Montag., 2 e Cent., n. 24,

1 0 7 — 1 3 5

Page 150: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 3 6 — 1 0 8 c . M O N T A G N E .

l. c, p. 3 4 1 . — H A B . Ad terrain in sylvis Guyanæ centratis for-san e caudice defosso enata. — Rhizomorpha guyanensis Fries, Sum. Veg. Scand., p . 3 8 2 . — Coll. n. 2 3 4 .

OBS. Il est bien vrai que les pér i thèces sont tout à fait superficiels dans cette espèce ; mais ils le sont également ou le deviennent dans les X . por-tentosa (Fl. Chil., t . 9 , f. 1 ) , X. coccophora, X. Apeibæ, etc. Si mon i l lustre ami d'Upsal eût pu voir cet te r emarquab le Xyla i re , dont m a l h e u ­reusement il n 'existe qu ' un seul exemplaire dans ma collection, j e crois pouvoir assurer que sur ce seul carac tère , il se serait bien gardé de l 'é loi­gner du genre où il me semble plus na ture l de la p lacer .

5 0 0 . Xylaria (Xylostyla) grammica Montag., 2 e Cent., n. 2 3 , et l. c., p . 3 4 1 , t. 9 , f. 1 . — H A B . Ad truncos putridos sectis ripas amnis Saï, in Guyana centrali. — Coll. n. 2 5 3 .

501. Xylaria (Xylostyla) Phyllocharis Montag. mss. : simplex, fili — formis, clavula longe cylindrica carnosa stipite glabro striatulo

atro longiori mucronulata ; peritheciis membranaceis innato-pe-riphericis, ostiolis atris prominulis ; ascis subtetrasporis, sporis ovoideis minutis brunneis. — HAB. ad folia delapsa prope Cayen­nam. — Coll. n. 1208.

D ESC . Stipes liliformis, 1/2 mil l im. c rassus , s t r ia tu lus , glaber, post i n -tervollum 1 ad 2 cent im. a basi in clavulam tere tem, æqualem, apice modo m u c r o n u l a t a m , velo sordido res iduo s t r i a to -pu lve ru l en t am, in majoribus indivi cluis3 cent im. l o n g a m , 3/4 mil l im. ad s u m m u m c r a s s a m , ostiolis atris prominul is puncta tam exaspera tamque abiens . Clavula haud c a r b o -nacea , e fibris longitudinal ibus septatis fuscis approximatis et coalitis con -stans, ideo scalpello sine r u p t u r a facile t ransvers im secta. Per i thecia mem-branacea , vix co lo ra ta , illis X . aristatæ simillima, 5 ad 6 in p e r i p h e r i a , ostiolis exsert is atris ut j a m diximus ins t ruc ta . Asci 4 -6-spor i , mox disso-lut i , in ter paraphyses conidiis dest i tutas pr imi tus n idulan tes . Sporæ ovoideæ veî oblongæ, subæqu d a t e r æ , b r u n n e æ , l i b é r æ , qua terna t im ut p lu r imum ser ia tæ, 0mm,0135 longæ.

OBS. C'est du X . fi iformis, qui croît aussi sur les feuilles, que cette espèce se rapproche davantage ; elle en diffère sur tout par ses pér i thèces non saillants, et qui occupent toute la longueur de la clavule. Ma plante ne r e s s e m b l e , en aucune m a n i è r e , si ce n 'es t par son habitat, à celle d 'Al-

Page 151: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 109 — 137

bertini et Schweinilz, dont j e ne connais; au reste, que la figure et la des­cription malheureusement bien succincte. Le X . gracillima, que Fries compare à cette dernière, me semble aussi s'en distinguer, si tant est qu'il soit différent lui-même du X . pumila, non-seulement par son habitat sur le bois mort, mais encore par ses périthèces no i r s , et par ses clavules de moitié plus grêles et plus courtes.

502. Xylaria (Xylostyla) coccophora Montag. mss. : dichotoma, subcrosa, tereti-compressa, gracilis, stipite atro bis terve dicho-tomo, sub dicbotomia complanato, glabro, clavulis teretibus apice mucronatis torulosis velo fulvo a peritheciis prominulo-exsertis fisso remotoque primitus vestitis, sporis generis. — HAB. Ad ligna putrida circa Gayenne. — Coll. n. 1398 et ibrsan n. 1228, quæ junior et sterilis.

DESC. Stipes brevis, basi disciformi afflxus, t e r e s , siccitate plicato-ru-gosus, apice flabellatim dilatatus, pluries dichotomus. Clavulæ cylindricæ, centro suberosæ, extremo apice sterili mucronatæ, 1 ad 2 centim. et quocl exstat longæ, sesquimillim. crassæ, granulatæ, primitus velo fulvo vestitæ, tandem fulvo nigroque variegatæ. Perithecia peripherica, carbonacea, atra, sphærica, semimillim. diametro æquantia, intus evacuata atra, a basi cla-vulæ fere ad apicem prominula, et, nisi extremo apice, ubi cortice collicu-loso stromatis vestita sunt, omnino exserta, quasi sessilia, ostiolo mamillata. Asci cito diffluentes, 8-spori. Sporæ inæqualiter cymbiformes, oblique visæ plano-concavæ, fuscæ, centimillim. longæ.

OBS. Cette espèce ressemble à plusieurs autres déjà ment ionnées , soit dans cette flore, soit par d'autres mycologues, mais ne saurait, il me semble, être confondue avec aucune d'elles. Les exemplaires qui portent le n° 1 2 2 8 sont tellement semblables aux autres par le port, la grandeur et la rami­fication, que, bien que stéri les, je ne crois pas me tromper en les y r a p ­portant. Quelques individus exceptionnels du X . scopiformis Kze. , offrent quelquefois une, rarement deux bifurcations ; mais ils se distinguent sur-le-champ de notre X . coccophora par leurs clavules irrégulières, velues, dépourvues du velum fauve, et par des périthèces toujours immergés , quoique un peu saillants.

503. Xylaria (Xylostyla) gracillima Fries in Linnœa, Ecl Fung., p. 538. — Montag., l. c, p. 349. — HAB. Ad ligna emortua prope Cayennam. — Coll. n. 378, 384 et 388.

Page 152: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 3 8 - 1 1 0 C . MONTAGNE.

5 0 4 . Xylaria (Xylostyla) pumila Fries, l. c. — HAB. Ad ramos emortuos circa urbem Cayennam. — Coll. n. 1 2 1 0 , 1 2 1 1 , 1 2 1 2 et 1 2 1 3 .

5 0 5 . Xylaria (Xylostyla) scopiformis Kunze in Weigelt Exsic. — Montag. l. c. — HAB. Ad ligna putrida.— Coll. 2 2 4 , 2 2 8 et 1 2 2 9 .

5 0 6 . Xylaria (Xylostyla) Myosurus Montag. mss. : simplex, cor-nea, atra, myosuroidea, subsessilis ; peritheciis exiguis immer-sis, ostiolis subprominulis nitidis ; ascis clavatis diffluentibus, sporis 8 oblongis seriatis ob guttulam oleosam globosam specie septatis. — HAB. Ad lignum denudatum. — Coll. n. 1 4 1 2 .

DESC. Stroma corneum, intus griseum, extus a t rum glabrum, teres, a basi interdum incrassata, sæpius vero angustata sensim ad apicem usque steri-lem attenuatum, myosuroideum, quandoque depresso-lanceolatum, ostiolis exiguis prominulis nitidissimis punctatum, vix 2 centim. altum , diametro 1 ad 2 millim. vix superans, nisi quando complanatum. Peritheeia conferta, minutissima, e globoso ovata , 1/4 millim. diametro metientia, b runneo-atra, ostiolata, totam clavulam, extremo apice excepto, occupantia. Sporse octonæ, seriatæ, cito l ibera tæ, fuscæ, oblongæ, specie transversim bisep-latæ, centimillim. longæ, inter paraphyses ramosas intricatas nidulantes.

OBS. Cette espèce est très petite dans toutes ses par t ies ; elle ressemble à une de ces petites limes d'acier nommées queues de R a t , ou à un petit Ver lombric. Plusieurs individus sont souvent réunis par la base.

CAMILLEA Fries .

Stroma verticale, terminiforme, carbonaceum, stipitem men-tiens, basi sæpius annulo matricali helciiformi cinctum. Perithecia heterogenea, linearia, membranacea, stromate immersa, in orbem disposita et ad apicem truncatum excavatum marginatum spectantia. Asci cylindrici, gelalinosi, deliquescentes, 8-spori, paraphysibus capillaribus immixti. Sporæ uniseriales, oblongæ aut cymbiformes, continuæ, primitus hyalinæ, demum fuscæ, tandem liberæ, appen-diculo ut plurimum uromorpho line altero in ætale juniori auctæ. — Bacillaria Montag., 2 E Cent.

OBS. Dès 1 8 4 0 j 'avais considéré comme type d'un genre naturel l'Hy-

Page 153: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 1 1 — 1 3 9

poxylon Leprieurii, et j ' e n avais aussi rapproché les H. Bacillum et H. Cyclops. Toutefois je m'étais contenté d'en former pour le moment une petite t r ibu, que j ' ava i s désignée sous le nom de Bacillaria. Je n ' igno­rais pas que ce n o m , déjà consacré à une Dia tomée , ne pouvait être con­servé comme nom générique ; aussi ai-je adopté celui par lequel mon excellent ami M. le professeur Fr ies a bien voulu le remplacer .

De nouveaux exempla i res , rapportés en 1 8 4 9 par M. Lepr ieur , m'ont fait voir une circonstance du développement que je n'avais pas observée lors de ma première publication. Le stroma du Camillea Leprieurii naît sous l 'écorce des a r b r e s , dont il entraîne avec l u i , à sa s o r t i e , une ron ­delle très ne t tement découpée qui reste engagée dans la cupule du sommet, et ne tombe que dans l 'âge adul te . Il paraî t que cette chute coïncide avec l 'époque de l 'évacuation des pér i thèces . J e n'ai pu du moins bien observer les thèques, qui sont facilement r é so rbées , que dans les individus encore munis de leur bouchon d'écorce. C'est ainsi que chez de j eunes individus du C. Cyclops, il m'a été donné d'observer récemment une fructification tout à fait ana logue , qui était res tée douteuse pour moi dans un p remier examen, il y a quatorze ans .

Mais ce qui méri te sur tout la plus sérieuse a t tent ion, ce sont ces faux péri thèces hémisphér iques ostiolés que j ' a i trouvés simulant des parasites au sommet et p roprement autour de la marge du stroma dans le C. mu­cronata. Au lieu de thèques , ils ne r en fe rmen t , en effet, qu 'une masse gélatiniforme dans laquelle se voient d ' innombrables corpuscules sporo-m o r p h e s , t r a n s p a r e n t s , doués du mouvement b r o w n i e n , et qui semblent devoir être rapportés aux spermaties de M. Tulasne. Avant cet observa­teur , on aurait regardé ces périthèces comme autant d'individus du genre Aposphœria Berkeley; car ils ressemblent à s'y méprendre au Sphœria acuta Hoffm., tant par le contenant que par le contenu. Je rappor te le fai t , que j e crois c u r i e u x , sans oser encore me prononcer sur son in te r ­prétat ion.

Quant au démembremen t futur du genre Sphœria, il est bien évident qu 'on sera incessamment forcé d'en venir là. Comment, en effet, conserver entier un genre q u i , renfermant plus de 2 , 0 0 0 espèces , la plupart légi­t imes , est à lui seul plus nombreux que le reste de la famille? On est déjà arrivé à quelques coupes assez h e u r e u s e s , mais elles ne suffisent pas en­core . Mais ce n 'est pas chose facile que d'assigner les caractères sur les­quels devront reposer les nouvelles divisions. En tout c a s , il faudra bien se garder , à mon avis, de prendre le nucléus pour base unique du démem­brement , comme on s'est trop h â t é , dans ces derniers t e m p s , de le faire

Page 154: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 4 0 — 1 1 2 C . MONTAGNE.

pour les Lichens. Dans les Hypoxylées, en effet, c'est dans le stroma, sa na ture , ses formes, etc. et dans le réceptac le , comme chez les Lichens, dans le thalle et les apothécies, qu'on devra chercher les caractères de première valeur. Les premiers en offrent encore un a u t r e , qui se fait désirer dans les seconds. Bien que par les Verrucariées, les Trypéthéliées et les Graphidées , les Lichens présentent tant de points de ressemblance avec lesPyrénomycètes, que l'absence seule du thalle établisse souvent entre eux la distinction des gen re s , on y cherche pourtant vainement cet autre caractère si important pour la taxonomie, qui consiste à offrir deux sortes de spores, les unes nues, les autres renfermées dans des utricules nom­mées thèques. Les lichénographes auxquels je faisais allusion tout à l 'heure n 'ont pas assez réfléchi qu'en prenant les seuls organes de la reproduction pour base exclusive de leurs coupes génériques, ils s'éloignaient de la méthode naturelle, et remontaient tout simplement vers le système qui fait reposer la classification sur les modifications d'un seul et même organe.

5 0 7 . Camillea Leprieurii Montag., 2 E Cent., n. 4 0 , l. c., p. 3 5 2 , t. X, f. 3 , sub Hypoxylo. — Fries, Summ. Veg. Scandin., p. 3 8 2 . — HAB. Ad cortices ramorum dejectorum in sylvis Guyanæ. — Coll. n. 2 4 3 .

5 0 8 . Camillea mucronata Montag. mss. : stromate cylindraceo-conico, obtuse truncato carbonaceo atro polito longitrorsum striatulo basi nudo, apice excavato crasse marginato, centro disci valide mamillalo-mucronato ; peritheciis inordinatis confertis elongatis circa basin mucronis discum ostiolo petentibus ; sporis oblongis. — HAB. Ad ligna nigrefacta in Guyana centrali et gallica. — Coll. n. 1 1 6 5 . — Pl.

DESC Stroma cyl indraceum, sursum parum a t tenua tum, carbonaceum, a t rum, politum, at longitrorsum striaturis vix manifestis sub lente exaratum, terminos quibus arva delimitantur exacte referens, 6 millim. altum, 3 et quod excedit millim. basi nuda, nec ut priori ocreata crassum, apice exca­vato valide marginatum et e centro disci proferens mucronem conicum acu-minatum crassum, sesquimillim. altum, interdum poro per tusum. In mar­gine autem disci adsunt perithecia aliahemisphserica, ostiolata, illis Sphseria; acutæ Hoffm. (Aposphœria Berk . ) simillima, sporis simplicibus minimis innumeris referta. Utrum hæc, ex theoria cl. Tulasnei , alteram formam, spermatia scilicet, fructificationis ejusdeni s t i rp is , in quam parasitantur

Page 155: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 113 — 1 4 1

præbeant , an speciem sphgerise legitimam et distinctam const i tuant , mihi adhuc in dubio est. Peri thecia hujus Camilleæ vero m e m b r a n a c e a , inor-dinate stromati immersa , fusiformia, longissima, à mill im. longa, u t roque fine obtusa, sursum poro dehiscentia.

OBS. Cette curieuse Sphériacée est, pour ainsi dire, intermédiaire entre le C. Leprieurii, dont elle atteint presque la hauteur , et le C. Cyclops, qu'elle rappelle par la forme de ses organes de reproduct ion. Elle diffère de l 'une et de l 'autre par une sorte de mamelon terminé en pointe qui occupe presque tout le disque, et lui donne un aspect singulier . Je n'ai pas vu de transit ion entre ces trois formes. — P l .

509. Camillea Bacillum Montag., lre Cent., n. 32, in Ann. sc. nat., 2E sér., t. VIII, p. 358, sub Thamnornycc, et Cuba, Cryptog., éd. fr., p. 343, sub Llypoxylo, cum descriptione. — HAB. Ad ligna emortua in Antillis : Mougeot, Ramonw de la Sagra ;

in Guyana : Leprieur. — Coll. n. 1 1 8 0 ! — Pl.

5 1 0 . Camillea Cyclops Montag., 2 E Cent., n. 4 1 , in Ann. sc. nat., 2 E sér., Bot., t. XIII, p. 3 5 3 , T. 1 0 , f. 4 , sub Llypoxylo. — HAB.

Ad ligna emortua in declivis montis Tigre insulæ Cayennæ. — Coll. n. 221, 1166 et 1167. — Pl.

5 1 1 . Camillea Labellum Montag. mss. : erumpens, velo crasso verrucoso primitus involuta, dein libera, stromate tereti brevi crasso apice determinate cupulalo, margine granulato ; perithe-ciis immersis erectis oblongis in collum attenuatis et ostiolo instructis prominulo papillæformi ; sporis fusiformibus inæquila-

teris fuscis. — HAB. In truncis emortuis prope Cayennam. — Coll. n. 1178. — Pl.

DESC. Hæcce species valde nolabi l is , more congenerum inter lignum et corticem evolvitur, qua rupta sub formam Lycoperdonis cujusdam echinati in conspectum prodit . Velum pr imitus stroma involvens et cum eo e r u m ­pens , mox medio circumscindi tur et ejus pars superior decidi t , inferior vero speciem cupulæ quercinæ æmulans permanet . In hoc s t a t u , fungus iste glandem quercus juniorem adhuc in cupula squarrosa inclusam assi­milat . Stroma tandem adultum carbonaceum, a t rum, cylindricum, centime-trum altitudine crassitudineque metiens, supra cupular i -excavatum, tenui ter

Page 156: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 4 2 — 1 1 4 C. MONTAGNE.

marginatum, margine ad mill imetrum alto, minutissimeque sub lente granu-la to , demum velo residuo cupulariformi suffultum. Discus subplanus, aut leniter convexus, ostiolis peritheciorum prominulis punctato-scaber. Per i -thccia oblongo-fusiformia, erecta conferta, bimillimetro longiora, intus eva-cuata a t r a , superne in collum attenuata. Asci haud inventi. Sporæ fuscæ, subfusiformes, 0 m m , 0 3 longæ, inæqui la te ræ, nempe hinc r ec tæ , illinc convexæ.

5 1 2 . Poronia OEdipus Montag., 2 E Cent., n. 3 5 , Ann. sc. nat., 2E sér., XIII, p. 349, et Cuba, Crypt., p. 346, t. 13, f. 2. — Sphœriapunctata var. OEdipoda Montag., Notice sur les plantes

cryptogames de France, in eodem D'iario, VI, p. 3 3 . — S . in-crassata Jungh. — HAB. In fimo equino circa Cayennam (Le-prieur) et in insula Cuba (Ramon de la Sagra).

5 1 3 . Poronia Heliscus Montag., 2 E Cent., n. 4 4 , L. C, p. 3 5 5 , sub Hypoxylo, t. 1 0 , f. 5 . — HAB. Ad truncos emortuos in syl­vis paludosis radices montis Tigre circumluentibus. — Coll. N. 2 5 2 .

5 1 4 . Hypocrea phyllogena Montag., 2 E Cent, n. 2 2 , L. C., p. 3 4 0 , t. 6 , f. 4 — HAB. In foliis adhuc vivis Coutareæ speciosæ ad oras sylvarum circa Cayennam. — Coll. n. 5 8 8 et 1 1 2 1 .

515. Hypocrea rufa (Pers.) Montag., Canar. Crypt. p. 83. — HAB. Ad corticem ramorum circa Cayennam. — Coll. n. 881

et 8 8 2 .

5 1 6 . Hypocrea fusca Montag. mss. : erumpens, carnosa, orbicu-laris, plana, extus intusque fusca; peritheciis ovoideis in ostio-lum prominulum attenuatis ; sporis binucleolatis. — HAB. In petiolis foliorum Maximilianæ regiæ prope Cayennam, Pem-phidio confinis. — Coll. n. 1 3 5 4 .

DESC. Stroma e rumpens , carnosum, exacte r o t u n d u m , planiusculum, supra primitus furfuraceo-rimulosum, dein ob ostiola exstantia colliculosum, extus intusque fuscum, diametro 2 -3 millim. adæquans, semillimetrum cras­sum, vestigio epidermidis nullo residuo cinctuni. Perithecia sat numerosa , parietibus cellulosis, ovala, erecta, octavam millimetri partem longitudine

Page 157: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

C R Y P T O G A M I A G U Y A N E N S I S . 115 — 1 4 3

metient ia , albo-farcta, ostiolata, ostiolis prominulis . Asti clavati, hyal ini , octospori, 0mm,035 longi, 0mm,0075 medio crassi . Sporæ oblongæ, hya-l inæ, 0 m m , 0 0 5 longæ, diamelro triplo minori utentes , ad speciem bilocu-lares vel nucleolos binos intervallo separatos foventes.

OBS. Cette e s p è c e , qui , de prime-abord, a quelque ressemblance avec la précédente , en diffère essentiellement par la fructification. Son port la rapproche aussi des Diatrype disciformis Hoffm. et bullata E h r h . ; mais la s t ructure et les spores sont fort différentes.

5 1 7 . Hypocrea impressa Montag. mss. : carnosa, convexa, sparsa, pallida, supra impresso-fossulata vel colliculosa, ambitu crenu-lata ; peritbeciis oblongis osliolo puneliformi coloratovix promi-nulo instructis ; sporis oblongo-cymbiformibus binucleolatis , hyalinis. — HAB. Ad cortices ramorum. — Coll. n. 8 8 3 .

DESC. Stroma ca rnosum, e cortice ramorum e rumpens , sparsum, con-vexo-hemisphœricum vel i r regulare , mil l imetrum et quod excedit diametro metiens, supra colliculosum aut peritheciis apice collabentibus impressum, fossulatum, ambitu repando-crenula tum, carneo-pall idum, intus concolor. Peri thecia quam in priori pauciora , oblonga , quintam millimetri partem longa , membranacea nec in ostiolum attenuata , sed ostiolo papillæformi minutissimo fuscidulo, in fossulis, quando præsen tes , vix prominulo , vel ad apicem mont icu lorum prosiliente , instructa . Asci pro ratione m a g n i , late clavati , basi at tenuata substipitati , 8 centimillim. long i , 0 m m , 0 2 ad 0mm,025 medio crassi hyalini, sporas octonas biseriales aut etiam nullo ordine foventes. Sporæ, cymbiformi-oblongæ, 2 centimill im. longæ, centi­millim. medio crassæ, ad speciem transversim uniseptatæ, nucleolos binos scilicet conicos oppositos includentes.

