Cantu primu

Sa Cummedia Divina

A mesu tretu de sa bia de sa vida mi seu agatau in d’una tupa

iscuriosa ca poita emu lassau sa bia dereta. Tanti est

tostau su nai ita fudi custa tupa aresti e reghintosa chi feti a dhu pensai mi torrat sa timoria! Est tanti

marigosa chi sa morti est pagu prus cosa,

ma po nai de su beni chi dhoi apu agatau

naru de totus is cosas chi apu biu.

Deu no sciu contai comenti dhoi seu

intrau, tanti tenemu sonnu in su momentu chi sa bia dereta apu lassau. Ma candu seu

lompiu a is peis de unu monti aundi

acabat cussu pranu chi m’aiat prenu su coru de timoria, apu

castiau a pitzus e apu biu ca a s’atra parti de su monti fiat giai

essiu su soli. Inzandus totu sa timoria chi portamu aintr’è su

coru totu sa noti, s’est unu pagu asseliada.

E comenti de cudhu chi, cun

traballu e afannu, arrennescit a ndi

essiri de mari a sa marina e si girat a

castiai s’acqua perigulosa, aici s’anima mia,

ancora timorosa, si girat a palas po

castiai sa bia de sa cali prima mai ndi fit bessia persona

bia.

Pustis, pasiada unu pagu sa persona apu

torrau a pigai a camminai po sa

costera aundi su pei firmu fit sempri su de basciu. Candu in su

cuminzu de sa pigada biu una lonza liggera et lestra cun sa pedhi macrada in d’ognia logu, custa si fit parada a innantis et mi impediat de

caminai chi deu tentau de torrai

agoa.

Fit passau giai tempus de su primu mengianu

et su solui fiat giai artziendi in su xelu impari a i cussas

istellas chi furint cun issu de candu s’amori

divinu at moviu po primu totu cussascosas

bellas, e deu fuit cuminzendu a isperai de binci sa timoria po cussa bestia candu sa

timoria torrat prus manna biendi sa

presenzia de unu lioni. Custu pariat chi fessit benendi contras a mei,

a conca arta e cun famini arrabiosu

epariat chi fintze s’aria dhu timmesit.

E pustis una lupa, totu abbramia chi pariat

circhendi in sa stasiretza aiat giai

umbrau genti mera . Custa m’at postu in coru

una tristura de sa timoria chi mi donàt sa bista cosa sua chi deu

perdimmu sa speranzia de arribbai a su

cuccuru. E coment’e cudhu chi comprat cun prexeri e chi una dì fait

acuistu isbagliau e prangit in coru sa bestia

chentz’e paxi, sa cali benendi sei sei a nche

mei mi nci torrat a bascius in s’umbra.

In s’interisi chi arrumbuammu a

bascius si offeriat a is ogus

mius un omini chi po cumenti abarràt cittiu

pensammu chi fessit un’ispiritu.

e candu dh’apu biu apu tzerriau…

Piedadi de mei, chini si olat chi siast o omini o

ispiritu!

Piedadi de mei, chini si olat chi siast o omini o

ispiritu!

E issu m’aiat arrespustu…

Apu arrespustu deu bregungiosu…

Tui ses Virgiliu. Tui ses onori e ghia de is atrus portas e deu t’ammiru e apu liggiu

cun amori su chi asi scritu. Tui ses su maistru miu, tui ses cudhu de su cali nd’apu pigau sa manera de iscriri chi

m’at fatu onori. Bis cussa bestia de sa cali seu fuendi, agiudamì sabiu niodìu ca issa mi fait tremi su sanguni e is brutzus.

Tui ses Virgiliu. Tui ses onori e ghia de is atrus portas e deu t’ammiru e apu liggiu

cun amori su chi asi scritu. Tui ses su maistru miu, tui ses cudhu de su cali nd’apu pigau sa manera de iscriri chi

m’at fatu onori. Bis cussa bestia de sa cali seu fuendi, agiudamì sabiu niodìu ca issa mi fait tremi su sanguni e is brutzus.