OBS. Cette espèce est fort voisine en apparence de l 'Hypocrea gelati-nosa Tode ; mais , indépendamment de quelques caractères de végétation un peu différents, elle s'en distingue très bien par sa fructification , qui ressemble à celle de la précédente .

5 1 8 . Hypoxylon (Pulvinata) Phœnix Kunze in Frics, Ecl. Fung., n. 69 , p. 541 . — HAB. In cæspitibus Graminum semicombustis circa Cayennam. — Coll. n. 1175.

OBS. Les exemplaires de Cayenne sont identiques avec ceux que j ' a i reçus dans le temps de Kunze lu i -même.

Page 158: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

144 — 116 C. MONTAGNE.

519. Hypoxylon (Palvinata) Scleroderma Montag., 2 e Cent, in Ann. sc. nat., 2 e sér., X I I I , p. 353, n. 37, t. 10, f. 1. — HAB. Ad ligna prope Cayennam. — Coll. n. 431..

520. Hypoxylon(Pulvinata) irradians Montag., 2 e Cent., n. 38 , l. c., t. 10, f. 2. — HAB. In sylvis montosis ad utramque ripam amnis Conana. — Coll. n. 231 .

521 . Hypoxylon (Pulvinata) cœnopus Fries, Ed. Fung., n. 7 1 , sub Sphœria. — Montag., l. c., p. 356. — HAB. Ad corticem ramorum emortuorum prope Cayennam. — Coll. n. 387, 400, 425, 430 et 1164.

522. Hypoxylon (Pulvinata) comaropsis Montag., l. c , p. 350, 2 e Cent., n. 36. — HAB. Ad ligna putrida in sylvis sinnama-riensibus. — Coll. n. 368.

523. Hypoocylon (Pulvinata) porosum Montag. mss. : stromate pulvinato carbonaceo crasso hemisphærico extus intusque atro ; peritheciis elongatis erectis phialiformibus, ostiolis erumpenti-bus tandem late porosis ; ascis clavatis, sporis ovoideis minimis. — HAB. Ad cortices? — Coll. n. 1177.

DESC. Hsec species pulvinulos efformat minutos hemisphæricos diametro centimetrum haud superantes, basimatr ici deficienti et mihi prorsus ignotse adnatos. Stroma carbonaceum, atrum, basi inflexum aut, sed rarius, expan-sum, perithecia fovens elongata, lageniformia, erecta, 1 1/2 ad 2 millim. longa, tenuia, intus fusca. Ostiola primitus papillata, nitidula, demum ore lato aperta, ad speciem perforata. Asci breviter clavati aut obovati, cito de­liquescentes, 0mm,03 longi, octospori. Sporse (desciscentes) ovoideæ, fusci-dulse, minutissimæ, 0 m m , 0 0 3 5 ad 0mm,005 longse.

OBS. Les ostioles d'abord légèrement sail lants, puis semblables à des pores assez largement ouverts et sans rebord, mais surtout l'exiguïté et la forme ovoïde des spores , feront aisément distinguer cet Hypoxylon des espèces voisines.

524. Hypoxylon (Pulvinata) rubricosum Fries, El. Fung., II, p. 63 . - Montag., l. c., p. 350, et Fl. Chil. , I, p. 442, t. 10, f. 2. — HAB. Ad cortices arborum circa Cayennam. — Coll.

- n. 237.

Page 159: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 117 — 145 525 . Hypoocylon (Pulvinata) macrospermum Montag., 2 e Cent.,

n. 39, l. c., p. 3 5 1 . - HAB. Ad ligna putrida. — Coll. n. 255.

526. Hypoocylon (Pulvinata) annulatum Schwz. in Fr ies , El. Fung., II, p. 64 , sub Sphœria. — Montag., l. c., p . 352, et Fl. Chil . , I, p. 445, t. 10, f. 3 . — Var. depressum Fries, l. c. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 230, 369 et 397.

527. Hypoxylon (Pulvinata) conostomum Montag., 2 e Cent., n. 5 1 , Ann., 2 e sér., X I V , p. 3 2 1 , sub Sphœria. — H A B . Ad corticem arborum circa Cayennam et juxta amnem Conano Guyanæ centralis. — Coll. n. 363 ,

528. Hypoocylon (Pulvinata) endoxanthum Montag. mss. : erum-pens, subglobosum, fragile, subsimplex aut confluentia compo­sitium, fusco-atrum, opacum, velo argillaceo inspersum, intus pallidum ; peritheciis globosis endoxanthis, ostiolis crassis pro-minulis obtusis, sporis hujus generis. — H A B . E rimis corticis ramorum longitrorsum erumpens et sa3pius seriale. — Coll. n. 1 1 7 1 .

DESC. Stroma globulare , seriatim erumpens , subsimplex composi tum-q u e , magnitudine inter 3/4 et 2 millim. diametro varians , extus atrum opacum, velo argillaceo residuo frustulatim inspersum, perithecia cortice tenui carbonaceo fragili induens . Perithecia pauca, globosa, in s tromate pallido n idulant ia , tenuiter membranacea , intus helvola ni tent ia . Ostiola prominula, obtusa. Asci cito deliquescentes 8-spori . Sporæ oblongo-cym-biformes, uniser iales , 0mm,02 longse, 0mm,0065 c r a s s æ , fuscæ, nucleum obscudorem foventes.

O B S . Cette espèce ressemble à plusieurs au t r e s , mais principalement à l'H. quisquiliarum. Elle en diffère essentiellement toutefois par la cou­leur du vélum , par celle de l ' intérieur des loges , par la forme et la d i s ­position des ostioles, etc.

529. Hypoxylon (Pulvinata) Quisquiliarum Montag., 2 e Cent., n. 52, Ann., 2 e sér., XIV, p. 3 2 1 , sub Sphœria. — HAB. Ad corticem ramulorum apud Cayennam et in Guyana centrali. — Coll. n. 366 et 1173.

OBS. Je n'avais encore vu la plante que dans l'âge adul te . La collection

Page 160: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 4 6 — 1 1 8 C . MONTAGNE.

nouvelle nous la montre j eune , sortant de dessous l 'écorce, et recouverte des débris du vélum qui la fait paraître tachetée de jaune . Or la couleur du stroma est noire . Elle ressemble, comme je l'ai déjà annoncé ai l leurs , à l'H. comaropsis dont les spores sont de moitié plus petites, et à l'H. en doxanthum, qui a ses loges d'un jaune paille en dedans et non pas noires , et dont la forme des ostioles, des thèques et des spores est d'ail­leurs si différente. Elle croît sur les mêmes écorces que le Nectria dis-cophora.

5 3 0 . Hypoxylon (Concentrica) concentricum Bolton , Hist. of Fung., t. 1 8 0 . — Montag., A n n . , 2 E sér., X I I I , p. 3 5 0 . HAB. Ad ligna. — Coll. n. 2 4 9 .

5 3 1 . Hypoxylon (Concentrica) Asphalatum Link in Fries; Ecl. Fung., n. 6 7 , p. 5 4 0 . — Montag., l. c , p. 3 5 2 . — HAB. Ad truncos emortuos circa Cayennam. — Coll. n. 4 3 6 et 1 1 8 3 .

5 3 2 . Hypoxylon (Concentrica) exsurgens Montag. mss. : erum-pens, oblongum, pulvinatum, convexum, marginulatum, atrum, opacum; peritheciis in stromate fuligineo-atro zonato peripheri-cis ovoideis ostiolatis, ostiolis prominulis confertis minimis. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 1 1 8 1 .

DESC. Stroma primitus subcorticale, cortice rupto mox e rumpens , pu l ­vinatum , oblongum confluenti-irregulare , 1 ad 4 centim. ( i n nostris) longum, 3/4 ad 2 centim. la tum, 1 centim. altum , convexum, margine extus abrupto cinctum, a t rum, opacum, e stratis pluribus fuliginoso-atris albo-punctatis constans e t , ut videtur, in ætate juniori crusta tenui atra caduca obductum. Perithecia peripherica, conferta, erecta, ovoidea, mono-sticha , in collum superne attenuata , cum ostiolo prominulo minuto sub lente nitidulo fere millim. longa, evacuata ; hinc asci et sporæ haud inventi.

OBS. Cette espèce a la forme de quelques variétés de YH. nummula-rium ; mais son rebord, la haute saillie que fait le stroma, dont la s t ruc­ture est si différente, et qui d'ailleurs ne se détache pas de la matrice, l 'en distinguent suffisamment. Elle se rapproche un peu de l'H. Asphalatum, mais deux caractères importants l 'en éloignent : ce sont l 'absence de la croûte vernissée et le mode de croissance du s t roma, dont la forme est aussi fort dissemblable. Elle ne diffère pas moins de l'H. glycyrhizum

Page 161: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 119 — 147 Berk. par la forme de ses ostioles, qui ne s'élèvent pas au-dessus du stroma sous forme de verrues ombiliquées.

5 3 3 . Hypoocylon (Glebosa) ustulatum Bull., Champ., p . 1 7 6 , t. 4 8 7 , f. 1 . — Montag., l. c., p. 3 5 5 . — HAB. Ad truncos ve-tustos, circa Cayennam. — Coll. n. 2 2 5 , 2 3 5 et 1 1 8 2 .

5 3 4 . Hypoxylon (Glebosa) arecarium Bory mss. in Herb. ejus et Willd. — Fries, Ecl. Fung., n. 7 3 , p. 5 4 4 , sub Sphœria. — Montag., l. c. — HAB. Ad lignum Palmarum et aliarum circa Cayennam. — Coll. n. 4 3 2 .

5 3 5 . Hypoocylon (Glebosa) lucidulum Montag., 2 E Cent., n. 4 3 , l. c., p. 3 5 4 . — Ad ligna in sylvis collinis prope amnem Conana Guyanæ centralis. — Coll. n. 4 3 0 .

5 3 6 . Hypoxylon (Glebosa) incrustans Pers. , Obs., I, p . 7 0 , et Syn. Fung., p . 6 2 , sub Sphœria. — HAB. Ad ligna denudata. — Coll. n. 1 1 3 7 et 1 1 3 8 .

OBS. Cette espèce diffère de l'H. serpens par un ostiole mamelonné , c 'es t -à-di re dont le mamelon est entouré d'un rebord formé par le sommet du péri thèce. Les spores, semblables, sont plus petites, et ne présentent point un endospore bi - t r inucléolé .

5 3 7 . Hypoxylon (Glebosa) Scriblita Montag. mss. : orbiculatum, placentæforme, ambitu attenuatum, atro-fuscum ; peritheciis magnis ad marginem sphæricis, cæteris cubicis, ostiolo annulari in depressionibus stromatis carbonacei subconfluentibus promi-nulo, sporis subfusiformibus. — HAB. In cortice ramorum. — Coll. n. 1 1 6 2 .

DESC. Stroma carbonaceum , e r u m p e n s , orbiculare , 5 ad 1 5 millim. diametro metiens, mil l im. crassum, extus intusque atro-fuscum, supra de-

pressionibus subrotundis confluentibus semimillim. latis excavatum, ambitu at tenuatum steri le. Peri thecia pro ratione maxima, semimillim. longa et lata, prope marginem sphærica, cætera subcubica, angulis obtusatis, mono-sticha. Ostiola annulos minutissimos referent ia , centro cujusque depres -

sionis prominula . Sporæ cymbi-fusiformes, luscæ, 0mm,03 longæ.

OBS. Cet Hypoxylon a quelque ressemblanceavec l'H. fossulatum décrit

Page 162: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

148 — 1 2 0 C . M O N T A G N E .

plus bas, surtout par les fossettes où viennent aboutir les ostioles. Je l'en crois pourtant suffisamment distinct par son stroma pulviné et non é t a l é , par la forme de ses périthèces deux fois plus g rands , et surtout par ses ostioles, qui forment une sorte d'anneau ou de virole au centre des dépres­sions. Celles-ci sont souvent conifuentes, et n'ont pas la même régularité que les fossettes de l'H fossulatum.

538. Hypoxylon (Glebosa) monticulosum Montag. mss. : pulvina-lum , carbonaceum , pulvinis convexis orbicularibus confluenti-bus, colliculosis, extus intusque atris ; peritheciis periphericis monostichis obovoideis sursum prominulis, ostiolo mamillari, sporis cymbiformibus. — HAB. Ad ligna circa Cayennam. — Coll. n. 1176.

DESC. Pulvinulos efficit hæcce species convexos orbiculares, atros, opa-cos , intus concolores , initio vix millimetra bina diametro metientes tunc hemisphæricos, sensim vero ampliores centimetrum tandem æquantes de -pressioresque aut magis expansos, superficie sive pulvinorum confluentia, sive peritheciorum exstantia colliculosos. Perithecia peripherica, obovato-oblonga, 1 / 5 ad 1 / 2 Mill im. longa, sursum prominulo-convexa, quodque centro papillulam tandem deciduam sive ostiolum interdum et sulculo cir-cumdatuni proferens. Asci deliquescentes. Sporæ cymbiformes , fuscæ, quandoque, ut soient in hoc genere, inæquilateræ hinc gibbosulæ aut con-vexæ, 0 M M , 0 1 3 5 longæ, utroque fine a c u t æ , conidiis innumeris globosis minutissimis hyalinis immixtæ.

OBS. Cette espèce a des rapports avec les H. annulatum, H. teres et H. bipapillatum. Elle diffère du premier et surtout de la variété depres-sum, parce que le sommet également saillant des périthèces n'est ni tronqué ni marginé; et du second par la forme étalée, non cylindrique, du stroma, et par sa couleur noire ; et enfin du dernier par ses pulvinules plus sail­lants , par ses périthèces oblongs ou obovoïdes ( n o n sphér iques) , et par l ' intérieur du stroma, qui est noir et non pas blanc. Au surplus je ne con­nais l'H. bipapillatum que par la description bien abrégée qu'en a donnée le rév. M. J. Berkeley. Ses pustules se comportent à peu près comme celles de l'H. confluens, mais sont plus confluentes et plus étalées ; enfin sa su­perficie montueuse par la saillie des périthèces ostiolés , lui donne aussi, à ne considérer que les diagnoses, quelque analogie avec l'H. multiforme, dont on la distinguera très facilement par l'inspection des sporidies qui sont

Page 163: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 2 1 — 1 4 9

biloculaires dans celle-ci, et simples et continues dans l 'espèce guyanaise que j e propose ici.

5 3 9 . Hypoooylon (Effusa) hypomiltum Montag., 2 E Cent., n. 4 5 , l. c., p. 3 5 6 . — HAB. Ad lignum putridum in sylvis circa Cayen­nam. — Coll. n. 3 7 1 .

5 4 0 . Hypoxylon (Effusa) vinosum Montag., 2 E Cent., n. 4 6 , L. C. — HAB. Ad cortices dejectos. — Coll. n. 4 4 2 .

5 4 1 . Hypoxylon (Anthracina) melanaspis Montag., 2 E Cent., n. 4 8 , L. c., p. 3 5 7 , t. 1 0 , f. 7 , sub Sphœria. — Ad cortices ramorum emortuorumin sylvis Guyanæ centralis et circa Cayen­nam. — Coll. n. 2 3 8 , 1 1 8 5 et 1 1 8 9 .

5 4 2 . Hypoxylon (Antbracina) heterostomum Montag., 2 E Cent., n. 4 9 , L. c., p. 3 5 8 , t. 1 0 , f. 8 , sub Sphœria. — HAB. Ad cor­tices truncorum dejectorum in sylvis montis Tigre insulæ Cayennæ. — Coll. n. 2 2 9 , 3 9 5 , 1 1 8 9 , 1 1 9 0 et 1 2 1 7 .

OBS. La collection offre deux variétés nouvelles de cette curieuse espèce, que je désignerai par les lettres grecques y et S. Dans l 'une , y (n. 1 1 8 9 ) , le stroma dépasse peu le niveau de l 'écorce et les ostioles , au lieu de se montrer sous leur forme ordinaire dans l 'angle rent rant d 'un chevron ou d 'une sorte d'accent circonflexe, sont placés dans des dépressions linéaires q u i , de la circonférence où elles sont obtuses, convergent en devenant aiguës vers le cent re . Ces dépressions laissent voir dans le fond du sillon qu'elles forment un autre sillon bilabié qui ressemble aux lèvres d 'une opé-graphe. Quelquefois ces r a y o n s , avant d 'arr iver au c e n t r e , viennent se confondre avec d ' a u t r e s , et simulent une ramification. Dans l 'autre va­r iété S (n. 1 2 1 7 ) le stroma forme des coussinets sa i l l an ts , rugueux ou lisses , hémisphér iques déprimés et planes ou même un peu excavés au sommet, où l'on remarque des sillons courts , elliptiques , rayonnant du centre à la pér iphér ie . Dans celte variété les périthèces , dressés a u s s i , sont un peu plus longs. Sur un des boutons qui constituent le s t roma, on aperçoit l ' H y p o x y l o n annulatum parasite dans les trois quarts environ du pour tour . On voit que cette Sphériacée varie cons idérab lement , et que si l 'on ne tenait compte des passages d 'une forme à l 'aut re , on serait conduit à faire un groupe nouveau composé de quatre espèces.

Page 164: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

150 — 122 c. M O N T A G N E .

5 4 3 . Hypoxylon (Ànthracina) macromphalum Montag. mss. : erumpens , orbieulare , convexo-planum, lenticulare, a t ram, nitidum, centre determinate discoideo-umbilicatum ; peritheciis ovoideis erectis monostichis, centralibus ostiolatis, ostiolis 5 - 6 centro disci prominulis, sporis oblongis fuseis opacis. — HAB. In cortice ramorum. — Coll. n. 1 1 6 8 . — Pl.

DESC. Stroma lent iculare , pol i tum, eximie rotundatum et globulum ( u n bouton) atrum corneum referens , 6 ad 8 millim. diametro a 3 q u a n s ,

millim. medio crassum, carbonaceuni, centro excavato umbilicatum, disco millimetro vix latiore. Perithecia ovato-oblonga, erecta, contigua, centralia manifeste ostiolata, ostiolis conico-prominulis in orbem dispositis. Asci diffluentes. Spora; generis.

OBS. Cette espèce est fort régul iè re , fort jolie et bien distincte de ses congénères par la petite excavation centrale, où viennent aboutir les ostioles des périthèces privilégiés; j e les nomme ainsi n'ayant pu observer de pore pour l'évacuation des autres . Il est probable que la dissémination des spores de ceux-ci n'a lieu qu'après la dissolution du stroma. Cette remarquable Sphériacée établit une transition au Camillea par le C. Cyclops.

5 4 4 . Hypoxylon (Anthracina) cycliscum Montag. mss. : orbieu­lare, applanatum, læve, aterrimum, stromate carbonaceo; peri­theciis ovatis, ostiolis minutissimis in depressiones punctiformes immersis. — HAB. In cortice ramorum insulæ Cayennæ. — Coll. n. 1 1 8 6 .

DESC. Stroma orbieulare, regulare, eumorphum, primo velo cinereo vestitum , mox n u d u m , carbonaceum, a t rum, applanatum, vix semimilli-metrum crassum, 5-8 millim. latum, more digitalis tenuissime punctatum et Polyporum quemdam nigrum referens , tandem secedens, foveolam in cortice rel inquens. Perithecia ovoidea, minuta, fusca, stromate immersa , ostiolis tenuissimis in fundo cavitatis disci spectantibus nec nisi oculo armato conspicuis instructa . Sporæ generis.

OBS. Cette Hypoxylée est certainement voisine par son port du Dia-trype Stigma ; mais son stroma carbonacé si régulièrement orbiculaire, et toujours le même dans de nombreux individus, suffirait seul pour l'en faire distinguer à simple vue , quand même la fructification , qui est celle des Hypoxylons, ne confirmerait pas cette distinction.

Page 165: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

545. Hypoxylon (Anthracina) fossulatum Montag. mss. : erum-pens, late effusum, stromate carbonaceo applanato subundulato atro-fusco foveolato ; peritheciis oblongo-ovoideis concoloribus ostiolatis, ostiolo in quaque fovea primo albo-pruinosa tandem nuda punctiformi-prominulo centrali. — H A B . Ad corticem ar-borum circa Cayennam. — Coll. n. 692 et 1188.

DESC. Stroma e rumpens , tandem ir regular i ter lateque effusum, ambitu sæpe sterili undula tum, cortice eroso ser ta tum, forma var ium, ad dec ime-t rum extensum , mill imetro c rass ius , foveolis regulari ter o rb icu la r ibus , primitus albo-velatis , tandem nudis punctatum , junius hinc c inereum , adultum atro-fuscum. Foveolse diametro 1 / 3 ad 1/4 millim. sequantes, pa-rum profundæ et centro per ostiolum punctiforme prominulum papillataa. Perithecia oblonga aut ovoidea, erecta, 3/4 ad mill im. fere longa in ostiolum superne at tenuata . Sporæ haud inventæ.

OBS. On pourrai t s ' imaginer que ce caractère (ostiolis demum cingulo albo cinctis), assigné par Fries à l'H. arecarium, désigne l 'espèce que je viens de décr i re , et que j ' au ra i s dû l'y rappor te r . Il n 'en est point ainsi. Acquéreur de la collection mycologique de Bory, j ' y ai re t rouvé de beaux exemplaires de l ' H y p o x y l o n qu' i l avait adressé à Willdenow sous ce nom, et j e puis certifier qu'el le est bien différente de la nôt re . Je ne saurais mieux faire connaître le principal caractère sur lequel j e la fonde, c'est-à-dire ces fossettes régul ièrement arrondies , au centre desquelles proémine un ostiole , qu 'en comparant celles-ci à ce que j ' a i décrit et figuré pour mon Xylaria cayennensis (voy. Ann. sc. nat., 2 e sér . , t . X I I I , p l . 9 , fig. 2 en h et i), mais seulement pour la disposition de l'ostiole à la sur­face du stroma, car la forme du périthèce n'est pas la m ê m e . Vues de face, ces fossettes donnent une idée du genre Porothelium de F r i e s .

546. Hypoxylon (Antbracina) anthracodes Fries, Ecl. Fung., n. 73 , sub Sphœria. — Montag., Ann., 2 e sér.. X I I I , p. 359. — H A B . Ad ramos dejectos circa Cayennam. — Coll. n. 222, 379 et 1187.

546 bis. Hypoxylon microstictum Montag., 2 e Cent., n. 50, in Ann., l. c, p. 439. — H A B . Ad cortices dejectos in sylvis sinnamariensibus. — Coll. n. 293 .

547. Diatrype radicalis(Schwz.) Fries, Ecl. Fung., II, p. 7 3 , sub 3

CKYPTOGAMIA GUYANENSIS. 123—151

Page 166: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

152 — 124 C . M O N T A G N E .

Sphœria. — Montag., l. c. — HAB. Ad cortices arborum. — Coll. n. 392.

548. Diatrype stellulata Fries, Syst. myc, I I , p. 380, sub Sphœ­ria. — HAB. Ad corticem ramorum circa Cayennam. — Coll. n. 1172.

549. Diatrype micromeria Montag. mss. : immersa, oblonga , prorumpens, longitrorsum confluens, extus intusque atra; peri­theciis minutis globosis, ostiolis teretibus gracilibus ; ascis spo-risque exilissimis. — HAB. In cortice arborum circa Cayennam. — Coll. n. 1174.

DESC. In cortice interiori nascitur et ad lignum descendit. Stroma nigrum , ceraceum. Perithecia globosa, minuta ; vix tert iam millimetri partem diametro metientia , intus grisea , in plagas orbiculari-oblongas , confluentia elongatas dense congesta. Ostiola aggregata, teretia , obtusa, sublævia, opaca, flexuosa, exilissima, 7 centimillim. crassa , longitudine millimetrum fere a 3 q u a n t i a . Asci subfusiformes, omnium minimi, 0 m m , 0 1 5 longi, 8-spori . Sporse 0 m m , 0 0 3 5 longæ, diametro triplo minores, subreni-formes nempe leviter curvatæ.

OBS. Comparée à beaucoup de ses congénères, cette espèce est particu­lièrement remarquable par la petitesse excessive de toutes ses parties , d'où le nom spécifique que je lui ai imposé. Ses glomérules, nés sous l 'écorce intérieure et qui la soulèvent, sont d'abord a r rond i s , et mesurent, environ 3 millimètres en diamètre. Plus tard ils se réunissent en séries longitudinales plus ou moins allongées. L'écorce guyanaise que sillonne cette Sphériacée est extrêmement rugueuse , grise et fragile au moindre choc. M. Leprieur ne m'a pas dit le nom de l 'arbre auquel elle appartient. Je ne pourrais comparer cette espèce à aucune autre, si ce n'est peut-être au S. rostrata; m a i s , outre que son mode de croître est différent, ses spores sont aussi tout autres .

550. Diatrype evinacea Montag., 2 e Cent., n. 47, in Ann. sc. nat., 2 e sér., X I I I , p . 356, sub Hypoxylo. — HAB. Ad truncos dejectos in sylvis sinnamariensibus. — Coll. n. 396.

OBS. Par l 'ensemble de ses caractères, cette espèce insidieuse, qui tenait , d'un côté, par son mode d'évolution et ses longs ostioles, aux Versa-

Page 167: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 125 — 153 tiles, e t , de l ' a u t r e , par son tomentum , au Byssisedees du Syst. Myc, me semble aujourd 'hui mieux placée dans ce nouveau genre de F r i e s .

5 5 1 . Dothidea euglypta Montag., 2 e Cent., n. 59, Ann. sc. nat., 2 e sér., XIV, p . 327. — HAB. Ad folia dejecta, in sylvis ad (lumen Oyapok. — Coll. n. 2 4 1 .

552 . Dothidea Rhopalina Montag., 2 e Cent., n. 6 0 , l. c. — HAB. In foliis Rhopalœ guyanensis dejectis prope Cayennam. — Coll. n. 441 .

552 bis. Dothidea Phylloplacus Kze in Weig. exsic. sub Sphœria: amphigena, orbicularis aterrima plana nitida, ambitu folio deco-lorato sertata, cellulis nigrescentibus colliculosa, ostiolis laten-libus; ascis oblongo - fusiformibus obtusis, sporis 8 oblongis continuis limbo hyalino cinctis. Nobis. — HAB. In foliis circa Cayennam. — Leprieur, n. 1152, vera Dothidea.

5 5 3 . Dothidea Acrocomiœ Montag. mss. : epiphylla, innata, erum­pens, epidermide tandem rimosa tecta, cellulis amplis stromate aterrimo in series longitudinales parallelas confluentes junctis, nucleo albo, sporis oblongis chlorinis grumulosis. — HAB. In foliis Acrocomiœ scierocarpœ circa Cayennam. — Coll. n. 1156.

DESC. Cellulæ ovoideæ, 1/5 millim. crassæ, stromati a te r r imo in series paralleliter confluentes elongatas effuso immersæ, intus nucleo albo farctæ, epidermide folii r imose rupta tandem vertice denudatse et tune poro lato hiantes. Asci c lava t i , 8 ad 12 centimill im. longi , 1 1/2 ad 2 centimill im. medio crassi, 8 -spor i . S p o r a un i -au t biseriales, oblongæ, altero vel u t roque fine obtuse acuminatæ, 2 centimillim. longæ, vix centimil l imetrum crassæ, intus granulosæ et colore chlorino insignes.

OBS. Cette espèce forme, à la face supérieure des feuilles d'Acrocomia, des tumeurs l inéaires noirât res , opaques , en forme de t o i t , qui suivent direction des nervures et des f ibres, et se fendent au sommet dans le sens longitudinal. Je ne connais point d'espèce analogue dans la section des erumpentes ; elle a le port d 'un Rhytisma ou d 'une S p h é r i e , mais j e n'ai pu voir de péri thèce distinct. Elle diffère par le fruit du Sphœria Salz-manni Duby, et du S. Palmarum Bory, mss .

Page 168: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

154 — 126 c . montagne.

554. Nectria discophora Montag., Prodr. Fl. J. Fernand., n. 42 (sub Sphœria), et Fl. Chilena, VII, p. 454, t. 9, fig. 6. — H A B . Ad corticem ramorum circa Cayennam. — Coll. n. 1169 et 1173.

555. Nectria coccinea Pers., Syn. Fung., p . 49, Ic. et descr., t. 12, f. 2 (sub Sphœria). — Fries, Sum. Veg. Scand., p. 387. — H A B . Ad cortices. — Coll. n. 1170.

556. Nectria sanguinea Sibth., Ox., p. 404, sub Sphœria. — Fries, l. c., p . 388. — Nees, Syst., f. 360. — Montag , l. c., p. 326. — H A B . L O C . simil. — Coll. n. 582.

557. Nectria episphœria Tod., Meckl., 2 , p. 2 1 , f. 8 9 , sub Sphœria. — Frics, l. c. — Montag., l. c. — H A B . In Hypoxylo cœnopode parasitans. — Coll. n. 255.

558. Sphœria acanthostroma Montag. mss. : byssiseda, peritheciis minutissimis globosis gregatim confertis lævibus nigris epapil-latis , mox centro depressis tandem late pertusis, subiculo con-colori tenui cinctis, fibris subiculi acanthophoris. — H A B . Ad corticem arborum circa Cayennam. — Coll. n. 1163.

DESC. Subiculum t e n u e , e fibris sep ta t i s c e r a t o p h o r i s s eu in ramos b r e ­

ves a c u l e i i o r m e s aut. a p i c e d i v e r g e n t i - f u r c a t o s divis is c o n s t a n s , a t r o - f u s -

c e s c e n s . Perithecia s p h æ r i c a , m i n i m a , 4/4 ad 1/3 m i l l i m . d i a m e t r o æ q u a n t i a ,

lævia , e p a p i l l a t a , c e n t r o p u n c t i t o r m i - i m p r e s s a , umbilicata d e p r e s s a , t a n d e m

p o r o la to p e r t u s a , e x t u s i n t u s q u e a t r a , opaca , s u b i c u l o to t a s e p u l t a vel

u n d i q u e c i n c t a . Asci d e l i q u e s c e n t e s . Sporse continuæ, o v o i d e o - c y m b i f o r m e s ,

m i n u t i s s i m æ , 0mm,005 l o n g æ , h y a l i n æ .

OBS. Le s u b i c u l u m d e ce t te e s p è c e offre u n c a r a c t è r e s i n g u l i e r , b ien

p r o p r e à le faire d i s t i n g u e r de ses c o n g é n è r e s . Ses f ibres , q u o i q u e a u t r e ­

m e n t ramif iées et b i en p l u s g rê les , offrent q u e l q u e r e s s e m b l a n c e a v e c le

c h e v e l u des Mycenastrum.

559. Sphœria Pseudo-Bombarda Montag., 2 e Cent., n. 54, l. c., p. 323, t. 19, f. 5. — H A B . Ad corticem arborum in sylvis Cayennæ insulæ. — Coll. n. 370.

560. Sphœria schizostoma Montag. mss. : platystoma , gregaria.

Page 169: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 2 7 — 1 5 5

convexo-conica, subelliptica, subtus applanata, atra, albo-farcta, ostiolo lineari vix prominulo , ascis cylindricis 8-sporis, sporis fusiformibus medio transverse septatis limbo mucilaginoso cinctis. — HAB. In culmis arundinaceis mihi ignotis aut ad pe-tiolos Palmarum. — Coll. n...

DESC. Peri thecia solitaria aut aggregata hypophlceoda seu epidermidi concreta , 2 /3 mil l im. lata , 1/4 mil l im. crassa , conico-depressa , subro-tunda , a t r a , epaca , apice r imose lineari-ostiolata , ostiolo 1/6 mill im. longo. Nucleus lenticularis , a lbus , supra radiato-s tr ia tulus , ex ascis para-physibusque constans. Asci tubulosi , 1 7 centimillim. longi, basi at tenuat i , 8-spor i . Sporæ illis Nectriœ aurantiœ simillimæ, fusiformes, medio uni­septatse et ibi subconstrictæ , 5 centimill im. l o n g æ , 0 m m , 0 0 7 5 medio crassæ, areola mucilaginosa eo ampliori quo spora junior est c inctæ.

OBS. Voisine du S. Arundinis, mais encore plus de mon S. Craterium (Cent. VI, n° 2 8 ) , elle diffère de la p remière de ces espèces par u n ostiole linéaire à peine saillant, de la seconde par l 'absence du large pore apical, et de toutes deux par la fructification.

5 6 1 . Sphœria verminosa Montag. mss. : gregaria, peritheciis dimidiatis convexo-applanatis, epidermide tegente innatis, ostiolo papillato nitido, ascis lombriciformibus, sporis linearibus elon-gatis. — HAB. In petiolis Palmarum ? circa Cayennam. — Coll. n. 1 1 3 7 et 1 1 3 8 . — Pl.

DESC. Punct iformis. Peri theeia i nna t a , d imid ia ta , nempe subtus defi-cientia applanata, 1/2 ad 1/3 mill im. lata, a t ra , epidermide tegente c ine-rascent ia , centro papillata , papilla nitida , intus alba. Asci vermiculares seu elongato-fusiformes, flexuosi , decimillim. longi, centimill im. medio crassi , hyalini, octospori . Sporae inordinatæ, filiformes, longitudine asco-r u m at tenuiss imæ, vix ac ne vix 0 m m , 0 0 1 5 crassæ, u t roque fine acut ius-culse, curvulæ.

OBS. Je ne connais aucune espèce européenne qui puisse lui ê t re com­parée . Quant aux exotiques, le nombre en est si grand aujourd 'hui que ce serait un vrai travail herculéen que de les rassembler t ou t e s , éparses qu'elles sont dans cent ouvrages différents, où elles ont été insérées pour la p l u p a r t , sans être accompagnées d 'aucune description et signalées par une simple phrase diagnostique, qui se peut appliquer à dix autres congé­nères de la même t r ibu .

Page 170: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 5 6 — 1 2 8 C . MONTAGNE.

5 6 1 bis. Sphœria OEdema Montag., 2 E Cent., n. 5 7 , l. c., p. 3 2 6 , non Frics in Moug. et Nestl., Stirp. Vosges., n. 8 8 0 , quæ est Dothideœ species. — HAB. In corticibus petiolorum Mauritiœ flexuosœ, vulgo Bache dictæ, prope Cayennam. — Coll. n. 3 4 6 .

5 6 2 . Sphœria Calyculus Montag., 2 E Cent., n. 5 3 , l. c., p. 3 2 2 . — HAB. Ad corticem arborum dejectarum in sylvis circa Cayennam. — Coll. n. 3 7 2 et 1 2 1 8 .

5 6 3 . Sphœria clivulosa Montag. mss. : culmicola , epidermide atrata sempertecta, linearis, confluens; peritheciis convexis de-pressis uni-aut pluriserialibus intus nigris, ostiolis minutispro-minulis; ascis lineari-clavatis sporas 8 oblongas fuscas foventi-bus. — HAB. In culmis arundinaceis circa Cayennam. — Coll. n . . . . — Pl.

DESC. Perithecia convexo-plana, 2 /5 millim. lata, serie un ica , duplici triplicive sub epidermide, quammodice sublevant nigrefaciuntque coadunata et lineas longitudinales, lineari-lanceolatas, in sicco cinerascentes, madore atras , confluentia plus minusve longas efformantia. Ostiola minuta , p ro -minula , poro conspicuo perforata. Nucleus ex ascis lineari-clavatis , cito evacuatis et in massam cellulosam, cui sporæ liberatæ seriato-imbricatæ , oblongas , 0 m m , 0 1 5 longæ, cont inuæ, fuscas immixtas s u n t , intricatis constans.

OBS. Je n'ai jamais pu me procurer le Sphœria linearis Nees, malheu­reusement trop brièvement décrit par Fries , et dont les organes de la fruc­tification sont passés sous silence , comme c'était d'usage à l 'époque de la publication du Systema mycologicum. Je le regrette d'autant plus que ma nouvelle espèce paraît avoir quelques caractères communs avec lui . Plus tard, dans sa Summa , M. Fries compare le S. linearis au S. gram-modes DNtrs., avec lequel la plante de la Guyane n'a aucun rapport .

5 6 4 . Sphœria stegophora Montag. mss. : bullato-erumpens, tecta, lineari-oblonga elongataque ; peritheciis seriatis atris sphæricis nigro-farctis stromate concolori immersis, ostiolis globosis pro-minulis ; sporis fuscis ex oblongo amygdaloideis. — HAB. In culmis arundinaceis aut in petiolis Mauritiæ. — Coll. n

DESC. Perithecia sphasrica, depressa, extus intusque atra, in serie sim-

Page 171: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 129—157 plici disposi ta , s tromate atro i m m e r s a , epidermidem colore immuta tam sublevantia et strias l i n e a r e s , ob tusas , 1 ad 2 centim. longas aut con-fluentia l inear i -oblongas tectiformes, nempe medio elevatas, lineola nigra basi cinctas efformantia. Ostiola minuta , globosa, in r imula apicali e r u m -pentia et p rominula . Asci haud inventi . Sporee oblongæ vel amygdalinae , fuscae, 2 centimil l im. longæ, e la tere visæ compresso-planee.

OBS. Cette espèce diffère par une foule de caractères saillants , mais sur tout par ses spores du S. arundinacca, près duquel elle vient se placer, et de la précédente par l 'épiderme immaculé de ses s t r ies , et par ses péri-thèces noirs à l ' in tér ieur .

565. Sphœria phaselina Montag. mss. : seriata, erumpens, li-ncari-lanceolata, elevata, n igra , stromate pallido, peritheciis pluriserialibus connatis oblongis, ostiolis crassis prominulis subsciitelliformibus atris, sporis minutissimis phaseoliformibus hyalinis. — H A B . In culmis arundinaceis aut in petiolis Mauri-t ise?— Coll. n. 1219. — Pl.

DESC. I n n a t a , dein epidermide longi t rorsum rupta e r u m p e n s , strias simplicissimas, lanceolatas, aut confluentia l ineari-elongatas, u t roque fine a c u t a s , 2 ad 1 5 mil l im. longas , 3/4 mil l im. in medio latas , 3 /8 mil l im. a l t a s , superficie a t r a s , cortice culmi lateral i ter obvallatas efformans. P e r i -thecia s t romate pa l l i do , forsan primitus a l b o , nidulantia s. i m m e r s a , erecta , pluriser ial ia , n igra , oblonga, ostiolo crasso cylindrico annulari-pro-minulo seu scutellulam referente ins t ructa . Asci clavati, mature dissoluti, 8-spori . Sporse s ingulares , reni-aut phaseoliformes, complana tæ , hyalinee, minut iss imæ, motu Browniano, dum l iberæ, concitatee, 0 m m , 0 0 7 5 longæ, 0 m m , 0 0 2 5 crassee, 0 m m 0 9 , 1 5 crassee dorso visæ et in medio constrictee, u t roque fine ad speciem nucleolatee.

OBS. Notre e s p è c e , quoique appar tenant à u n e section bien différente, a quelque chose du facies de no t re S. interrupta (Ann. sc. nat., 2 e série, I , p . 2 9 5 , t . 1 1 , fig. 1 , A, B, C). Ses spores non-seulement l 'en distin­guent , mais elles sont telles que j e n 'en ai pas encore observé de sembla­bles dans plus de mille espèces par moi analysées. Quand elles sont sur le côté plat, elles ont la forme d 'un Har i co t , et l 'on observe, dans le bord échancré ou concave, un espace elliptique plus t ransparent encore que le r es te . Lorsqu 'on les regarde de profil et par le d o s , elles représentent un double pilon à cause du léger renflement des deux b o u t s , ou par suite

Page 172: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 5 8 — 130 C. MONTAGNE. d'une constriction médiane. Au re s t e , les caractères de végétation de cette Sphérie l'éloignent autant des congénères de la même section qu'elle s'en distingue par sa remarquable fructification. Toutefois, quelque étranges que paraissent ces spores au premier aspect, on peut encore les comparer à celles des Diatrype Stigma, D. lata, etc.

5 6 6 . Sphœria sulcigena Montag. mss. : seriata, peritheciis tectis hemisphæricis dimidiatis superne fusco-lanatis epidermidi ad-nexis, ostiolo erumpente punctiformi. — HAB. In petiolis Pal-marum dejectis, sub epidermide nascens.

DESC. Perithecia in sulcis petiolorum longitrorsum ser ia ta , dimidiata , hemisphærico-depressa, 1 / 3 millim. diametro metientia, stromate floccoso fusco induta et parte superiore epidermidi sic concreta u t , si evulsa sit, hæc pars adhasrens permaneat . Asci deliquescentes. Sporæ fuscæ, pro ratione magnas, ovatas, a latere visas, plano-concavas, 1 1 / 2 ad 2 1 / 2 centimillim. longas, 0 M M , 0 0 5 vix in piano crassæ, nucleo fibroso intricato nidulantes.

OBS. La disposition en lignes parallèles d'après laquelle sont rangés les périthèces dépend bien évidemment de ce qu'ils occupent les sillons laissés entre les fibres ligneuses du pétiole sur lequel cette plante se déve­loppe. C'est pour cette seule raison que je la rapporte à la section des Seriatœ; car, par plusieurs de ses autres caractères, elle se rapproche davantage des S. circumscissa, S. clandestina, S. lanata et S. pœtula (non S. patula, comme un correcteur inexpert me l'a fait écrire dans ma Notice sur les Crypt. nouv. à ajouter à la Fl. Française). Mais il sera facile de la distinguer de toutes ces espèces à ses périthèces dimidiés (non ent iers) et à ses spores non cloisonnées. Je ne connais aucune espèce exotique avec laquelle on puisse confondre celle-ci.

Je dois avouer pourtant que le nombre de ces espèces est déjà si grand et les descriptions qu'on en a données si courtes que, faute d'exemplaires authentiques, il est fort difficile, malgré le temps que l'on consacre à les éviter, il est même presque impossible de ne pas faire quelques doubles emplois. Mon relevé des espèces de l'ancien genre Sphœria, comprenant toutes celles qui ont été publiées en Angleterre, en Allemagne, en Suède, en Italie et chez nous depuis le Systema mycologicum de Fries , s'élève déjà en ce moment (août 1 8 5 4 ) , à plus de huit cents. On peut juger , d'après cela, de l 'extrême difficulté qu'on rencontre à la fois et dans la distinction certaine de l'espèce que l'on croit nouvelle, et dans le choix d'un nom con­venable qui ne soit pas encore occupé. Je dois dire aussi , pour donner

Page 173: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 3 1 — 1 5 9

quelque confiance dans mes déterminat ions, que j e possède dans ma collec­tion plus de deux mille Sphériacées authent iques .

5 6 7 . Sphœria trachodes Montag., 2 E Cent., n. 5 8 , M. c., p. 3 2 6 . — H A B . Ad folia monocotyled. in sylvis, juxta amnem Gabaret. — Coll. n. 5 8 1 .

5 6 8 . Sphœria megalosperma Montag., 2 E Cent., n. 5 5 , l. c , p. 3 2 4 . — H A B . Ad cortices arborum emort. circa Cayennam. — Coll. n. 2 3 9 et 2 4 0 .

5 6 9 . Sphœria rhaphidosperma Montag., 2 E Cent., n. 5 6 , L. c., p. 3 2 5 , t. 1 9 , f. 3 . — Rhaphidospora, Fries, Sum. Veg. Scand., p. 4 0 1 . — H A B . Ad cortices arborum in sylvis sinnamariensibus. — Coll. n. 3 7 5 .

5 7 0 . Sphœria Fusariispora Montag., mss. : epiphylla, sparsa, peritheciis globosis minutis erumpentibus atris fulvo-velatis, poro pertusis , folium utrinque olivaceo - maculantibus albo-nucleatis, sporis fusiformibus byalinis curvulis , tri-quinque septatis. — H A B . In foliis Bambusœ prope Cayennam. — Coll. n. 1 1 2 2 . — Pl.

DESC. Ut puncta m i n u t a , cinereo-olivacea, in u t raque pagina foliorum in conspectum prodit hsecce species, ab innumeris hujus tr ibus congener i -bus distinctissima. Peri thecia sphasrica, leniter depressa, pr imitus innata, epidermide livida tecta, atra, mox in pagina superiori e rumpent ia , velo fulvo cooperta , sparsa aut etiam , raro autem , bina te rnaque aggregata , secundum astatem 1/4 ad 1/3 mill im. diametro met ien t ia , apice poro vix manifesto per tusa, ascigera. Asci clavulati, 8-spor i , 5 centimill im. longi, centimill im. medio crassi , deorsum at tenuati , inter paraphyses filiformes s implicesnidulantes . Sporæ fusiformes, c u r v u l æ , imbricatæ, 0 m m , 0 2 5 longæ, 0mm,0025 medio crassæ, hyalinæ, transversim t r i -quinque septa tæ.