Biendumì prangendi issu m’at arrespustu

Ti cunvenit a fai atru viaggiu chi bolis campai de custu logu aresti,

poita cussa bestia po sa cali tzerrias no lassa passai nemmos po sa bia

cosa sua sentz’e d’occiri. Sa natura cosa sua est mala et prena de

fenga, e s’apetitu su est aici mannu chi pusts chi papat tenit prus famini

de prima. Issu s’acumpangiat cun atras bestias de sa matessi natura e

chi ant a essi sempri de prusu fintzasa a candu su cani dhat a fai

morri cun meda turmentu.

Ti cunvenit a fai atru viaggiu chi bolis campai de custu logu aresti,

poita cussa bestia po sa cali tzerrias no lassa passai nemmos po sa bia

cosa sua sentz’e d’occiri. Sa natura cosa sua est mala et prena de

fenga, e s’apetitu su est aici mannu chi pusts chi papat tenit prus famini

de prima. Issu s’acumpangiat cun atras bestias de sa matessi natura e

chi ant a essi sempri de prusu fintzasa a candu su cani dhat a fai

morri cun meda turmentu.

Custu no at a papai is arrichesas de custa terra ma sapienza amori e virtudi e at a bivi intra sa bidha de Feltre e su monti de Feltru. Custu fillu de s’Italia, terra po sa cali fit morta sa Virgini Camilla, Eurialu Turnu et Nisu, custu dh’at a curri in d’ognia bidha, fintzas a candu nci dhat’a torrai a ponni me in s’inferru de aundi sa tirria nde dhu iat fatu essiri. Aici deu po mei e po tui pentzu chi siat mellus chi tui mi sigast e deu ap’essi sa ghia cosa tua, aici ti nci a portai a is logus eternus. In cussus logus as a intendi tzerrius de disperu, as a biri ispiritus antigus chi ant a tzerriai dogna a unu po sa morti cosa sua, e pustis as a biri is chi funt cuntentus mancai in su fogu poita bramant dienni candu at a essi tempus a sa genti felitzi.

Custu no at a papai is arrichesas de custa terra ma sapienza amori e virtudi e at a bivi intra sa bidha de Feltre e su monti de Feltru. Custu fillu de s’Italia, terra po sa cali fit morta sa Virgini Camilla, Eurialu Turnu et Nisu, custu dh’at a curri in d’ognia bidha, fintzas a candu nci dhat’a torrai a ponni me in s’inferru de aundi sa tirria nde dhu iat fatu essiri. Aici deu po mei e po tui pentzu chi siat mellus chi tui mi sigast e deu ap’essi sa ghia cosa tua, aici ti nci a portai a is logus eternus. In cussus logus as a intendi tzerrius de disperu, as a biri ispiritus antigus chi ant a tzerriai dogna a unu po sa morti cosa sua, e pustis as a biri is chi funt cuntentus mancai in su fogu poita bramant dienni candu at a essi tempus a sa genti felitzi.

Et chi tui as a boli artziai a biri custas t’at a accumpangiai un’anima prus digna de mei,

cun issa t’apu a lassai poita su chi guvernat in cussu logu no bolit chi deu dhoi brinti, poita

no dh’apu arreconnotu in vida mia. Issu guvernat in custu logu, innoi est sa patria sua e cussu chi dhoi lompit est felitzi et cuntentu.

Et chi tui as a boli artziai a biri custas t’at a accumpangiai un’anima prus digna de mei,

cun issa t’apu a lassai poita su chi guvernat in cussu logu no bolit chi deu dhoi brinti, poita

no dh’apu arreconnotu in vida mia. Issu guvernat in custu logu, innoi est sa patria sua e cussu chi dhoi lompit est felitzi et cuntentu.

Et deu a issu..

Poeta po cussu Deus chi tui no as connotu po prexeri faimì fuiri de custu mali et

acumpangiamì aundi tui m’as nau, aici chi deu bia sa port’e Santu Pedru.

Poeta po cussu Deus chi tui no as connotu po prexeri faimì fuiri de custu mali et

acumpangiamì aundi tui m’as nau, aici chi deu bia sa port’e Santu Pedru.

Michela Orrù 3^Ess

musica: Giovanni Allevi- Back to life