OBS. Cette espèce a des spores analogues, non parfaitement semblables, à celles des S. serograpta, S. stenogramma DR. et Montagn. et S. cul-mifraya Fr ies , et même de plusieurs aut res , sans pourtant leur ressem­bler au t rement . Ce qui la caractérise surtout très bien à mes y e u x , c'est que le ou les péri thèces, rapprochés par deux ou par t r o i s , sont comme cachés sous un vélum qu'elles ont sans doute emprunté au parenchyme de la feuille.

Page 174: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 6 0 — 1 3 2 C. M O N T A G N E .

5 7 1 , Sphœria uberina Montag. mss. : erumpens, sparsa, verru-cariaeformis, peritheciis hemisphærico-depressis basi applanata epidermide irregulariter rupta einctis brunneis opacis ostiolatis, ostiolo nitido, ascis maximis sporisque octo fusiformibus medio septatis hyalinis. — HAB. in petiolo Palmarum circa Cayennam. — Pl.

DESC. Perithecia sparsim gregar ia , nunquam conferta, e rumpent ia , hemisphærica, depressa, 3/4 millim. crassa, fusco-atra, intus albo-farcta, subtus deficientia, basi epidermidis rupta? lacinulis applicatis cincta, ma-millari-ostiolata, ostiolo nitido. Asci maximi seu elongati subcylindracei, deorsum attenuati, 8-spori. Spora? fusiformes, leniter curvulæ, 1/20 millim. longæ, 0mm,005 crassæ, medio transversim septata? ut et asci hyalinæ, limbo mucilagineo crasso cinctæ.

OBS. Cette espèce, bien que plus petite, ressemble beaucoup au S. um-brina Fries ; mais le fond du périthèce fait défaut. «

5 7 2 . Sphœria nitidula Lév. Champ, exot., n. 2 8 1 , Ann., janv. 1 8 4 5 , p. 5 4 . — HAB. In foliis Melastomaium circa Cayennam. — Coll. n. 1 1 1 8 et 1 1 2 7 .

5 7 3 . Sphœria Urticaria Montag. mss. : pustulæformis, epider­mide adnata demum nigrata obtecta, peritheciis subsphæricis atris stromate concolori in series parallelas dispositis intus albis, ostiolis prominulis. — HAB. In petiolis Palmarum circa Cayennam.

DESC. Tumores sistit minutos, e rotundo ellipticos, 3 ad 4 millim. dia­metro sequantes, epidermide illæsa atrata vero obtectos. Perithecia sub-sphærica, 1 / 4 millim. crassa, atra, in series parallelas stromate atro-fusco juncta , intus albo-farcta, evacuata fusco-atra nitida, in collum breve a t te-nuata et ostiolo nigro punctiformi prominulo instructa. Asci clavati 0 m m , 0 4 vix longi, sporas octonas lineari-oblongas, curvulas, centimillim. longas, 0 m m , 0 0 2 crassas, hyalinas, includentes.

OBS. Cette espèce est fort remarquable par sa manière de croître sous l 'épiderme, qu'elle finit par soulever sous forme de petites pustules, mais sans jamais le déchirer pour se montrer à nu . Elle est voisine des S. J u n c i , e tc . , dont elle se distingue par sa fructification, qui est celle des Diatrype Stigma, lata, tetragona, etc. Appartiendrait-elle à ce dernier genre?

Page 175: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 3 3 — 1 6 1

5 7 4 . Sphœria mammœformis Pers. Syn. Fung. p . 6 4 , et Icon. pict., t. 5 , f. 6 , 7 . — Montag., l. c, p . 3 2 7 .

5 7 5 . Pemphidium nitidum Montag., 2 E Cent., n. 6 3 , L. c., p . 3 2 9 , t. 1 9 , f. 8 . — H A B . In cortice petiolorum Maximi lianœ reqiœ in sylvis montosis ad Oyac — Coll. n. 3 9 1 .

5 7 6 . Micropeltis applanata Montag. Cuba, Crypt. ed. Fr., p. 3 2 5 , t. 1 2 , f. 6 . — H A B . In foliis Ochnaceœ cujusdam circa Cayen­nam lectæ indeterminatge. — Coll. n. 1 3 6 3 .

5 7 7 . Micropeltis marginata Montag. mss. : minuta, gregaria, confluens, perithecio dimidiato orbiculari eonvexo, ambitu reflexo marginulato atro nitido, ostiolo poroso, ascis sporisque generis. — H A B . ad folia Palmarum. — Coll. n . 1 1 3 4 .

DESC. Per i thecia minuta , 1 /5 mil l im. diametro metientia, sparsa aut sæpius aggregata, confluentia, e eonvexo depresso-conica , a t ro-ni tent ia , centro poro per tusa , ambitu leniter reflexo ad speciem marginata , folio arcte adhærent ia , nucleum obtegentia hyalinum ex ascis fusiformi-clavatis 8 centimill im. longis, hexa-octosporis . Sporse fusiformes, hyalinæ, 0mm,03 ad 0 m m , 0 3 5 longse, 0mm,0035 medio crassse, transverse triseptatse.

OBS. Cette espèce diffère du type qui précède par des péri thèces r a p ­prochés et confluents , quatre fois plus pet i t s , un peu relevés dans leur pour tour , et par des spores de même longueur , mais munies de trois au lieu de cinq cloisons transversales.

DICHÆNACEI F r i e s .

5 7 8 . Cordierites guyanensis Montag., 2 E Cent., n. 6 5 , l. c., p. 3 3 1 , t. 1 9 , f 1 1 . — H A B . Ad ligna dejecta putrida in mon-tibus Kau et ad scaturigines prope Rio des Cascades in Guyana. — Coll., n . 3 8 3 et 8 8 5 . — Pl.

OBS. Les nouveaux exemplaires reçus sous ce dernier numéro m'ont offert de vraies thèques en massue courte , renfermant sur une seule rangée 6 à 8 spores oblongues , hya l ines , con t inues , dont la longueur atteint à peine 0 m m , 0 0 7 5 .

5 7 9 . Enslinia Leprieurii Montag. mss. : stromate erumpente suberoso rufo-furfuraceo intus nigro, cupulari-marginato sessili

Page 176: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

162 — 1 3 4 C. MONTAGNE.

aut breviter stipitato, peritheciis in disco pulverutento rufo erectis tubulosis, ascis lineari-clavatis horizontalibus sporas globosas subsenas hyalinas foventibus. — HAB. Ad cortices arborum emor-tuarum prope Cayennam. — Coll. n. 887.

DESC. Stroma pezizoideum, rufo-tabacinum, tomentoso-pulverulentum, sessile aut breviter st ipi tatum, 1 1 / 2 ad 3 millim. a l tum, 1 1 / 2 ad 2 millim. apice c rassum, cupula valide marginata sursum vel lateraliter versa. Perithecia tubulosa, 1/4 millim. longa, 3 ad 4 centimillim. crassa, rufa, in disco cupulæ aperta et undique ascis vestita. Asci brevissimi, in fundo erecti, in parietibus horizontales, hyalini, lineari-clavati, 0 M M , 0 1 5 ad 0 M M , 0 7 longi sporas globosas subsenas pellucidasque foventes.

OBS. Cette espèce est semblable à l ' E n s l i n i a Pocula, surtout par ses caractères microscopiques; elle en diffère par son stroma, noir à l ' inté­rieur, par ses pér i thèces, qu'on n'aperçoit pas dans une coupe longitu­dinale, etc.

PERISPOBIACEI Fries.

580. Meliola oligotricha Montag. mss. : epiphylla, peritheciis sparsis subsolitariis minutissimis globoso - depressis, setulis erectis subulatis cinctis, stromate fibroso radiante ramoso fultis, ascis obovatis octosporis, sporis bilocularibus. — HAB. In foliis Olyrœ circa Cayennam. — Coll. n. 1149.

DESC. Perithecia sphærica, depressa, minutissima, circiter decimilli-metrum diametro asquantia, atra, carbonacea, sicca fragilia, madida flaccida et sub microscopio e strato celluloso, cellulis angulosis, composita, vertice rumpent ia , setulis erectis obscuris subulatis cincta, et stromati radiato-fibrilloso, fibrillis ramosis flexuosis articulatis anastomosanti-reticulatis insidentia. Setulæ seu fibræ r a r æ , simplices, 1/4 millim. longæ, a t r æ , obscure et remote articulatæ. Asci oblongo-ovoidei, basi unguiculo ad speciem pedicellati, 8 - spor i , hyalini. Sporæ ovoideæ, nempe altero fine attenuatæ, transversim uniseptatæ, 0 M M , 0 2 et ultra longæ, centimillim. medio crassse, primo hyalinse, tandem fuliginosæ.

OBS. Ce ne peut être le M. amphitricha, qui a des spores cylindra-cées trois fois plus grandes et à cinq loges. Cette espèce ressemble à une Vermiculaire dont les individus seraient épars sur la feuille, ou rapprochés seulement au nombre de trois ou de quatre. On ne peut mieux la peindre

Page 177: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

qu 'en disant que c'est un Meliola à fructification Asterina. Peu t -ê t re est-ce une espèce de ce dernier gen re , née au milieu des fibres d'un Helminthospore stéri le .

5 8 1 . Asterina Labecula Montag. Cent. II, n. 6 1 , Ann., 2 , XIV, p . 3 2 8 , sub Asteroma et Fl. Chil., VII, p . 4 7 5 . — H A B . Ad folia coriacea in sylvis ad amnem Gabaret. — Coll. n. 6 6 4 .

5 8 2 . Asterina Melastomatis Lév., Champ, exot., n. 2 9 7 . — H A B . In foliis variis circa Cayennam. — Coll. 1 1 3 3 , 1 1 4 2 , 1 1 5 3 et 1 3 7 7 .

CYTISPORACEI Fr ies .

5 8 3 . Phylacia poculiformis Kunze, in Weig. exsic. sub Corynelia. — Montag. Ann. sc. nat., 2 E série, XIII , p . 3 5 4 , et Cuba, p. 3 4 2 , t. 1 2 , f. 5 , sub Hypoxylo. — H A B . In sylvis montosis viam quse ad Kau ducit marginantibus, ad ligna emortua. — Coll. n. 4 1 4 et 8 5 1 .

SPHÆROPSIDEI F r i e s .

5 8 4 . Hendersonia Heliconiœ Montag. mss. : innata, hypophylla, cæspitosa, peritheciis ovoideis tenuissimis stromati grumoso pallido immersis , ostiolo prominulo instructis, sporis cymbi-formibus hyalinis triseptatis sporophoro brevissimo fultis. — H A B . In foliis Heliconiœ prope Cayennam. — Coll. n. 1 1 2 3 .

DESC. Acervuli l inea res , b rev iuscul i , in lineas obliquas parallelas a nervo folii ad marginem adscendentes seriat i , vix mill imetro longiores, bi-mill imetrum raro metientes , fusci, e stromate erumpente pallido granuloso per ostiola per i theciorum atro-punctato constantes. Quodque stroma decem ad triginta perithecia ovoidea, intus alba, decimill imetrum longa et crassa includit. Sporse ex oblongo-cymbiformes, b i - t r i septa t i s , vel tres tandem quatuor sporulas foventes, 0 m m , 0 1 5 longæ, hyalinæ, sporophoro brevissimo fultæ, subsessiles.

OBS. Je ne connais aucune espèce de ce genre qu'on puisse comparer à celle-ci. Elle a beaucoup de ressemblance, par sa fructification, avec mon genre Aschersonia, mais son stroma l 'en éloigne suffisamment.

5 8 5 . Sphœropsis paradisiaca Montag. mss. : epiphylla, puncti-formis, peritheciis minimis gregariis confertis globosis-depressis

1 3 5 — 1 6 3

Page 178: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

164 — 136 C. MONTAGNE.

epidermide tectis atris apice poro pertusis, nucleo albo, sporis oblongis sporopboro brevi fultis. — HAB. In foliis Musœ paradi-siacœ. — Coll. n. 1124.

DESC. Perithecia gregar ia , conferta, min ima, 1/4 millim. diametro metientia, paginas superiori folii innata, ubi puncta minuta refert, epider­mide tecta, a t ra , poro pertusa et nucleum album foventia. Sporas continuæ, juniores obovatas sporophoro suffultæ brevissimo, mox l iberæ, elliptico-oblongæ, fere 0mm,03 longæ, 0mm,0135 crassæ, limbo lato cinctæ, tandem brunneolas et sub forma cirri brevis et crassi eructas. Episporium ab en-dosporio late discretum.

OBS. Ce Sphasropsis est ponctiforme et occupe des espaces de plus de 1 décimètre, à la surface de la feuille. Il a quelque ressemblance éloignée avec mon S. Hypoglossi, qui croît aussi sur les feuilles; mais il en est suffisamment distinct par sa dimension trois fois moindre, par la présence des cirres et par le limbe très apparent des spores.

PHYLLOSTICTEI Fr ies .

586. Sacidium Mauritiœ Montag., 2 e Cent., n. 64, l. c, p. 330 sub Phomate. — HAB. In petiolis foliorum Mauritiœ (leoouosœ cum Sphœria OEdemate.— Coll. n. 345. An idem cum Sphœria Palmarum Duby, non Bory ? ostiolum autem nitidum globosum.

586 bis. Graphiola Phœnicis Poit. Ann. sc. nat., 1, III, p. 472, t. 26, f. 2, — Montag., Fl. Alg., I , p. 617. — HAB. et in Cayenna. — Coll. n. 664.

586 ter. Ascospora Phomatoides Montag., Cent. II, n. 62 , Ann., 2, XIV, p. 328. — HAB. In foliis delapsis in sylvis ad Oyapock Guyanæ. — Coll. n. 440. Potius Sphæriæ species S. phoma­toides dicenda.

GASTEROMYCETES Fries .

PHALLODEI Fr ies .

587. Phallus (Dictyophora) indusiatus Vent., Mém. de l'Inst., I , p. 520, t. 7, f. 3. — Desvaux, Journ. Bot., II, et Lév., Mem.

Page 179: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 137 — 165

Soc. Linn. Paris, Y, p . 507, I. 13 , F. 2 . — HAB. In sylvis umbrosis prope Cayennam, hyeme. — Coll. n. 839.

OBS. Cette espèce est assez r a re aux environs de Cayenne. Le chapeau est rouge et perforé. Dans notre exempla i re , les mailles du réseau de l ' i n d u s i u m sont considérablement plus grandes que dans la dernière figure ci tée . Le Sophronia brasiliensis Pers. in Gaudich. , Voy. Uranie Bot., p . 1 7 8 , t . I, f. 2 , est encore la même espèce.

588. Phallus (Dictyophora) radicatus Montag. mss. : recep-taculo libero hemisphgerico reticulato pervio, indnsio laxo eam-panulato retiformi, interstitiis hexagonis, volva longe radicata. — HAB. Ad terram circa Cayennam. — Coll. n. 838 , cum icone.

DESC. Fungus totus fuliginosus. Volva ovoideo-oblonga, 4 cent im. longa, basi 3 cen t im. , apice fisso undulato-pl icato stricto 2 cent im. diametro metiens, subtus e centro radices plures validas albas elongatas emittens, umbrina colore roseo t incta. Stipes validus, cribroso-cellulosus, cellulis oblongis vel e longa t i s , 8 ad 1 0 cent im. l o n g u s , deorsum 4 — s u r s u m 2 cent im. crassus, intus cavus. Indusium campanula tum, 3 ad 8 cent im. , secundum ætatem, longum, basi 5 ad 6 cen t im. la tum re t i forme; retis maculas (ex icone ad na turam facta) regular i ter in vivo hexagonæ, 4 ad 5 mill im. l a tæ. Receptaculum magnum, hemisphæricum, hujus P. subucu-lati Montag., Fl. Alg., p . 440, subsimile, basi tamen minus contracta 3 cent im. — apice 2 cent im. crassum lateque pervium, annulo valido m u -ni tum, ret iculalo-rugosum, ret is maculis parvulis angulatis ( e x icone r e ­gulari ter ellipticis) latice olivaceo primitus oblinitum.

OBS. Peu t - ê t r e cette espèce ne diffère-t-elle pas du P. Dœmonum Hook., figuré à la planche XX de la Botanique du Voyage du capitaine Beechey. Quoi qu'il en soit, je tiens pour très probable que ni l 'un ni l 'autre de ces Phallus ne saurai t ê tre rapporté à l 'espèce de Rumphius . Celle-ci , que j ' a i comparée à la plante d'Alger, en diffère par l 'ampleur de son réseau, dont les mailles sont criblées de pores, et par les racines blanches , longues et nombreuses qui fixent dans le sol la base de la volva.

589. Phallus (Mutinus) xylogenus Montag. mss. : minimus, recep-taculo libero conico lævi impervio umbrino, stipite brevi cri-broso-lacunoso pallido, volva brunnea radices lignum intrantes

Page 180: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

166 — 138 C. MONTAGNE.

emittente. — HAB. In ligno plane putride circa Cayennam. — Coll. n. 840, cum icone. — Pl.

DESC. Totus fungus evolutus vix centimet. longitudine superat . Volva junior et ante rupturam obovata, fusca, exsiccata 3 millim. alta, apice 2 millim. crassa, rupta vero et post capituli evolutionem ovoideo-oblonga, 5 millim. et quod excedit longa, in lobos 2-4 tissa, e basi subtus radices ramosas concolores inter ligni putredine consumpti fibras penetrantes pro­mens. Stipes teres , pallidus, primitus cribrosus tandem longitrorsum sub-sulcatus et ut ita dicam alatus, 2 millim. diametro metiens. Receptaculum initio conico-campanulatum, tandem margine expanso subhemisphæricum, fusco-umbrinum, basi haud stipiti adnata 3 millim. latum, læve, imper-vium, obtusum. Sporæ hyalinæ, oblongo-lineares, 0 m m , 0 0 5 longæ.

OBS. Le morcellement du genre Phallus nécessite une case pour cette espèce. En effet, son chapeau n'est point soudé au stipe par la base, comme dans le Mutinus, où le placent l'imperforation et le poli de cet organe. Je préfère néanmoins le laisser dans l 'ancienne section Cynophallus, pour ne pas multiplier les distinctions génériques. Cette Phalloïdée est remarquable par son habitat, qui suffira, avec la solution du chapeau, pour le différencier du P. curtus Berk. Au res te , à celui q u i , comme moi , a vu ou pourra voir les deux espèces, il ne viendra jamais dans l'idée de les confondre.

590. Aserophallus cruciatus Lepr. et Mont., 5 e Cent., n. 9 1 , in Ann. sc. nat., 3 e série, I V , p. 3 6 1 , pl. 1 4 , f. 1. — HAB. Ad lignum putredine consumptum in horto Nosocomii nautici urbis Cayennæ.

591 . Clathrus crispus Turpin, Dict. sc. nat. Atl., t. 6 , f. 1. -Berk. Not. of sorne Fungi coll. by C. Darwin, in Ann. and Magaz. nat. hist., IX, p. 446, pl. x i , var. obovata. — HAB. Ad terram circa Cayennam. — Coll. n. 1086.

NIDULARIACEI Fr ies .

592. Cyathus plicatus Fries, Ecl. Fung. in Linnœa, 1830 , n. 100 (sub Nidularia), et Nov. Symb. mycol., p. 117. — Montag., Ann. sc. nat., 2 e série, XIV. — C. Pœppigii L. et C. Tulasne, Rech. sur les Nidul. in Ann., 3 e série, I, p. 77, pl. 4, f. 23 -25 , et pl. v, f. 3-4. — HAB. In terra nuda argillacea et ligno dejecto cirea Cayennam. — Coll. n. 421.

Page 181: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 3 9 — 1 6 7

LYCOPERDACEI Fr ies . 5 9 3 . Geaster Scleroderma Montag. mss. : peridio exteriori cras-

siusculo rigido extus verrucoso-aculcato ad medium paucifido, interiori sessili tenui flaccido lacero-dehiscente, columella pislil-liformi. — HAB. In terra circa Cayennam. — Coll. n. 1 0 8 9 . DESC. Junior et nondum perfecte evolutus Sclcrodermati verrucoso

simillimus. Per id ium exterius sphæricum, 2 cent im. crassum, ad medium usque in lacinias paucas fissum, crassiusculum, r igidum, extus ver ruco-sum, verrucis pyramidato-subspinulosis persistentibus, exsiccatione fragile, rufum, intus strato tenui umbrino fusco, ut videtur , parum hygroscopico, haud rimuloso, obductum. Peridium interius sessile, læve aut specie sub-puberulum, umbr inum vel nigrescens, apice inaequaliter lacerum vel stel-la to-dehiscens. Columella in sectione longitudinali obpyriformis aut pistil-lum referens , pal l ida , 7 ad 8 mil l im. longa, quam inter et peridium inferius i r radiant capillitii fibrillæ. Stipes nullus adest, at per idium exterius radices crassissimas latissime expansas intr icatas albas emitt i t . Sporæ ses-siles, minimæ, vix 0 M M , 0 0 3 5 diametro æquantes , globosæ, atro-fuliginosœ.

OBS. Je ne saurais comparer à aucune autre celte espèce, qui ressemble d 'une manière frappante à un Scleroderma, quand sur tout le peridium extérieur est encore ent ier . La columelle, organe dont personne n'avait , il me semble, tenu compte avant Vittadini, est remarquable par sa longueur et sa forme pis t i l la i re ; la fig. II de la planche I des Lycoperdacées de cet au teur en donne une idée exacte en D, 6.

5 9 4 . Geaster saccatus Frics, Syst. myc., III , p. 1 6 . — Berk. Darwin's Fungi, p. 44, n. 7 . — Montag., Fl. Chil., tom. VII, p. 5 0 9 . — Lycoperdon coronatum Plum. fil., t. 1 6 7 , f. 9 . — HAB. Ad terrain in Guyana. — Coll. n. 844.

5 9 5 . Geaster mirabilis Montag. mss. : minimus, xylophilus, pe­ridio exteriori cupulari-aperto tenui rigido fragitissimo subsex-fido, laciniis deciduis, interiori sessili sphserico-depresso ardo-siaco, disco orbiculari concavo acute marginato, ore conico sericeo. — HAB. Ad ligna putrida congregatus. — Coll. n. 8 4 3 . - Pl.

DESC. Species profecto mirabilis ob formas quas in serie continua vege-lationis maxime varias induit . Mycelium hujus alutaceum ad lignum longe lateque explicatur, ex quo surgunt individua plura, plus minus approximata

4

Page 182: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 6 8 1 4 0 C . M O N T A G N E .

interclum et aggregata. Junior fungus albus et obovatus, Lycoperdoni haud absimilis. Tum peridium exterius 5 ad 8 millim. diametro metiens, inte-grum est adhuc et verrucis crassis concoloribus, nempe albis , ovoideo-acuminatis coopertum, intusque pallidum, columella filiformi instructum et cellulis linearibus flexuosis radiantibus repletum, ita ut in hoc vegeta-tionis statu speciem Cyclodermatis aut Secotii juniorem esse videre tibi videatur. Tandem apice in lacinias q u i n æ , flaccidas, irregulares, patentes aut revolutæ, deciduas ad medium usque finditur et inferne integrum cu-pulariforme permanet . Peridium interius globoso-depressus ardosiacus, dia­metro 5 millim. æquans, flaccidus, collabens, centro umbilicato marginato. Os conicum, se r iceum, primitus clausum, dein late apertum. Columella evanescens. Sporas a t ræ, sessiles.

OBS. Ce n'est pas sans quelque raison que j ' a i donné à ce Géastre l'épi-thète de mirabilis. La morphose de ce genre a été si peu étudiée jusqu'à Vittadini que si j e n'avais eu dans ma propre collection une coupe longi­tudinale du G. Bryanlii, reçue de mon ami Berkeley, qui m'expliquait cette morphose, j ' aura i s peut-être commis la faute de prendre l'état rudi-mentaire de cette curieuse espèce pour une espèce nouvelle du genre Cycloderma, que je connais, au reste, seulement par la figure qui en a été donnée dans le Linnœa. J'y observais, en effet, une columelle filiforme d'où irradiaient en tous sens des locules linéaires, sinueuses, qui la reliaient au peridium interne. Je ne suis parvenu à croire à l 'identité des deux états qu'en suivant le premier par gradations successives jusqu 'à la matu­r i té , où le doute devait cesser, quant à la détermination générique. Quant à l 'espèce, quoique analogue à la précédente, l ' h a b i t a t , la dimension, l 'écorce extérieure verruqueuse du péridium externe, et surtout le mycé­lium, étalé sur le bois mort comme de la peau de gant, suffiront, j ' e spè re , aux yeux des mycologues, pour justifier la légitimité de celle-ci.

5 9 6 . Bovista cervina Berk., l. c., p . 447, n. 1 7 . — Montag. Fl. Chil., V I I , p . 5 1 1 . — HAB. Ad terram circa Cayennam, — Coll. n. 8 7 8 .

5 9 7 . Scleroderma sinnamariense Montag., 2 E Cent., n. 6 7 , in Ann., 2 E série, X I V , p. 3 3 1 , pl. 1 9 , f. 1 2 . HAB. Ad ligna de-jecta et putrida in sylvis sinnamariensibus. — Coll. n. 3 8 6 .

5 9 8 . Antennaria tropica Montag., 2 E Cent., n. 6 7 , L. c., p . 3 3 2 . HAB. Arbores dejectas tomento nigro denso compactoque obdu-cil in sylvis prope Cayennam. — Coll. n. 6 8 7 .

Page 183: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 1 4 1 — 1 6 9

MYXOGASTIŒS Fr ies .

599. Lycogala epidendrum (Linn.) Frics, Syst. mycol., III, p. 80. — HAB. Ad ligna prope Cayennam. — Coll. n. 847 , 8 4 8 , 8 5 0 , 877 et 879.

600. Æ thalium septicum Fries, l. c., p. 9 3 . — Ad ligna dejecta prope Cayennam. — Coll. n. 849 .

6 0 1 . Leocarpus melaleucus Montag. mss. : epiphyllus, sessili-adnatus contluenti - subelongatus flexuosus, peridio exteriori crustacco helvolo intus niveo, interiori tenuissimo, hyalino, columella floccisque nullis, sporis atris. — HAB. In pagina supe-riori foliorum Musœ paradisiacœ. — Coll. n. 880.

DESC. Fo rma gaudet varia hæc spec ies , r o t u n d a , oblonga, e longato-flexuosa. Per id ium exterius c ru s t aceum, lutescens aut he lvolus , valvato-dehiscens, valvis laceris explanatis, intus niveum. Inter ius tenuiss imum, hyalinum a sporis atris conglomerato-agglutinatis vix separabi le . Sporæ oblongæ, 0mm,008 longæ, 0 m m , 005 crassæ, sub microscopio fuscæ et cum conidiis globosis innumeris minutissimis 0 m m , 0 0 l 5 d iametro æquantibus commixtæ.

OBS. Cette espèce l'orme, par ses anastomoses, une sorte de réseau d'un beau blanc de neige sur la feuille. A peine le peridium extérieur est-il ouvert que l ' intérieur se détache et tombe.

602. Stemonites fusca Roth, Comp. Fl. Germ., I, p. 4 4 8 . — Grev., Scoti Crypt. Fl., t. 170. — HAB. In ligno putrido circa Cayennam.

603 . Arcyria Leprieurii Montag. mss. : gregaria, peridiis con-gestis linearibus stipitatis, stipitibus plerumque coalitis, capillitio elongato cylindrico sporisque argillaceo - umbrinis. — HAB. Ad lignum putrescentem prope Cayennam. — Coll. n. 1071 .

DESC. Stipites 5 ad 8 coali t i , atro-fusci, 2 millim. et quod excedit longi, peridia totidem libera cylindrica, incurviuscula, eadem longiludine cumst ip i te gaudentia , 1/4 millim. crassa, vix calyculata fulcientes. Capil-litium ejusdem formæ, parum elasticum, colore argillaceo in cinereum

Page 184: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

170 - 142 C. MONTAGNE.

vergente fibrisquc ramosis flexuosis altero latere denticulatis valde insigne. Sporæ globosæ, 0 m m , 0 0 5 diametro sequantes.

OBS. Cette espèce est remarquable par la soudure constante de plusieurs pédicules, ce qui fait que les péridiums paraissent comme fasciculés au sommet d'un seul stipe. Avant l'analyse microscopique, je la prenais pour un Stemonites. Elle est très voisine de l'A. nutans Fr ies .

604. Arcyria punicea Pers., Syn. Fung., p. 185. — Grev., Scot. Crypt. Fl., t. 130. — Montag., Ann., 2 e série, XIV, p. 332. — HAB. Ad ramos delapsos in Guyana.— Coll. n. 244 et 371 .

605. Arcyria decipiens Berk. Darwin s Fungi, l. c., p. 447, n. 18. — HAB. Ad cortices in Guyana. — Coll. n. 874.

606. Trichia Serpula var. P reticulata Fries, Syst. myc, I II , p. 188. — T. reticulala Pers. Icon. et descr. Fung., p . 4 6 , t. 1 2 , f. 1. — HAB. Ad cortices circa Cayennam. — Coll. n. 1072.

E X P L I C A T I O N D E S F I G U R E S .

PLANCHE 5.

Fig. 1, Camillea Leprieurii : a, jeune stroma sortant de l'intérieur de l'écorce, dont il entraîne une rondelle en forme de bonde, et qu'on voit en place, en b, à son sommet, tandis qu'en même temps on peut voir en c l'espèce de bourrelet ou d'ocrea qui entoure la base. Je n'avais pu en donner une figure lors de ma première publication dans la 2 e Centurie, cette rondelle ne m'ayant été donnée qu'avec les derniers exemplaires que M. Leprieur a rapportés de son second voyage; d présente cette rondelle vue en dehors, et e la même vue en dedans avec son petit mamelon qui se moule sur le disque du stroma. On voit en f le bourrelet de la base encore fixé à une portion d'écorce. Ces quatre figures sont grossies à peu près du double ; g montre une thèque grossie environ 600 fois, et h deux spores encore un peu plus grossies.

Fig. 2, Camillea Cyclops : a, une thèque grossie environ 500 fois ; 6, une spore mûre et isolée grossie 800 fois.

Fig. 3, Camillea Bacillum : a, portion d'écorce, où l'on voit en 6, b deux indivi­dus de cette Sphériacée, et en c le bourrelet persistant d'un troisième qui s'est détaché de la base. On voit en d un de ces individus trois fois plus grands que nature; en e, une coupe longitudinale passant par l'axe de la partie supérieure du stroma, afin de laisser voir la disposition des loges à son intérieur, et en f, le sommet de ce stroma vu de face, et montrant les ostioles des péri­thèces; en g, sont trois spores isolées et grossies près de 800 Ibis

Page 185: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

C R Y P T O G A M I A G U Y A N E N S I S .

Fig. 4, Camillea mucronata : a, deux individus vus de grandeur naturelle, et encore en place sur l'écorce qu'ils habitent; b, un de ces individus isolé et grossi de quatre à cinq fois, sur lequel on peut voir, tout autour du sommet, une couronne de périthèces parasites, et au sommet lui-même l'espèce do mucro central qui le surmonte La figure c représente une coupe verticale du même individu pour montrer la forme et la disposition intérieure des loges. On voit en d un des périthèces parasites détaché et grossi environ huit à dix fois, et en e le même coupé verticalement par le milieu pour laisser voir sa cavité. Enfin f et g montrent les spores renfermées dans ces derniers, grossies 380 fois en f, et 780 fois en g. Nous n'avons figuré ni les thèques, ni les spores du Camillea mucronala, parce que, excepté quelque différence dans la dimen­sion, elles sont semblables à celles du C. Cyclops.

Fig. 5. Camillea Labellum : a, un individu jeune de cette espèce encore ren­fermé dans une espèce de stroma ou de mycélium noir qui le fait ressembler à une Lycoperdacée. En b, on voit un autre individu dont le réceptacle est sorti de son s t roma, qui persiste à la base sous la forme d'une cupule de gland. Ces deux figures sont de grandeur naturelle; mais la collection ren­ferme des individus d'une grosseur presque double. Ainsi la figure c, qui montre une section verticale passant par le milieu de la cupule, et servant à montrer les loges contenues dans l 'intérieur, n'est guère plus d'un tiers plus grande que nature. On voit en d deux spores isolées grossies 380 fois.

Fig. 6, Xylaria aristata : a , portion de feuille portant cinq individus de cette Sphériacée vus de grandeur naturelle, et dont trois seulement sont fertiles, c'est-à-dire portent des clavules; b, clavule isolée et grossie, montrant la saillie des loges et l'ostiole noir qui les surmonte. On peut voir en c une coupe transversale du milieu de la clavule pour montrer la disposition des péri­thèces; d, montre une thèque accompagnée de quelques paraphyses, à un grossissement d'environ 400 fois. Enfin on voit en e un certain nombre de ces conidies, qui abondent dans les nucléus des loges, vues au même gros­sissement.

Fig. 7, Xylaria axifera : a, portion de rameau, sur lequel on voit trois indivi­dus fertiles de cette espèce, et vus de grandeur naturelle; b, un de ces indi­vidus grossi et coupé verticalement pour montrer les loges que recèle sa cla­vule et le stipe qui traverse celle-ci. On voit en c une autre coupe horizon­tale de la même pour montrer la disposition des loges dans ce sens. La figure d montre l'agencement des spores dans les thèques, et la figure e trois de ces spores isolées, et représentées à un grossissement de 380 fois le dia­mètre.

Fig. S , Hypoxylon macromphalum : a, écorce portant plusieurs plaques de cette curieuse espèce , vue de grandeur naturelle et à différents âges. On voit presque au milieu un trou qui résulte de la chute d'une des plaques ; b, une de ces plaques grossie quatre fois, et au milieu de laquelle on peut voir au

1 4 3 — 1 7 1

Page 186: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

172 — l44 C. MONTAGNE.

centre d'une fossette orbiculaire les cinq ostioles saillants des loges renfer­mées dans le stroma. On voit en c une coupe verticale passant par le centre de celui-ci pour montrer la forme, le nombre et la disposition des périthèces.

P L A N C H E 6.

Fig. 1, Sphœria uberina: a, une thèque contenant huit spores, et grossie près de 300 fois ; b et c montrent deux spores isolées, et grossies environ 400 fois.

Fig. 2, Sphœria phaselina : a, une thèque renfermant huit spores, grossie près de 800 fois : b, apparences diverses des spores, selon qu'elles sont vues de profil et à plat, figurées au même grossissement.

Fig. 3, Sphœria verminosa. : a, portion du pétiole d'une feuille de Palmier, sur lequel on voit, de grandeur naturelle, un certain nombre de périthèces de cette petite, mais remarquable espèce; b, un de ces périthèces grossi 20 fois, et vu de face; c, coupe grossie environ 40 fois de ce même périthèce, pour faire voir sa forme en bouclier et la cavité où est renfermé le nucléus; d, une thèque, et e deux spores linéaires isolées, grossies près de 800 fois.

Fig. 4, Sphœria clivulosa : a, une thèque, grossie 380 fois, renfermant des spores hyalines; b, deux de ces spores isolées et brunes.

Fig. 5, Sphœria Fusariispora : a, une thèque accompagnée de quelques para-physes, et grossie 400 fois; 6, trois spores hyalines isolées et vues au même grossissement.

Fig. 6, Cordierites guyanensis : a, deux thèques renfermant chacune six spores rondes ou un peu oblongues ; b, quelques-unes de ces spores isolées, et vues, comme les thèques, à un très fort grossissement.

Fig. 7, Phallus xylogenus : a, morceau de bois pourri qui supporte en b quel­ques jeunes individus non encore sortis de leur volva, et en c deux individus adultes, vus les uns et les autres de grandeur naturelle. On voit en d deux des. jeunes individus grossis, l'un dont la volva est encore entière, et l'autre où celle-ci commence à se rompre et à s'entr'ouvrir au sommet, pour laisser sor­tir le réceptacle et son pédicule. On peut voir un individu très grossi en e : on y remarque en f la volva lacérée au sommet, et munie à sa base d'un mycé­lium radicellaire qui pénètre entre les fibres du bois: en g, le pédicule réti­culé ; et en h, le chapeau lisse, campanulé, et imperforé au sommet. Enfin on voit en i quatre spores grossies 800 fois.

Fig. 8, Geaster mirabilis : a, morceau de bois pourri, sur lequel on voit deux jeunes individus de cette belle espèce vus de grandeur naturelle, et dont l'un b est plus jeune et encore entier, et l'autre c, plus développé, est. coupé lon-gitudinalement par le milieu pour en montrer la singulière morphose. L'une des deux moitiés, celle de gauche, est restée en place, tandis que celle de droite a été renversée. La figure d montre, à un grossissement d'environ 8 fois, la disposition des locules linéaires, qui composent la glèbe du péridion intérieur dans son jeune âge. On y voit aussi, dans le centre, le sommet de la

Page 187: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 145 — 173

columelle, vers laquelle viennent converger les séries rayonnantes de ces lo-cules. On voit en e trois des verrues, qui recouvrent le péridion extérieur avant qu'il se fende en étoile. Un individu adulte, vu de grandeur naturelle, est re­présenté en f, et le même plus grossi en g . Enfin on voit en h une coupe verti­cale également grossie, passant par le centre du péridion intérieur, et mon­trant sa cavité remplie d'une poussière noire, et en i un filament du chevelu ( c a p i l l i t i u m ) , et des spores grossies près de 400 fois.

PARIS. — Imprimerie de L. MARTINET, rue Mignou, 2.

Page 188: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 189: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

Ann. des Scienc. nat. 4e Série Bot. Tom. 3. Pl. 5.

1. Camillea Leprieurii M. 2. C. Cyclops M. 3. C. Bacillum M. 4. C. mucronata M. 5. C. Labellum M.

G. Xylaria aristata M. 7. X. axifera M. 8. Hypoxylon macromphalum M.

N. Rémond imp.r. des Noyers. 65. Paris

Page 190: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 191: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

Ann. des Scienc. nat. 4e Série. Bot. Tom. 3. Pl. 6.

1. Sphœria uberina M. 2. S. phaselina M. 3. S. verminosa M. 4. S. clivulosa M.

5. S. Fusarüspora M. 6. Cordierites guyanensis M. 7. Phallus xylogenus M. 8. Geaster mirabilis M.

N. Remond impr. des Noyers. 65. Paris

Page 192: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 193: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

EXTRAIT DES A N N A L E S D E S S C I E N C E S N A T U R E L L E S , 4e S É R I E , TOME III ,

CAHIER N° 5.

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS,

seu Plantarum cellularium in Guyana gallica annis 1835-1849

a Cl. LEPRIEUR collectarum enumeratio universalis.

A u c t o r e C. M O N T A G N E , D . M.

J'arrive enfin au terme d'une tâche commencée depuis bien longtemps, et que je m'estime heureux d'avoir pu conduire à bonne fin. Mon Enumération des Mousses et des Hépatiques recueillies par M. Leprieur pendant son premier voyage à travers la Guyane centrale pour découvrir les sources du Maroni, laquelle a été publiée dans ces Annales, remonte, en effet, à 1835, c'est-à-dire à près de vingt ans. Il est vrai que, depuis cette première époque, j'ai consacré ma seconde Centurie presque entière, et une grande partie de la troisième, à la description de nombreuses espèces nouvelles de cet ordre, mais surtout des plus singulières formes d'Hypoxylées et de Lichens qui nous soient parvenues du nou­veau monde.

C'est la communication d'une troisième collection (du n° 611 au n° 1413) faite aux environs de Cayenne, et rapportée en août 1849,

1

Page 194: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

176 — 312 C. MONTAGNE.

qui m'a suggéré l'idée de réunir en une seule publication, sous le nom de Cryptogamia guyanensis, toutes les plantes cellulaires que nous devons aux actives et intelligentes explorations de cet infati­gable botaniste. Bien que ce titre, un peu ambitieux peut-être, reçoive une sorte de justification de la pbrase dont je l'ai fait suivre, je dois dire toutefois que , pour la Guyane française du moins, personne, avant M. Leprieur, n'avait pour un tel travail rassemblé une si grande masse de matériaux, ni de plus précieux. J'ajouterai qu'aucun autre collecteur n'a montré plus d'habileté dans les in­vestigations, ni eu la main aussi heureuse.

Sur les 724 espèces dont se composent ces trois collections, il y a 76 Algues (50 nouv.), 7 Collémacées (2 nouv.), 179 Lichens (50 nouv.), 179 Hyménomycètes (86 nouv.), 24 Discomycètes (16 nouv.), 124 Pyrénomycètes (86 nouv.), 20 Gastéromycètes (9 nouv.), 65 Hépatiques (24 nouv.) et 55 Mousses (11 nouv.). Ce sont donc en tout 335 espèces nouvelles que j'ai successive­ment décrites, et qui prouvent que je n'ai rien exagéré en signalant à plusieurs reprises l'importance des découvertes de M. Leprieur dans le vaste champ de la Cryptogamie. Je dois dire, en outre, que presque toutes ces espèces ont subi depuis longtemps le contrôle des botanistes, et qu'elles sont pour la majeure partie admises à figurer dans les Species des différentes familles auxquelles elles appartiennent. Neuf genres nouveaux ont même dû être établis pour des productions qui ne pouvaient entrer dans aucun des cadres existants. Soixante-six espèces ont été successivement figu­rées dans ce recueil.

Il ne faut pas que j'omette de rappeler à l'attention des crypto-gamistes plusieurs faits intéressants que j 'ai déjà signalés chacun en son lieu. Ce sont : 1° pour les Champignons charnus, cette longue série d'Hyménomycètes dessinés vivants, et si bien conser­vés que j'ai pu assez facilement les déterminer et les décrire; 2° pour les Hypoxylées, cette foule de formes singulières de Xylaires, d'Hypoxylons et de Sphéries, qui avaient à peine des analogues dans ceux que l'on connaissait; 3° pour les Lichens, ces nombreux et magnifiques exemplaires du genre Trypethelium, qui m'ont mis à même de donner sur la tribu tout entière quelques

Page 195: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

considérations générales propres à en éclairer le mode de végéta­tion; 4° enfin pour les Algues, d'abord le fait jusqu'ici exception­nel d'espèces qui, bien qu'appartenant pour la plus grande part à des genres marins, ont néanmoins été recueillies dans des eaux douces à une grande distance des côtes de l'Atlantique, et qui plus est sur des plateaux assez élevés au-dessus du niveau de lamer (150 mètres); puis cette suite d'élégants Batrachospermes, qui en ajoute neuf au nombre assez restreint des bonnes espèces déjà connues.

Revenant de nouveau sur le titre de Cryptogamia guyanensis que j'ai adopté, et sur lequel je suis tout le premier à convenir qu'il y aurait quelque objection à faire, puisque je n'ai pas cru devoir tenir compte des espèces recueillies par d'autres avant M. Leprieur, je dirai pour mon excuse que rien ne m'eût été plus facile que d'en faire le dépouillement dans les rares ouvrages où on les trouve mentionnées ; mais que le nombre de celles de la Guyane française, les seules dont j'aurais dû m'occuper, est si restreint comparative­ment, qu'on ne s'apercevra guère qu'elles font défaut ici.

HEPATICAE.

JUNGERMANNIDEAE N. ab E.

607. Plagiochila patula N. et M., Syn. Hep., p. 26. — Lindbg., Monogr. gener. Plagiochilœ, n. 10, t. 3. — P. disticha? Montag., Cent. II, in Ann., l. c., p . 332. — Coll. n. 263.

608. Plagiochila Montagnei N. ab E . , Ann. sc. nat., 1836, p. 2 , t. 2 , f. 1. — Jungermannia Martiana Montag., Enumér., l. c., n. 41, non N. ab E. — Coll. s. n.

609. Plagiochila distinctifolia Lindbg., c , n. 8, t. 3. Typus $ et var. y latifolia a*. — Syn. Hep., p. 30. — Coll. s. n.

610. Plagiochila rutilans Lindbg., l. c., n 26, t. 9 , var. laxa.— Syn. Hep., p . 33. — Coll. s. n.

611. Plagiochila blepharophora N. ab E. — Syn. Hep. et var. tenera Lindbg., l. c., n. 63, t. 2 1 . — Coll. s. n .

C R Y P T O G A M I A G U Y A N E N S I S . 313—177

Page 196: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 7 8 — 3 1 4 C. M O N T A G N E .

6 1 2 . Plagiochila hypnoides Lindbg., l. c., n. 1 9 , t. 7 . — Syn. Hep., p. 4 5 . — L. cristata, N. ab E . , p. p . — Montag., Ann., 2 , X I V , p. 3 3 3 . — Coll. n. 2 6 1 et 2 8 9 .

6 1 3 . Plagiochila Biserrula Montag. mss. : caule primario repente ramoso, ramis erectis subsimplicibus aut vage ramosiusculis, madefactis curvatis ; foliis trimorphis laxe subimbricatis, infe-rioribus ovatis obtusis apice vix ac ne vix dentatis, superioribus semiovato-oblongis patenti-erectis, margine dorsali recto longe decurrente subinflexo integerrimis, ventrali convexe horizon­tal apiceque obtuso parce grosseque dentatis, mediis tandem arctius imbricatis (an folia perigonialia juniora ?) oblongis repan-diusculisautintegris, omnibus siccitate crispulo-repandis sordide viridibus; fructu... — H A B . Ad cortices arborum in viciniis Cayennæ. — Coll. n. 1 3 8 9 .

OBS. — Cette espèce a le port du P. blepharophora Nees et les feuilles du P. repanda Hook. Elle diffère du premier par ses feuilles non ciliées et sa tige non flagellifère, et du second par ses feuilles lâchement i m b r i ­quées et à bord dorsal infléchi, e tc .

6 1 4 . Plagiochila serrata Lindbg., l. c., n. 1 6 , t. 6 , var. surina-mensis. — Syn. Hep., p. 4 4 . — H A B . Ad cortices arborum. — Coll. s. n.

6 1 5 . Lophocolea connata Swartz, et N. ab E . , Syn. Hep., p. 1 5 3 . — H A B . Ad ligna emortua prope Cayennam. — Coll. n. 1 3 9 3 .

6 1 6 . Calypogeia Miquelii Montag., in N. ab E . , Syn. Hep., p. 2 0 0 . — H A B . Ad terram argillosam circa Cayennam. — Coll. n. 1 3 8 7 .

6 1 7 . Mastigobryum bidens Gottsche et Lindbg., Syn. Hep., p. 2 2 8 . — Lindbg., Monogr. gen. Mastigobr., n. 5 0 , t. 1 5 , f. 1 . — Jungermannia serpentina et J. tridens? var. , Montag., Enumér., l. c . , n. 3 9 et 4 0 . — Herpetium stoloniferum var. bidens N. ab E. in Ann., 2 , X I V , p . 3 0 3 . — Coll. n. 2 8 0 p . p.

618. Mastigobryum stoloniferum (Swartz) Lindbg., Monogr., l. c.,

Page 197: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

t. 14. — Var. irregulare N. et M., l. c. — Coll. n. 280, p. p. et 292.

619. Micropterygium vulgare N. ab E. , Lindbg. et G., Syn. Hep., p . 234. — Herpetium Pterygophyllum N. ab E . , in schedula. — Jungermannia Pterygophyllum Martius, Ic. sel. Pl. crypt., p. 34, t. 19. — H A B . Cum Hypno Richardi com-mixta prope Cayennam frequens. — Coll. n. 3 3 9 , 340 et 1388.

620. Radula pollens N. ab. E., Syn. Hep., p. 256. — Montag., Enumér., l. c., n. 38. — Var. loborhiza N. et M., Syn. Hep., 1. c. — H A B . Ad cortices, et varietas ad folia arborum. — Coll. s. n.

621 . Radula stenocalyx Montag. Sylloge, mss. : dioica, caule pusillo arcte repente ramosiusculo, ramis brevibus divaricatis ; foliis subimbricatis obovatis aut ovato-oblongis rotundatis inte-gerrimis, basi decurrente complicato-bilobis, lobulo cauli ad-nato rhizophoro margine libero convexo vel antrorsum truncato in folium confluente, involucralibus minoribus lobulo erecto piano truncato vel acutiusculo; perianthioprorationelongissimo corniformi ore subdilatato crenulato ; spicis masculis (in planta diversa) longis, foliis perigonialibus bilobis, lobis rotundatis, majore subpatente. — H A B . Ad folia Filicum prope Cayennam. — Coll. n. 1395 pro parte.

DESC. Planta minuta, vix bi-tri l inearis, arcte ad folia adrepens, ramo-siuscula, ramis brevibus divaricatis. Lobulus foliorum cauli totus adnatus, margine libero convexus aut truncatus basi inflatus, radicellis instructus. Folia involucralia b ina , caulinis breviora, vix 3/4 millim. longitudine aequantia. Perianthium subcylindricum cornu ad instar recurvum, sesqui-millimetrum longum, ore paululum dilatatum, crenulatum. Inflorescentia mascula in individuis distinctis, ut videtur, posita. Juli laterales, sessiles, tria millim. longi recti aut curvuli . Folia perigonialia imbricata, alterna, saccata, apice breviter biloba, lobis inæqualibus rotundatis , dorsali majore exstante.

OBS. — Voisine du R. Novœ-Hollandiœ, cette jolie et curieuse espèce

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 3 1 5 — 1 7 9

Page 198: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

180 — 316 C . M O N T A G N E .

en diffère par son exiguïté et par ses feuilles obovales arrondies obtuses et non aiguës. La forme du lobule et la longueur remarquable du périanthe empêcheront de la confondre avec la variété loborhiza de la précédente .

622. Bryopteris filicina (Swartz.) N. ab E . , Syn. Hep., p . 284. — Jungermannia Swartz. — Hook., Musc, exot., t. 142, var. — Frullania (Bryopteris) filicina N. ab E . , in Europ. Leberm. — Montag., Ann., 2 , XIV, p. 334. — Coll. n. 258.

623. Phragmicoma Leprieurii Montag. Sylloge — Frullania Le-prieurii Montag. et Nees, in Ann., l. c., p. 3 3 3 , t. 2 0 , f. 1. — H A B . Ad cortices arborum. — Coll. 273 et 277.

O B S . — Tout bien considéré, et contre l 'opinion de M M . Lehmann et Lin-denberg, j e pense que notre plante diffère de leur Phragmicoma cortica-lis par un trop grand nombre de carac tè res , dont plusieurs sont impor­tants , pour qu'on soit autorisé à l'y r é u n i r , comme ils l 'ont proposé à la page 2 9 7 du Synopsis Hepaticarum. Je la maintiens donc ici comme une espèce légitime du genre Phragmicoma.

624. Lejeunia granulata N. ab E. , Syn. Hep., p . 3 1 1 . — Montag., Enumér., l. c , n. 3 . — Var. aut forma minor.— H A B . Ad cor­tices. Item ad folia cum Radula stenocalyce, Lejeunia elliptica, L. microdonta et L. peruviana. — Coll. n. 1392.

625. Lejeunia Leprieurii Montag., Enumér., l. c., n. 3 6 , t. 4 , f. 2 . — Syn. Hep., p . 319. — H A B . Ad cortices arborum in sylvis palustribus Guyanæ centralis. — Coll. n. 2 9 3 .

626. Lejeunia squamata (Willd.) N. ab E . , Syn. Hep., p. 322. — Montag., l. c., n. 32 . — Phragmicoma N. ab E. , in Eur. Le­berm. — Montag., Ann., 2 , XIV, p. 234. — Coll. n. 283 . — Var. ocellulata, Syn. Hep., l. c. — Phragmicoma ocellulata N. et M., in Montag., Cent. IV, n. 42 , Ann., 2, XIX, p. 259. — Coll. n. 1394.

627. Lejeunia lunulata (Web . ) N. ab E . , Syn. Hep., p. 326. — Var. calcarata N. ab E . , l. c. — Phragmicoma calcarata Montag., Cent. IV, n. 44, l.c. — H A B . Ad folia in sylvis Guyanæ, — Coll. Leprieur, s. n. — Splitgerber, n. 1206.

Page 199: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 317 — 181

628. Lejeunia surinamensis Montag., Cent. I I , n. 84 (sub Phragmicoma). — H A B . Surinamo a Splitgerbero detecta et hic pro memoria tantum inserta.

629. Lejeunia microdonta Gottsche, Syn. Hep., p . 337. — H A B . Ad folia prope Cayennam. — Coll. n. 1379 et 1392, p. p.

630. Lejeunia perumana L. et Lindbg., Pug. V, n. 1 8 , et Syn. Hep., p . 339. — L. dolabriformis Montag., Hb. — H A B . In folio plantæ cujusdam e Liliacearum ordine prope Cayennam. — Coll. n. 1392, p. p.

6 3 1 . Lejeunia crenata M. et N. in Montag., Cent. I , n. 84. — Syn. Hep., p. 4 3 1 . — H A B . In Micropterygio vulgari repens. — Coll. s. n.

632. Lejeunia oxyphylla M. et N. , in Montag., Cent. IV, n. 55 . Syn. Hep., p . 357. — H A B . Ad folia viva fructicum cum L. cu neata L. et Lindbg. — Coll. s. n.

333. Lejeunia macroloba N. et M., in Montag., Cent. IV, n. 45 . — Syn. Hep., p . 359. — H A B . Ad cortices. — Coll. n. 344.

634. Lejeunia contigua N. ab E , Syn. Hep., p . 362. — Montag., Ann., 2 , XIV, p . 335. — Coll. n. 15 , 268 et 294 cum cap-sulis.

635. Lejeunia amœna Gottsche, Syn. Hep., p. 363 . — L. sordida N. ab E. in litt. — Montag., Enumér., l. c., n. 34. — Coll. s. n.

636. Lejeunia myriantha N. et M., in N. ab E . , Syn. Hep., p. 365. — H A B . Ad cortices. — Coll. n. 15, p . p .

637. Lejeunia clausa M. et N. , in Montag., Cent. I I , n. 7 3 , l. c., t. 20, f. 3 . — Syn. Hep., p. 365. — Coll. n. 276.

638. Lejeunia adnata Kunze, in L. et Lindbg. Pug. VI, n. 2 1 . — Syn. Hep., p . 370. — HAB. In folio Astrocaryi aliisque cum L. cucullata (3 tenui et L. radicosa. — Coll. n. 1395.

Page 200: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

182 — 318 C . MONTAGNE

639. Lejeunia rigidula M. et N . , in Montag., Cent. II, n. 74, l. c. — H A B . Ad cortices arborum montis Serpent. — Coll. n. 257 et 287.

640. Lejeunia arguta L. et Lindbg., Pug. IV, n. 19, et Syn. Hep., p. 384. — L. thymifolia var. laxa Montag., Enumér., l. c., n. 35 . — L. thymifolia var. s grandistipulata N. et M., Ann., 2 , XIV, p. 335. — Coll. n. 269.

6 4 1 . Lejeunia flexuosa Lindbg., Syn. Hep., p . 385. — H A B . In Calympere. — Nunc ad manus non est.

642 . Lejeunia cucullata var. exilis N. ab E. , Syn. Hep., p. 300. — H A B . In foliis Hymenophylli ciliati. — Coll. n. 1393, p . p .

6 4 3 . Lejeunia tenuis N. ab E . , Syn. Hep., p . 390. — Junger-mannia Ejusd., Hep. Jav., n. 39. — H A B . Cum priore.

644. Lejeunia marginata L. et Lindbg. Pug. V, n. 1 1 , et Syn. Hep., p. 393. — L. hyalino-marginata N. ab E . , in Montag., l. c. — Coll. n. 655 et 1395.

645 . Lejeunia pellucida Meissner, in Spreng., Cur. Post. Syst. Veg., p. 325, sub Jungermannia. — Syn. Hep., l. c. — L. ocel­lulata M. et N. , in Montag., Cent. IV, n. 57, Ann., 2 , XIX. — H A B . In foliis repens. — Coll. s. n.

646. Lejeunia cuneata L. et Lindbg., Pug. IV, n. 2 3 , et Syn. Hep., p . 394. — L. obliquai, et M., in Montag., Cent. IV, n. 56, l. c. — Coll. s. n.

647. Lejeunia cardiocarpa Montag., Cuba, Crypt., édit. franç., p . 476, t. 18, f. 4. — Syn. Hep., l. c. — H A B . In foliis coria-ceis. — Coll. s. n.

648 . Lejeunia ceratantha N. et M., in Montag., Cent. I I , n. 70 , t. 20 , f. 2 . — Syn. Hep., p. 396. — Hab. Ad cortices in sylvis humidis. — Coll. n. 2 7 1 .

649. Lejeunia guyanensis N. et M., l. c., n. 69. — Syn. Hep., p. 397. — Coll. n. 281 et 291

Page 201: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 3 1 9 — 1 8 3

650. Lejeunia cornuta Lindbg., Syn. Hep, Europ., p . 2 3 . — Syn. Hep., p . 399. — H A B . Cum Frullania Ecklonii. — Coll. s. n.

651 . Lejeunia involvens N. et M., l. c., n. 72, t. 20 , f. 4. — Syn. Hep., p . 400, var. a et — Coll. 256, 287, 659 et 1393, p. p.

652. Lejeunia radicosa N. et M., in Montag., Cuba, Crypt., p. 475 , non Jungermannia radicosa L. et Lindbg. quæ species Sphagnoecetis. — Syn. Hep., p . 401 . — H A B . In foliis coriaceis cum L. adnata Kze.

653. Lejeunia elliptica L. et Lindbg., Pug. V, n . 1 3 , sub Jun­germannia. — Syn. Hep., p . 403 . — H A B . In foliis coriaceis. — Coll. n. 658, 1391 et 1395, pro parte.

654 - Lejeunia orthophylla N. et M. in Montag., Cent. IV, n. 59. Videtur status morbosus prioris. — H A B . In foliis cum Gliotricho Casseliœ simili.

655. Lejeunia tortifolia N. et M., l. c., n. 58. — Syn. Hep., p. 406. — HAB In folio ignoto. — Coll. s. n.

656. Frullania gibbosa N. ab E. , Syn. Hep., p. 411 . — Montag., Ann., 2 , XIV, p . 333. — Jungermannia obscura Swartz, pro parte. — Coll. n. 278.

657. Frullania Ecklonii Spreng., Syst. Veg., IV, 2 , p. 324, sub Jungermannia. — Syn. Hep., p . 413. — H A B . Cum Lejeunia cornuta. — Coll. s. n.

658. Frullania hians L. et Lindbg., Pug. IV, n. 22, sub Jun­germannia. — Syn. Hep., p. 4 1 4 . — Jungermannia obscura Swartz, pro parte. — Frullania obscura N. ab E. in litt. var. — — Montag., l. c., — Coll. n. 265.

659. Frullania Thuillieri N. ab E . , Syn. Hep., p . 434. — Jun­germannia replicata N. ab E. , in Mart. Fl. Bras., I, p. 369 . — Montag., Enumér., n. 37 , et Frullania replicata, Ann., 2 , XIV, p. 333. — Jungermannia Thuillieri Schwægr. — Coll n. 267 et 279.

Page 202: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

184 — 320 C. M O N T A G N E .

660. Frullania subtilissima Lindbg., Syn. Hep., p . 443. — F. atrata P subtilissima M. et N . , in Montag., Cent. II, Ann., l. c. — H A B . Ad truncos Bixœ Orellanœ secus flumen Kau. — Coll. 264 (non 254) et 270.

6 6 1 . Frullania gymnotis M. et N. , in Montag., Cent. IV, n. 39 , Ann., 2, XIX, p. 257. — Syn. Hep., p. 444. — H A B . Ad cor­tices. — Coll. n. 360 et 366.

662. Frullania Leprieurii Lindbg., Syn. Hep., p. 449 (non au-temM. et N . , quæ Phragmicoma Leprieurii Montag.). — F. pa-rasitica Montag., Ann., 2 , XIV, p. 333 , non Hampe. — Coll. n. 272.

663. Frullania Montagnei Gottsche, Syn. Hep., p. 456. — F. cor-distipula var. foliis submucronatis Montag. in Sched. ad celeb. Nees ab Esenbeckmma. — H A B . Ad cortices. — Coll. s. n.

FRONDOSÆ N . ab E .

664. Symphyogyna sinuata M. etN., in d'Orb., Voy. Amér. mérid., Flor Boliv., p. 6 1 , et Syn. Hep., p . 482. — Jungermannia Swartz, Diplolœna N. ab E . , in Montag., Cent. II, l. c . , p. 337.

665. Aneura pinnatifida N. ab E . , Syn. Hep., p . 495 var. a 2 contexta Ejusd. — Montag., Ann., 2 , l. c. — Coll. n. 262 et 1388.

666. Aneura palmata N. ab E . , l. c, p . 498. — Montag., l. c. — Colin. 274.

667. Metzgeria furcata N. ab E . , Hep. Europ., III, p. 485, et Syn. Hep., p. 502 . — Var. p 1, communis major, ibid. — Montag., l. c., — Coll. n. 259.

MARCHANTIEÆ N . ab E .

668. Marchanlia chenopoda Linn., Sp. Pl., p . 1603. — Syn. Hep., p. 535 . — H A B . Ad terram prope urbem Cayennam. — Coll. n. 1386, indiv. femin.

Page 203: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 321 — 185

MUSCI.

ENTOPHYLLOCARPI Brid.

669. Conomitrium radicans Montag., Ann. sc. nat., 2 , XIV, p. 345 (sub Fissidente). — C. Müll., Syn. Musc., II, p. 526. — H A B . Ad cortices arborum. — Coll n. 306 et 310.

670. Fissidens leptophyllus Montag., l. c., p. 344. — C. Müll., l. c., p . 530. — H A B . Ad terram nudam. — Coll. n. 285.

671 . F issidens Hornschuchii Montag., l. c., p. 342. — C. Müll., l. c., I, p . 54. — F. serrulatus Hornsch. in Mart. et Endl. , Fl. Bras., 1840, p. 9 1 , t. 2 , f. 3 , non Bridel. — Hab. Ad terram. — Coll. n. 300.

672. F issidens Kegelianus C. Müll., l. c., p. 49. — H A B . Ad ter­ram locis umbrosis prope Cayennam, — Coll. n. 1382.

673 . F issidens prionodes Montag., Enumération des Mousses et des Hépatiques de la Guyane centrale in Ann. sc. nat., 2 , III, p . 2 9 4 , n. 12, t. 3 , f. 1. — C. Müll., l. c., p . 67 , et I I , p . 534. — H A B . Ad terram et ligna putrida. — Coll. absque numero.

674. Drepanophyllum fulvum C. Rich. in Hook., Musc. Exot., t. 145. — Montag., Enumér., n. 1. — H A B . In truncis putridis. — Specimina copiose fructifera ut et exemplaria mascula a Guyana centrali relata sunt.

PLEUROCARPI Brid.

675. Hypnum lonchophyllum Montag., Sylloge mss. : caule flui­lante debili intricato vage ramoso, ramis iterum ramulosis, ra-mulis brevibus ; foliis Iaxis longe lanceolatis patentibus flaccidis viridibus enerviis, apice dentatis, lineari-vel fusiformi-areolatis, perichætialibus paucis brevibus, pedunculo lævi e vaginula co-nico-truncata ascendente; capsula minuta, ovoideo-urceolata, tandem pendula, sub ore constricta, peristomii interioris ciliis solidis, ciliolo unico interjecto, operculo e basi convexa rostrato.

Page 204: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

186 — 322 C . M O N T A G N E .

— H A B . In aquis dulcibus Guyanæ, prope Cayennam, fluitans. — Coll. n. 1378.

D E S C . Caulis debilis, r u b e r , ramosus, intricatus, 1 2 - 1 5 centim. et ul t ra longus. Rami primari i vagi, satis elongati, minores tamen caule pr imar io , ramulos breves et brevissimos patentes aut patenti-erectos hinc inde emit -tentes . Folia distantia, spiraliter circa caulem et ramos 2/5 disposita, a basi angustata eximie lanceolata (unde nomen), l onga , prorsus enervia , margine a medio ad apicem usque irregulari ter denta ta , p lan iuscu la , tlaccida, patentia, viridia. Reticuli areolæ vermiculari- l ineares, l imitibus crassis . Perichætii folia 6 -7 longitudine varia ut et forma, exteriora b re -viora ovato-lanceolata, interiora caulinis conformia, vaginulæ longiusculæ con ico - t runcata3 pistillis aliquot residuis onustse inserta. Paraphyses nul læ. Folia omnia Fragilariœ specie nova mox describenda conspurcata. Pedun-culus in caule ramisque lateralis , folio bracteatus , ruber , gracilis, lævis, e basi incurva erectus, pro ratione breviusculus, vix centimetrum longitu­dine, 5 centimillim. diametro met iens . Capsula minuta, ovoidea, dein urceolata, nutans tandem pendula, sub ore constricta, an vetustate r u g o s æ subæqualis , millimetro brevior, fusca. Operculum e basi convexa rostra-tum, rostro incurvo capsula longiore. Peristomii exterioris dentes 1 6 , 1 5 ad 17 centimillim. longi, t r iangulares , apice inflexi, t rabeculat i , obscure rubro-fusci, fere ad apicem usque lineolis longitudinalibus ternis , media profundiori, exarat i ; interioris membrana cellulosa luteo-rufa in cilia tot i -dem carinata haud lacunosa fissa, ciliolis solitariis interjectis. Calyptra pallida, longe conica, latere fere ad apicem acuminatum fissa.

O B S . Cet Hypne se distingue de la plupart des congénères aquat iques par ses feuilles sans nervure et par l 'exiguïté de sa capsule. Il est probable qu'il est dioïque, car j e n 'ai pu trouver une seule fleur mâle. La s t ructure des dents du péristome extérieur est aussi fort remarquable . Je ne saurais avec quelle autre espèce, soit indigène, soit exotique, comparer celle-ci .

Les tiges et les feuilles sont couvertes et comme salies par une espèce de Fragi laire , que j e crois également nouvelle, ou que , du moins, j e ne trouve ni décr i te , ni figurée dans le beau travail de mon ami M. Kützing sur la famille des Diatomacées. Elle est voisine du F. virescens, et en la voyant de champ, il serait difficile de l 'en distinguer. Je ne puis imaginer que ce soitj le F.? glabra Eh renb . ( A m e r . , p . 1 2 7 ) ainsi caractérisé : F. linearis, lævis, apicibus attenuatis obtusis. Quoique cette Fragi l -laire soit aussi originaire de la Guyane , on comprend combien il est mal­aisé, sur une si courte diagnose et en l 'absence de toute figure, de se p ro -

Page 205: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 323 — 187

noncer sur l 'identité de ma plante avec celle de M. Ehrenberg. Voici ma diagnose :

Fr. brevis Montag. mss. : abbreviata, fere quadra ta , articulis hinc parallelogrammis lævissimis, a latere secundario oblongo-linearibus ob-tusis.

Les plaques que forment les individus par leur jonction ou juxtaposition latérale (car on ne peut leur donner le nom de rubans) sont courtes, qua­dr i la tères , et leur axe est dirigé dans tous les sens. Quelquefois même plusieurs plaques se recouvrent dans une direction différente; elles sont ordinairement un peu plus longues que l a r g e s , mais pas toujours. Leur largeur, mesurée par la longueur des frustules, varie, au reste, entre 3 et 7 centimillimètres. Vu de plat, chaque frustule représente un quadrilatère ou plutôt un petit parallélogramme de la longueur mentionnée, et de 0 m m , 0 1 5 de largeur . Examiné de profil ou de côté, il est l inéaire-oblong, obtus, mais non acuminé aux deux extrémités, comme dans les P. vires-cens et F. glabra, mais au contraire insensiblement at ténuées. Dans ce sens, l 'épaisseur vers le milieu est de 0 m m , 0 0 7 5 à 0 m m , 0 1 . Ce milieu est ou convexe des deux côtés, quelquefois moins d'un côté que de l 'autre où il est comme aplati, plus rarement légèrement concave. Quand la mousse est sèche, les plaques réfléchissent vivement la lumière .

676. Hypnum patulum Swartz. — Hedw., Sp. Musc, p. 2 7 9 , t. 73 . — Montag., Ann., 2 , XIV, p. 337. — H. cirrhiferum Spreng. in Brid., Bryol. univ., II, p . 410, et Montag., l. c. — Pilotrichum patulum C. Müll., l. c., II, p . 155. — Coll. n. 343. — Sterile lectum.

677. Hypnum planum Brid., Sp. Musc, II, p. 97. — C. Müll., l. c., p. 264. — H. elegantulum Montag., l. c., non Hooker. — H. Auberti Schimp. in litt. — Coll. n. 337 et 338.

678. Hypnum Richardi Schwægr., Suppl., I, II, p . 2 0 5 , t. 93 . — Montag., l. c., et Enumér., l. c., n. 26. — C. Müll., l. c., p. 285. — Coll. n. 339 et 340.

679. Hypnum cupressoides C. Müll., l. c., p. 303. — H. Chamis sonis Montag.? var. (non Hornsch.) Enumér., l. c. , n. 29 (non 26), cum observationibus nonnullis. — H A B . Ad cortices arborum Guyanæ centralis, ad fontes amnis Jarry, Martio-Majo. — Coll. n. 8.

Page 206: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

188 — 324 c. M O N T A G N E .

680. Hypnum involvens P. B . , Prodr., p. 6 5 , ex C. Müll., l. c., p. 495. — H. gratum Schwægr., Brid. et Montag., Enumér., l. c. , n. 28 . — H A B . Ad cortices arborum in Guyana centrali. — Coll. s. n.

681 . Hypnum subsimplex Hedw., Sp. Musc., p 2 7 0 , t. 69 . — Montag., Ann., 2 , XIV, p. 337. — C. Müll., l. c., p . 283 . — Coll. n. 305 cum sequente

682. Hypnum leptochœton Schwægr., Suppl., I, II, p. 296. — Montag., l. c. — C. Müll., l. c., p , 286.

683. Hookeria depressa Hook. et Grev. in Brewster, Edinb. Journ. of sc., 1826, p. 2 3 1 . — C. Müll., l. c., p . 218 . — Montag., Enumér., l. c., n. 22 , cum observationibus nonnullis. — Leskea depressa Hedw.,Sp. Musc, p. 215 , t. 5 3 . — H A B . Ad truncos in sylvis montosis Guyanæ centralis. — Forma aquatica : foliis caulinis normalibus, ramealibus elongato-lanceolatis vix acuminatis. — An species propr iæ sed sterilis vix distinguenda. — H A B . In aquis dulcibus prope Cayennam. An casu delapsæ — Coll. n. 1380.

684. Hookeria scabriseta Schwægr., Suppl., I I I , II, I , t. 275 a (non Hooker). — Montag., Enumér., l. c . , 2 , XIV, p. 340. — H. pallida Hornscb. ex C. Müll., l. c., p. 220. — Coll. n. 3 1 1 .

685 . Leskea microcarpa Brid., Bryol. univ., II, p. 289. — Mon­tag., Enumér., l. c. , n. 23 . — Hypnum C. Müll., l. c., p . 326. — Coll. n. 1379.

686. Leskea cœspitosa Hedw., Sp. Musc, p. 233, t. 49. — Mon­tag., l. c., n . 24. — Hypnum Swartz. — C. Müll., l. c., p . 330. — Coll. n. 1379, cum priori commixta.

687. Leskea pungens Swartz, Bridel, Montag., l. c., n. 25 . — Hypnum Hedw., Sp. Musc, t. 60. — C. Müll., l. c., p . 387. — H A B . Ad truncos in sylvis montosis. — Coll. n. 304.

688 . Pterogonium pulchellum Hook., Musc Exot., t. 4. — Mon­tag., Ann., 2 , XIV, p. 340. — Neckera pulchella C. Müll., l. c.,

Page 207: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 3 2 5 — 1 8 9

p. 7 8 . — Coll. n. 3 1 3 . — An et n. 2 8 3 ? quod certe non est P. intricatum Schwægr.

6 8 9 . Pilotrichum bipinnatum Brid., l. c., p. 2 6 3 . — Montag., Enumér., l. c., n. 2 0 . — Coll. n. 3 2 6 .

6 9 0 . Pilotrichum polytrichoides Brid. Mant. Musc., p. 1 4 0 . — Montag., l. c., n. 2 1 . — Neckera Schwægr. — Hookeria Spreng. — C. Müll., l. c., p. 1 0 5 . — Coll. n. 3 0 1 et 3 2 4 .

6 9 1 . Neckera scabriseta Schwægr., Suppl., l, I I , p. 1 5 3 , t. 8 2 . — Montag., l. c., n. 1 9 , Et Ann., 2 , XIV, p. 3 3 8 . — Lepido-pilum subenerve Brid. — Hookeria Hampe. — C. Müll., l. c., p. 1 9 6 . — Coll. n. 3 0 3 et 1 3 8 1 .

6 9 2 . Neckera vulpina Montag., Enumér., 1. c., n. 1 7 in Ann., 2 , III, p . 2 0 3 , t. 4 , f. 1 . — C. Müll., l. c.,p. 7 9 . — H A B . Ad truncos arborum in sylvis montosis Guyanæ centralis ad fontes amnis Jarry.

6 9 3 . Neckera filicina Hedw., Musc. Frond., III, p. 4 5 , t. 1 8 . — Var. longipes Montag., Ann., 2 , XIV, p. 3 3 9 . An species pro­pri? — Coll. n. 3 2 3 .

6 9 4 . Neckera guyanensis Montag., Sylloge mss.: surculo repente, caule procumbente pinnato, foliis oblongo-ovatis sub apicem utrinque plica inftexa acuminatis, acumine patulo, quinquefa-riam subspiraliter imbricatis integerrimis enerviis tenuissime lineari-areolatis, perichætialibus exterioribus minoribus late ova-tis longeque acuminatis, interioribus lanceolatis plus duplo longioribus; capsula in ramis laterali periehætio immersa pe-dunculo brevissimo subnullo fulta, ovoideo-oblonga truncata, operculo longitudine capsulæ conico subacuminato, calyptra co-nica, basi modo hinc breviter fissa. — H A B . Ad ramulos in sylvis Guyanae. — Neckera imbricata var. brachypoda Montag., l. c., p. 3 3 8 . — Coll. n. 3 2 5 .

OBS. SOUS le nom de N. imbricata, plusieurs espèces, comme les N. rigida, versicolor et imbricata, ont été publiées, qui se ressemblent toutes par la forme des feuilles et le mode de ramification. La nôtre se

Page 208: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

190 — 326 C . M O N T A G N E .

distinguera très facilement de ses congénères que j e viens de nommer par la brièveté de son pédoncule, qui mesure à peine un demi-mil l imètre, cir­constance à laquelle est due l ' immersion complète de la capsule dans un périchèse très long.

695. Neckera undulata Hedw., Musc. Frond., III, p. 31, t. 21. — Montag., l. l. c. c. — Pilotrichum P. B. — G. Müll., l. c.,

p. 147. — Coll. n. 312 .

696. Neckera disticha Hedw., l. c., p. 58, t. 22. — C. Müll., l. c., p. 46. — N. retusa Brid. — Montag., l. c., p . 338. — Coll, n. 312, 324 et 666.

697. Phyllogonium fulgens Brid., l. c., II, p. 671. — C. Müll., l. c., p. 2. — Pterogonium Schwægr. — Montag., Enumér., n. 16, et Ann., l. c., p . 340. — Coll. s. n.

CLADOCARPI Brid.

698. Hydropogon fontinaloides Brid., Bryol. univ., I, p. 770. — Montag., Enumnér., l. c., n. 11. — Grimmia Hook., Musc.

Exot., t. 21 . — Pilotrichum C. Müll., l. c., p . 151. — HAB. In flumine Oyapock Guyanæ centralis. — Coll. n. 661.

ACROCARPI Brid.

699. Macromitrium Leprieurii Montag., Ann., 2 , XIV, p. 347. t. 20 , f. 5. — C. Müll., l. c., I , p . 725. — H A B . Ad truncos prope Cayennam. — Coll. n. 334.

700. Macromitrium brachyrrhynchum Schimp. in C. Müll., l. c., p . 741. — Schlotheimia Schwægr. — S. viticulosa Montag., l. c., p . 348. — Coll. n . 325. Stérile.

701. Macromitrium mucronifolium Schwægr., Suppl., I I I , I I , I, p . 61 , t. 170. — Montag., l. c. — Coll. n. 326 et 327.

702. Macromitrium cirrhosum Brid., l. c., I, p. 316. — Montag., Enumér., l. c., n. 9, et Ann., l. c. — C. Müll., l. c., p. 732. — Schlotheimia Schwægr. Suppl., III, I, t. 201. — Coll.

n. 328, 329, 331 et 333.

Page 209: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 327 — 491

703. Schlotheimia rugifolia Brid., l. c., p. 322. — Montag., Ann., l. c., — C. Müll., c , p . 760. — Coll. n. 330.

OBS. Quand j ' a i voulu revoir dernièrement le Schlotheimia. squarrosa de l ' É n u m é r a t i o n et de la 2 e Centurie, il m'a été impossible de mettre la main sur les échantillons de Cayenne. Je me suis en conséquence décidé à le négliger ici. Cette mousse avait d 'autant plus besoin d'être étudiée de nouveau, et comparée à des types sûrs , qui manquaient alors à ma collec­t ion , qu'elle semble limitée à la seule île de la Réunion ou de Bour­bon.

704. Angstrœmia tenuis C. Müll., l. c., p. 4 4 1 . — Dicranum Kze. — Schwægr., Suppl., I V , t. 308. — Montag., Ann., 2. X I V , p. 347. — H A B . Ad terram argillosam. — Coll. n. 286.

705. Holomitriurn crispulum Mart., Ic. Pl. Crypt. Bras., p. 35, t. 18, f. 2 . — C. Müll., l.c., p. 3 5 0 ! — Montag., l. c., p . 350! — Coll. n. 322.

706. Tortula agraria Swartz, Fl. Ind. Occid., III, p. 1763. — Montag., l. c., p. 347. — Barbula Hedw., Musc. Frond., III,

t. 6. — C. Mull., l. c., p . 604. — Coll. n. 308 et 309.

707. Pottia (Hyophila) Leprieurii Montag. mss. : caule humili basi decumbente repente inde subramoso ; foliis e basi angusta oblongo-lanceolatis solidinerviis apice obtuse acuminato denticu-lato subserrulatis, margine involutis siccitate uncinato-incurvis ; capsulæ erectæ elongato-cylindricæ annulatæ gymnostomæ ore subcoarctato, operculo capsula 3-plo breviore longe conico acu­minato, perichæ tialibus convolutis nervo ultramedio instructis tenuissime crenulatis, vaginula longiuscula, paraphysibus bre-viter articulalis, articulo supremo obovato. — Gymnostomum involutum Montag., l. c., n. 350 , non Hooker. — HAB Ad cortices arborum. — Coll. n. 284.

OBS. Cette mousse est évidemment distincte du Gymnostomum involu­tum Hook., auquel j e l'avais réunie comme variété dans ma 2 e Centurie. Elle est plus voisine du G. cylindricum Hook., que j ' a i également reçue du célèbre directeur du Jardin royal de Kew, mais elle en diffère suffisam-

' ment par la nervure excurrente de ses feuilles caulinaires. Ce dernier

2

Page 210: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 9 2 — 3 2 8 C. M O N T A G N E .

caractère lui est commun avec le Pottia Pœppigiana C. Müll., l. c., p . 5 6 2 , qui se distingue de notre espèce par des feuilles périchétiales également excurrentinerviées.

708 . Syrrhopodon androgynus Montag. Enumér., L. C., n. 5 , t. 3 , f. 2 (sub Calympere). — S. longisetaceus C. Müll., p. 535. — HAB. Cæspitose ad cortices arborum. — Coll. n. 319 et 320.

7 0 9 . Syrrhopodon Leprieurii Monlag., Énumér., L. C., n. 6 , t. 3 , f. 3 . — C. Müll., l. c., p. 5 4 1 . — HAB. Cum priori. — Coll. n. 3 1 8 .

7 1 0 . Syrrhopodon elatus Montag., l. c., n. 7 . — C. Müll., l. c., p. 5 4 5 . — Coll. s. n.

7 1 1 . Syrrhopodon ligulatus Montag. mss. : cæspitosus, subsim­plex aut basi modo ramosiusculus, parvulus, cum capsula centi-metrum longus; foliis inferne laxius — superne densius imbrica-tis a basi vaginante quadrata quadrate cellulosa ad 1 / 3 pellucida linearibus, apice obtusissimo aut emarginulato incurvis ligulais, siccitate cirrhoso-involutis, margine (augmento maximo) tenuis-sime crenulato-denticulatis, singula scilicet cellula marginali quadrata extus bidentata, nervo continuo aut apicis emargina-turam excedente ; operculo rostrato capsulant brevissime pedun-culatani ovoideam crectam æquante, cum calyptra subulata fere ad apicem fissa deciduo ; peristomii dentibus sedecim inæquali-tcr ab invicem distantibus, quandoque subgeminatis irregulari-bus acutis 8 - 1 0 articulatis — HAB. In corticibus arborum Guyanæ. — Coll. n. 1 3 8 4 .

OBS. Cette espèce est une des plus distinctes du genre ; elle diffère du S. Miquelianus (que du reste j e ne connais que par sa diagnose) par ses feuilles ligulées très ob tuses , non dentées , et par son opercule en bec et non pas droit. Elle se distingue, en outre , du S. rigidus C. Müll. (non Hook.) par sa petitesse, par une tige simple, par des feuilles incurvées, non rongées au sommet, et par une nervure médiocre.

7 1 2 . Calymperes lonchophyllum Schwægr., Suppl. I, I I , t. 9 8 . — Monlag., Enumér., l. c., n. 4. — C. Müll., l. c., p. 5 2 6 . — Coll. n. 32 et 319.

Page 211: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 329 — 193

713. Calymperes Afzelii Swartz. — C. Müll., l. c., p. 523. — C. Berterii Spreng. — Montag., Ann. 2, XIV, p. 349. — HAB. Ad cortices arborum. — Coll. n. 316, p. p.

7 1 4 . Calymperes Richardi C. Müll., l. c., p. 5 2 4 . — C. Palisoti Schwægr. pro parte. — C. Afzelii Brid. pro parte. — Montag., Enumér., L. C., n. 3 , et Ann., L. C., p . 3 4 9 — Coll. n. 3 1 4 .

OBS. A l'occasion de cette dernière espèce, que j ' adme t s pourtant , j e me suis mis à examiner plus de cinquante exemplaires de ma collection por­tant le nom de Calymperes Afzelii, et provenant de localités fort diverses, et me suis convaincu que certains caractères tirés des organes foliaires étaient t rès variables dans la même touffe et sur la même tige. Je penche donc à croire qu'il est peut-être téméraire de chercher à fonder sur eux de bonnes et légitimes espèces.

7 1 5 . Bryum coronatum Schwægr., Suppl. I, I I , t. 7 1 . — Mon­tag., Enumér., L. C., n. 1 5 ; var. a laxifolium. — C. Müll., l. c., p . 3 0 7 . — H A B . Ad terram nudam. — Coll. n. 3 0 7 .

7 1 6 . Leucobryum albicans Schwægr., Suppl. II, I I , t. 1 8 6 (sub Dicrano). — Montag., Ann., 2 , X I V , p. 2 4 7 . — L . longifo-lium Hampe, in C. Müll., l. c., p . 7 7 . — Coll. n. 3 4 2 .

7 1 7 . Octoblepharum albidum Hedw., Musc. Frond., I I I , p. 1 5 , t. 1 6 . — Montag., Enumér., L. C., n. 2 . — C. Müll., l. c., p. 8 6 . — Coll. n. 2 9 7 - 2 9 9 .

7 1 8 . Octoblepharum cylindricum Schimp. in Bryophylacio proprio et Hampeano. — Montag., Ann., 2, XIV, p. 3 4 9 . — C. Müll., l. c., p. 8 7 . — Coll. n. 2 8 2 .

Page 212: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 213: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

I N D E X A L P H A B E T I C U S .

Achnanthes subscssil is Kg 27 ACROCARPI Brid 1 9 0 Acrocarpus gracilis Kg 8 Æthalium septicum Fries 169 AGARICINI Fries 66 Agaricus æquatorius M 76

— albo-luteus M 7 3 — albo-rubel lus M 7 0 — campestris L 74 — cayennens is M 6 8 — cepaestipes Sow 66 — clypeolarius Bull I b . — colleticus M Ib. — cubosporus M 76 — cultriger M 78 — fulvipes M 77 — gastrodes M 75 — griseo- lutescens M 71 — griseo-rubens M 67 — griseo-roseus M 7 2 — gyroflexus Paul 75

— hæmatochrous M 70 — hortulanus M 7 8 — ixodes M 6 9 — leptopilus M 71 — l i l iputianus M 7 3 — œnochrous M 77 — papilionaceus Bull Ib. — pilosiusculus M 66 — purus Pers 70 — præcox Pers 7 3 — spodoides M 7 2 — stenophyl lus M 7 5 — striatulus Pers 7 2 — Umbel lu la M 70 — urbicus M 6 8

ALGÆ L 3 Aneura palmata N. ab E 1 8 4

— pinnatifida N. ab E Ib . Angel ina Leprieurii M. 1 2 0 Angstrœmia tenuis C. Müll 191 Antennaria tropica M 1 6 8 Arcyria decipiens Berk 1 7 0

— Leprieurii M 1 6 9 — punicea Pers 1 7 0

Arthonia complanata Fée 4 5 — polymorpha Eschw Ib.

ASCIDIUM Fée , e m e n d 5 6 Ascidium rhodostroma M 57 Ascospora phomatoides M 1 6 4 Aserophallus cruciatus M. et L e p r . . . 1 6 6 Asterina Labecula M 1 6 3

— Melastomatis Lév I b . Auricularia mesenterica Fr 1 1 4 AURICULARINI Fr 1 1 2 Bangia fusco-purpurea var. Kg 1 8 Ballia Leprieurii Kg 9

— pygmæa M I b . Batrachospermum ambiguum M 1 4

— cayennense M 9 — equiset i fo l ium M. . 1 3 — exce lsum M 9 — macrospermum M.. 11 — nodiflorum M 1 2 — oxycladum M 1 1 — torridum M 1 0 — v a g u m v. guyanense

M. . 1 3 Biatora anomala Fr 3 5

— aurigera M I b . — microscopica M Ib . — prolifera M 34 — russula M 35 — Tricholoma M I b . — tuberculosa M . . . 3 4 — vernalis Fr Ib. — vestita M Ib .

Biddulphia septemlocularis Kg 2 6 BostrychiaCall iptera M 47

cornigera M Ib . — Leprieurii M 5 — leptoclada M 6 — monosiphonia M 5 — pilulifera M 4 — radicans M Ib.

Bovista cervina Berk 1 6 8 Bryopsis Leprieurii Kg 1 6 Bryopteris filicina N . a E 1 8 0 Bryum coronatum Schwægr 1 9 3 Bulbochaete pedicellata M 1 5 Calocera cornea Fr 1 1 7

— delicata Fr Ib . — dilatata M Ib. — glossoides Fr I b .

3

Page 214: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

1 9 6 INDEX ALPHABETICUS.

Calymperes Afzelii Swz 193 — lonchophyl lum Schwægr. 1 9 2 — Richardi C. Mull 1 9 3

Calypogeia Miqueli i M 1 7 8 C A M I L L E A F r . , i l lus tr 1 3 8 Camil lea Bacil lum M 1 4 1

— Cyclops M Ib. — Labcl lum M l b . — Leprieurii M 1 4 0 — mucronata M Ib.

Cantharel lus buccinalis M 8 2 — guyanens i s M 81

Cenangium aequinoctiale M 1 2 1 Centroceras rhizophorum M.. 8 Chætomorpha geniculata M 21

— nodosa Kg Ib, Chantrans ia cærulescens M 1 5 Cheilaria melanoplaca M 1 2 4 Chiodecton nigro-c inctum M 5 8

— sphærale Ach Ib. C H L O R O P T E R I S M 1 8

Chloropteris Leprieurii M . . . Ib . C L A D O C A R P I Brid 1 9 0 Cladoderris membrancea de Vriés . et

Lév 1 1 3 Cladophora delicatula M 2 0

— cedogonia M 19 — polyacantha M 2 0 — sertularina M 21

Clathrus crispus Turp 1 6 6 Clavaria acut iss ima Berk 1 1 5

— amethystea Bull Ib. — brasiliensis Lév 116 — carbonaria M 1 1 5

— cristata Holmsk Ib . — fastigiata Fr Ib. — formosa Pers 1 1 5 — furcellata Fr 1 1 6 — mucida Pers Ib. — Surculus Berk Ib . — tubulosa Fr Ib.

Closter ium Lunula Ni tzsch 2 6 Coccocarpia incisa Pers . 38

— molybdaea Pers Ib . — smaragdina Pers Ib.

Cœnogon ium Linkii , v . Leprieurii M. 2 9 Collema Boryanum Pers 30 COLLEMACEÆ M 29 C O M P S O P O G O N M 16

Compsopogon chalybæus Kg 17 — leplocladosM 16 — subsimplex M 17

Conomitrium radicans M 1 8 5

Coprinus hortensis M. 79 — mirabil is M 8 0

Cora Pavonia Fr 1 1 4 Cordierites guyanensis M 1 6 1 Cordyceps brevipes M 1 2 6

— larvata M Ib. — strangulans M Ib.

Cortic ium Caul ium Berk 1 1 5 — Leprieurii M 1 1 4

Craterellus cornucopioides P e r s . . . . . 1 1 2 Cyathus pl icalus Fr 1 6 6 Cymbosira Agardhii Kg 2 7 C Y T I S P O K A C E I Fr 1 6 3

Dædalea rhabarbarina M 1 0 9 Delesseria Leprieurii M 3 Desrnidium q u a d r a n g u l a t u m R a l f s . . 2 5

— Swartzi i Kg l b . Diatrype erinacea M 1 5 2

— micromeria M Ib. — radicalis Fr 1 5 1 — ste l lulata Fr 1 5 2

D I C H Æ N A C E I Fr 1 6 1

Dictyonema m e m b r a c e u m Ag 6 3 DISCOMYCETES Fr 4 1 9 Dothidea Acrocomiæ M 1 5 3

— euglypta M Ib . — Phyl loplacus M . . . Ib . — Rhopalina M Ib.

Drepanophyl lum fulvum Cl. R i c h . . . . 4 8 5 Ectocarpus spinulosus M 1 5 E N D O C A R P E Æ Fr 5 3

Enslinia Leprieurii M 1 6 1 Enteromorpha compressa Grev 1 8

— ramulosa Hook lb . E N T O P H Y L L O C A U F I Brid 1 8 5

Exidia Auricula Judae Fr 1 1 8 Favolus brasi l iensis Fr 1 1 0

— giganteus M 1 0 9 — melanopus M 1 1 0 — pusi l lus Fr Ib . — Rhip id ium M Ib . — tesse l la tus M Ib.

Fiss idens Hornschuchi i M 1 8 5 — Kegel ianus C. Müll Ib. — leptophyl lus M Ib. — prionodes M Ib. — guyanens i s M. omissus in

E n u m e r Ib. Fissurina Babingtoni i M 4 4

— incrus tans Fée 4 5 — nitida M Ib . — nivea Fée 44 — radiata M Ib.

Page 215: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

I N D E X A L P H A B E T I C U S . 197 Fragilaria brevis M 187 FRONDOSÆ (Hepaticae) N. ab E 184 Frullania Ecklonii Spr 183

— gibbosa N . ab E Ib. — gymnotis N. et M 184 — hians L. et Lg 183 — Leprieurii Lindbg. . . . . . . 184 — Montagnei Gotts Ib. — Thuillieri N. ab E 183 — subtilissima Lindbg . . . . . . 184

GASTEROMYCETES Fr 164 Geastcr mirabilis M 167

— saceatus Fr Ib. — Scleroderma M Ib.

GLYPHIDEÆ Fr 58

Glyphis cicatricosa Ach 59 — confluens Zenk 61 — favulosa Ach 59 — heteroclita M 61 — labyrinthica Ach Ib.

Gramrnatophora marina K g . . . . . . . . 56 GRAPHIDEÆ Fr 39

Graphiola Phœnicis Poit 164 Graphis Afzelii Ach 39

— chryscnteron M Ib. — illinita Eschw Ib. — oryzaeformis Fée Ib. — Pavoniana Fée Ib. — Poitæi Fée Ib. — rufula M Ib. — virginea Eschw . . . Ib.

Guepinia cohærens Miq. 113 Gymnogongrus amnicus M 7 Hendersonia Helicouiæ M 163 HEPATICÆ Juss 177 Hexagonia aculeata M 109 Hiatula lignifraga M 80

— squamulosa M 81 Himantidium guyanense Ehrenb. . . . 27

— Papilio Ehrenb Ib. — pectinale Kg Ib.

Hirneola Lancicula M 117 — nigra Fr Ib. — polytricha M Ib.

Holomitrium crispulum Mart 191 Hookeria depressa H. et Grev 188

— scabriseta Schwægr Ib. HYDNEI Fr 111

Hydropogon fontinaloides Brid 190 Hygrophorus conicus Scop 80 HYMENOMYCETES Fr 66 Hypnea musciformis Lamx 3

— setacea Kg 1b.

Hypnum cupressoides G. Mü l 187 — involvens P. B 188 — leptochæton Schwœgr Ib. — lonchophyllum M 185 — patulum Swz 187 — planum Brid Ib. — Richardi Schwgr Ib. — subsimplex Hedw 188

Hypochnus nigio-cinctus Ehrenb. . . 58 Hypocrea fusca M 142

impressa M 143 — phyllogena M 142 — rufa M Ib.

Hypolyssus Montagnei Berk 114 Hypoxylon annulatum Schwz 145

— anthracodes Fr . . . . . 151 — arecarium Bory 147 — asphalatum Lk 146 — ccenopus Fr 144 — comaropsis M Ib. — concentricum Bolt 146 — conostomum M 145 — cycliscum M. 150 — endoxanthum M 145 — exsurgens M 146 — fossulatum M 151 — heterostomum M 149 — hypomiltum M 149 — incrustans Pers 147 — irradians M 144 — lucidulum M 147 — macromphalum M 150 — macrospermum M 145 — Melanaspis M 149 — microstictum M . 151 — monticulosum M 148

Phœnix Kze 143 — porosum M 144 — Quisquiliarum M 145 — rubricosum Fr 144 — Scleroderma M Ib. — Scriblita M 147 — ustulatum Bull Ib. — vinosum M 149

Hysterium foliicolum Fr 122 — rufulum Spr 121

Uraniæ M Ib. Irpex griseo-fuscus M 111 JUNGERMAISNIDEÆ N. ab E 177

Laschia Auriscalpium M 110 Lecanactis confluens Fée 42

— var. calcea Ib. — lobata Eschw Ib.

Page 216: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

198 I N D E X A L P H A B E T I C U S .

Lecanactis pruinosa Eschw 43 — serograpta M 42

Lecidea Brebissonii Fée 38 — imbricata M 39 — Leprieurii M 38 — parasema Ach 39

LECIDINEÆ Fr 34

Leiblinia cærulea M 24 Lejennia adnata Kze 181

— amœna Gotts Ib, — arguta L. et Lbg 182 — cardiocarpa M Ib. — ceratantha N. et M Ib. — clausa N. et M 181 — contigua N. ab E Ib. — cornuta Lindbg 183 — crenata M. et N 181 — cucullata v. exilis N. ab E. 182 — cuneata L. et Lg Ib. – elliptica L. et Lg 183 — flexuosa Lindbg 182 — granulata N. ab E 180 — guyanensis N. et M 182 — involvens N. ab E 183 — Leprieurii M 180 — lunulata N. ab E Ib. — macroloba N. et M 181 — marginata L. et Lg 182

— microdonta Gotts 181 — myriantha N. et M . . . . . . Ib. — orthophylla N. et M 183 — oxyphylla N. et M 181 — pellucida Meissn 182 — peruviana L. et Lg 181 — radicosa N. et M 183 — rigidula N. et M 182 — squamata N. ab. E 180 — v. ocellulata S. H lb. — surinamensis M 181 — tenuis N. ab E 182 — tortifolia N. et M 183

Lemalis Mangiferæ M 121 Lembosia catervaria M 123 Lentinus Leprieurii M 93

— strigosus Fr Ib. — velutinus Fr Ib. — zonatus Lév Ib.

Lenzites striata Fr 97 — repanda Fr Ib.

Leocarpus melaleucus M 169 Lepra rhodochroa M 62 Leptogium azureum M 30

— bullatum Raddi Ib.

Leptogium marginelkun M 30 — reticulatum M lb.

Leskea cæspitosa Hedw 188 — microcarpa Brid Ib. — pungens Swz Ib.

Leucobryum albicans Scbwægr 193 LICHENES L 31 Lichina microcarpa M 30 LIMBORIEÆ Fr 62

Lomentaria impudica M 7 Lophocolea connata Swz 178 Lycogala epidendrum Fr.. 169 LYCOPERDACEI Fr 167

Lyngbya guyanensis Kg 24 — putealis M Ib.

Macromitrium brachyrrhynchum Sch. 190 — cirrhosum Brid Ib.

Leprieurii M Ib. — mucronifolium Schw.. Ib.

Marasmius actinopus M 86 — atrorubens Berk 92 — castaneus M 83 — congregatus M 87 — decurrens M 92 — dispar M Ib. — ferrugineus Berk 91 — fulviceps Berk 92 — gamophyllus M 90 — guyanensis M 88 — hæmatocephalus M . . . . 92

— holophæus M 84 — longipes M 88 — niveus M 91 — plectophyllus M 85

- polycladus M 87 — polygrammus M 92 — rubellus M 89 — rubricosus M 84 — rugatus M 83 — stenophyllus M 90 — tessellatus M Ib.

Marcbantia chenopoda L 184 Mastigobryum bidens G. et Lg 178

— stoloniferum Lindbg. Ib. Medusula fulva M 62

— olivacea M Ib. — punctum M Ib. — tricosa M 61

Meliola oligotricba M 162 Melosira salina Kg 27 Metzgeria furcata N. ab E 184 Micrasterias rotata Ralfs 25 Micropeltis applanata M 161

Page 217: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

I N D E X A L P H A B E T I C U S . 199 Micropeltis marginata M 161 Micropterygium vulgare N. ab E . . . . 179 Midotis heteromera M 121 Mitrula lutea M 119 MUSCI L 185 MYXOGASTRES Fr 169

Næmalelia granulosa M 118 Navicula æquinoctialis M 27 Neckera disticha Hedw 190

— filicina Hedw 489 — guyanensis M Ib . — scabriseta Schwægr Ib . — undulata Hedw 190 — vulpina M 189

Nectria coccinea Pers 154 — discophora M Ib. — episphaeria Tode Ib . — sanguinea Sibth Ib .

NIDULARIACEI Fr 166

Nostoc lacunosum M 24 Octoblepharum albidum Hedw 193

— cylindricum Schmp. . Ib. Odontella polymorpha Kg 26 Odontidium hiemale Kg 27 OEdogonium didymosporum M 22 Opegrapha Acharii Fée 41

— anfractuosa Eschw Ib. — angustata Eschw Ib. — atra Pers Ib . — aurita Eschw 40 — chrysocarpa Raddi 41 — Comma Ach 40 — depressa M 42 — elegans Smith 41 — enteroleuca Ach Ib. — filicina M 42 — Lepricurii M 41 — myriocarpa Fée Ib . — obtrita Fée 42 — ovata Fée 40 — prosodea Ach Ib. — rimulosa M 41 — scalpturata Ach 42 — scaphella Ach 41 — scripta Ach 41 — striatula Ach Ib. — tenella Ach 40 — varia Pers 41

OZOCLADIUM M 45

Ozocladium Leprieurii M Ib. Panus bicolor M 97

— Cantharelloides M 94 — hygrophanus M 96

Panus Leprieurii M 95 — rubicundus M 96

Parmelia aurantiaca Fr 33 — cinereo-virens M Ib. — diploloma M Ib. — gossypina M. c. var 32 — gyrosa M 33 — obsessa Ach 32 — pallescens Ach 33 — pannosa Swz 32 — parvifolia M 33 — pellita Swz 32 — perlata Ach. var 31 — pholidota M 33 — picta Swz 32 — prolifera M 33 — punica Ach Ib. — sinuosa Ach. var 31 — speciosa Wu l f 32 — subfusca Ach 33 — undulata M Ib.

PARMELIACEÆ Fr 31

Pemphidium nitidum M 161 PERISPORIACEI Fr 162

Pertusaria leucosticta M 53 — verrucosa M Ib.

Peziza applanata Hedw 120 — crocata M Ib. — Hindsii Berk Ib . — omphalodes Bull Ib . — Tricholoma M 119

Phacidium Phomatoides M 122 Phallus indusiatus Vent 164

— radicalus M 165 — xylogenus M. Ib.

Phormidium guyanense M 27 Phragmicoma Leprieurii M 180 Phylacia poculiformis M 163 Phyllogonium fulgens Brid 190 PHYLLOSTICTEI Fr 164

Pilotrichum bipinnatum Brid 189 — polytrichoides Brid Ib.

Plagiochila Biserrula M 178 — blepharophora N. ab E . . 177 — distinctifolia L i n d b g . . . . Ib. — hypnoides Lindbg 178 — Montagnei N. ab E 177 — patula N. et M 177 — serrata Lindbg 178 — rutilans Lindbg 177

PLEUROCARPI Brid 185 Podosira hormoides Kg. 27 POLYPOREI Fr 98

Page 218: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

200 I N D E X A L P H A B E T I C U S .

Polyporus actinobolus M 1 0 0 — agariceus K œ n i g 9 8 — auriformis M 1 0 2 — Auriscalpium Pers 1 0 1 — australis Fr Ib . — brachyporus M 1 0 5 — brunneolus Berk Ib. — campyloporus M 1 0 6 — caperatus Berk 1 0 8 — cruentatus M 1 0 3 — cubensis M 101 — dealbatus B. et C 99 — Didrichsenii Fr 1 0 5 — fimbriatus Fr. i 107 — floridanus Berk 1 0 6 — fornicatus Fr 1 0 1 — fragdissimus M 1 0 4 — gibberulosus Lév 107 — gilvus Fr 1 0 0 — gracilis Klotz 9 8 — grammocephalus B e r k . . . . 9 9 — guyanensis M 9 8 — Hostmanni Berk 1 0 0 — iodinus M 1 0 8

— leiodermus M Ib. — Leprieurii M 99 — licnoides M 1 0 8 — longipes Lév 101 — lucidus Leyss Ib. — Medulla Panis Fr. 104 — megaloporus M 9 8 — Micromegas M 1 0 2 — modestus Kze 1 0 5 — monochrous M 106 — multiformis M 9 9 — multipl icatus M 1 0 2 — mutabilis B. et G 1 0 5 — nit idus Pers 104 — occidentalis Fr 107

— omalopilus M 1 0 3 — perennis Fr 1 0 5 — phœoporus M 107 — Rhizomorpba M 101 — rugosus N. ab E 1 0 1 — sanguineus Fr 1 0 6 — Schomburgkii B. et M... 101 — Sector Ehrenb 1 0 8 — Splitgerberi M 1 0 6 — tephromelas M 9 9 — Tricholoma M 9 8 — tristiculus M 1 0 3

Polysïphonia spinescens M 7 — subtil issima M Ib.

Porina americana Fée 53 — endochrysa M Ib. — epiphylla Fée 54

Porodothion Acharii Fr 5 3 Pororda Heliscus M 1 4 2

— OEdipus M Ib. Pottia Leprieurii M 191 Pterogonium pulchel lum Hook 1 8 8 Pterula taxiformis M 1 1 7

— tropica M 1 1 6 Pyrenastrum a lbum Eschw 5 2

— americanum Spr 51 — ens tomum M 5 2 — fuscum M Ib. — macrocarpum M 51 — seminudum M 5 2 — septicollare Eschw. . . . 51

PYRENOMYCETES Fr 1 2 6 Pyxine sorediata Fr 39 Radula pallens N. ab E 1 7 9

— Stenocalyx M Ib. Ramal ina rigida Pers 31 Rhipidophora Craticula M 2 6 Rhizoclonium bolbogenum M. . . . . . 2 2 Rhytisma Astrocaryi M . . . 1 2 2

— gyrosum M 1 2 3 — Myrciæ M 1b.

Sacidium Mauritiae M 164 Sagedia compuncta Ach 54

— granulata M Ib. Schizonema invest iens M 2 6

parvum Menegh Ib . Schizophyllum commune Fr 97

— umbrinum B e r k . . . . Ib. Schlotheimia rugifolia Brid 1 9 1 Scleroderma sinnamariense M 1 6 8 Sclerophytum coll iculosum M 4 3 Scytonema adnatum M 2 3

— Leprieurii Kg Ib. Sirocoleum guyanense Kg 2 5 Sphœria acanthostroma M 1 5 4

— Calyculus M 1 5 6 — clivulosa M Ib . — Fusariispora M 1 5 9 — mammiformis Pers 1 6 1 — megalosperma M 1 5 9 — nitidula Lév 1 6 0 — OEdema M . . . . 1 5 6 — phaselina M 1 5 7 — Pseudo-Bombarda M 1 5 4 — Rhaphidosperma M 1 5 9 — schizostoma M 154 — stcgophora M 1 5 6

Page 219: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

I N D E X A L P H A B E T I C U S . 2 0 1 Sphœria su lc igena M 1 5 8

— trachodes M 1 5 9 — Uberiua M 1 6 0 — Urticaria M Ib. — verminosa M 1 5 5

S P H Æ R I A C E I Fr 1 2 6

S P H Æ R O P H O R E Æ Fr 4 5

S P H Æ R O P S I D E I Fr 1 6 3

Sphaeropsis paradisiaca M Ib. Spirogyra ovigera M 2 3 S P O R O P O D I U M M 3 6

Sporodium Leprieurii M Ib . S taurospermum caerulescens M 2 3 Stemoni t i s fusca Roth 1 6 9 Stereum B e r k e l e y a n u m M 1 1 4

damaecorne Fr 1 1 3 — h y d r o p h o r u m M. et B I b . — lobatum Kze 114 — reni forme Fr 113 — rheicolor M 1 1 4 — s u r i n a m e n s e Lév . . 1 1 3

Sticta Cinehonae Del ise 31 — querc izans Del i se Ib.

Stictis cruenta ia M 1 2 4 — Leprieuri i M 1 2 5 — microsticta M Ib . — m i ltophthalma Berk 6 3 — variolosa Pers 1 2 5

Strigula complanata M 6 2 — Nemathora M Ib . — n i t i d a M Ib. — Rotula M Ib .

S tygeoc lon ium p l u m o s u m Kg ! 8 S y m p h y o g y n a s inuata M. et N 1 8 4 Syrrhopodon androgynus M 1 9 2

e latus M Ib . — Leprieurii M . . l b .

— l igulatus M Ib . Thelephora l i l iput iana M 1 1 3

— nigel la M 1 1 2 padinaeformis M Ib. radicans Berk 1 1 3

— speciosa Fr 1 1 2 The lo trema a tra tum Fée 5 5

— A u b e r i a n u m M 54 — Bonplandiae Fée 5 6 — cavatum Ach Ib . — depressum M 55

i m m e r s u m Eschw Ib . — l epad inum Ach 5 6 — occu l tum Eschw Ib .

o l ivaceum M 55 — p la tys tomum M 54

Thelotrema t erebra tum Ach 5 6 — urceolare Ach 5 5

Tortula agraria S w z 191 Trametes Beyrichii Fr 1 0 9

— hydnoides Fr I b . — Sagraeana M Ib .

Tremel la aurantia Schwz 1 1 8 T R E M E L L I N I Fr 1 1 7

Trichia Serpula Fr. 1 7 0 T R Y P E T H E L I A C Æ Fr 5 2

Trypethe l ium a n n u l a r e M 5 3 — c r u e n t u m M I b . — Fee i Meissn I b .

Leprieurii M 5 2 — madrepori forme Esch. Ib . — m e g a s p e r m u m M . . . . Ib . — n u d u m F é e 5 3 — p l a t y s t o m u m M Ib .

porosum Ach 5 2 — p y r e n u l o i d e s M Ib . — Sphaerioides M 5 3 — Sprengel i i Ach I b .

Ustalia anguina M 4 3 — Flamrnula Eschw I b . — fuscescens Fée . Ib . — gracilis E s c h w I b . — speciosa Eschw I b .

Verrucaria aggregata Fée 4 7 — analepta Ach Ib. — aspistea Ach 4 8 — catervaria Fée 47 — c h i o n e a M 51 — Cinchonæ Ach 4 7 — c i n n a m o m e a M 51 — c landest ina A c h . . . . . . . Ib .

c o m p l a n a t a M I b . Eschwe i l er i M 4 8

— heterochroa M 5 7 — infernal is M 5 0 — leucos toma A c h Ib. — m a r g i n a t a Hook. 4 7 — m e l a n o p h t h a l m a M . . . . I b . — m i c r o m m a M 4 8 — myriocarpa Fée 4 7

n i t e n s Fée Ib . n i t i d a W e i g 5 1 ochro l eaca E s c h w 4 9

— planorbis Ach 4 7 — porinoides A c h 51 — praelucida M 49 — prostans M 47 — p u m tiformis Pers Ib — social is Zenk 1 5

Page 220: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

202 I N D E X A L P H A B E T I C U S .

Verrucaria thelena Ach 47 — tropica Ach 4 7 — trypetheliæformis M . . . 4 9

variolosa M Ib . VERRUCARIEÆ Fr 4 7 Xylaria ænea M . . . 1 2 8

— allantodia Berk 131 — anisopleura M 1 3 2 — Apeibæ M 1 3 3 — aristata M 134 — axifera M 1 3 5 — Berkeleyi M 1 3 2 — coccophora M 1 3 7 — collabens M 1 3 3 — columnifera M 1 3 0 — comosa M 1 3 3 — corniformis Fr 1 3 2 — cubensis M 127 — enterogena M 1 2 8 — Gomphus Fr Ib. — gracillima M 137

Xylaria grammica M 1 3 6 — guyanensis M 127 — hyperythra M 128 — Hypoxylon Fr 1 3 2 — Kegeliana M 1 2 9 — ianthino-velutina M 1 3 3 — Microceras M Ib. — mult iplex Kze 1 3 2 — Myosurus M 1 3 8 — obovata Berk 131 — Phyllocharis M 136 — polymorpha Pers 127 — pumila Fi 1 3 8 — rhizocola M 1 2 9 — rhizomorpha M 135 — rhopaloides Kze 127 — rhytidophlœa M 1 2 9 — ruginosa M 1 3 1 — scopiformis Kze 1 3 8 — scruposa Kze 1 3 2 — tabacina Kickx 1 7 2

Page 221: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 222: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 223: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 224: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 225: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849
Page 226: Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849